REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2005 nr 18 poz. 159

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 27 sierpnia 2004 r.

w sprawie mocy obowiązującej Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r.

Tekst pierwotny

Podaje się niniejszym do wiadomości, że na podstawie ustawy z dnia 19 lipca 2001 r. o ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej (Dz. U. Nr 90, poz. 994) Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej dnia 2 października 2001 r. ratyfikował wyżej wymienioną konwencję. Dnia 12 listopada 2001 r. złożono u Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych dokument ratyfikacyjny wraz z następującym oświadczeniem: „Stosownie do artykułu 18 ustęp 13, Rzeczpospolita Polska oświadcza, że wyznacza Ministerstwo Sprawiedliwości jako organ centralny właściwy do otrzymywania wniosków o wzajemną pomoc prawną. Rzeczpospolita Polska oświadcza, że językami akceptowanymi stosownie do artykułu 18 ustęp 14 są polski i angielski.".

Zgodnie z art. 38 konwencji, weszła ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej i pozostałych Państw-Stron dnia 29 września 2003 r.

1. Jednocześnie podaje się do wiadomości, że następujące państwa złożyły dokumenty ratyfikacyjne, przystąpienia (a) lub zatwierdzenia (A), w podanych niżej datach:

Islamskie Państwo Afganistanu

24 września 2003 r.

Republika Albanii

21 sierpnia 2002 r.

Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna

7 października 2002 r.

Antigua i Barbuda

24 lipca 2002 r.

Republika Argentyńska

19 listopada 2002 r.

Republika Armenii

1 lipca 2003 r.

Związek Australijski

27 maja 2004 r.

Republika Azerbejdżanu

30 października 2003 r.

Królestwo Bahrajnu

7 czerwca 2004 r. (a)

Królestwo Belgii

11 sierpnia 2004 r.

Republika Białorusi

25 czerwca 2003 r.

Belize

26 września 2003 r. (a)

Bośnia i Hercegowina

24 kwietnia 2002 r.

Republika Botswany

29 sierpnia 2002 r.

Federacyjna Republika Brazylii

29 stycznia 2004 r.

Republika Bułgarii

5 grudnia 2001 r.

Burkina Faso

15 maja 2002 r.

Chińska Republika Ludowa(1)

23 września 2003 r.

 

Republika Chorwacji

24 stycznia 2003 r.

Wyspy Cooka

2 marca 2004 r. (a)

Republika Cypryjska

24 kwietnia 2003 r.

Królestwo Danii(2)

30 września 2003 r.

Arabska Republika Egiptu

5 marca 2004 r.

Republika Ekwadoru

17 września 2002 r.

Republika Estońska

10 lutego 2003 r.

Republika Filipin

28 maja 2002 r.

Republika Finlandii

10 lutego 2003 r.

Republika Francuska

29 października 2002 r.

Republika Gambii

5 maja 2003 r.

Grenada

21 maja 2004 r. (a)

Republika Gwatemali

25 września 2003 r.

Republika Gwinei Równikowej

7 lutego 2003 r.

Królestwo Hiszpanii

1 marca 2002 r.

Republika Hondurasu

2 grudnia 2003 r.

Jamajka

29 września 2003 r.

Kanada

13 maja 2002 r.

Republika Kenii

16 czerwca 2004 r. (a)

Republika Kirgiska

2 października 2003 r.

Saint Kitts i Nevis

21 maja 2004 r.

Republika Kolumbii

4 sierpnia 2004 r.

Związek Komorów

25 września 2003 r. (a)

Republika Kostaryki

24 lipca 2003 r.

Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna

26 września 2003 r. (a)

Królestwo Lesotho

24 września 2003 r.

Wielka Libijska Arabska Dżamahirija
Ludowo-Socjalistyczna

18 czerwca 2004 r.

Republika Litewska

9 maja 2002 r.

Republika Łotewska

7 grudnia 2001 r.

Republika Mali

12 kwietnia 2002 r.

Republika Malty

24 września 2003 r.

Królestwo Marokańskie

19 września 2002 r.

Republika Mauritiusu

21 kwietnia 2003 r.

Meksykańskie Stany Zjednoczone

4 marca 2003 r.

Sfederowane Stany Mikronezji

24 maja 2004 r. (a)

Księstwo Monako

5 czerwca 2001 r.

Związek Myanmar

30 marca 2004 r.

Republika Namibii

16 sierpnia 2002 r.

 

Królestwo Niderlandów(3)

26 maja 2004 r.

Federalna Republika Nigerii

28 czerwca 2001 r.

Republika Nikaragui

9 września 2002 r.

Królestwo Norwegii

23 września 2003 r.

Nowa Zelandia(4)

19 lipca 2002 r.

Republika Peru

23 stycznia 2002 r.

Republika Portugalska

10 maja 2004 r.

Republika Południowej Afryki

20 lutego 2004 r.

Federacja Rosyjska

26 maja 2004 r.

Rumunia

4 grudnia 2002 r.

Republika Rwandy

26 września 2003 r.

Republika Salwadoru

18 marca 2004 r.

Republika Senegalu

27 października 2003 r.

Serbia i Czarnogóra

6 września 2001 r.

 

Republika Seszeli

22 kwietnia 2003 r.

Republika Słowacka

3 grudnia 2003 r.

Republika Słowenii

21 maja 2004 r.

Królestwo Szwecji

30 kwietnia 2004 r.

Republika Tadżykistanu

8 lipca 2002 r.

Republika Togijska

2 lipca 2004 r.

Republika Tunezyjska

19 czerwca 2003 r.

Republika Turcji

25 marca 2003 r.

Ukraina

21 maja 2004 r.

Republika Uzbekistanu

9 grudnia 2003 r.

Boliwariańska Republika
Wenezueli

13 maja 2002 r.

Wspólnota Europejska

21 maja 2004 r. (A)

Republika Zielonego
Przylądka

15 lipca 2004 r.

 

2. Wymienione niżej państwa złożyły następujące oświadczenia i zastrzeżenia do Konwencji:

Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna

Zastrzeżenie:

Rząd Algierskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej nie uważa się za związany postanowieniami artykułu 35 ustęp 2 niniejszej konwencji, które przewidują, że wszelkie spory pomiędzy dwoma lub więcej państwami, dotyczące interpretacji lub stosowania tej konwencji, które nie zostały rozwiązane w drodze negocjacji, powinny być przekazane do arbitrażu lub do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, na żądanie którejkolwiek ze stron sporu.

Rząd Algierskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej uważa, że żaden tego rodzaju spór nie może być przekazany do arbitrażu lub do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości bez zgody wszystkich stron sporu.

Oświadczenie:

Ratyfikacja niniejszej konwencji przez Algierską Republikę Ludowo-Demokratyczna w żadnym wypadku nie oznacza uznania Państwa Izrael.

Niniejsza ratyfikacja nie może być postrzegana jako prowadząca do ustanowienia jakichkolwiek stosunków z Państwem Izrael.

Republika Azerbejdżanu

Oświadczenie:

„Republika Azerbejdżańska oświadcza, że nie jest w stanie zapewnić stosowania postanowień konwencji na terytoriach okupowanych przez Republikę Armenii do czasu, aż terytoria te zostaną wyzwolone spod tej okupacji.”.

Zastrzeżenie:

„Zgodnie z artykułem 35 ustęp 3 Konwencji, Republika Azerbejdżańska oświadcza, że nie uważa się za związaną artykułem 35 ustęp 2.”.

Królestwo Bahrajnu

Zastrzeżenie:

„... Królestwo Bahrajnu nie uważa się za związane artykułem 35 ustęp 2 konwencji.”.

Republika Białorusi

Oświadczenie:

„Republika Białorusi uznaje wprowadzenie postanowień artykułu 10 konwencji w stopniu, w jakim nie będą one sprzeczne z jej krajowym ustawodawstwem.

Republika Białorusi, zgodnie z artykułem 16 konwencji, będzie wykorzystywać konwencję za podstawę do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi państwami – członkami konwencji.”.

Królestwo Belgii

Przy podpisaniu:

Oświadczenie:

Wspólnoty francusko-, flamandzko- i niemieckojęzyczne oraz Regiony Walonii, Flandrii i stolica Bruksela również są związane poniższym podpisem.

Belize

Zastrzeżenie:

„Rząd Belize nie uważa się za związany postanowieniami artykułu 35 ustęp 2 niniejszej konwencji, które przewidują, że wszelkie spory pomiędzy dwoma lub więcej państwami dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji, które nie zostały rozwiązane w drodze negocjacji, powinny być przekazane do arbitrażu lub do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, na żądanie którejkolwiek ze stron sporu.”.

Oświadczenie:

„[Rząd Belize] oświadcza, że nie będzie traktował niniejszej konwencji jako podstawy prawnej do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami niniejszej konwencji; ...”.

Chińska Republika Ludowa

Zastrzeżenie:

Chińska Republika Ludowa składa zastrzeżenie do artykułu 35 ustęp 2 konwencji i nie jest związana postanowieniami artykułu 35 ustęp 2.

Arabska Republika Egiptu

Przy podpisaniu:

Oświadczenie:

Arabska Republika Egiptu oświadcza, że nie uważa się za związaną jej (konwencji) artykułem 35 ustęp 2.

Republika Ekwadoru

Zastrzeżenie:

W związku z artykułem 10 Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej. Rząd Republiki Ekwadoru wskazuje, że pojęcie odpowiedzialności karnej osób prawnych nie jest aktualnie ujęte w ustawodawstwie ekwadorskim. W przypadku postępów w ustawodawstwie w tej materii, zastrzeżenie zostanie wycofane.

Korzystając z uprawnień, o których mowa w artykule 35 ustęp 3 konwencji, Rząd Republiki Ekwadoru składa zastrzeżenie odnośnie do artykułu 35 ustęp 2, dotyczącego rozstrzygania sporów.

Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna

Zastrzeżenie:

„Zgodnie z artykułem 35 ustęp 3 Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna nie uważa się za związaną artykułem 35 ustęp 2 niniejszej konwencji. Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna oświadcza, że dla przekazania sporu dotyczącego interpretacji i stosowania niniejszej konwencji do arbitrażu lub do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, konieczna jest zgoda wszystkich stron zaangażowanych w spór.”.

Republika Litewska

Oświadczenie:

„... zgodnie z artykułem 13 ustęp 6 konwencji, Sejm Republiki Litewskiej oświadcza, że Republika Litewska będzie uznawać konwencję za konieczną i wystarczającą podstawę traktatową do podejmowania środków odnoszących się do artykułu 13 ustęp 1 i 2 tej konwencji;

... Odnośnie do artykułu 35 ustęp 3 konwencji, Sejm Republiki Litewskiej oświadcza, że Republika Litewska nie uważa się za związaną postanowieniami artykułu 35 ustęp 2, który stanowi, że każdy spór dotyczący interpretacji lub stosowania konwencji będzie przekazany do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości.”.

Republika Mauritiusu

Oświadczenia:

„OŚWIADCZA, że będzie uznawała tę konwencję za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami tej konwencji;

PONADTO, oświadcza, że centralną władzą wyznaczoną dla celów artykułu 20 ustęp 13 wyżej wspomnianej konwencji jest Biuro Ministra Sprawiedliwości, a językami przyjętymi w Republice Mauritiusa dla celów artykułu 20 ustęp 14 są angielski i francuski.”.

Sfederowane Stany Mikronezji

Zastrzeżenie:

„... z zastrzeżeniem, że Rząd SSM nie będzie uważał się za związany artykułem 35 ustęp 2 konwencji; ...”.

Związek Myanmar

Zastrzeżenia:

„Rząd Związku Myanmar pragnie złożyć zastrzeżenie do artykułu 16 dotyczącego ekstradycji i nie uważa się za związany nim.

Rząd pragnie następnie złożyć zastrzeżenie do artykułu 35 i nie uważa się za związany obowiązkiem przekazania sporów dotyczących interpretacji lub stosowania tej konwencji do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości.”.

