Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 133 poz. 1489

Na podstawie art. 45 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. z 1999 r. Nr 51, poz. 526, Nr 53, poz. 548 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 73, poz. 852 oraz z 2001 r. Nr 81, poz. 877 i Nr 106, poz. 1149) zarządza się, co następuje;

2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) ustawie o UOP – należy przez to rozumieć ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa,

2) jednostce organizacyjnej – należy przez to rozumieć jednostkę organizacyjną wymienioną w art. 3 ust. 1 ustawy o UOP oraz Centralny Ośrodek Szkolenia Urzędu Ochrony Państwa,

3) funkcjonariuszu – należy przez to rozumieć funkcjonariusza Urzędu Ochrony Państwa,

4) przełożonym – należy przez to rozumieć odpowiednio kierownika jednostki organizacyjnej, zastępcę Szefa Urzędu Ochrony Państwa lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa,

5) bezpośrednim przełożonym – należy przez to rozumieć przełożonego zajmującego stanowisko nie niższe niż kierownika sekcji lub inne równorzędne, któremu funkcjonariusz podlega bezpośrednio.

2. Z wnioskiem o mianowanie funkcjonariuszy na stopnie chorążych oraz oficerskie występują do Szefa Urzędu Ochrony Państwa przełożeni funkcjonariuszy.

3. Wnioski o mianowanie funkcjonariuszy na stopnie oficerskie i generalskie Szef Urzędu Ochrony Państwa przedstawia Prezesowi Rady Ministrów.

4. Wzór wniosku o mianowanie na stopień stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Mianowania na stopień, zależnego od zdania egzaminu, dokonuje się bezpośrednio po zdaniu tego egzaminu.

3. Przedterminowego mianowania funkcjonariusza na wyższy stopień w drodze wyróżnienia, na podstawie art. 74 pkt 7 ustawy o UOP, dokonuje się z dniem udzielenia tego wyróżnienia.

4. Jeżeli w rozkazie personalnym o mianowaniu nie określono innego dnia mianowania na stopień, to dniem mianowania na stopień jest dzień wydania rozkazu personalnego o mianowaniu.

2. Funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, posiadającego stopień młodszego chorążego lub plutonowego albo wyższy stopień, można mianować na kolejny stopień odpowiednio w korpusie chorążych lub w korpusie podoficerów.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wniosków o mianowanie funkcjonariuszy na wyższe stopnie, sporządzanych na podstawie art. 40 ust. 1 lub art. 74 pkt 7 ustawy o UOP.

3. Wzór wniosku zbiorczego, o którym mowa w ust. 1, stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. W przypadku mianowania funkcjonariusza na pierwszy stopień oficerski postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej dotyczącym kilku funkcjonariuszy, funkcjonariusz otrzymuje akt mianowania będący wyciągiem z tego postanowienia, podpisany przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa lub upoważnionego przełożonego.

3. Wzór aktu mianowania na pierwszy stopień oficerski stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia.

2. Funkcjonariusza, któremu obniżono stopień, można mianować na kolejny stopień przed upływem okresu przewidzianego w art. 39 ustawy o UOP, dopiero gdy zaistnieją przesłanki wymienione w art. 40 ust. 1 ustawy o UOP. Okres wysługi w stopniu, przewidziany w art. 39 ustawy o UOP, może być skrócony nie więcej niż o połowę.

1) za szczególne zasługi w umacnianiu bezpieczeństwa państwa,

2) za wybitne wyniki w służbie,

3) w razie dokonania czynu świadczącego o jego męstwie.

2. Jeżeli wskutek czynu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, funkcjonariusz poniósł śmierć, mianowania dokonuje się pośmiertnie. Akt mianowania wręcza się w takim przypadku osobie uprawnionej do odprawy pośmiertnej po zmarłym funkcjonariuszu.

3. Po zwolnieniu funkcjonariusza ze służby mianowania na kolejny wyższy stopień można dokonać za szczególne zasługi w umacnianiu bezpieczeństwa państwa.

Prezes Rady Ministrów: L. Miller

Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 12 listopada 2001 r. (poz. 1489)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3

Załącznik nr 4