REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 17 poz. 161

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 57 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 43 i Nr 100, poz. 1085) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1. [Zakres regulacji i zastosowania]

1. Przepisy rozporządzenia określają szczegółowy tryb postępowania w związku z wypadkami żeglugowymi, uwzględniający kwalifikację wypadków, obowiązki kierownika statku po zaistnieniu wypadku żeglugowego, a także sposób prowadzenia postępowania przez dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej w celu ustalenia okoliczności, przyczyn, rozmiarów szkody i winnych spowodowania wypadku.

2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o sygnałach i znakach żeglugowych, należy przez to rozumieć odpowiednie znaki i sygnały, określone w przepisach żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych.

3. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do wypadków, którym uległy wyłącznie jednostki pływające Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Straży Granicznej lub Policji.

§ 2.

Dla celów prowadzenia postępowania w związku z wypadkami żeglugowymi przyjmuje się następującą kwalifikację wypadków:

1) zatonięcie statku,

2) zderzenie się statków,

3) zdarzenie związane z ruchem lub postojem statku, którego następstwem jest śmierć lub ciężki uszczerbek na zdrowiu człowieka,

4) spowodowanie przez statek poważnej awarii w rozumieniu przepisów Prawa ochrony środowiska,

5) uszkodzenie przez statek budowli lub urządzeń hydrotechnicznych albo budowli lub linii przesyłowych krzyżujących się z drogą wodną,

6) uszkodzenie statku w wyniku najechania na mieliznę lub przeszkodę podwodną, budowlę lub urządzenie hydrotechniczne albo budowlę lub linię przesyłową krzyżującą się z drogą wodną,

7) pożar lub wybuch na statku,

8) zgubienie przez statek kotwicy lub innych elementów wyposażenia bądź części ładunku, powodujących zagrożenie dla bezpieczeństwa przepływających statków,

9) zatarasowanie szlaku żeglownego w wyniku najechania przez statek na mieliznę lub przeszkodę podwodną.

Rozdział 2

Obowiązki kierownika statku po zaistnieniu wypadku żeglugowego

§ 3. [Usunięcie statku ze szlaku żeglownego na płytkie i bezpieczne miejsce]

1. Jeżeli w wyniku wypadku żeglugowego statek utracił właściwości manewrowe lub grozi mu zatonięcie, kierownik tego statku podejmuje działania zmierzające do usunięcia statku ze szlaku żeglownego na płytkie i bezpieczne miejsce.

2. Podejmując działania, o których mowa w ust. 1, kierownik statku informuje znajdujące się w pobliżu statki o utracie przez jego statek właściwości manewrowych, używając, w zależności od okoliczności, sygnałów wzrokowych, dźwiękowych lub świetlnych.

§ 4.

Jeżeli w wyniku wypadku żeglugowego nastąpiło całkowite lub częściowe zatarasowanie przez statek szlaku żeglownego, kierownik statku niezwłocznie oznakowuje miejsce wypadku znakami żeglugowymi, sygnalizującymi zamknięcie lub ograniczenie przejazdu dla innych statków.

§ 5.

1. Jeżeli kierownik statku napotyka na trudne do przezwyciężenia przeszkody w zawiadomieniu o wypadku żeglugowym właściwego terytorialnie dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej, może to uczynić za pośrednictwem innego statku, z którym nawiązał łączność. Fakt pośrednictwa w powiadomieniu o wypadku kierownik statku odnotowuje w dzienniku pokładowym z podaniem daty i godziny oraz nazwy statku i nazwiska kierownika statku pośredniczącego.

2. Kierownik statku pośredniczącego, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do natychmiastowego przekazania otrzymanej informacji dyrektorowi urzędu żeglugi śródlądowej, a kierownikowi statku, który uległ wypadkowi – poleceń dyrektora urzędu co do sposobu dalszego postępowania.

§ 6.

1. Po zawiadomieniu dyrektora właściwego terytorialnie urzędu żeglugi śródlądowej o zaistnieniu wypadku żeglugowego i niezwłocznie po zakończeniu akcji ratowniczej, kierownik statku – niezależnie od odnotowania faktu zaistnienia wypadku żeglugowego w dzienniku pokładowym:

1) sporządza meldunek o wypadku żeglugowym,

2) zabezpiecza ślady i dowody w sprawie.

2. Meldunek o wypadku żeglugowym, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, sporządzony według wzoru określonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia, powinien zawierać:

1) datę i miejsce sporządzenia meldunku,

2) datę wypadku – godzinę, dzień, miesiąc i rok,

3) miejsce wypadku – określenie km drogi wodnej,

4) oznaczenie rodzaju wypadku,

5) szczegółowy opis wypadku,

6) warunki hydrologiczno-meteorologiczne – w szczególności stan wody, głębokość tranzytową i widzialność,

7) okoliczności, które poprzedziły wypadek, ze wskazaniem w porządku chronologicznym:

a) wydanych komend i poleceń,

b) nadanych sygnałów dźwiękowych, wzrokowych i świetlnych, z określeniem odległości i czasu ich nadania,

c) wykonanych manewrów,

8) wskazanie domniemanych przyczyn wypadku oraz okoliczności mogących służyć ustaleniu przyczyn wypadku,

9) szczegółowe wymienienie następstw wypadku,

10) opis przebiegu akcji ratowniczej,

11) imiona i nazwiska oraz stanowiska służbowe członków załogi statku,

12) wykaz osób, które były świadkami wypadku żeglugowego,

13) podpis kierownika statku sporządzającego meldunek.