Republika Nikaragui

Przy podpisaniu:

Oświadczenie:

Republika Nikaragui oświadcza, że środki, jakie okażą się konieczne w celu harmonizacji konwencji i prawa wewnętrznego, będą rezultatem obecnego lub będącego przebiegać w przyszłości procesu przeglądu ustawodawstwa karnego w Republice Nikaragui. Ponadto Republika Nikaragui zastrzega sobie, w momencie składania dokumentu ratyfikacji niniejszej konwencji, prawo powołania się, zgodnie z ogólnymi zasadami prawa międzynarodowego, na artykuł 19 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów z dnia 23 maja 1969 r.

Republika Południowej Afryki

Zastrzeżenie:

„TYM SAMYM, do czasu podjęcia przez Rząd Republiki Południowej Afryki decyzji dotyczącej obowiązkowej jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, Rząd Republiki nie uważa się za związany artykułem 35 (2) konwencji, który przewiduje obowiązkową jurysdykcję Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w przypadku różnic powstałych przy interpretacji lub stosowaniu konwencji. Republika przyłączy się do stanowiska, że dla przedłożenia danego sporu do rozstrzygnięcia przez Międzynarodowy Trybunał, w każdym indywidualnym przypadku, wymagana jest zgoda wszystkich stron sporu.”.

Federacja Rosyjska

Oświadczenia:

Federacja Rosyjska, zgodnie z artykułem 13 ustęp 6 konwencji, oświadcza, że na zasadzie wzajemności będzie uważała konwencję za konieczną i wystarczającą podstawę traktatową do podejmowania środków, do których odnosi się artykuł 13 ustęp 1 i 2 konwencji;

Federacja Rosyjska będzie posiadała jurysdykcję co do przestępstw ustanowionych zgodnie z artykułami 5, 6, 8 i 23 konwencji w przypadkach przewidzianych w artykule 15 ustęp 1 i 3 konwencji;

Federacja Rosyjska uważa, że postanowienia artykułu 16 ustęp 14 konwencji muszą być stosowane w taki sposób, aby zapewnić nieuchronność odpowiedzialności za popełnienie przestępstw pozostających w zakresie konwencji, bez szkody dla skuteczności międzynarodowej współpracy w dziedzinach ekstradycji i pomocy prawnej;

Federacja Rosyjska, na podstawie artykułu 18 ustęp 7 konwencji, oświadcza, że na zasadzie wzajemności będzie stosowała artykuł 18 ustępy od 9 do 29 zamiast odnośnych postanowień jakichkolwiek traktatów o wzajemnej pomocy prawnej zawartych przez Federację Rosyjską z innym Państwem-Stroną konwencji, jeśli, w opinii władzy centralnej Federacji Rosyjskiej, ułatwi to współpracę;

Federacja Rosyjska oświadcza, że zgodnie z artykułem 27 ustęp 2 konwencji będzie uważać konwencję za podstawę do wzajemnej współpracy we wdrażaniu prawa odnośnie do przestępstw objętych konwencją, pod warunkiem że taka współpraca nie będzie zawierała prowadzenia dochodzeń lub innych działań proceduralnych na terytorium Federacji Rosyjskiej.

Republika Słowacka

Oświadczenie:

„Odnośnie do artykułu 6 ustęp 2 (d) i artykułu 13 ustęp 5, właściwą władzą, która będzie dostarczać kopie praw i przepisów Republiki Słowackiej, które nadają skuteczność tym ustępom, i wszelkich następnych zmian do tych praw i przepisów lub ich opis do Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych, będzie Minister Sprawiedliwości Republiki Słowackiej.”.

Republika Tunezyjska

Zastrzeżenie:

Ratyfikując Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 15 listopada 2000 r.. Rząd Republiki Tunezji oświadcza, że nie uważa się za związany postanowieniami artykułu 35 ustęp 2 konwencji i podkreśla, że spory dotyczące interpretacji lub stosowania tej konwencji nie mogą być przekazane do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, jeśli nie będzie co do tego zgody wśród wszystkich zainteresowanych stron.

Ukraina

Zastrzeżenia i oświadczenia:

Najwyższa Rada Ukrainy oświadcza, że ratyfikowała następujące dokumenty:

1. Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej (zwaną dalej Konwencją), podpisaną przez Ukrainę w Palermo dnia 12 grudnia 2000 r., z następującymi zastrzeżeniami i oświadczeniami:

do artykułu 13 ustęp 6:

Konwencja będzie stosowana tylko w przedmiocie przestrzegania zasad konstytucyjnych i fundamentalnych podstaw systemu prawnego Ukrainy;

do artykułu 2 ustęp b:

Pojęcie „poważne przestępstwo” odpowiada pojęciu „ciężkie przestępstwo” i „szczególnie ciężkie przestępstwo” w ukraińskim prawie karnym. Ciężkie przestępstwo oznacza przestępstwo, za które prawo przewiduje taki rodzaj kary, jak kara pozbawienia wolności na co najmniej pięć lat, lecz nieprzekraczająca dziesięciu lat (Artykuł 12 ustęp 4 Kodeksu Karnego Ukrainy), natomiast szczególnie ciężkie przestępstwo oznacza przestępstwo, za które prawo przewiduje taki rodzaj kary, jak kara pozbawienia wolności na więcej niż dziesięć lat lub kara dożywotniego pozbawienia wolności (Artykuł 12 ustęp 5 Kodeksu Karnego Ukrainy).

Republika Uzbekistanu

Zastrzeżenie:

Republika Uzbekistanu nie uważa się za związaną postanowieniami artykułu 35 ustęp 2 tej konwencji.

Oświadczenie:

Informacja dotycząca artykułu 2 ustęp (a) konwencji

Na podstawie artykułu 29, dział 4 Kodeksu Karnego Republiki Uzbekistanu, przyjętego ustawą z dnia 22 września 1994 r., za zorganizowaną grupę uważa się grupę dwóch lub więcej osób utworzoną wcześniej dla celów wspólnych działań przestępczych.

Informacja dotycząca artykułu 2 ustęp (b) konwencji

Na podstawie artykułu 15 Kodeksu Karnego Republiki Uzbekistanu, przestępstwa dzielą się, według ich natury i stopnia zagrożenia, jakie stwarzają dla społeczeństwa, na: przestępstwa niestwarzające wielkiego zagrożenia dla społeczeństwa, lżejsze, ciężkie i szczególnie ciężkie przestępstwa.

Przestępstwami, które nie stwarzają wielkiego zagrożenia dla społeczeństwa, są przestępstwa umyślne, za które grozi kara pozbawienia wolności na nie więcej niż trzy lata i przestępstwa popełnione poprzez zaniedbanie i za które grozi kara pozbawienia wolności na nie więcej niż pięć lat. Lżejszymi przestępstwami są przestępstwa umyślne, za które grozi kara pozbawienia wolności na więcej niż trzy lata, ale nieprzekraczająca pięć lat, i przestępstwa popełnione poprzez zaniedbanie i za które grozi kara pozbawienia wolności na więcej niż pięć lat.

Ciężkimi przestępstwami są przestępstwa umyślne, za które grozi kara pozbawienia wolności na więcej niż 5 lat, ale nieprzekraczająca 10 lat.

Szczególnie ciężkimi przestępstwami są przestępstwa umyślne, za które grozi kara pozbawienia wolności na więcej niż 10 lat lub kara śmierci.

Informacja dotycząca artykułu 2 litera (g) konwencji

W związku z ustawą Republiki Uzbekistanu z dnia 29 sierpnia 2001 r., konfiskata majątku jako forma kary została usunięta z Kodeksu karnego.

Artykuł 284 Kodeksu Postępowania Karnego Republiki Uzbekistanu przewiduje, że majątek będący przedmiotem przestępstwa stanie się, na podstawie orzeczenia sądu, własnością państwa, chyba że ma on wrócić do poprzedniego właściciela.

Informacja dotycząca artykułu 7 konwencji

Na podstawie artykułu 38 ustawy Republiki Uzbekistanu z dnia 25 kwietnia 1996 r. o bankach i działalności banków, informacje o transakcjach i kontach należących do osób fizycznych i prawnych mogą być przekazywane klientom i organizacjom, prokuratorom, sądom i organom prowadzącym wstępne śledztwa i dochodzenia:

(a) informacje o transakcjach i kontach należących do osób prawnych i innych organizacji mogą być przekazywane tymże organizacjom, prokuratorom, sądom i organom prowadzącym wstępne śledztwa i dochodzenia, jeśli zostało wszczęte postępowanie karne;

(b) informacje o kontach i depozytach należących do osób fizycznych mogą być przekazywane tymże klientom, jak też ich przedstawicielom prawnym oraz, pod warunkiem że takie informacje mają związek ze sprawami przez nie prowadzonymi, sądom i organom prowadzącym wstępne śledztwa i dochodzenia, jeśli środki finansowe i inne aktywa klienta na koncie lub w depozycie mogą być poddane zajęciu, jeśli kara sądowa jest wykonywana lub jeśli majątek został skonfiskowany.

Informacja dotycząca artykułu 10 konwencji

Ustawodawstwo Republiki Uzbekistanu nie przewiduje odpowiedzialności karnej ani administracyjnej w stosunku do osób prawnych.

Wspólnota Europejska

Oświadczenie:

„Artykuł 36 (3) Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej przewiduje, że dokumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia regionalnej organizacji integracji gospodarczej powinny zawierać oświadczenie o zakresie jej kompetencji.

Wspólnota wskazuje, że ma kompetencję odnośnie do stopniowego ustanawiania rynku wewnętrznego obejmującego obszar bez granic wewnętrznych, w którym zapewniona jest swoboda przemieszczania się dóbr i usług zgodnie z postanowieniami Traktatu o utworzeniu Wspólnoty Europejskiej. Dla tego celu Wspólnota przyjęła środki do zwalczania prania brudnych pieniędzy. Obecnie nie obejmują one jednak środków dotyczących współpracy pomiędzy Jednostkami Wywiadu Skarbowego, wykrywania i monitoringu przemieszczania się środków pieniężnych przez granice pomiędzy Państwami członkowskimi lub współpracy między władzami sądowymi i organami stosującymi prawo. Wspólnota przyjęła także środki zmierzające do zapewnienia przejrzystości i równego dostępu wszystkich kandydatów do publicznych kontraktów i usług rynkowych, które przyczyniają się do zapobiegania korupcji. W przypadku gdy Wspólnota przyjęła środki, sama powinna podjąć wewnętrzne działania z państwami trzecimi lub właściwymi organizacjami międzynarodowymi, które wpłyną na te środki lub zmienią ich zakres. Kompetencje te odnoszą się do artykułów 7, 9 i 31 (2) (c) konwencji. Ponadto polityka Wspólnoty w zakresie rozwoju współpracy uzupełnia politykę prowadzoną przez Państwa członkowskie i zawiera postanowienia dotyczące zwalczania korupcji. Kompetencja ta odnosi się do artykułu 30 konwencji. Ponadto Wspólnota uważa się za związaną innymi postanowieniami konwencji w zakresie związanym ze stosowaniem artykułów 7, 9, 30 i 31 (2) (c), w szczególności artykułów dotyczących celów i definicji oraz postanowień końcowych.

Zakres i wykonywanie kompetencji Wspólnoty są, ze swej istoty, przedmiotem ciągłego rozwoju i Wspólnota uzupełni lub zmieni to oświadczenie w razie konieczności, zgodnie z artykułem 36 konwencji.

Konwencja Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej będzie miała zastosowanie, zgodnie z kompetencją Wspólnoty, do terytoriów, na których stosowany jest Traktat o utworzeniu Wspólnoty Europejskiej i na warunkach określonych w tym Traktacie, w szczególności jego artykułu 299.

Zgodnie z artykułem 299, oświadczenie to nie ma zastosowania do terytoriów Państw członkowskich, w których wspomniany Traktat nie jest stosowany i nie narusza tych aktów prawnych lub stanowisk, które mogą być przyjęte na podstawie konwencji przez Państwa członkowskie uważane za podjęte na rzecz i w interesie tych terytoriów.”.

Oświadczenie:

„W nawiązaniu do artykułu 35 ustęp 2, Wspólnota wskazuje, że zgodnie z artykułem 34 ustęp 1 Statutu Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości tylko państwa mogą być stronami przed Trybunałem. Dlatego, na podstawie artykułu 35 ustęp 2 konwencji, w sporach angażujących wspólnotę stosowane będzie tylko rozstrzyganie sporów w drodze arbitrażu.”.

