Zasiłek chorobowy

Nie każdy wypadek związany z wykonywaniem pracy da nam prawo do zasiłku. Warto poznać przypadki, kiedy nie nabędziemy prawa do tego świadczenia.

Podstawowym warunkiem nabycia prawa do zasiłku chorobowego jest wystąpienie niezdolności do pracy w okresie podlegania ubezpieczeniu chorobowemu. Jeżeli niezdolność do pracy jest spowodowana wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, świadczenie jest wypłacana z ubezpieczenia wypadkowego.

Osoba, która uległa wypadkowi w drodze do pracy lub z pracy, ma prawo do świadczeń z ubezpieczenia chorobowego: wynagrodzenia i zasiłku chorobowego w maksymalnej wysokości. Po ich wykorzystaniu, jeśli będzie nadal niezdolna do pracy, może wystąpić o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego.

Prawo do świadczeń z ubezpieczenia chorobowego i wypadkowego przysługuje przez ustalony przepisami okres. Przepisy różnicują również nasze prawo do zasiłku, w zależności od przebytych okresów ubezpieczenia oraz momentu, na który przypada niezdolność do pracy.

Za chorobę zawodową uważa się chorobę określoną w wykazie chorób zawodowych. Choroba ta powodowana jest działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy lub sposobem wykonywania pracy.

Na zwolnieniu lekarskim mamy odpoczywać i wracać do zdrowia. Często zdarza się, że wykorzystujemy je na wyjazdy zagraniczne, remonty czy załatwianie innych spraw. Musimy jednak uważać, pracodawca może zapukać do naszych drzwi i sprawdzić, czy rzeczywiście jesteśmy chorzy.

Zasiłek chorobowy może mieć różną wysokość. Podstawą jego jest wynagrodzenie lub przychód osiągany za okres 12 miesięcy, przed powstaniem niezdolności do pracy.

Prawo do pobierania zasiłku chorobowego przysługuje nam w razie utraty zdolności do pracy. Zasiłek będzie nam przysługiwał z ubezpieczenia chorobowego lub wypadkowego. Warunkiem otrzymania świadczenia jest więc podleganie tym ubezpieczeniom.

Osoby ubezpieczone, które uległy wypadkowi przy pracy są w szczególny sposób uprawnione do otrzymania świadczeń. Otrzymują świadczenia z ubezpieczenia chorobowego i wypadkowego.

Określenie czy dane zdarzenie jest wypadkiem przy pracy ma duże znaczenie. Szczególnie ważne jest przy ustalaniu prawa do zasiłku chorobowego z tego tytułu.

Pracownicy zachowują prawo do wynagrodzenia za pierwsze 33 dni niezdolności do pracy w ciągu roku kalendarzowego, lub 14 dni - w przypadku osób, które ukończyły 50 rok życia. Niezdolność może być spowodowana chorobą lub odosobnieniem w związku z chorobą zakaźną. Prawo to dotyczy osób uprawnionych do zasiłku chorobowego.

Istotne jest, aby zaświadczenie lekarskie dostarczyć jak najszybciej. W przypadku późniejszego złożenia, musimy liczyć się ze zmniejszeniem zasiłku.

Może się zdarzyć, że jakiś czas po utracie pracy, a przed znalezieniem następnej, zachorujemy. Aby w takiej sytuacji dostać z ZUS zasiłek, niezdolność do pracy musi powstać w ściśle określonym terminie i trwać co najmniej 30 dni.

Kiedy nie mamy prawa do zasiłku chorobowego po wypadku przy pracy

Kiedy nie mamy prawa do zasiłku chorobowego

Na jakie świadczenia może liczyć osoba, która uległa wypadkowi w drodze do pracy lub z pracy

Na co wpływają okresy zasiłkowe

Czym jest choroba zawodowa

Przebywasz na zwolnieniu lekarskim - może Cię czekać kontrola

Jakie są zasady ustalania podstawy wymiaru i wysokości zasiłku chorobowego

Komu i na jakich zasadach przysługuje zasiłek chorobowy

Kiedy osoba, która uległa wypadkowi przy pracy ma prawo do zasiłku chorobowego

Jakie zdarzenie można uznać za wypadek przy pracy

Wynagrodzenie za czas pierwszych 33/14 dni niezdolności do pracy

Kiedy wysokość zasiłku chorobowego może być obniżona o 25%

Kiedy przysługuje zasiłek chorobowy po utracie zatrudnienia