Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 81 poz. 740

Na podstawie art. 86 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, Nr 19, poz. 185, Nr 74, poz. 676 i Nr 81, poz. 731) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe zasady przyznawania policjantom urlopów oraz tryb postępowania w tych sprawach,

2) wymiar płatnych urlopów dodatkowych dla policjantów, którzy pełnią służbę w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia albo osiągnęli określony wiek lub staż służby, albo gdy jest to uzasadnione szczególnymi właściwościami służby,

3) wymiar płatnego urlopu zdrowotnego oraz okolicznościowego, a także urlopu bezpłatnego z ważnych przyczyn.

1) ustawa – ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji,

2) jednostka organizacyjna Policji – komendę, komisariat, komisariat specjalistyczny, oddział prewencji i pododdział antyterrorystyczny. Wyższą Szkołę Policji, szkołę policyjną i ośrodek szkolenia Policji,

3) przełożony właściwy w sprawach osobowych – Komendanta Głównego Policji, komendanta wojewódzkiego (stołecznego) Policji, komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, Komendanta Wyższej Szkoły Policji oraz komendanta szkoły policyjnej.

2. Policjantowi, który przed przyjęciem do służby w Policji wykorzystał urlop wypoczynkowy za dany rok w części lub w wymiarze niższym niż przysługujący w Policji albo otrzymał ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy przysługujący w wymiarze niższym niż przysługujący w Policji, przysługuje w roku przyjęcia do służby urlop uzupełniający.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, urlopu wypoczynkowego udziela się nie wcześniej niż po upływie trzech miesięcy służby w Policji.

2. Dni wolnych od służby, wynikających z podstawowego rozkładu czasu służby, zgodnie z przepisami w sprawie rozkładu czasu służby policjantów, nie wlicza się do urlopu wypoczynkowego.

3. Terminem rozpoczęcia urlopu wypoczynkowego przez policjanta pełniącego służbę w zmianowym rozkładzie czasu służby, w rozumieniu przepisów o których mowa w ust. 2, jest najbliższy dzień planowanej służby.

2. Plan urlopów, o którym mowa w ust. 1, należy sporządzić do końca roku poprzedzającego rok objęty tym planem. Plan urlopów podaje się niezwłocznie do wiadomości policjantów w sposób przyjęty w jednostce organizacyjnej Policji.

3. Urlopu wypoczynkowego udziela kierownik jednostki organizacyjnej Policji lub upoważniony przez niego kierownik komórki organizacyjnej.

4. Policjanta należy zawiadomić o terminie urlopu wypoczynkowego nie później niż na miesiąc przed jego rozpoczęciem.

1) czasowej niezdolności do służby wskutek choroby,

2) zwolnienia od zajęć służbowych,

3) zawieszenia w czynnościach służbowych.

2. Jeżeli policjant nie może rozpocząć urlopu wypoczynkowego w ustalonym terminie z powodu czasowej niezdolności do służby wskutek choroby, urlopu zdrowotnego, zwolnienia od zajęć służbowych z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub innym członkiem rodziny, odosobnienia w związku z chorobą zakaźną lub urlopu macierzyńskiego, urlop ten należy przesunąć na inny termin.

3. Część urlopu wypoczynkowego niewykorzystaną z powodu czasowej niezdolności do służby, wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną należy udzielić policjantowi w późniejszym terminie.

4. Na wniosek policjanta urlopu wypoczynkowego udziela się bezpośrednio po urlopie macierzyńskim lub po urlopie udzielonym na warunkach urlopu macierzyńskiego.

1) 5 dni roboczych – dla mających 15-letni staż służby.

2) 9 dni roboczych – dla mających 20-letni staż służby.

3) 13 dni roboczych – dla mających 25-letni staż służby.

2. Do stażu służby, o którym mowa w ust. 1, zalicza się również okresy innej służby, traktowane jako równorzędne ze służbą w Policji, w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.

3. Policjant nabywa prawo do pierwszego urlopu, o którym mowa w ust. 1, z dniem osiągnięcia wymaganego stażu służby.

1) 5 dni roboczych – po ukończeniu 40 lat życia,

2) 9 dni roboczych – po ukończeniu 45 lat życia,

3) 13 dni roboczych – po ukończeniu 55 lat życia.