Algeria

Reservation:

The Government of the People's Democratic Republic of Algeria does not consider itself bound by the provisions of article 35, paragraph 2, of this Convention, which provide that any dispute between two or more States concerning the interpretation or application of this Convention that has not been settled by negotiation shall be submitted to arbitration or to the International Court of Justice at the request of any of the parties thereto.

The Government of the People's Democratic Republic of Algeria considers that no dispute of such nature must be submitted to arbitration or to the International Court of Justice without the consent of all the parties to the dispute.

Declaration:

The ratification of this Convention by the People's Democratic Republic of Algeria does not in any way signify recognition of Israel.

The present ratification does not entail the establishment of relations of any kind with Israel.

Azerbaijan

Declaration:

„The Republic of Azerbaijan declares that it is unable to guarantee the application of the provisions of the Convention in the territories occupied by the Republic of Armenia until these territories are liberated from that occupation.”.

Reservation:

„In accordance with paragraph 3 of article 35 of the Convention, the Republic of Azerbaijan declares that it does not consider itself bound by the provision of paragraph 2 of article 35.”.

Bahrain

Reservation:

„... the Kingdom of Bahrain does not consider itself bound by paragraph 2 of article 35 of the Convention.”.

Belarus

Statement:

„The Republic of Belarus understands the implementation of the provisions of article 10 of the Convention to the degree that will not contradict its national legislation.

The Republic of Belarus in accordance with article 16 of the Convention will use the Convention as a basis for cooperation on the issues of extradition with other states – members of the Convention.”.

Belgium

Upon signature:

Declaration:

The French, Flemish and German-speaking Communities and the Regions of Wallonia, Flanders and Brussels-Capital are also bound by this signature.

Belize

Resorvation:

„The Government of Belize does not consider itself bound by the provisions of article 35, paragraph 2, of this Convention, which provide that any dispute between two or more States concerning the interpretation or application of this Convention that has not been settled by negotiation shall be submitted to arbitration or to the International Court of Justice at the request of any of the parties thereto.”.

Declarations:

„[The Government of Belize] declares that it shall take this Convention as the legal basis for cooperation on extradition with other States Parties to this Convention; ...”.

China

Reservation:

The People's Republic of China makes a reservation with regard to article 35, paragraph 2 of the Convention and is not bound by the provisions of article 35, paragraph 2.

Egypt

Upon signature:

Declaration:

The Arab Republic of Egypt declares that it does not consider itself bound by article 35, paragraph 2, thereof.

Ecuador

Reservation:

With regard to article 10 of the United Nations Convention against Transnational Organized Crime, the Government of Ecuador points out that the concept of criminal liability of legal persons is not at the moment embodied in Ecuadorian legislation. When legislation progresses in this area, this reservation will be withdrawn.

Exercising the powers referred to in article 35, paragraph 3, of the Convention, the Government of Ecuador makes a reservation with regard to article 35, paragraph 2, relating to the settlement of disputes.

Lao People's Democratic Republic

Reservation:

„In accordance with paragraph 3, article 35 of the United Nations Convention Against Transnational Organized Crime, the Lao People's Democratic Republic does not consider itself bound by paragraph 2, article 35 of the present Convention. The Lao People's Democratic Republic declares that to refer a dispute relating to interpretation and application of the present Convention to arbitration or the International Court of Justice, the agreement of all parties concerned in the dispute is necessary.”.

Lithuania

Declarations:

„... according to paragraph 6 of article 13 of the Convention, the Seimas of the Republic of Lithuania declares that the Republic of Lithuania shall consider the Convention the necessary and sufficient treaty basis for the taking of the measures referred to in paragraphs 1 and 2 of article 13 of this Convention;

... pursuant to paragraph 3 of article 35 of the Convention, the Seimas of the Republic of Lithuania declares that the Republic of Lithuania shall not consider itself bound by the provisions of paragraph 2 of article 35, stipulating that any disputes concerning the interpretation or application of the Convention shall be referred to the International Court of Justice.”.

Mauritius

Declarations:

„DECLARES that it shall take this Convention as the legal basis for cooperation on extradition with other States Parties to this Convention;

AND FURTHER declares that the central authority designated for the purpose of article 20, paragraph 13 of the aforesaid Convention is the Attorney-General's Office and the languages acceptable to the Republic of Mauritius for the purposes of article 20, paragraph 14 are English and French.”.

Micronesia (Federated States of)

Reservation:

„... with a reservation that the FSM Government shall not consider itself bound by article 35, paragrah 2, of the Convention; ...”.

Myanmar

Reservations:

„The Government of the Union of Myanmar wishes to express reservations on article 16 relating to extradition and does not consider itself bound by the same.

The Government further wishes to make a reservation on article 35 and does not consider itself bound by obligations to refer disputes relating to the interpretation or application of this Convention to the International Court of Justice.”.

Nicaragua

Upon signature:

Declaration:

The State of the Republic of Nicaragua declares that such measures as may be necessary to harmonize the Convention with its domestic law, will be the outcome of the processes of revision of criminal legislation which the State of the Republic of Nicaragua is currently pursuing or which it may pursue in the future. Moreover, the State of the Republic of Nicaragua reserves the right, at the moment of depositing its instrument of ratification of the present Convention, to invoke, in accordance with the general principles of international law, article 19 of the Vienna Convention on the Law of Treaties of 23 May 1969.

South Africa

Reservation:

„AND WHEREAS pending a decision by the Government of the Republic of South Africa on the compulsory jurisdiction of the International Court of Justice, the Government of the Republic does not consider itself bound by the terms of article 35 (2) of the Convention which provides for the compulsory jurisdiction of the International Court of Justice in differences arising out of the interpretation or application of the Convention. The Republic will adhere to the position that, for the submission of a particular dispute for settlement by the International Court, the consent of all the parties to the dispute is required in every individual case.”.

Russian Federation

Declarations:

The Russian Federation, in accordance with article 13, paragraph 6 of the Convention declares that, on the basis of reciprocity, it will consider the Convention the necessary and sufficient treaty basis for the taking of the measures referred to in article 13, paragraphs 1 and 2 of the Convention;

The Russian Federation shall have jurisdiction over the offences established in accordance with articles 5, 6, 8 and 23 of the Convention in the cases envisaged in article 15, paragraphs 1 and 3 of the Convention;

The Russian Federation considers that the provisions of article 16, paragraph 14 of the Convention must be applied in such a way as to ensure the inevitability of responsibility for the commission of offences falling within the purview of the Convention, without detriment to the effectiveness of international cooperation in the areas of extradition and legal assistance;

The Russian Federation, on the basis of article 18, paragraph 7 of the Convention, declares that, on the basis of reciprocity, it will apply article 18, paragraphs 9 to 29 instead of the relevant provisions of any treaty of the mutual legal assistance concluded by the Russian Federation with another State Party to the Convention, if, in the view of the central authority of the Russian Federation, that will facilitate cooperation;

The Russian Federation declares that, in accordance with article 27, paragraph 2 of the Convention, it will consider the Convention as the basis for mutual law enforcement cooperation in respect of the offences covered by the Convention, on condition that such cooperation does not include the conduct of investigatory or other procedural actions in the territory of the Russian Federation.

Slovakia

Declaration:

„Pursuant to article 6, paragraph 2 (d) and article 13, paragraph 5 the appropriate authority which will furnish copies of the laws and regulations of the Slovak Republic that give effect to these paragraphs and of any subsequent changes to such laws and regulations or a description thereof to the Secretary General of the United Nations is the Ministry of Justice of the Slovak Republic.”.

Tunisia

Reservation:

In ratifying the United Nations Convention against Transnational Organized Crime, adopted by the United Nations General Assembly on 15 November 2000, the Tunisian Government declares that it does not consider itself bound by the provisions of article 35, paragraph 2, of the Convention and emphasizes that disputes over the interpretation or application of this Convention may not be submitted to the International Court of Justice unless there is agreement in principle among all the parties concerned.

Ukraine

Reservations and declarations:

The Verkhovna Rada of Ukraine declares that it ratified the following acts:

1. United Nations Convention against Transnational Organized Crime (referred hereinafter as this Convention) signed by Ukraine in Palermo on 12 December 2000 with the following reservations and declarations:

to the paragraph 6 of article 13:

The Convention shall be applied only subject to the observation of the constitutional principles and fundamental basis of the legal system of Ukraine;

to the paragraph b of article 2:

The term "serious crime” corresponds to the terms "grave crime” and "especially grave crime” in the Ukrainian criminal law. Grave crime means the crime for which the law provides such type of punishment as imprisonment for at least five years and not exceeding ten years (paragraph 4 of article 12 of the Criminal Code of Ukraine), and especially grave crime for which the law provides such type of punishment as imprisonment for more than ten years or life imprisonment (paragraph 5 of article 12 of the Criminal Code of Ukraine).

Uzbekistan

Reservation:

The Republic of Uzbekistan does not consider itself bound by the provisions of paragraph 2 of article 35 of this Convention.

Declaration:

Communication concerning article 2, paragraph (a), of the Convention

Under article 29, section 4, of the Criminal Code of the Republic of Uzbekistan, approved by the Act of 22 September 1994, a group of two or more persons constituted in advance for the purpose of joint criminal activity is considered an organized group.

Communication concerning article 2, paragraph (b), of the Convention

Under article 15 of the Criminal Code of the Republic of Uzbekistan, offences are subdivided, according to their nature and the degree of danger they pose to society, into: offences that do not pose a great danger to society, less grave, grave and especially grave offences.

Offences that do not pose a great danger to society are premeditated offences punishable by deprivation of liberty for not more than three years and offences committed through negligence and punishable by deprivation of liberty for not more than five years. Less grave offences are premeditated offences punishable by deprivation of liberty for more than three years but not exceeding five years and offences committed through negligence and punishable by deprivation of liberty for more than five years.

Grave offences are premeditated offences punishable by deprivation of liberty for more than 5 years but not exceeding 10 years.

Especially grave offences are premeditated offences punishable by deprivation of liberty for more than 10 years or the death penalty.

Communication concerning article 2, paragraph (g), of the Convention

Pursuant to the Act of the Republic of Uzbekistan of 29 August 2001, confiscation of property as a form of punishment has been removed from the Criminal Code.

Article 284 of the Code of Criminal Procedure of the Republic of Uzbekistan provides that property that is the object of a crime shall, on the judgment of a court, become State property, unless it is subject to return to the former owner.

Communication concerning article 7 of the Convention

Under article 38 of the Act of the Republic of Uzbekistan of 25 April 1996 on banks and bank activities, information on transactions by and accounts belonging to natural and legal persons may be transmitted to the clients and organizations themselves, to the procurator, and to courts and bodies conducting initial inquiries and investigations:

(a) Information on transactions by and accounts belonging to legal persons and other organizations may be transmitted to the organizations themselves, to the procurator, and to courts and bodies conducting initial inquiries and investigations when criminal proceedings have been initiated;

(b) Information on accounts and deposits belonging to natural persons may be transmitted to the clients themselves and their legal representatives and, provided that such information pertains to cases they are handling, to courts and bodies conducting initial inquiries and investigations when financial resources and other assets of the client in the account or deposit may be subject to seizure, when a penalty is enforced or when property is confiscated.

Communication concerning article 10 of the Convention

The legislation of the Republic of Uzbekistan does not provide for criminal or administrative liability in respect of legal persons.

European Community

Declaration:

„Article 36 (3) of the United Nations Convention against transnational organised crime provides that the instrument of ratification, acceptance or approval of a regional economic integration organisation shall contain a declaration on the extent of its competence.

The Community points out that it has competence with regard to progressively establishing the internal market, comprising an area without internal frontiers in which the free movement of goods and services is ensured in accordance with the provisions of the Treaty establishing the European Community. For this purpose, the Community has adopted measures to combat money laundering. They do, however, at present not include measures concerning cooperation between Financial Intelligence Units, detection and monitoring the movement of cash across the borders between the Member States or cooperation among judicial and law enforcement authorities. The Community also has adopted measures to ensure transparency and the equal access of all candidates for the public contracts and services markets which contributes to preventing corruption. Where the Community has adopted measures, it is for the Community alone to enter into external undertakings with third States or competent international organisations which affect those measures or alter their scope. This competence relates to articles 7, 9 and 31 (2) (c) of the Convention. Moreover, Community policy in the sphere of development cooperation complements policies pursued by Member States and includes provisions to combat corruption. This competency relates to article 30 of the Convention. Moreover, the Community considers itself bound by other provisions of the Convention to the extent that they are related to the application of articles 7, 9, 30 and 31 (2) (c), in particular the articles concerning its purpose and definitions and its final provisions.

