Masz jedną z tych chorób przewlekłych? Od stycznia 2026 możesz dostać nawet 4327 zł miesięcznie – zobacz, jak otrzymać świadczenie wspierające

• Czym jest świadczenie wspierające i jak powstało
• Nowy rok, wyższe wsparcie dla osób z chorobami przewlekłymi
• Ile wyniesie świadczenie wspierające w 2026 roku?
• Kto może otrzymać świadczenie wspierające
• Podsumowanie – dlaczego warto złożyć wniosek już teraz

Czym jest świadczenie wspierające i jak powstało

Świadczenie wspierające to nowy rodzaj pomocy finansowej wprowadzony w Polsce w 2024 roku dla dorosłych osób z niepełnosprawnościami. Zastąpiło ono dotychczasowy system wsparcia, w którym decydujące znaczenie miało samo orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Nowe rozwiązanie opiera się na ocenie faktycznej potrzeby wsparcia w codziennym życiu, a nie jedynie na nazwie choroby czy ogólnym stopniu niepełnosprawności.

Pierwsze wypłaty ruszyły w połowie 2024 roku i od razu spotkały się z ogromnym zainteresowaniem. W ciągu kilku miesięcy do ZUS wpłynęło kilkaset tysięcy wniosków, a do końca roku świadczenie otrzymywało już ponad 120 tysięcy osób. Z danych Ministerstwa Rodziny wynika, że do jesieni 2025 roku liczba beneficjentów przekroczyła 200 tysięcy, a łączna wartość wypłat sięgnęła kilku miliardów złotych. Program zyskał uznanie nie tylko wśród samych zainteresowanych, ale także wśród organizacji społecznych, które podkreślają, że to pierwszy krok w stronę realnego wsparcia dorosłych osób z niepełnosprawnościami.

Od początku 2026 roku system zostanie rozszerzony, a próg punktowy obniżony, dzięki czemu pomoc obejmie jeszcze więcej osób, w tym również te z umiarkowaną potrzebą wsparcia. Dla wielu z nich świadczenie wspierające stanie się nie tylko pomocą finansową, ale też symbolem uznania ich codziennych trudności.

Nowy rok, wyższe wsparcie dla osób z chorobami przewlekłymi

Od stycznia 2026 roku w życie wejdą zmiany, które poszerzą krąg osób uprawnionych do świadczenia wspierającego. Pomoc otrzymają nie tylko osoby z najwyższym stopniem niesamodzielności, ale również te, które w ocenie Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności (WZON) uzyskają od 70 do 77 punktów w skali potrzeby wsparcia. Dotychczas próg wynosił 78 punktów, co wykluczało wiele osób z umiarkowanymi problemami zdrowotnymi.

Z danych Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej wynika, że ta zmiana obejmie kilkadziesiąt tysięcy nowych beneficjentów, w tym osoby z chorobami neurologicznymi, przewlekłymi schorzeniami narządów wewnętrznych oraz z zaburzeniami psychicznymi wymagającymi stałej pomocy.

Ile wyniesie świadczenie wspierające w 2026 roku?

Jeśli renta socjalna w 2026 roku wzrośnie, zgodnie z prognozami, do 1967 zł brutto, to po przeliczeniu na procenty stosowane w świadczeniu wspierającym dokładne kwoty wyniosą:

Świadczenie wspierające w tej wysokości będzie, tak jak dotychczas, wolne od podatku i niewliczane do dochodu, więc pełna kwota trafi do beneficjenta.

Kto może otrzymać świadczenie wspierające

Świadczenie wspierające to realna pomoc dla dorosłych osób, które z powodu choroby przewlekłej, wady genetycznej lub urazu wymagają stałego wsparcia w codziennym funkcjonowaniu. Nowy system nie koncentruje się już na stopniu niepełnosprawności, lecz na tym, na ile dana osoba jest w stanie samodzielnie żyć, poruszać się i pracować. Poniżej przedstawiono grupy chorób, które najczęściej kwalifikują do uzyskania orzeczenia o potrzebie wsparcia i prawa do świadczenia.

Choroby neurologiczne i układu ruchu

Do tej grupy należą schorzenia, które prowadzą do zaburzeń sprawności fizycznej, koordynacji, równowagi i siły mięśni. Utrudniają one codzienne czynności takie jak ubieranie się, poruszanie, a czasem także mowę czy kontrolę ruchów. Do chorób najczęściej wskazywanych przez zespoły orzekające należą:

• stwardnienie rozsiane (SM),
• padaczka o ciężkim przebiegu,
• choroba Parkinsona,
• stany poudarowe powodujące niedowłady, zaburzenia mowy lub równowagi,
• zaniki mięśniowe, dystrofie i inne choroby nerwowo-mięśniowe,
• poważne uszkodzenia kręgosłupa lub rdzenia kręgowego.