3. Zabezpieczając ślady i dowody w sprawie, kierownik statku jest obowiązany:

1) sporządzić szkice miejsca wypadku, ze wskazaniem kursu statku i wykonanych manewrów w poszczególnych fazach wypadku oraz granic szlaku żeglownego i usytuowania znaków żeglugowych,

2) uzyskać oświadczenie pilota o przebiegu wypadku, jeżeli statek przed zaistnieniem wypadku żeglugowego korzystał z usług pilota,

3) sporządzić szkic i opis uszkodzeń, jeżeli wypadek nastąpił na statku,

4) dokonać innych czynności i zebrać dokumenty, które mogą być pomocne w wyjaśnieniu okoliczności wypadku.

4. Meldunek o wypadku żeglugowym oraz zabezpieczone dowody kierownik statku przekazuje, za pokwitowaniem odbioru, właściwemu dyrektorowi urzędu żeglugi śródlądowej za pośrednictwem inspektora, o którym mowa w § 7 ust. 1.

Rozdział 3

Prowadzenie postępowania w sprawach wypadków żeglugowych

§ 7. [Delegowanie inspektorów na miejsce wypadku]

1. Dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej, z zastrzeżeniem ust. 2, niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o wypadku żeglugowym, deleguje inspektorów (inspektora) celem dokonania oględzin miejsca wypadku oraz przesłuchania uczestników i świadków wypadku.

2. Jeżeli rozmiar i następstwa zaistniałego wypadku żeglugowego nie uzasadniają konieczności obecności inspektorów na miejscu wypadku, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej może wyznaczyć inne miejsce i termin dla wykonania czynności określonych w ust. 1.

3. O delegowaniu inspektorów (inspektora) bądź wyznaczeniu innego miejsca i terminu dla wykonania czynności określonych w ust. 1 dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej niezwłocznie informuje kierownika statku, armatora oraz – w miarę potrzeby – administrację drogi wodnej.

4. W razie wystąpienia wypadku żeglugowego, o którym mowa w § 2 pkt 4, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej niezwłocznie zawiadamia o tym fakcie właściwego wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska i komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej.

§ 8.

1. Inspektor, po przybyciu na miejsce wypadku żeglugowego, odbiera od kierownika statku meldunek o wypadku żeglugowym oraz zabezpieczone dowody w sprawie, przeprowadza oględziny miejsca wypadku, fotografując dla celów dowodowych miejsce wypadku, a w szczególności powstałe ślady i uszkodzenia, przesłuchuje uczestników i świadków wypadku.

2. Osoby, o których mowa w ust. 1, przesłuchuje się pojedynczo, bez udziału innych uczestników i świadków wypadku.

3. Przed przesłuchaniem osób wymienionych w ust. 1 należy je uprzedzić o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania i o prawie odmowy udzielenia odpowiedzi na pytania, stosownie do art. 83 Kodeksu postępowania administracyjnego.

4. Protokoły przesłuchań osób wymienionych w ust. 1 sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

§ 9.

Po przeprowadzeniu czynności określonych w § 8 inspektor dokonuje analizy zgromadzonego materiału, przedstawia wnioski co do okoliczności, przyczyn oraz następstw wypadku, winnych spowodowania wypadku i określenia stopnia winy sprawców, ze wskazaniem, na czym ich wina polega, a także wskazuje, czy i jakie przepisy zostały naruszone.

§ 10.

1. Jeżeli po zakończeniu postępowania dowodowego nie zostały wyjaśnione wszystkie okoliczności wypadku, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej przeprowadza rozprawę administracyjną przy udziale uczestników i świadków wypadku oraz przedstawicieli armatora i administracji drogi wodnej, w trakcie której, na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego i dodatkowych wyjaśnień stron, dokonuje ustaleń okoliczności, przyczyn, rozmiarów szkody i winnych spowodowania wypadku żeglugowego.

2. Dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej może powoływać do udziału w rozprawie administracyjnej biegłych w sprawie zaistniałego wypadku, jeżeli jest to niezbędne dla wyjaśnienia wszystkich okoliczności w celu ustalenia przyczyn, rozmiarów szkody i winnych spowodowania wypadku żeglugowego.

§ 11.

1. Z przeprowadzonego postępowania sporządza się protokół zawierający następujące dane:

1) datę i miejsce sporządzenia protokołu,

2) datę i miejsce wypadku,

3) oznaczenie wypadku,

4) okoliczności poprzedzające wypadek,

5) szczegółowy opis wypadku,

6) wskazanie następstw wypadku i rozmiarów szkody,

7) ocenę przeprowadzonej akcji ratowniczej,

8) ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku.

9) określenie winnych spowodowania wypadku, z podaniem stopnia winy i ze wskazaniem, na czym ich wina polega,

10) wskazanie naruszonych przepisów.

2. Protokół przeprowadzonego postępowania podpisuje dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej lub osoba przez niego upoważniona.

3. Wzór protokołu, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

§ 12.

Na żądanie osób, które mają w tym interes prawny, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej wydaje uwierzytelnione wyciągi z dokumentów zgromadzonych w trakcie postępowania, niezbędne dla dochodzenia przez te osoby ich praw lub obrony interesów.

§ 13.

Dyrektorzy urzędów żeglugi śródlądowej prowadzą rejestry wypadków żeglugowych.

Rozdział 4

Przepisy przejściowe i końcowe

§ 14. [Przepis przejściowy]

Do dochodzeń w sprawach wypadków żeglugowych, wszczętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, stosuje się przepisy dotychczasowe.

§ 15.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Infrastruktury: M. Pol

Załącznik 1. [WZÓR MELDUNKU O WYPADKU ŻEGLUGOWYM]

Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 22 stycznia 2002 r. (poz. 161)

Załącznik nr 1