The scope and the exercise of Community competence are, by their nature, subject to continuous development and the Community will complete or amend this declaration, if necessary, in accordance with article 36 of the Convention.

The United Nations Convention against transnational organised crime shall apply, with regard to the competence of the Community, to the territories in which the Treaty establishing the European Community is applied and under the conditions laid down in that Treaty, in particular article 299 thereof.

Pursuant to article 299, this declaration is not applicable to the territories of the Member States in which the said Treaty does not apply and is without prejudice to such acts or positions as may be adopted under the Convention by the Member States concerned on behalf of and in the interests of those territories.”.

Statement:

„With respect to article 35, paragraph 2, the Community points out that, according to article 34, paragraph 1, of the Statute of the International Court of Justice, only States may be parties before that Court. Therefore, under article 35, paragraph 2, of the Convention, in disputes involving the community only dispute settlement by way of arbitration will be available.”.

3. Wymienione niżej państwa złożyły następujące notyfikacje na podstawie artykułów 5 (3), 16 (5), 18 (13) i 31 (6) Konwencji:

Republika Armenii

„Artykuł 5

Stosownie do artykułu 5 ustęp 3 Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętej w Nowym Jorku dnia 15 listopada 2000 r. (dalej zwanej Konwencją), Republika Armenii oświadcza, że jej Kodeks Karny (rozdział 7, w szczególności artykuł 41 Kodeksu) reguluje wszystkie poważne przestępstwa związane ze zorganizowanymi grupami przestępczymi, o których mowa w artykule 5 ustęp 1 (a) (i) Konwencji.

Artykuł 16

Stosownie do artykułu 16 ustęp 5 Konwencji, Republika Armenii oświadcza, że będzie uznawać Konwencję za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami Konwencji.

Jednakże jednocześnie Republika Armenii oświadcza, że będzie stosować Konwencję w stosunkach z Państwami-Stronami Europejskiej konwencji o ekstradycji, sporządzonej w Paryżu dnia 13 grudnia 1957 r., zakładając, że Konwencja uzupełnia i ułatwia stosowanie postanowień Europejskiej Konwencji o ekstradycji.

Artykuł 18

Stosownie do artykułu 18 ustęp 3 Konwencji, Republika Armenii wyznacza następujące organy centralne właściwe do przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną:

a) w sprawach będących na etapie postępowania przygotowawczego:

– Biuro Prokuratora Generalnego Republiki Armenii,

b) w sprawach będących na etapie postępowania sądowego lub związanych z wykonaniem orzeczenia:

– Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Armenii.

Stosownie do artykułu 18 ustęp 14 Konwencji, Republika Armenii oświadcza, że językami akceptowanymi są armeński, angielski lub rosyjski.”

Związek Australijski

„2 lipca 2004 r.

Związek Australijski ma dodatkowy zaszczyt zauważyć, że na podstawie artykułu 5 (3) Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej Związek Australijski jest zobowiązany do poinformowania Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, czy jego prawo działa w sposób przewidziany w tym ustępie. Zgodnie z tym obowiązkiem. Stałe Przedstawicielstwo Związku Australijskiego wskazuje, że prawo Związku Australijskiego wymaga zredagowania przepisu uzupełniającego do umowy o przestępstwie spiskowania.

Stałe Przedstawicielstwo Związku Australijskiego wskazuje również, że właściwym organem australijskim do kontaktu dla celów określonych w artykułach 18 i 31 Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej jest:

Departament Prokuratora Generalnego
(Zastępca Sekretarza, Wydział Przestępczości Międzynarodowej)
Robert Garran Offices
National Circuit

BARTON ACT 2602
ZWIĄZEK AUSTRALIJSKI

Związek Australijski zauważa ponadto, że od Związku Australijskiego nie wymaga się notyfikacji na podstawie artykułu 16 (5) Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, gdyż australijskie prawo dotyczące ekstradycji nie działa w sposób przewidziany w tym artykule.”

Republika Azerbejdżanu

„Zgodnie z artykułem 16 ustęp 5 konwencji, Republika Azerbejdżańska oświadcza, że będzie uznawać konwencję za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami konwencji.

Zgodnie z artykułem 18 ustęp 13 konwencji, Republika Azerbejdżańska oświadcza, że wyznacza Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Azerbejdżańskiej jako centralny organ, który będzie odpowiedzialny i uprawniony do przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną, jak również do ich wykonywania lub przekazywania właściwym organom do wykonania.

Zgodnie z artykułem 18 ustęp 14 konwencji, Republika Azerbejdżańska oświadcza, że wnioski i dokumenty uzupełniające powinny być przedkładane w języku rosyjskim lub angielskim jako językach oficjalnych ONZ i powinno być do nich załączone tłumaczenie na język azerski.

Zgodnie z artykułem 31 ustęp 6 konwencji, Republika Azerbejdżańska oświadcza, że następujący organ może pomagać innym Państwom-Stronom w rozwijaniu środków mających na celu zapobieganie międzynarodowej przestępczości zorganizowanej:

Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Republiki Azerbejdżańskiej, H. Hajiev, st. 7, Baku, Republika Azerbejdżańska.”

Belize

„[Rząd Belize] oświadcza, że będzie uznawał tę konwencję za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami tej konwencji;

[Rząd Belize] oświadcza następnie, że centralnym organem wyznaczonym dla celów artykułu 18 ustęp 13 wyżej wspomnianej konwencji jest Biuro Prokuratora Generalnego, językiem zaś akceptowanym przez Belize dla celów artykułu 18 ustęp 14 jest angielski.”

Republika Białorusi

„Republika Białorusi, zgodnie z artykułem 16 konwencji, będzie uznawała konwencję za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi państwami-członkami konwencji.”

Republika Botswany

„Rząd Republiki Botswany niniejszym zawiadamia Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych, że stosownie do:

a) artykułu 16 ustęp 5 (a) Rząd Republiki Botswany nie będzie uznawał tej konwencji za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami tej konwencji;

b) artykułu 18 ustęp 13 Rząd Republiki Botswany wyznacza Prokuratora Generalnego Republiki Botswany jako centralny organ, który będzie odpowiedzialny i uprawniony do przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną, jak również do ich wykonywania lub przekazywania właściwym organom do wykonania;

c) artykułu 18 ustęp 14 angielski jest językiem akceptowanym przez Rząd Republiki Botswany;

d) artykułu 31 ustęp 6 następujące organy mogą pomagać innym Państwom-Stronom w rozwijaniu środków mających na celu zapobieganie międzynarodowej przestępczości zorganizowanej:

i) Komisarz Policji

Komenda Główna Policji Republiki Botswany

Government Enclave

Private Bag 0012

Gaborone, Republika Botswany

ii) Prokurator Generalny Republiki Botswany

Izba Prokuratury Generalnej

Government Enclave

Private Bag 009

Gaborone, Republika Botswany.”

Wyspy Cooka

„Zgodnie z postanowieniami artykułu 18 ustęp 13 Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, Rząd Wysp Cooka oświadcza, że Prokurator Generalny Wysp Cooka jest wyznaczony przez Rząd Wysp Cooka jako centralny organ, który będzie odpowiedzialny i uprawniony do przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną,

ORAZ, stosownie do artykułu 18 ustęp 14 Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, że język angielski jest wyznaczony przez Rząd Wysp Cooka jako język akceptowany do sporządzania wniosków o wzajemną pomoc prawną.”

Królestwo Danii

„Zgodnie z artykułem 18 (13) konwencji. Królestwo Danii oświadcza, że centralnym organem właściwym do przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną jest Ministerstwo Sprawiedliwości.

Adres: Justitsministeriet, Det Internationale Kontor,

Slotshoimsgade 10,

DK-1216 Kopenhaga K, tel. + 45 33 92 33 40,

Fax: + 45 33 93 35 10, email: jm(a)jm.dk.

Zgodnie z artykułem 18 (14) konwencji, Królestwo Danii oświadcza, że będzie przyjmowało wnioski w następujących językach: duńskim, szwedzkim, norweskim, angielskim, francuskim i niemieckim.”

Republika Ekwadoru

Dla celów Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, Rząd Republiki Ekwadoru wyznacza Biuro Prokuratora Publicznego jako ekwadorski organ centralny (zgodnie z artykułem 18 ustęp 13).

Republika Estońska

„... Zgromadzenie Ustawodawcze Republiki Estońskiej, ratyfikując konwencję, złożyło następujące oświadczenia:

1) odnośnie do artykułu 5 ustęp 3 konwencji, Republika Estońska oświadcza, że na podstawie swojego ustawodawstwa uznaje ona czyn przewidziany w artykule 5 ustęp 1 (a) (i) za przestępstwo;

2) odnośnie do artykułu 16 ustęp 5 konwencji, Republika Estońska oświadcza, że będzie uznawała tę Konwencję za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami tej konwencji;

3) odnośnie do artykułu 18 ustęp 13 konwencji, Republika Estońska wyznacza Ministerstwo Sprawiedliwości jako organ centralny przyjmujący wnioski o wzajemną pomoc prawną;

4) odnośnie do artykułu 18 ustęp 14 konwencji, Republika Estońska oświadcza, że akceptowanymi językami są estoński i angielski.”

Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna

„1. Zgodnie z artykułem 16 ustęp 5 (a) Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna nie uznaje tej konwencji za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami tej konwencji.

2. Zgodnie z artykułem 18 ustęp 13, Rząd Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej wyznacza Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego jako organ centralny i Ministerstwo Spraw Zagranicznych jako zmienny organ centralny, który będzie odpowiedzialny i uprawniony do przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną jak również do ich wykonywania lub przekazywania właściwym organom do wykonania.

3. Zgodnie z artykułem 18 ustęp 14, oprócz języka laotańskiego, język angielski jest akceptowany przez Rząd Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej.”

Królestwo Lesotho

„1. System prawny istniejący w Królestwie Lesotho wymaga zaangażowania zorganizowanej grupy przestępczej dla zaistnienia przestępstw ustanowionych zgodnie z artykułem 5 (1) (a) (i) i następnie wymaga podjęcia czynu dla realizacji porozumienia dla zaistnienia przestępstw ustanowionych zgodnie z artykułem 5 (1) (a) (i) konwencji.

2. W odpowiedzi na artykuł 16 (5) konwencji, w Królestwie Lesotho ekstradycja jest uwarunkowana istnieniem traktatu.

3. W odpowiedzi na artykuł 18 (3) konwencji w Królestwie Lasotho Urząd Prokuratora Generalnego będzie wyznaczonym organem centralnym z odpowiedzialnością i uprawnieniem do przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną.

4. W odpowiedzi na artykuł 18 (4) konwencji język angielski jest akceptowany na potrzeby wniosków o wzajemną pomoc prawną.”

Republika Litewska

„... odnośnie do artykułu 18 ustęp 13 konwencji, Sejm Republiki Litewskiej oświadcza, że Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Litewskiej i Urząd Prokuratora Generalnego przy Sądzie Najwyższym Republiki Litewskiej będą wyznaczone jako organy centralne do przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną;

... odnośnie do artykułu 18 ustęp 14 konwencji, Sejm Republiki Litewskiej oświadcza, że wnioski o wzajemną pomoc prawną i dokumenty ich dotyczące, które będą przedkładane Republice Litewskiej, powinny być zaopatrzone w odpowiednie tłumaczenia na język angielski, rosyjski lub litewski, jeśli wyżej wymienione dokumenty nie są w jednym z tych języków;

... odnośnie do artykułu 16 ustęp 5 konwencji, Sejm Republiki Litewskiej oświadcza, że Republika Litewska będzie uznawać tę konwencję za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami konwencji; jednakże Republika Litewska w żadnym wypadku nie uzna tej konwencji za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji obywateli litewskich, zgodnie z tym co postanowiono w Konstytucji Republiki Litewskiej.”