Osoby z tymi schorzeniami często potrzebują pomocy w poruszaniu się, rehabilitacji i dostosowania mieszkania do swoich możliwości.

Choroby psychiczne i zaburzenia emocjonalne

Świadczenie przysługuje również osobom z trwałymi zaburzeniami psychicznymi, które ograniczają zdolność samodzielnego funkcjonowania w społeczeństwie. Do najczęstszych diagnoz kwalifikujących do świadczenia należą:

• schizofrenia,
• choroba afektywna dwubiegunowa (CHAD),
• depresja lekooporna,
• zaburzenia lękowe i obsesyjno-kompulsyjne,
• zaburzenia osobowości i adaptacji,
• autyzm u osób dorosłych oraz spektrum autyzmu (ASD).

W przypadku tych chorób kluczowa jest nie sama diagnoza, lecz stopień, w jakim objawy uniemożliwiają samodzielne życie, np. utrzymywanie relacji, planowanie dnia czy wykonywanie pracy.

Choroby narządów wewnętrznych

Wiele osób z chorobami przewlekłymi serca, płuc, nerek czy układu pokarmowego również kwalifikuje się do świadczenia. Zespoły orzekające biorą pod uwagę m.in.:

• niewydolność serca (III–IV stopnia NYHA),
• przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP),
• niewydolność nerek wymagającą dializ,
• marskość wątroby lub choroby przewodu pokarmowego w fazie zaawansowanej,
• choroby reumatyczne z ograniczeniem ruchu (np. RZS, ZZSK).

Te schorzenia często powodują osłabienie, duszności, bóle i przewlekłe zmęczenie, co sprawia, że codzienne obowiązki bez pomocy są niemożliwe.

Choroby nowotworowe

Prawo do świadczenia wspierającego przysługuje także osobom w trakcie leczenia onkologicznego lub po jego zakończeniu, jeśli choroba pozostawiła trwałe skutki zdrowotne. Obejmuje to:

• osoby w trakcie chemioterapii, radioterapii lub immunoterapii,
• osoby po operacjach onkologicznych z powikłaniami lub trwałym uszczerbkiem,
• pacjentów z przerzutami lub nowotworami o wysokim ryzyku nawrotu.

W wielu przypadkach to właśnie pacjenci onkologiczni jako pierwsi skorzystali ze świadczenia wspierającego, ponieważ potrzebują długotrwałej pomocy w leczeniu i rekonwalescencji.

Choroby metaboliczne, endokrynologiczne i rzadkie

Świadczenie obejmuje również osoby z chorobami, które są niewidoczne na pierwszy rzut oka, ale znacząco ograniczają sprawność i samodzielność. Do tej grupy należą:

• cukrzyca z powikłaniami (neuropatia, retinopatia, amputacje),
• choroby tarczycy i nadnerczy o ciężkim przebiegu,
• choroby rzadkie i genetyczne – np. mukowiscydoza, zespół Ehlersa-Danlosa, dystrofie mięśniowe,
• wrodzone wady metaboliczne i mitochondrialne.

W ich przypadku ocena WZON koncentruje się na rzeczywistym wpływie choroby na codzienne funkcjonowanie, nie na samej diagnozie.

Choroby zwyrodnieniowe i przewlekły ból

Ostatnią dużą kategorią są osoby cierpiące na zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe i przewlekły ból, który uniemożliwia normalne życie. Często są to osoby starsze, ale nie tylko, przewlekłe bóle kręgosłupa, stawów czy neuropatie mogą dotyczyć również osób w wieku produkcyjnym.

Takie schorzenia jak:

• choroba zwyrodnieniowa stawów,
• dyskopatia i uszkodzenia kręgosłupa,
• fibromialgia,
• przewlekły zespół bólu (CPS)

również mogą stanowić podstawę do przyznania świadczenia, jeśli ograniczają samodzielność w stopniu wymagającym codziennego wsparcia.

Nowy system orzekania sprawia, że świadczenie wspierające nie zależy od jednej diagnozy, lecz od realnego wpływu choroby na życie. Dzięki temu pomoc trafia zarówno do osób z widoczną niepełnosprawnością, jak i do tych, których problemy zdrowotne są mniej oczywiste, ale równie dotkliwe.

Podsumowanie – dlaczego warto złożyć wniosek już teraz

Świadczenie wspierające to nie tylko wsparcie finansowe, ale też uznanie dla codziennych trudności, z jakimi mierzą się osoby z chorobami przewlekłymi. Od 2026 roku program obejmie jeszcze szerszą grupę osób, a kwoty świadczeń wzrosną do ponad 4300 zł miesięcznie.

Jeśli Twoja choroba utrudnia Ci codzienne życie, nie czekaj na ostatni moment. Złóż wniosek o ocenę potrzeby wsparcia już teraz, to pozwoli uzyskać świadczenie jeszcze przed nowym rokiem i uniknąć długich kolejek w komisjach orzekających.