Kluczową kwestią dotyczącą odpowiedzialności przewoźnika za zgubiony lub skradziony bagaż jest miejsce, w którym zostawiliśmy nasze walizki, torby czy plecaki. Zgodnie z prawem, jeżeli podróżny nie może sam pilnować rzeczy i pozostawił je w miejscu specjalnie przeznaczonym na bagaż, a rzeczy te zaginęły, wówczas pełną odpowiedzialność poniesie przewoźnik. Kiedy jednak sam pasażer odpowiada za zaginiony bagaż?
Kodeks pracy jasno rozróżnia umowę o pracę na czas nieokreślony, od umowy o pracę na czas określony. Generalnie, umowy bezterminowe przewidziane są dla pracowników stałych, którzy mają współpracować z danym przedsiębiorcą dłużej, czy nawet na zawsze. Takich pracowników z założenia się docenia i kodeks wprowadza dla nich specjalne prawa oraz ochronę. Ustawodawca zauważył jednak tendencję do zastępowania umów na czas nieokreślony, umowami terminowymi – po to właśnie by ograniczać prawa pracowników. Odpowiedzią między innymi na takie nieetyczne działania pracodawców, była reforma prawa pracy wprowadzona w Polsce w 2016 roku. Zmieniła ona między innymi zasady dotyczące okresów wypowiedzenia oraz urlopów umów na czas określony.
Każdy pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę ma prawo do corocznego, nieprzerwanego i płatnego urlopu wypoczynkowego, a za ten czas pracownikowi przysługuje wynagrodzenie takie samo, jakie zatrudniony otrzymałby, gdyby wykonywał swoje obowiązki. Pracodawca, ustalając wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, uwzględnia pensję zasadniczą oraz inne świadczenia ze stosunku pracy.
Ogłoszenie upadłości konsumenckiej może być ostatnią deską ratunku, aby rozwiązać problem ciążących na nas zobowiązań pieniężnych. Choć zainteresowanie skorzystaniem z instytucji upadłości konsumenckiej w ostatnich latach rośnie (ok. 4,4 tys. osób w 2016 roku i ok. 5,5 tys. osób w 2017 roku), to w bieżącym roku planowana jest zmiana w przepisach dotyczących upadłości konsumenckiej, która ma ułatwić konsumentom uwolnienie się od długów.