Republika Łotewska

„Oświadczenie

Zgodnie z artykułem 5 ustęp 3 Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętej w Nowym Jorku dnia 15 listopada 2000 r.. Republika Łotewska oświadcza, że jej prawo wewnętrzne dla zaistnienia przestępstw określonych zgodnie z artykułem 5 ustęp 1 (a) (i) wymaga podjęcia czynu dla realizacji porozumienia.”

„Oświadczenie

Zgodnie z artykułem 16 ustęp 5 Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętej w Nowym Jorku dnia 15 listopada 2000 r., Republika Łotewska oświadcza, że uznaje konwencję za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami tej konwencji.”

„Oświadczenie

Zgodnie z artykułem 18 ustęp 13 Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętej w Nowym Jorku dnia 15 listopada 2000 r., Republika Łotewska oświadcza, że wyznaczonymi organami są:

1) Biuro Prokuratora Generalnego – podczas postępowania przygotowawczego

O. Kalpaka blvd. 6, Ryga, LV-1801, Republika Łotewska

Tel.: +371 704 4400

Fax: +371 704 4449

E-mail: gen@lrp.gov.lv,

2) Ministerstwo Sprawiedliwości – podczas procesu Brivibas blvd. 36, Ryga, LV-1536, Republika Łotewska

Tel.:+371 703 6801,703 6716

Fax: +371 721 0823,728 5575

E-mail: tm.kanceleja@tm.gov.lv”

„Oświadczenie

Zgodnie z artykułem 18 ustęp 14 Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętej w Nowym Jorku dnia 15 listopada 2000 r.. Republika Łotewska oświadcza, że akceptowanym językiem jest angielski albo łotewski.”

Republika Malty

11 grudnia 2003 r.

„... Rząd Republiki Malty pragnie zgłosić następujące oświadczenia:

Artykuł 16 ustęp 5 (a)

Odnośnie do artykułu 16 ustęp 5 (a) konwencji. Republika Malty oświadcza, że będzie uznawała Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami konwencji.

Artykuł 18 ustęp 13

Odnośnie do artykułu 18 ustęp 13 konwencji, Republika Malty wyznacza Prokuratora Generalnego Republiki Malty jako organ centralny do przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną.

Artykuł 18 ustęp 14

Odnośnie do artykułu 18 ustęp 14 konwencji, Republika Malty oświadcza, że akceptowanymi językami są maltański i angielski.”

Republika Mauritiusu

„OŚWIADCZA, że będzie uznawała tę konwencję za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami tej konwencji;

PONADTO, oświadcza, że organem centralnym wyznaczonym na potrzeby artykułu 18 ustęp 13 wyżej wspomnianej konwencji jest Urząd Prokuratora Generalnego, akceptowanymi zaś językami przez Republikę Mauritiusa dla celów artykułu (18) ustęp 14 są angielski i francuski.”

Meksykańskie Stany Zjednoczone

Artykuł 5 (3) – Meksykańskie Stany Zjednoczone chcą oświadczyć, że w penalizacji przestępstw określonych zgodnie z artykułem 5 ustęp 1 (a) (i) prawo wewnętrzne Państwa Meksykańskiego zawiera wszystkie poważne przestępstwa związane z udziałem w zorganizowanej grupie przestępczej. Penalizacja wejścia w porozumienie z jedną lub większą liczbą osób w celu popełnienia poważnego przestępstwa, związanego bezpośrednio lub pośrednio z uzyskaniem korzyści finansowej lub innej korzyści materialnej, obejmuje udział zorganizowanej grupy przestępczej w przestępstwie zorganizowanym, o którym mowa w artykule 2 Aktu Federalnego dla zwalczania przestępstw zorganizowanych, o tyle, o ile jest on związany z przestępstwami, do których odnosi się wspomniany artykuł. Przestępstwo związku przestępczego, przewidzianego w artykule 164 Federalnego Kodeksu karnego, ma zastosowanie o tyle, o ile odnosi się do innych poważnych przestępstw uregulowanych w konwencji.

Artykuł 16 ustęp 5 (a) – Państwo Meksykańskie będzie uznawało konwencję za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji w stosunkach z tymi Państwami-Stronami, z którymi nie zawarło traktatów regulujących tę dziedzinę.

Artykuł 18 ustęp 13 – Biuro Prokuratora Generalnego Republiki jest wyznaczone jako organ centralny w sprawach wniosków o wzajemną pomoc prawną.

Artykuł 18 ustęp 14 – wnioski o wzajemną pomoc prawną będą przedkładane w języku hiszpańskim. Wnioski mogą być również przedkładane w języku wnioskującego państwa, pod warunkiem że będzie do nich załączone tłumaczenie na język hiszpański.

Królestwo Niderlandów

„W związku z artykułem 16 ustęp 5 (a) Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, przyjętej w Nowym Jorku dnia 15 listopada 2000 r.. Królestwo Niderlandów oświadcza, że będzie uznawało tę konwencję za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami tej konwencji.”

Królestwo Norwegii

„Artykuł 5 Konwencji z Palermo został wprowadzony do prawa norweskiego poprzez rozdział 162 c Kodeksu Karnego, który brzmi następująco:

„Każda osoba, która wchodzi w porozumienie z inną osobą w celu popełnienia czynu karalnego, zagrożonego karą więzienia na okres nie krótszy niż trzy lata i który ma być popełniony na rzecz kolejnych działań zorganizowanej grupy przestępczej, podlega karze więzienia na okres nieprzekraczający trzech lat, chyba że przestępstwo kwalifikuje się pod bardziej surowe przepisy karne. Podwyższenie maksymalnego wymiaru kary w przypadku powtarzających się przestępstw lub współdziałania przestępców nie jest brane pod uwagę.

Za zorganizowaną grupę przestępczą jest uznawana zorganizowana grupa trzech lub więcej osób, której głównym celem jest popełnienie czynu karalnego, zagrożonego karą więzienia na okres nie krótszy niż trzy lata, lub której działalność w znacznym stopniu przyczynia się do popełnienia takiego aktu.”

Na podstawie artykułu 5 Konwencji z Palermo, Państwa-Strony mają poinformować Sekretarza Generalnego kiedy nastąpiło wdrożenie do ustawodawstwa wewnętrznego wymogów:

1) „zaangażowania zorganizowanej grupy przestępczej” lub

2) podjęcia „czynu dla realizacji porozumienia”.

1. Rozdział 162 c norweskiego Kodeksu karnego wymaga, aby „porozumienie” miało pewne powiązania z działalnością przestępczą zorganizowanej grupy przestępczej. Postanowienie to ma zastosowanie tylko do porozumienia związanego z czynami popełnionymi jako „część działalności zorganizowanej grupy przestępczej”. Przynajmniej jedna ze stron porozumienia musi być członkiem takiej grupy i porozumienie musiało zostać zawarte przez grupę lub przez jedną osobę reprezentującą grupę. Jest to szczegółowo określone w „pracach przygotowawczych” tego ustawodawstwa, zob. propozycja numer 62 (2002–2003) do Izby Niższej Parlamentu norweskiego, strony 31–32 oraz 95–96. Warunek ten oznacza, że rozdział 162 c wymaga „zaangażowania zorganizowanej grupy przestępczej”.

2. Z drugiej strony, jeśli „czyn dla realizacji porozumienia” miał miejsce, nie jest to konieczny warunek ukarania, zob. propozycja numer 62 (2002–2003), do Izby Niższej Parlamentu norweskiego, strona 95. Informacje dotyczące wzajemnej pomocy w sprawach kryminalnych powinny być kierowane do Departamentu Spraw Cywilnych, Ministerstwa Sprawiedliwości, jako organu właściwego w Królestwie Norwegii.

Informacje dotyczące pomocy prawnej mogą być sporządzane w językach norweskim, szwedzkim, duńskim lub angielskim.

Norweską agencją odpowiedzialną za przyjmowanie wniosków od innych Państw-Stron o pomoc w rozwijaniu środków mających na celu zapobieganie międzynarodowej przestępczości jest Departament Policji, Ministerstwo Sprawiedliwości.”

Nowa Zelandia

„OŚWIADCZA odnośnie do artykułu 18 (13) konwencji, że Prokurator Generalny Nowej Zelandii jest wyznaczony przez Rząd Nowej Zelandii jako organ centralny, który będzie odpowiedzialny i uprawniony do przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną;

ORAZ OŚWIADCZA, odnośnie do artykułu 18 (14) konwencji, że język angielski jest wskazany przez Rząd Nowej Zelandii jako język akceptowany, w którym będą sporządzane wnioski o wzajemną pomoc prawną.”

Republika Afryki Południowej

„TYM SAMYM zawiadamia się Sekretarza Generalnego, zgodnie z artykułem 18 (13) konwencji, że Dyrektor Generalny Departamentu Sprawiedliwości i Postępu Konstytucyjnego został wyznaczony jako organ centralny do przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną.

TYM SAMYM zawiadamia się Sekretarza Generalnego, zgodnie z artykułem 18 (14) konwencji, że angielski jest akceptowanym językiem do otrzymywania wniosków o wzajemną pomoc prawną.”

Federacja Rosyjska

Federacja Rosyjska, zgodnie z artykułem 16 ustęp 5 (a) konwencji oświadcza, że na zasadzie wzajemności będzie uznawać tę konwencję za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami konwencji;

Federacja Rosyjska na podstawie ostatniego zdania artykułu 18 ustęp 13 konwencji oświadcza, że na zasadzie wzajemności i w pilnych okolicznościach będzie przyjmować wnioski o wzajemną pomoc prawną oraz informacje poprzez Międzynarodową Organizację Policji Kryminalnej, pod warunkiem że dokumenty zawierające takie wnioski lub informacje zostaną przekazane bez zwłoki na podstawie uzgodnionej procedury;

Federacja Rosyjska zgodnie z artykułem 18 ustęp 14 konwencji oświadcza, że wnioski o wzajemną pomoc prawną i dotyczące ich materiały przekazywane Federacji Rosyjskiej muszą być uzupełnione o tłumaczenie na język rosyjski, jeżeli inaczej nie przewidziano w traktatach międzynarodowych Federacji Rosyjskiej lub o ile w inny sposób nie zostało uzgodnione pomiędzy organem centralnym Federacji Rosyjskiej a organem centralnym innego Państwa-Strony konwencji.

Rumunia

„1. Zgodnie z artykułem 16 ustęp 5 konwencji, Rumunia uznaje tę konwencję za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami tej konwencji;

2. Zgodnie z artykułem 18 ustęp 13 konwencji, rumuńskimi organami centralnymi wyznaczonymi do przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną są:

a) Urząd Prokuratorski przy Najwyższym Trybunale Sprawiedliwości, dla wniosków o wzajemną pomoc prawną sformułowanych w postępowaniu przygotowawczym (Blvd. Libertatii nr 14, sektor 5 Bukareszt, tel. + 410 54 35/fax +337 47 54);

b) Ministerstwo Sprawiedliwości, dla wniosków o wzajemną pomoc prawną sformułowanych podczas rozprawy sądowej lub wykonania kary, jak również dla wniosków o ekstradycję (Str. Apollodor nr 17, sektor 5 Bukareszt, tel. +314 15 14/fax +310 16 62);

3. Zgodnie z artykułem 18 ustęp 14 konwencji, wnioski o wzajemną pomoc prawną i załączone dokumenty przedkładane organom rumuńskim będą uzupełnione o tłumaczenie na język rumuński, francuski lub angielski.”

Republika Salwadoru

Rząd Republiki Salwadoru uznaje ekstradycję swoich obywateli na podstawie artykułu 28, drugi i trzeci podpunkt Konstytucji Republiki, które stanowią, co następuje: „Ekstradycja będzie uregulowana traktatami międzynarodowymi i, jeśli chodzi o Salwadorczyków, będzie miała miejsce tylko wtedy, gdy traktat wyraźnie tak stanowi, i jeśli została zatwierdzona przez ustawodawczy organ państw sygnatariuszy. W każdym przypadku jej postanowienia powinny zawierać zasadę wzajemności i przyznawać wszystkim Salwadorczykom wszystkie karne i proceduralne gwarancje, o których mowa w tej Konstytucji”. „Ekstradycja powinna mieć miejsce tylko wtedy, gdy przestępstwa zostały popełnione w zakresie jurysdykcji terytorialnej wnioskującego kraju, z wyjątkiem sytuacji, gdy wchodzą w grę przestępstwa o zasięgu międzynarodowym (na skalę międzynarodową). Pod żadnym warunkiem ekstradycja nie może być wymagana dla przestępstw politycznych, nawet jeśli powiązane przestępstwa są wynikiem takich przestępstw”, wskazując dalej, że wspomniana konwencja nie będzie uznawana za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji w jej relacjach z innymi jej Państwami-Stronami i że będzie mimo to dążyć, w razie konieczności, do zawierania umów o ekstradycji z innymi Państwami-Stronami konwencji.