2. Policjant nabywa prawo do pierwszego urlopu dodatkowego, z tytułu osiągnięcia określonego wieku, w dniu wystąpienia łącznie obu warunków, o których mowa w ust. 1.

1) 5 dni roboczych, jeżeli służba jest wykonywania w:

a) pomieszczeniach pozbawionych stałego naturalnego oświetlenia lub w pomieszczeniach, w których ze względów technologicznych lub ze względu na rodzaj wykonywanej służby stosowane jest wyłącznie sztuczne oświetlenie,

b) warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone,

c) pomieszczeniach zamkniętych, w których utrzymuje się stała temperatura efektywna powyżej 25°C lub poniżej 10°C,

d) warunkach narażenia na działanie pyłów niewywołujących zwłóknienia tkanki płucnej,

e) warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych niekumulujących się w organizmie,

f) warunkach narażenia na wibrację ogólną,

2) 9 dni roboczych, jeżeli służba jest wykonywania w:

a) pomieszczeniach zlokalizowanych poniżej poziomu otaczającego terenu – zgodne z przepisami w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy,

b) warunkach narażenia na hałas,

c) warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2000 kcal dla mężczyzn i 1200 kcal dla kobiet lub wymagających wymuszonej pozycji ciała,

d) warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,

e) warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie,

f) warunkach ręcznego kierowania ruchem na skrzyżowaniach i ciągach komunikacyjnych o dużym jego natężeniu,

g) warunkach ciągłego napięcia i koncentracji przy nagrywaniu i odtwarzaniu zapisów magnetycznych w styczności ze zmiennym natężenifn i zakresem fal dźwiękowych, a także przy nasłuchu radiowym,

3) 13 dni roboczych, jeżeli służba jest wykonywana:

a) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,

b) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300 000 MHz w strefie zagrożenia,

c) w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych, których wykaz określają odrębne przepisy,

d) przy fizycznym zwalczaniu terroryzmu,

e) przy konserwowaniu, magazynowaniu, transporcie i stosowaniu materiałów wybuchowych, łatwo palnych i samozapalnych,

f) przy prowadzeniu prób broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz prac doświadczalnych z materiałami wybuchowymi,

g) podczas prowadzenia badań materiałów czynnych biologicznie,

h) pod ziemią.

2. Policjant nabywa prawo do pierwszego urlopu dodatkowego, o którym mowa w ust. 1, po upływie roku służby w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia.

2. Służbę określoną w § 11 ust. 1 pkt 1 lit. a) – c) i f), pkt 2 lit. a), c), f) i g) oraz pkt 3 lit. a) i c) – h) uważa się za pełnioną w warunkach szkodliwych lub uciążliwych dla zdrowia, jeżeli jest pełniona przez co najmniej 80 godzin w miesiącu, natomiast służbę określoną w § 11 ust. 1 pkt 3 lit. b) – przez połowę dopuszczalnego czasu przebywania w strefie zagrożenia.

3. Oceny warunków uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia uprawniających do uzyskania urlopu dodatkowego, dokonuje komisja powołana przez przełożonego właściwego w sprawach osobowych z udziałem przedstawicieli służby medycyny pracy, związku zawodowego policjantów oraz służby bhp.

4. Przełożony właściwy w sprawach osobowych przyznaje policjantowi urlop dodatkowy na podstawie oceny, o której mowa w ust. 3.

5. Przerwa w służbie, w szczególności z powodu choroby, urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych czy wynikająca z potrzeb służby, trwająca nie dłużej niż 3 miesiące w ciągu roku, wliczana jest do okresu uprawniającego do nabycia prawa do urlopu dodatkowego określonego w § 11 ust. 1.

6. Policjantowi pełniącemu służbę na stanowisku, na którym występują warunki uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia uprawniające do uzyskania urlopu dodatkowego w różnym wymiarze, przysługuje jeden urlop w wymiarze korzystniejszym.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w razie zbiegu uprawnień do urlopu dodatkowego określonego w § 11 z uprawnieniami do urlopów dodatkowych określonych w § 9 i 10.

2. Policjantowi, który nie wykorzystał urlopu dodatkowego w danym roku kalendarzowym, urlopu tego należy udzielić w ciągu pierwszych 3 miesięcy następnego roku.

