REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1992 nr 29 poz. 129

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 10 marca 1992 r.

w sprawie przyznawania i wypłaty odszkodowań przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa i Straży Granicznej

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 14 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej (Dz. U. Nr 53, poz. 345, z 1983 r. Nr 16, poz. 79, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 38, poz. 181 oraz z 1989 r. Nr 35, poz. 192) i w związku z art. 68 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179 oraz z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107 poz. 461), art. 55 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180 oraz z 1991 r. Nr 94 poz. 422 i Nr 107, poz. 461) i art. 73 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462 i z 1991 r. Nr 94 poz. 422) zarządza się, co następuje:

§ 1.
1. Przepisy rozporządzenia stosuje się przy ustalaniu prawa i wypłacie odszkodowań określonych w ustawie z dnia 16 grudnia 1972 r. o odszkodowaniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej (Dz. U. Nr 53, poz. 345 z 1983 r. Nr 16, poz. 79, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 38, poz. 181 oraz z 1989 r. Nr 35, poz. 192), zwanej dalej „ustawą”, funkcjonariuszy i ich rodzin.

2. Ilekroć w przepisach rozporządzenia jest mowa o funkcjonariuszu, należy przez to rozumieć odpowiednio policjanta, funkcjonariusza Urzędu Ochrony Państwa lub Straży Granicznej.

§ 2.
Organami właściwymi w sprawach odszkodowań, zwanymi dalej „organami odszkodowawczymi”, są:

1) Minister Spraw Wewnętrznych lub upoważniona przez niego osoba w stosunku do:

a) Komendanta Głównego Policji i jego zastępców, Szefa Urzędu Ochrony Państwa i jego zastępców, Komendanta Głównego Straży Granicznej i jego zastępców, oraz członków ich rodzin,

b) funkcjonariuszy oddelegowanych do służby w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych oraz członków ich rodzin,

2) Komendant Główny Policji w stosunku do dyrektorów biur (równorzędnych) Komendy Głównej Policji i ich zastępców, komendantów wojewódzkich (stołecznego) Policji i ich zastępców, komendantów szkół Policji oraz ośrodków szkolenia Policji i ich zastępców,

3) Komendant Główny Policji lub upoważniona przez niego osoba w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w Komendzie Głównej Policji oraz członków ich rodzin, a także członków rodzin osób wymienionych w pkt 2,

4) komendanci wojewódzcy (stołeczny) Policji w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę na terenie ich działania oraz członków ich rodzin, z wyjątkiem funkcjonariuszy, o których mowa w pkt 5, i członków ich rodzin,

5) komendanci szkół Policji w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w podległych im jednostkach organizacyjnych szkół oraz członków ich rodzin,

6) Szef Urzędu Ochrony Państwa w stosunku do dyrektorów biur (zarządów) Urzędu Ochrony Państwa i ich zastępców, szefów delegatur Urzędu Ochrony Państwa i ich zastępców oraz Komendanta Ośrodka Szkolenia i Doskonalenia Urzędu Ochrony Państwa i jego zastępcy,

7) Szef Urzędu Ochrony Państwa lub upoważniona przez niego osoba w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w centrali Urzędu Ochrony Państwa oraz członków ich rodzin, a także członków rodzin osób wymienionych w pkt 6,

8) szefowie delegatur Urzędu Ochrony Państwa w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę na terenie ich działania oraz członków ich rodzin,

9) Komendant Ośrodka Szkolenia i Doskonalenia Urzędu Ochrony Państwa w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w podległej mu jednostce organizacyjnej oraz członków ich rodzin,

10) Komendant Główny Straży Granicznej w stosunku do dyrektorów biur (równorzędnych) Komendy Głównej Straży Granicznej i ich zastępców, komendantów oddziałów Straży Granicznej i ich zastępców, Komendanta Centrum Szkolenia Straży Granicznej i jego zastępcy, Komendanta Oddziału Administracyjno-Gospodarczego Komendy Głównej Straży Granicznej i jego zastępców oraz członków ich rodzin,

11) Komendant Główny Straży Granicznej lub upoważniona przez niego osoba w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę w Komendzie Głównej Straży Granicznej oraz członków ich rodzin,

12) komendanci oddziałów Straży Granicznej, Komendant Centrum Szkolenia Straży Granicznej i Komendant Oddziału Administracyjno-Gospodarczego Komendy Głównej Straży Granicznej w stosunku do funkcjonariuszy pełniących służbę na terenie ich działania oraz członków ich rodzin.