Odnośnie do artykułu 18 ustęp 13 i 14 oznajmia, że wyznaczonym organem centralnym jest Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Informacje będą przekazywane drogą dyplomatyczną, językiem zaś akceptowanym jest hiszpański.

Republika Słowacka

„W związku z artykułem 18 ustęp 13, Republika Słowacka wyznacza następujące organy centralne do przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną:

(a) Urząd Prokuratora Generalnego Republiki Słowackiej – w odniesieniu do spraw na etapie postępowania przygotowawczego,

(b) Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Słowackiej – w odniesieniu do spraw na etapie postępowania sądowego.

Odnośnie do artykułu 18 ustęp 14 akceptowanymi językami dla Republiki Słowackiej dla otrzymywania i prowadzenia pisemnego rejestru w odniesieniu do wniosków o wzajemną pomoc prawną są: słowacki, czeski, angielski i francuski.

Odnośnie do artykułu 31 ustęp 6 organem, który może pomagać innym Państwom-Stronom w rozwijaniu środków mających na celu zapobieganie międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, jest Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Republiki Słowackiej.”

Republika Słowenii

„W związku z artykułem 16 ustęp 5 (a) konwencji, Republika Słowenii oświadcza, że będzie uznawać tę konwencję za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami konwencji. W przypadku braku umowy międzynarodowej lub jakiegokolwiek innego układu regulującego ekstradycję pomiędzy Republiką Słowenii i innym Państwem-Stroną tej konwencji, Republika Słowenii będzie żądać dokumentów dotyczących ekstradycji zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym.

W związku z artykułem 18 ustęp 13 konwencji, Republika Słowenii oświadcza, że centralnym organem do wykonywania konwencji będzie Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Słowenii.

Zgodnie z artykułem 18 ustęp 14 konwencji, Republika Słowenii oświadcza, że wnioski i załączniki do nich adresowane do centralnego organu Republiki Słowenii powinny być w języku słoweńskim lub powinno być do nich załączone tłumaczenie na język słoweński. Jeśli nie będzie możliwe zapewnienie tłumaczenia na język słoweński, wnioski i załączniki powinny być w języku angielskim lub powinno być do nich załączone tłumaczenie na język angielski.”

Królestwo Szwecji

„W związku z artykułem 18 (13) konwencji, centralnym organem w Królestwie Szwecji właściwym do otrzymywania wniosków o wzajemną pomoc prawną jest Ministerstwo Sprawiedliwości.

W związku z artykułem 18 (14) konwencji, wniosek wraz z załącznikami powinien być przetłumaczony na język szwedzki, duński lub norweski, chyba że organ mający do czynienia z wnioskiem, dopuści inaczej w indywidualnej sprawie.”

Ukraina

Do artykułu 16 ustęp 5 (a):

Ukraina oświadcza, że konwencja ustanawia prawną podstawę do współpracy w sprawach o ekstradycję, jeśli otrzyma wniosek o ekstradycję od Państwa-Strony konwencji, z którym nie ma zawartej umowy o ekstradycji;

Do artykułu 18 ustęp 13:

Organami centralnymi na Ukrainie, wyznaczonymi zgodnie z artykułem 18 ustęp 13, są Ministerstwo Sprawiedliwości Ukrainy (w odniesieniu do decyzji sądowych) oraz Urząd Prokuratora Generalnego Ukrainy (w odniesieniu do postępowań prawnych podczas śledztwa w sprawach kryminalnych);

Do artykułu 18 ustęp 14:

Wnioski o wzajemną pomoc prawną i załączone do nich dokumenty będą przesyłane do Ukrainy wraz z ich uwierzytelnionym tłumaczeniem na język ukraiński, rosyjski, angielski lub francuski, jeśli nie zostały sporządzone w jednym z tych języków.

Do artykułu 26 ustęp 3:

Postanowienia ustępu 3 nie będą stosowane wobec organizatorów lub liderów grup przestępczych w odniesieniu do przyznawania immunitetu od odpowiedzialności karnej. Zgodnie z ustawodawstwem Ukrainy (artykuł 255 ustęp drugi Kodeksu Karnego Ukrainy) wyżej wymienione osoby ponoszą odpowiedzialność karną niezależnie od przyczyn przewidzianych w artykule 26 konwencji.

Republika Uzbekistanu

Informacja dotycząca artykułu 5 ustęp 3 konwencji

Republika Uzbekistanu informuje niniejszym, że na podstawie Kodeksu Karnego Republiki Uzbekistanu, przestępstwa popełnione przez zorganizowane grupy lub na ich korzyść są zaliczane do kategorii ciężkich lub szczególnie ciężkich przestępstw, w zależności od elementów definiujących je oraz od formy kary dla poszczególnych typów przestępstw.

Informacja dotycząca artykułu 16 ustęp 5 konwencji

Republika Uzbekistanu uznaje tę konwencję za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji z innymi Państwami-Stronami tej konwencji. Jednakże postanowienia te nie powinny uniemożliwiać Republice Uzbekistanu zawierania dwustronnych traktatów w dziedzinie ekstradycji z poszczególnymi Państwami-Stronami tej konwencji.

Notyfikacja dotycząca artykułu 18 ustęp 13 i 14 konwencji

Odnośnie do ustępu 13

Republika Uzbekistanu wyznaczyła Biuro Prokuratora Generalnego Republiki Uzbekistanu jako centralny organ odpowiedzialny za przyjmowanie wniosków o wzajemną pomoc prawną, jak również do ich wykonywania lub przekazywania właściwym organom do wykonania.

Odnośnie do ustępu 14

Republika Uzbekistanu wyznacza język rosyjski jako język akceptowany przez nią.

Boliwariańska Republika Wenezueli

19 grudnia 2003 r.

Odnośnie do postanowień artykułu 5 ustęp 3 Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej. Rząd Boliwariańskiej Republiki Wenezueli oświadcza, co następuje:

W odniesieniu do przepisów krajowych regulujących przestępstwa z artykułu 5 ustęp 1 (a)(i), prawo wenezuelskie ustanawia typy i penalizuje takie przestępstwa na podstawie artykułów 287–293 aktualnego Kodeksu karnego, w sprawach dotyczących przestępstwa tworzenia zorganizowanej grupy przestępczej.

Odnośnie do artykułu 16 ustęp 5 Boliwariańska Republika Wenezueli oświadcza:

Konwencja Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej będzie uznawana za podstawę prawną do współpracy w zakresie ekstradycji w stosunkach pomiędzy Boliwariańską Republiką Wenezueli a innymi Państwami-Stronami konwencji.

Odnośnie do artykułu 18 ustęp 13 Boliwariańska Republika Wenezueli oświadcza:

Organem centralnym, który będzie odpowiedzialny i uprawniony do przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną, jak również do ich wykonywania lub przekazywania właściwym organom do wykonania, będzie Urząd Prokuratora Publicznego, zgodnie z uprawnieniem przyznanym tej instytucji Aktem na temat częściowej zmiany Kodeksu Procedury Karnej.

Odnośnie do artykułu 18 ustęp 14 Boliwariańska Republika Wenezueli oświadcza:

Wnioski o wzajemną pomoc prawną w sprawach kryminalnych kierowane będą do Rządu Boliwariańskiej Republiki Wenezueli na piśmie w języku hiszpańskim, zgodnie z wenezuelskimi przepisami konstytucyjnymi i prawnymi.

Armenia

„Article 5

Pursuant to paragraph 3 of article 5 of the United Nations Convention against Transnational Organized Crime, adopted in New York on the 15th day of November 2000 (hereinafter referred as to Convention) the Republic of Armenia declares that its Criminal Code (chapter 7, in particular article 41 of the Code) covers all serious crimes involving organized criminal groups provided in paragraph 1 (a) (i) of article 5 of the Convention.

Article 16

Pursuant to paragraph 5 of article 16 of the Convention the Republic of Armenia declares that it will take the Convention as the legal basis for cooperation on extradition with other States Parties to the Convention.

However, at the same time the Republic of Armenia declares that it shall apply the Convention in relations with the States Parties of the European Convention on Extradition, done at Paris, on 13th day of December 1957, provided that the Convention supplements and facilitates the application of the provisions of the European Convention on Extradition.

Article 18

Pursuant to paragraph 13 of article 18 of the Convention the Republic of Armenia designates the following central authorities to receive the requests for mutual legal assistance:

a) in respect of the cases of pretrial investigation phase

– the General Prosecutor's Office of the Republic of Armenia

b) in respect of the cases of court proceedings phase or connected with the implementation of the judgment

– the Ministry of Justice of the Republic of Armenia.

Pursuant to paragraph 14 of article 18 of the Convention the Republic of Armenia declares that the acceptable languages are Armenian, English or Russian.”

Australia

„2 July 2004

Australia has the additional honour to note that, under article 5 (3) of the United Nations Convention against Transnational Organised Crime, Australia is required to inform the Secretary General of the United Nations if its law operates in a way that is covered by the paragraph. In accordance with that obligation, the Permanent Mission of Australia is pleased to advise that Australia's law does require an act of furtherance of the Agreement for the conspiracy offence to be made out.

The Permanent Mission of Australia is also pleased to advise that the appropriate Australian authority to contact for the purposes of articles 18 and 31 of the United Nations Convention against Transnational Organised Crime is:

The Attorney-General's Department
(Assistant Secretary, International Crime Branch)

Robert Garran Offices
National Circuit

BARTON ACT 2602
AUSTRALIA

Australia further notes that Australia is not required to make a notification under article 16 (5) of the United Nations Convention against Transnational Organised Crime as Australian extradition law does not operate in the manner covered by this article.”

Azerbaijan

In accordance with paragraph 5 of article 16 of the Convention, the Republic of Azerbaijan declares that it will use the Convention as the legal basis for cooperation on extradition with other States Parties to the Convention.

In accordance with paragraph 13 of article 18 of the Convention, the Republic of Azerbaijan declares that the Ministry of Justice of the Republic of Azerbaijan is designated as the central authority that shall have the responsibility and power to receive requests for mutual legal assistance and either to execute them or to transmit them to the competent authorities for execution.

In accordance with paragraph 14 of article 18 of the Convention, the Republic of Azerbaijan declares that the request and supporting documents should be submitted in Russian or English as the UN official languages, and should be accompanied by a translation in Azeri.

In accordance with paragraph 6 of article 31 of the Convention, the Republic of Azerbaijan declares that the following authority can assist other States Parties in developing measures to prevent transnational organized crime:

Ministry of Internal Affairs of the Republic of Azerbaijan H. Hajiev. st. 7, Baky, Azerbaijan.”

Belize

[The Government of Belize] declares that it shall take this Convention as the legal basis for cooperation on extradition with other States Parties to this Convention;

[The Government of Belize] further declares that the central authority designated for the purpose of article 18, paragraph 13 of the aforesaid Convention is the Attorney-General's Office and the language acceptable to Belize for the purposes of article 18, paragraph 14 is English.”

Belarus

The Republic of Belarus in accordance with article 16 of the Convention will use the Convention as a basis for cooperation on the issues of extradition with other states-members of the Convention.”

Botswana

The Government of the Republic of Botswana hereby notified the Secretary-General of the United Nations that pursuant to:

a) paragraph 5 (a) of article 16, the Government of the Republic of Botswana will not take this Convention as the legal basis for cooperation on extradition with other States Parties to this Convention;

b) paragraph 13 of article 18, the Government of the Republic of Botswana designates the Attorney General of the Republic of Botswana as the central authority that shall have the responsibility and power to receive requests for mutual legal assistance and either to execute them or to transmit them to the competent authorities for execution;

c) paragraph 14 of article 18, English is the acceptable language to the Government of the Republic of Botswana;

d) paragraph 6 of article 31, the following authorities can assist other States Parties in developing measures to prevent transnational organized crime:

i) The Commissioner of Police

Botswana Police Headquarter

Government Enclave

Private Bag 0012

Gaborone, Botswana

ii) The Attorney General of the Republic of Botswana

Attorney General's Chambers

Government Enclave

Private Bag 009

Gaborone, Botswana."

