Wszystkie te osoby, które od długiego czasu poszukują zatrudnienia, widzą doskonale, że nie jest to łatwe zadanie. Przede wszystkim istnieje wiele barier, które są kandydatowi do pracy stawiane, a to z kolei bardzo zniechęca do dalszych poszukiwań. Dlatego tez warto mieć świadomość, że poszukiwania pracy jest to proces, a nie tylko jeden epizod w życiu zawodowym.
Osoby bezrobotne, które wciąż z niepowodzeniem poszukują zatrudnienia, bardzo często – chcąc usprawiedliwić swoje działania – mówią o tym, że pracy nie ma. Dużym usprawiedliwieniem w tym przypadku może być również kryzys, który dotknął światową gospodarkę w ostatnim czasie. Jednak, jeśli analizuje się wzrost bezrobocia, statystykę, jaką prowadzi Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, sytuacja nie jest bardzo niekorzystna i nie ma znaczących różnic w porównaniu z poprzednimi latami.
Rynek pracy ma swoje wymagania. Wymagania te są najczęściej stawiane przez pracodawców wobec kandydatów do pracy. Zależą od one od bardzo wielu czynników, a są to przede wszystkim tendencje utrzymujące się na rynku gospodarczym, zapotrzebowanie na pracowników w konkretnych zawodach, na specjalistów w danej dziedzinie czy na osoby o określonych kompetencjach zawodowych, kwalifikacjach czy umiejętnościach i cechach charakteru. Te czynniki zmieniają się wraz z rozwojem danej firmy, jej specyfiką czy polityką przedsiębiorstwa. Bez względu na to, jakie są oczekiwania pracodawców, istnieje pewna grupa osób, która bardzo często ma problemy ze znalezieniem zatrudnienia. Tych osób jest w Polsce bardzo wiele i można je podzielić na pewne kategorie osób.
Dokumenty aplikacyjne są podstawowym narzędziem potrzebnym do efektywnego poszukiwania zatrudnienia. Każda osoba bezrobotna w pierwszej kolejności powinna je stworzyć, aby móc w odpowiedni sposób przedstawić swoją sylwetkę zawodową potencjalnemu pracodawcy. Jednak, aby ta promocja własnej osoby była skuteczna, należy zrobić to bardzo starannie oraz rzetelnie. Warto pamiętać, że to od tych dokumentów wielokrotnie zależy czy pracodawca zaprosi nas na rozmowę kwalifikacyjną, czy będzie chciał nas bliżej poznać.
Praca zawodowa jest niezwykle ważna w życiu większości osób. Poszukiwanie pracy, kiedy nie jest się zatrudnionym jest procesem bardzo trudnym, często mozolnym, a w wielu przypadkach bardzo zniechęcającym przy niepowodzeniach. Coraz więcej osób wychodzi z założenia,
że lepiej jest szukać pracy, kiedy pozostaje się w stosunku zatrudnienia. Może
to być spowodowane bardzo wieloma czynnikami.
CV – z łacińskiego Curriculum Vitae – czyli życiorys zawodowy jest jednym z dokumentów, którego od kandydatów do pracy oczekuje pracodawca. Za jego pośrednictwem, można, a nawet trzeba zaprezentować się potencjalnemu szefowi w taki sposób, aby był zainteresowany naszą osobą, a w następstwie zaprosił nas na rozmowę kwalifikacyjną.
Osoby, które długotrwale poszukują zatrudnienia są skłonne do rezygnacji, ponieważ po pewnym czasie, kiedy działania nie przynoszą pożądanych rezultatów trudno zachować ten sam poziom motywacji, co na początku. Im dłużej pracy się szuka, tym lepiej można się poruszać po rynku pracy, z większą swobodą przychodzą rozmowy z pracodawcami.
Osoby niepełnosprawne często są w bardzo trudnej sytuacji na rynku pracy. Stawiają się w pozycji osoby gorszej w porównaniu z pełnosprawnymi kandydatami do pracy. Sami często nie do końca zdają sobie sprawę z tego, w jaki sposób przedstawić się pracodawcy, aby być przez niego postrzegany jako osoba, dzięki której można mieć rozliczne korzyści, w tym finansowe, co dla przedsiębiorców jest przecież niezwykle istotne.
Spójność działań i komunikatów to, według wielu, klucz by skutecznie budować i promować swoją markę pożądanego pracodawcy. Jednak jak zachować spójność, gdy komunikaty są rozproszone, nie tylko w czasie, formie i przestrzeni, ale również poprzez mnogość nadawców. O tym, jak nas widzą decydują między innymi nasi pracownicy (byli i obecni), kandydaci (którzy poznali nas tylko w procesie rekrutacyjnym), czy stażyści i praktykanci (którzy przez jakiś czas byli członkami organizacji). Artykuł jest drugim z serii poświęconej tematyce współczesnego employer brandingu. Przeczytaj pierwszą część.
Przeprowadzając rozmowy rekrutacyjne staramy się ocenić potencjał kandydata, wychwyć nieuchwytne sygnały świadczące o tym, że to właśnie on jest tym, którego nam trzeba. odejmujemy decyzję zwracając uwagę na jego doświadczenia, deklarowane umiejętności, cechy osobowości. Często jednak opieramy się na przeczuciach i pobieżnych ocenach – czy nie lepiej byłoby zmierzyć możliwości kandydata?