1) przeniesienia służbowego,

2) podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego,

3) ważnych spraw osobistych i rodzinnych.

2. Urlopu okolicznościowego z tytułu przeniesienia służbowego udziela przełożony właściwy w sprawach osobowych, biorąc pod uwagę położenie nowego miejsca zamieszkania policjanta, jego warunki rodzinne oraz inne okoliczności mające bezpośredni wpływ na przeniesienie.

2. Policjantowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne poza jednostkami organizacyjnymi Policji bez skierowania, przełożony właściwy w sprawach osobowych może udzielić płatnego urlopu okolicznościowego, o którym mowa w § 18 pkt 2, w wymiarze urlopu szkoleniowego określonego w przepisach prawa pracy w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych, jeżeli przemawia za tym interes służby, a w szczególności gdy poziom i kierunek kształcenia jest zbieżny z wymaganiami na zajmowanym lub planowanym do objęcia stanowisku służbowym.

2. Policjantowi skierowanemu na egzamin na stopień policyjny przysługuje płatny urlop okolicznościowy, o którym mowa w § 18 pkt 2, w wymiarze:

1) 2 dni roboczych – na przygotowanie do egzaminu podoficerskiego,

2) 3 dni roboczych – na przygotowanie do egzaminu aspiranckiego,

3) 4 dni roboczych – na przygotowanie do egzaminu oficerskiego.

3. Urlopów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie udziela się w razie przystąpienia do egzaminu poprawkowego.

1) 2 dni – w razie zawarcia związku małżeńskiego przez policjanta, urodzenia się dziecka policjantowi, zgonu i pogrzebu małżonka, dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy policjanta,

2) 1 dnia – w razie zawarcia związku małżeńskiego przez dziecko policjanta, zgonu i pogrzebu siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka oraz innej osoby pozostającej na utrzymaniu policjanta albo pod jego bezpośrednią opieką.

2. Urlopu, o którym mowa w ust. 1, nie udziela się, jeżeli wskazany przez policjanta termin nie pozostaje w bezpośrednim związku ze zdarzeniem uzasadniającym jego udzielenie.

3. Urlop, o którym mowa w ust. 1, przysługuje także w razie zbiegu z prawem do urlopu z innego tytułu lub zwolnieniem od zajęć służbowych, o którym mowa w odrębnych przepisach.

4. Kierownik jednostki organizacyjnej Policji lub upoważniony przez niego kierownik komórki organizacyjnej może udzielić policjantowi urlopu okolicznościowego dla załatwienia ważnych spraw osobistych lub rodzinnych innych niż wymienione w ust. 1, w wymiarze nieprzekraczającym pięciu dni roboczych w ciągu roku kalendarzowego.

2. Urlopu zdrowotnego udziela przełożony właściwy w sprawach osobowych na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy.

3. Policjanta, o którym mowa w ust. 1, do komisji lekarskiej kieruje przełożony właściwy w sprawach osobowych na wniosek lekarza lub samego policjanta.

1) oddelegowanym do pełnienia zadań służbowych poza Policją za granicą albo

2) przeniesionym do wykonywania obowiązków służbowych w placówce zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu przepisów o służbie zagranicznej,

udziela się urlopu bezpłatnego na czas trwania oddelegowania małżonka lub wykonywania przez niego obowiązków służbowych w placówce zagranicznej.

2. W razie korzystania przez policjanta z urlopu bezpłatnego dłuższego niż jeden miesiąc, urlopy wypoczynkowy i dodatkowy ulegają skróceniu o 1/12 za każdy miesiąc urlopu bezpłatnego, nie więcej jednak niż za 12 miesięcy. Jeżeli urlopy za ten rok zostały już wykorzystane, skróceniu ulegają urlopy za następny rok kalendarzowy.

3. Urlopy wypoczynkowy i dodatkowy nie przysługują za rok kalendarzowy objęty w całości urlopem bezpłatnym.

2. Do policjanta korzystającego przed dniem wejścia w życie rozporządzenia ze zwolnienia od zajęć służbowych w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego, do czasu ukończenia nauki, stosuje się dotychczasowe przepisy, jeżeli są korzystniejsze.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: K. Janik