Cook Islands

In accordance with the provisions of article 18, paragraph 13, of the United Nations Convention against Transnational Organized Crime, the Government of the Cook Islands declares that the Attorney General of the Cook Islands is designated by the Government of the Cook Islands as the Central Authority that shall have the responsibility and power to receive requests for mutual legal assistance,

AND pursuant to article 18, paragraph 14, of the United Nations Convention against Transnational Organized Crime, that the English language is designated by the Government of the Cook Islands as the acceptable language in which to make request for mutual legal assistance.”

Denmark

„In accordance with article 18 (13) of the Convention Denmark declares that the central authority in Denmark competent to receive requests for mutual legal assistance ist the Ministry of Justice.

The address is: Justitsministeriet, Det Internationale
Kontor, Slotsholmsgade 10,
DK-1216 Copenhagen K, tel.: + 45 33 92 33 40,
fax: + 45 33 93 35 10, email: jm@jm.dk.

In accordance with article 18 (14) of the Convention Denmark declares that it will accept requests in the following languages: Danish, Swedish, Norwegian, English, French and German.”

Ecuador

For the purposes of the United Nations Convention against Transnational Organized Crime, the Government of Ecuador designates the Office of the Public Prosecutor as the central Ecuadorian authority [in accordance with article 18, paragraph 13].

Estonia

„... the Riigikogu of the Republic of Estonia, while ratifying the Convention, made the following declarations:

1) pursuant to article 5 paragraph 3 of the Convention the Republic of Estonia declares that under its legislation it considers the act provided in paragraph 1(a) (i) of article 5 as a crime;

2) pursuant to article 16 paragraph 5 of the Convention the Republic of Estonia declares that it will take this Convention as the legal basis for cooperation on extradition with other States Parties to this Convention;

3) pursuant to article 18 paragraph 13 of the Convention the Republic of Estonia designates the Ministry of Justice as a central authority to receive the requests for mutual legal assistance;

4) pursuant to article 18 paragraph 14 of the Convention the Republic of Estonia declares that the acceptable languages are Estonian and English.”

Lao People's Democratic Republic

1. In accordance with paragraph 5(a), article 16 of the United Nations Convention Against Transnational Organized Crime, the Lao People's Democratic Republic does not take this Convention as the legal basic for cooperation on extradition with other States Parties to this Convention.

2. In accordance with paragraph 13, article 18, the Government of the Lao People's Democratic Republic designates the Ministry of Public Security as central authority and the Ministry of Foreign Affairs as alternate central authority that have the responsibility and power to receive requests for mutual legal assistance and either to execute them or to transmit them to the competent authorities for execution.

3. In accordance with paragraph 14, article 18, in addition to the Lao languagae, English is acceptable to the Government of the Lao People's Democratic Republic.”

Lesotho

1. The legal system pertaining in the Kingdom of Lesotho requires involvement of an organized criminal groups for purposes of the offences established in accordance with article 5 (1) (a) (i), and further requires an act in furtherance of an agreement for purposes of the offences established in accordance with article 5 (1) (a) (i) of the Convention.

2. In response to article 16 (5) of the Convention, in Lesotho, extradition is conditional on the existence of a treaty.

3. In response to article 18 (13) of the Convention, in Lesotho the office of the Attorney-General shall be the designated central authority with the responsibility and power to receive requests for mutual legal assistance.

4. In response to article 18 (14) of the Convention, the English language is acceptable for purposes of requests for mutual legal assistance.”

Lithuania

„... pursuant to paragraph 13 of article 18 of the Convention, the Seimas of the Republic of Lithuania declares that the Ministry of Justice of the Republic of Lithuania and the Prosecutor General's Office under the Supreme Court of the Republic of Lithuania shall be designated as central authorities to receive requests for mutual legal assistance;

... pursuant to paragraph 14 of article 18 of the Convention, the Seimas of the Republic of Lithuania declares that requests for legal assistance and documents pertaining thereto, which shall be submitted to the Republic of Lithuania, should be accompanied by respective translations into English, Russian or Lithuanian, in case the aforementioned documents are not in one of these languages;

... pursuant to paragraph 5 (a) of article 16 of the Convention, the Seimas of the Republic of Lithuania declares that the Republic of Lithuania shall consider this Convention a legal basis for cooperation on extradition with other States Parties to the Convention; however, the Republic of Lithuania in no case shall consider the Convention a legal basis for the extradition of Lithuanian nationals, as it is stipulated in the Constitution of the Republic of Lithuania.”

Latvia

Declaration

In accordance with paragraph 3 of article 5 of the United Nations Convention against Transnational Organized Crime, adopted at New York on the 15th day of November 2000, the Republic of Latvia declares that its domestic law requires an act in furtherance of the agreement for purposes of the offences established in accordance with paragraph 1(a) (i) of article 5.”

Declaration

In accordance with paragraph 5 of article 16 of the United Nations Convention against Transnational Organized Crime, adopted at New York on the 15th day of November 2000, the Republic of Latvia declares that it takes the Convention as the legal basis for cooperation on extradition with other States Parties to the Convention.”

Declaration

In accordance with paragraph 13 of article 18 of the United Nations Convention against Transnational Organized Crime, adopted at New York on the 15th day of November 2000, the Republic of Latvia declares that the designated authorities are:

1) Prosecutor General's Office – during a pre-trial investigation

O. Kalpaka blvd. 6, Riga, LV-1801, Latvia

Phone: +371 704 4400
Fax: +371 704 4449
E-mail: gen@lrp.gov.lv

2) Ministry of Justice – during a trial.

Brivibas blvd. 36, Riga, LV-1536, Latvia

Phone: +371 703 6801, 703 6716
Fax: +371 721 0823, 728 5575
E-mail: tm. kanceleja@tm.gov.lv”

Declaration

In accordance with paragraph 14 of article 18 of the United Nations Convention against Transnational Organized Crime, adopted at New York on the 15th day of November 2000, the Republic of Latvia declares that the acceptable language is English or Latvian.”

Malta

11 December 2003

„... the Government of Malta wishes to enter the following declarations:

Article 16, paragraph 5 (a)

Pursuant to article 16, paragraph 5 of the Convention, Malta declares that it will take the United Nations Convention against Transnational Organized Crime as the legal basis for co-operation on extradition with other States Parties to the Convention.

Article 18, paragraph 13

Pursuant to article 18, paragraph 13 of the Convention Malta designates the Attorney General of Malta as the central authority to receive requests for mutual assistance.

Article 18, paragraph 14

Pursuant to article 18, paragraph 14 of the Convention, Malta declares that the acceptable languages are Maltese and English.”

Mauritius

„DECLARES that it shall take this Convention as the legal basis for cooperation on extradition with other States Parties to this Convention;

AND FURTHER declares that the central authority designated for the purpose of article 18, paragraph 13 of the aforesaid Convention is the Attorney-General's Office and the languages acceptable to the Republic of Mauritius for the purposes of article [18], paragraph 14 are English and French.”

Mexico

Article 5 (3) – The United Mexican States wishes to state that in criminalizing the offences defined in accordance with article 5, paragraph 1 (a) (i), the domestic law of the Mexican State covers all serious crimes involving the participation of an organized criminal group. The criminalization of an agreement with one or more other persons to commit a serious crime for a purpose relating directly or indirectly to the obtaining of a financial or other material benefit involves the participation of an organized criminal group in the offence of organized crime provided for in article 2 of the Federal Act to Combat Organized Crime, insofar as it is relevant to the crimes to which the said article refers. The offence of criminal association, provided for in article 164 of the Federal Criminal Code, is applicable insofar as it is relevant to the other serious crimes to which the Convention refers.

Article 16, paragraph 5 (a) – The Mexican State shall consider the Convention as the legal basis of cooperation in extradition matters in respect of those States parties with which it has not concluded treaties in the matter.

Article 18, paragraph 13 –The Office of the Attorney-General of the Republic is designated as the central authority in matters of mutual legal assistance.

Article 18, paragraph 14 – Requests for Judicial assistance shall be submitted in the Spanish language. Requests may also be submitted in the language of the requesting State, provided that they are accompanied by a translation into Spanish.

Netherlands

„With reference to article 16, paragraph 5, under (a), of the Convention against Transnational Organized Crime, done at New York on 15 November 2000, the Kingdom of the Netherlands declares that it will take this Convention as the legal basis for cooperation on extradition with other States Parties to this Convention.”

Norway

„Article 5 of the Palermo Convention has been implemented in Norwegian law through Section 162 c of the Penal Code, which reads as follows:

„Any person who enters into an agreement with another person to commit an act that is punishable by imprisonment for a term of not less than three years, and that is to be committed as a step in the activity of an organized criminal group, shall be liable to imprisonment for a term not exceeding three years unless the offence comes under a more severe penal provision. An increase of the maximum penalty in the case of a repeated offence or a concurrence of felonies is not to be taken into account.

An organized criminal group is here defined as an organized group of three or more persons whose main purpose is to commit an act that is punishable by imprisonment for a term of not less than three years, or whose activity largely consists of committing such acts.”

Under article 5 (3) of the Palermo Convention, States Parties are to inform the Secretary-General when the national legislation implementing article 5 requires:

1) „involvement of an organized criminal group” or

2) that „an act in furtherance of the agreement” has taken place.

1. Section 162 c of the Norwegian Penal Code requires that the ..agreement” has some link with the criminal activity of an organized criminal group. The provision only applies to an agreement concerning acts that are committed as ,,a step in the activity of an organized criminal group”. At least one of the Parties to the agreement must be a member of such a group, and the agreement must have been entered into by the group or by an individual representing the group. This is specified in the „travaux préparatoires” of this legislation, cf. Proposition No. 62 (2002–2003) to the Odelsting, pp. 31–32 and 95–96. This condition means that Section 162 c requires the „involvement of an organized criminal group”.

2. On the other hand, if ,,an act in furtherance of the agreement” has taken place, this is not a necessary condition for punishment, cf. Proposition No. 62 (2002–2003) to the Odelsting, p. 95. Communications concerning mutual assistance in criminal matters are to be addressed to the Department of Civil Affairs, Ministry of Justice, as the competent authority in Norway.

Communications concerning legal aid may be made in the Norwegian, Swedish, Danish and English languages.

The Norwegian agency responsible for receiving requests from other States Parties for assistance in developing measures to prevent transnational crime is the Police Department, Ministry of Justice.”

New Zealand

„... DECLARES pursuant to article 18 (13) of the Convention that the Attorney General of New Zealand is designated by the Government of New Zealand as the Central Authority that shall have the responsibility and power to receive requests for mutual legal assistance;

AND DECLARES pursuant to article 18(14) of the Convention that English is designated by the Government of New Zealand as the acceptable language in which to make requests for mutual legal assistance.”

South Africa

„AND WHEREAS the Secretary-General is hereby notified, in accordance with article 18 (13) of the Convention that the Director-General of the Department of Justice and Constitutional Development has been designated as the central authority to receive requests for mutual legal assistance.

AND WHEREAS the Secretary-General is hereby notified, as provided for in article 18 (14) of the Convention, that English is the acceptable language for receiving requests for mutual legal assistance.”

Russian Federation

The Russian Federation, in accordance with article 16, paragraph 5 (a) of the Convention, declares that, on the basis of reciprocity, it will take the Convention as the legal basis for cooperation on extradition with other States Parties to the Convention;

The Russian Federation, on the basis of the last sentence of article 18, paragraph 13 of the Convention declares that, on the basis of reciprocity, and in urgent circumstances, it will receive requests for mutual legal assistance and communications through the International Criminal Police Organization, on condition that documents containing such requests or communications are transmitted without delay under the established procedure;

The Russian Federation, in accordance with article 18, paragraph 14 of the Convention, declares that requests for legal assistance and related materials transmitted to the Russian Federation must be accompanied by a translation into Russian, unless otherwise provided by international treaty of the Russian Federation, or unless agreement has otherwise been reached between the central authority of the Russian Federation and the central authority of the other State Party to the Convention.

Romania

„1. In accordance with article 16 paragraph 5 (a) of the Convention, Romania considers this Convention as the legal basis for cooperation on extradition with other States Parties to this Convention;

2. In accordance with article 18 paragraph 13 of the Convention, the Romanian central authorities designated to receive the requests for mutual legal assistance are:

a) The Prosecutor's Office attached to the Supreme Court of Justice, for the requests for mutual legal assistance formulated in pretrial investigation (Blvd. Libertatii nr. 14, sector 5 Bucuresti, tel. +410 54 35/fax +337 47 54);

b) The Ministry of Justice, for the requests for mutual legal assistance formulated during the trial or execution of punishment, as well as for the requests of extradition (Str. Apollodor nr. 17, sector 5 Bucaresti, tel. +314 15 14/fax. +310 16 62);

3. In accordance with article 18 paragraph 14 of the Convention, the requests for mutual legal assistance and the enclosed documents submitted to the Romanian authorities shall be accompanied by translations in the Romanian language or in the French or English languages.”

El Salvador

The Government of the Republic of El Salvador recognizes the extradition of nationals on the basis of article 28, second and third subparagraphs, of the Constitution of the Republic, which states as follows: 'Extradition shall be governed by international treaties and, where Salvadorans are involved, shall be in order only where a treaty expressly so stipulates and has been approved by the legislative bodies of the signatory countries. In any event, its stipulations shall embody the principle of reciprocity and shall grant to all Salvadorans all of the penal and procedural guarantees that are set forth in this Constitution.' 'Extradition shall be in order only where the offence has been committed within the territorial jurisdiction of the requesting country, except where offences of international reach are involved. Under no circumstances may extradition be stipulated for political offences, even where common crimes are the result of such offences,' advising further that the said Convention shall not be considered to be the legal basis of cooperation on extradition in its relations with other States Parties thereto, and that it shall nonetheless endeavour, where necessary, to conclude extradition treaties with other States Parties to the Convention.

With regard to article 18, paragraphs 13 and 14, the Government of the Republic of El Salvador states that the designated central authority is the Ministry of the Interior. Communications shall be transmitted through the diplomatic channel, and the acceptable language is Spanish.

Slovakia

„Pursuant to article 18, paragraph 13 the Slovak Republic designates the following central authorities to receive requests for mutual legal assistance:

(a) The General Prosecutor's Office of the Slovak Republic – in respect of cases of pretrial investigation phase.

(b) The Ministry of Justice of the Slovak Republic – in respect of cases of court proceedings phase.

Pursuant to article 18, paragraph 14 the acceptable languages for the Slovak Republic for receiving and producing a written records in respect of requests for mutual legal assistance are Slovak, Czech, English and French.

Pursuant to article 31, paragraph 6 the authority that can assist other States Parties in developing measures to prevent transnational organized crime is the Ministry of Interior of the Slovak Republic.”

Slovenia

„Pursuant to article 16, paragraph 5 (a) of the Convention, the Republic of Slovenia declares that it will take this Convention as the legal basis for cooperation on extradition with other States Parties to this Convention. In the absence of an international agreement or any other arrangement regulating extradition between the Republic of Slovenia and another State Party to this Convention, the Republic of Slovenia will require documents relating to extradition in compliance with its domestic law.

Pursuant to article 18, paragraph 13 of the Convention, the Republic of Slovenia declares that the central authority for the implementation of the Convention shall be the Ministry of Justice of the Republic of Slovenia.

In compliance with article 18, paragraph 14 of the Convention, the Republic of Slovenia declares that requests and attachments thereto addressed to the central authority of the Republic of Slovenia should be in the Slovenian language or a translation into Slovenian should be attached thereto. Should it be impossible to provide translation into the Slovenian language, requests and attachments shoud be in the English language or a translation into English should be enclosed.”

Sweden

„Pursuant to article 18 (13) of the Convention, the central authority in Sweden competent to receive requests for mutual assistance is the Ministry of Justice.

Pursuant to article 18 (14) of the Convention, a request together with the appendices shall be translated into Swedish, Danish or Norwegian, unless the authority dealing with the application otherwise allows in the individual case.”

Ukraine

To the paragraph 5 (a) of article 16:

Ukraine declares that the Convention constitutes the legal ground for cooperation in the matters of extradition if a request for extradition is received from the State Party to the Convention with which there is no treaty on extradition;

To the paragraph 13 of article 18:

Central authorities in Ukraine, designated in accordance with the paragraph 13 of article 18, are the Ministry of Justice of Ukraine (with respect to judicial decisions) and the Office of the Prosecutor-General of Ukraine (with respect to legal proceedings during the investigation of criminal cases);

To the paragraph 14 of article 18:

Requests for legal assistance and documents attached therein will be sent to Ukraine together with their authenticated translation in Ukrainian, Russian, English or French, if they have not been drawn up in one of these languages.

To the paragraph 3 of article 26:

Provisions of paragraph 3 shall not be applied to the organizer or leader of criminal group in respect of granting immunity from criminal prosecution. In accordance with the legislation of Ukraine (paragraph two of article 255 of the Criminal Code of Ukraine) the above persons bear criminal responsibility notwithstanding the grounds provided for in the article 26 of the Convention.

Uzbekistan

Communication concerning article 5, paragraph 3, of the Convention

The Republic of Uzbekistan communicates hereby that, under the Criminal Code of the Republic of Uzbekistan, offences committed by organized groups or for their benefit are categorized as grave or especially grave offences, depending on their defining elements and on the form of punishment for the separate types of offence.

Communication concerning article 16, paragraph 5, of the Convention

The Republic of Uzbekistan regards this Convention as the legal basis for cooperation on extradition with other States Parties to this Convention. However, this provision shall not preclude the Republic of Uzbekistan from concluding bilateral treaties on extradition with individual States Parties to this Convention.

Notification concerning article 18, paragraphs 13 and 14, of the Convention

Concerning paragraph 13

The Republic of Uzbekistan has designated the Office of the Procurator General of the Republic of Uzbekistan as the central authority with responsibility for receiving requests for mutual legal assistance and either executing them or transmitting them to the competent authorities for execution.

Concerning paragraph 14

The Republic of Uzbekistan designates the Russian language as the language acceptable to it.

Venezuela

19 December 2003

Pursuant to the provisions of article 5, paragraph 3 of the United Nations Convention against Transnational Organized Crime, the Government of the Bolivarian Republic of Venezuela declares the following:

With respect to national laws governing the offences described in article 5, paragraph 1 (a)(i), Venezuelan law typifies and penalizes such offences under articles 287 to 293 of the current Penal Code referring to the offence of forming an organized criminal group.

Pursuant to article 16, paragraph 5, the Bolivarian Republic of Venezuela declares:

The United Nations Convention against Transnational Organized Crime shall be taken as the legal basis for cooperation on extradition in relations between the Bolivarian Republic of Venezuela and other States Parties to the Convention.

Pursuant to article 18, paragraph 13, the Bolivarian Republic of Venezuela declares:

The central authority that shall have the responsibility and power to receive requests for mutual legal assistance and either to execute them or to transmit them to the competent authorities for execution shall be the Public Prosecutor's Office, in accordance with the powers conferred upon the said institution by the Act for partial reform of the Code of Criminal Procedure.

Pursuant to article 18, paragraph 14, the Bolivarian Republic of Venezuela declares:

Requests for mutual legal assistance in criminal matters made to the Government of the Bolivarian Republic of Venezuela shall be written in Spanish, in accordance with Venezuelan constitutional and legal provisions.

Minister Spraw Zagranicznych: w z. J. Truszczyński

 

 

(1) Z następującym oświadczeniem odnośnie do Hongkongu i Makau:

1. Zgodnie z Podstawowym Prawem Hongkongu Specjalnego Regionu Administracyjnego Chińskiej Republiki Ludowej i po konsultacjach z Rządem Hongkongu Specjalnego Regionu Administracyjnego (dalej zwanego HKSRA), stosowanie Konwencji do HKSRA wymaga uprzedniego wprowadzenia ustawy w krajowym ustawodawstwie przez HKSRA. Wobec tego, konwencja nie będzie stosowana do HKSRA do czasu, aż Rząd Chińskiej Republiki Ludowej poinformuje o zmianie tego stanu.

2. Zgodnie z Podstawowym Prawem Makau Specjalnego Regionu Administracyjnego Chińskiej Republiki Ludowej i po konsultacjach z Rządem Makau Specjalnego Regionu Administracyjnego (dalej zwanego MSRA), Rząd Chińskiej Republiki Ludowej postanawia, że konwencja będzie stosowana do MSRA i postanawia dla MSRA, co następuje:

(a) określenie przestępstw ustanowionych na podstawie artykułu 5 ustęp 1 (a) (i) konwencji wymaga zaangażowania zorganizowanej grupy przestępczej zgodnie z prawem wewnętrznym MSRA;

(b) zgodnie z postanowieniami artykułu 18 ustęp 13 konwencji, MSRA wyznacza Sekretarza do Spraw Administracji i Sprawiedliwości MSRA na organ centralny do przyjmowania wniosków o wzajemną pomoc prawną i do przekazywania ich właściwym organom MSRA do wykonania;

(c) zgodnie z postanowieniami artykułu 18 ustęp 14 konwencji, wnioski o wzajemną pomoc prawną będą akceptowane przez MSRA tylko w języku chińskim lub portugalskim.

With a following declaration in respect of Hong Kong and Makau:

1. In accordance with the Basic Law of the Hong Kong Special Administrative Region of the People's Republic of China and after consultation with the Government of the Hong Kong Special Administrative Region (hereinafter as HKSAR), the application of the Convention to the HKSAR requires prior enactment of domestic legislation by the HKSAR. To this end, the Convention shall not apply to the HKSAR until the Government of the People's Republic of China notifies otherwise.

2. In accordance with the Basic Law of the Makau Special Administrative Region of the People's Republic of China and after consultation with the Government of the Makau Special Administrative Region (hereinafter as MSAR), the Government of the People's Republic of China decides that the Convention shall apply to the MSAR and states for the MSAR as follows:

(a) The identification of the offences established under paragraph 1 (a) (i) of article 5 of the Convention requires involvement of an organized crime group in accordance with the domestic law of the MSAR;

(b) In accordance with the provisions of article 18, paragraph 13 of the Convention, the MSAR designates the Secretary for Administration and Justice of the MSAR as the Central Authority in the MSAR to receive the requests for legal assistance and to transmit them to the competent authorities of the MSAR for execution;

(c) In accordance with the provisions of article 18, paragraph 14 of the Convention, requests for legal assistance will only be accepted by the MSAR in the Chinese or Portuguese language.

(2) Z wyłączeniem terytorialnym odnośnie do Wysp Owczych i Grenlandii.

With a territorial exclusion in respect of the Faroe Islands and Greenland.

(3) Dla Królestwa w Europie.

For the Kingdom in Europe.

(4) Z następującym wyłączeniem terytorialnym:

„... zgodnie ze statusem konstytucyjnym Tokelau i biorąc pod uwagę zaangażowanie Rządu Nowej Zelandii w rozwój samorządności w Tokelau poprzez akt samostanowienia na podstawie Karty Narodów Zjednoczonych, ratyfikacja ta nie rozszerza się na Tokelau o ile i do czasu, aż oświadczenie o takim skutku zostanie złożone przez Rząd Nowej Zelandii u depozytariusza na podstawie właściwej konsultacji z tym terytorium ...".

With the following territorial exclusion:

"... consistent with the constitutional status of Tokelau and taking into account the commitment of the Government of New Zealand to the development of self-government for Tokelau through an act of self-determination under the Charter of the United Nations, this ratification shall not extend to Tokelau unless and until a Declaration to this effect is lodged by the Government of New Zealand with the Depositary on the basis of appropriate consultation with that territory ...".

Metryka
  • Data ogłoszenia: 2005-01-31
  • Data wejścia w życie: 2005-01-31
  • Data obowiązywania: 2005-01-31
Brak dokumentów zmieniających.
Brak zmienianych dokumentów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA