REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 30 poz. 296

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 44 ust. 7 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Do badania zwierząt rzeźnych i mięsa może zostać wyznaczony wyłącznie lekarz weterynarii co najmniej z rocznym okresem wykonywania zawodu, w tym dwumiesięczną praktyką w rzeźnianym obwodzie badania zwierząt rzeźnych i mięsa oraz jednomiesięczną praktyką w laboratorium higieny mięsa.

§ 2.

1. Badanie zwierząt rzeźnych i mięsa w zakresie:

1) sprawdzenia, czy zwierzęta nie są zmęczone lub nadmiernie pobudzone,

2) sprawdzenia, czy zwierzęta nie wykazują objawów choroby,

3) mierzenia wewnętrznej ciepłoty ciała zwierząt,

4) znakowania dla celów identyfikacyjnych tusz i ich części,

5) oględzin tusz, głów, narządów wewnętrznych,

6) rutynowego nacinania węzłów chłonnych i tkanek,

7) wykrywania włośni

może wykonywać osoba nie posiadająca tytułu lekarza weterynarii, zwana dalej „kontrolerem higieny mięsa".

2. Kontrolerem higieny mięsa może zostać osoba, która spełnia łącznie następujące warunki:

1) posiada tytuł zawodowy:

a) weterynaryjnego kontrolera sanitarnego lub

b) technika weterynarii,

2) w trakcie uzyskiwania tytułu zawodowego, o którym mowa w pkt 1, odbyła szkolenie, którego ramowy program określa załącznik do rozporządzenia, oraz

3) odbyła trzymiesięczną praktykę we wskazanym przez wojewódzkiego lekarza weterynarii rzeźnianym obwodzie badania zwierząt rzeźnych i mięsa.

§ 3.

Osoby, które w dniu wejścia w życie rozporządzenia posiadają kwalifikacje nabyte na podstawie dotychczasowych przepisów, mogą do dnia 31 grudnia 2010 r. wykonywać następujące badania:

1) oglądacz zwierząt rzeźnych i mięsa – w zakresie określonym w § 2 ust. 1,

2) oglądacz co do włośni – w zakresie określonym w § 2 ust. 1 pkt 7.

§ 4.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski

Załącznik 1. [RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA KONTROLERÓW HIGIENY MIĘSA]

Załącznik do rozporządzenia Ministra
Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej
z dnia 24 marca 1999 r. (poz. 296)

RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA KONTROLERÓW HIGIENY MIĘSA

Lp.	Tematy	Minimalna ilość godzin wykładowych	Minimalna ilość godzin ćwiczeń
1	Wiadomości wstępne: cel i znaczenie badania zwierząt rzeźnych i mięsa; historia tego badania	3	–
2	Przepisy prawne dotyczące organizacji i zakresu zadań Inspekcji Weterynaryjnej	21	–
3	Zwierzęta rzeźne, ich skup i transport; znakowanie i identyfikacja; świadectwa miejsca pochodzenia i zdrowia	3	4
4	Podstawy anatomii i fizjologii zwierząt rzeźnych, budowa i czynności ciała zwierzęcego, układ i rozmieszczenie narządów wewnętrznych ze szczególnym uwzględnieniem węzłów chłonnych oraz struktury mięśni	49	56
5	Znamiona zdrowia u zwierząt żywych, normalny wygląd i właściwości poszczególnych narządów i części tuszy zwierzęcia po uboju	28	35
6	Podstawy anatomii i fizjologii patologicznej; choroby i wady mające znaczenie dla badania zwierząt rzeźnych i mięsa ze szczególnym uwzględnieniem chorób zakaźnych i pasożytniczych	28	35
7	Właściwości fizykochemiczne mięsa; zmiany zachodzące w tuszy zwierzęcia po uboju; klasyfikacja tusz mięsnych i ich czystości	7	14
8	Rzeźnie i ich rodzaje; ubój zwierząt	14	28
9	Rutynowe badanie przedubojowe zwierząt	7	35
10	Rutynowe badanie poubojowe mięsa	21	174
11	Badanie na włośnie; objawy włośnicy u zwierząt i ludzi; pobieranie prób do badań na włośnie	7	35
12	Badania laboratoryjne mięsa; pobieranie prób do badań laboratoryjnych	7	28
13	Ocena i znakowanie mięsa	3	7
14	Dokumentacja badania zwierząt rzeźnych i mięsa	7	7
15	Postępowanie z mięsem o ograniczonej przydatności do spożycia oraz niezdatnym do spożycia	7	14
16	Sposoby oczyszczania i odkażania miejsca postoju i uboju zwierząt dotkniętych chorobami zakaźnymi, jak również narzędzi i przedmiotów użytych przy uboju i badaniu	7	14
17	System HACCP w rzeźniach	7	14
	Razem:	226	500