§ 3.
1. Organ odszkodowawczy bada i ocenia sprawę na podstawie całokształtu dowodów i oświadczeń zainteresowanego.

2. W razie śmierci funkcjonariusza organ odszkodowawczy jest obowiązany ustalić wszystkich członków rodziny uprawnionych do odszkodowania.

§ 4.
Organ odszkodowawczy wszczyna postępowanie z urzędu w razie:

1) śmierci funkcjonariusza w okresie służby wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby lub choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby,

2) doznania przez funkcjonariusza w okresie służby trwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku lub choroby, o których mowa w pkt 1.

§ 5.
1. W razie ustalenia, że wypadek, któremu uległ funkcjonariusz, jest wypadkiem pozostającym w związku z pełnieniem służby, a choroba powstała w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby, organ odszkodowawczy kieruje funkcjonariusza do komisji lekarskiej służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych w celu ustalenia stopnia uszczerbku na zdrowiu wskutek tego wypadku lub choroby.

2. W razie śmierci funkcjonariusza organ odszkodowawczy zwraca się niezwłocznie do komisji lekarskiej resortu spraw wewnętrznych z wnioskiem o ustalenie, czy śmierć funkcjonariusza pozostaje w związku ze służbą wskutek wypadku lub choroby, o których mowa w ust. 1.

§ 6.
1. Organ odszkodowawczy wszczyna postępowanie na wniosek zainteresowanego, jeżeli:

1) śmierć funkcjonariusza lub uszczerbek na jego zdrowiu wskutek wypadku lub choroby, o których mowa w § 4 pkt 1, nastąpiły po zwolnieniu ze służby,

2) stan zdrowia funkcjonariusza uległ pogorszeniu wskutek takiego wypadku lub choroby.

2. Przepisy § 5 stosuje się odpowiednio.

§ 7.
Jeżeli w związku z wypadkiem, któremu uległ funkcjonariusz, jest prowadzone postępowanie karne, a wynik tego postępowania może mieć wpływ na uprawnienia funkcjonariusza lub członków jego rodziny do odszkodowania, organ odszkodowawczy może zawiesić wydanie decyzji do czasu zakończenia postępowania karnego, o czym powiadamia się osoby zainteresowane.
§ 8.
Prawo do odszkodowania należnego funkcjonariuszowi ustala się na podstawie:

1) orzeczenia komisji lekarskiej służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych, stwierdzającego procentowy stopień uszczerbku na zdrowiu funkcjonariusza wskutek wypadku lub choroby, z tytułu której przysługuje odszkodowanie,

2) protokołu powypadkowego, sporządzonego przez komisję powypadkową działającą na podstawie odrębnych przepisów,

3) zaświadczenia stwierdzającego wysokość uposażenia określonego w art. 5 ust. 2 ustawy.

§ 9.
1. Prawo do odszkodowania należnego małżonkowi zmarłego funkcjonariusza ustala się na podstawie:

1) orzeczenia komisji lekarskiej służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych, stwierdzającego związek śmierci funkcjonariusza ze służbą wskutek wypadku lub choroby, z tytułu których przysługuje odszkodowanie,

2) protokołu powypadkowego, o którym mowa w § 8 pkt 2,

3) wyciągu z aktu małżeństwa.

2. Prawo do odszkodowania należnego pozostałym członkom rodziny funkcjonariusza ustala się na podstawie dokumentów wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 2 oraz zaświadczenia właściwego organu emerytalnego, stwierdzającego spełnienie przez te osoby warunków do uzyskania renty rodzinnej po zmarłym funkcjonariuszu.

§ 10.
1. Prawo do odszkodowania za szkody poniesione wskutek utraty, zniszczenia lub uszkodzenia w związku z wypadkiem przedmiotów osobistego użytku i wysokość tego odszkodowania ustala się na podstawie:

1) protokołu powypadkowego, o którym mowa w § 8 pkt 2,

2) innych dowodów przedstawionych przez osobę uprawnioną do odszkodowania.

2. Wysokość odszkodowania za utracone lub zniszczone przedmioty osobistego użytku ustala się na podstawie ceny rynkowej aktualnej w dniu wydania decyzji w sprawie odszkodowania, z uwzględnieniem stopnia zużycia.

3. W razie uszkodzenia przedmiotów, odszkodowanie stanowi równowartość kosztów przywrócenia ich do stanu sprzed wypadku. Jeżeli jednak stopień uszkodzenia jest znaczny albo koszty naprawy przekraczałyby wartość uszkodzonego przedmiotu, wypłaca się odszkodowanie w wysokości określonej w ust. 2.

§ 11.
1. Organ odszkodowawczy wydaje decyzję w sprawie odszkodowania w ciągu 7 dni od zebrania wszystkich niezbędnych dowodów.

2. Decyzja powinna zawierać:

1) podstawę prawną, na której została wydana,

2) określenie wysokości:

a) jednorazowego odszkodowania pieniężnego,

b) odszkodowania przysługującego każdemu z upoważnionych członków rodziny zmarłego funkcjonariusza,

c) odszkodowania przyznanego za szkody poniesione wskutek utraty, zniszczenia lub uszkodzenia przedmiotów osobistego użytku w związku z wypadkiem, jeżeli odszkodowanie takie jest równocześnie przyznawane,

3) uzasadnienie decyzji,

4) pouczenie o środkach odwoławczych.

§ 12.
1. Odwołanie od decyzji organu odszkodowawczego wnosi się na piśmie do organu, który wydał decyzję, w terminie miesiąca od doręczenia decyzji.

2. Organ odszkodowawczy przesyła niezwłocznie całość posiadanych w sprawie akt do właściwego sądu wraz z odpowiedzią na odwołanie.

3. Organ odszkodowawczy, jeżeli uzna odwołanie w całości za słuszne, może zmienić lub uchylić zaskarżoną decyzję. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu.

4. Jeżeli organ odszkodowawczy nie wydał decyzji w terminie dwóch miesięcy od dnia zgłoszenia wniosku o odszkodowanie bądź powstania obowiązku wszczęcia postępowania z urzędu, odwołanie można wnieść w każdym czasie po upływie tego terminu.

§ 13.
1. Jeżeli po zebraniu wszystkich niezbędnych dokumentów organ odszkodowawczy wymieniony w § 2 pkt 2, 6 i 10 uzna, że zachodzą szczególne okoliczności uzasadniające przyznanie jednorazowego odszkodowania pieniężnego w kwocie wyższej niż określona w art. 5 lub 6 ustawy, albo przyznanie takiego odszkodowania członkom rodziny zmarłego funkcjonariusza nie spełniającym wymaganych warunków lub innej osobie bliskiej albo członkom rodziny funkcjonariusza, który zginął w czasie pełnienia służby - przedstawia wniosek oraz zebrane dokumenty w sprawie Ministrowi Spraw Wewnętrznych lub upoważnionemu przez niego organowi. Pozostałe organy przedstawiają wniosek odpowiednio Komendantowi Głównemu Policji, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa i Komendantowi Głównemu Straży Granicznej.

2. Organ wymieniony w ust. 1 może:

1) wydać decyzję, w której przyzna jednorazowe odszkodowanie pieniężne:

a) funkcjonariuszowi albo uprawnionemu członkowi rodziny zmarłego funkcjonariusza, nie spełniającemu warunków wymaganych do uzyskania renty rodzinnej - w kwocie określonej w art. 5lub 6ustawy, podwyższonej w granicach do 50%; podwyższenie odszkodowania o więcej niż 50% wymaga zgody Ministra Spraw Wewnętrznych,

b) członkowi rodziny zmarłego funkcjonariusza nie spełniającemu warunków wymaganych do uzyskania renty rodzinnej albo innej osobie bliskiej - odszkodowanie w granicach określonych art. 6 ustawy,

c) członkom rodziny funkcjonariusza, który zaginął w czasie pełnienia służby - odszkodowanie w wysokości określonej w art. 6 ustawy,

2) wniosek odrzucić.

§ 14.
Sprawy wszczęte, lecz nie zakończone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, prowadzi się na podstawie przepisów niniejszego rozporządzenia.
§ 15.
Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 marca 1973 r. w sprawie przyznawania i wypłaty odszkodowań przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Milicji Obywatelskiej (Dz. U. Nr 11, poz. 84).
§ 16.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Spraw Wewnętrznych: A. Macierewicz

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA