Pracodawca nie zawsze musi udzielić 14 dni urlopu

Zasady korzystania z urlopu wypoczynkowego reguluje wprost Kodeks pracy. Zgodnie z nim, pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego, zaś urlop ten może być podzielony na części na wniosek pracownika. W takim jednak przypadku co najmniej jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.

Co jednak w sytuacji, gdy pracownik nie chce skorzystać z 14 dniowego wypoczynku lub nie posiada w danym roku wystarczającej liczby dni urlopu „do wybrania”?

Polecamy: Kodeks pracy 2018. Praktyczny komentarz z przykładami PREMIUM

Należy zauważyć, że ww. przepis ma charakter postulatu ustawodawcy, będącego konsekwencją kodeksowej zasady prawa do wypoczynku. Z jednej strony pracownik nie może zarówno wyzbyć się prawa do urlopu, jak i zostać go pozbawionym przez pracodawcę, z drugiej zaś niedopuszczalne jest, by pracodawca podzielił urlop na części bez wniosku pracownika.

Należy mieć jednak na uwadze, iż mimo że żadna część udzielonego pracownikowi urlopu nie wyniosła co najmniej 14 dni, nie może on domagać się udzielenia urlopu w danym roku w tym wymiarze, jeśli wcześniej pracodawca udzielił już mu takiego zwolnienia od pracy zgodnie z jego wnioskiem, a pozostała do dyspozycji część urlopu nie pozwala na nieprzerwany 14 dniowy wypoczynek.

Tym samym, art. 162 KP nie rodzi po stronie pracownika bezwzględnego roszczenia pod adresem pracodawcy udzielenia 2-tygodniowego zwolnienia – niezależnego od faktycznie posiadanego wymiaru wolnego urlopu.

Zwrócenia uwagi wymaga również, iż prawo do 14-dniowego nieprzerwanego urlopu nie jest w żaden sposób obostrzone sankcją pod adresem pracodawcy. Tym samym, nie mając fizycznej możliwości udzielenia pracownikowi tak długiego urlopu, z uwagi na to, że nie dysponuje on wystarczającą liczbą dni „do wybrania”, pracodawca nie tylko nie musi, ale wręcz nie ma możliwości jednostronnego „uzupełnienia” wypoczynku pracownika.

Należy pamiętać bowiem, że kwestia urlopu uzupełniającego została precyzyjnie uregulowana w art. 158 KP. Zgodnie z nim pracownikowi, który wykorzystał urlop za dany rok kalendarzowy, a następnie uzyskał w ciągu tego roku prawo do urlopu w wyższym wymiarze, przysługuje urlop uzupełniający. Nawet więc, gdy w ciągu roku kalendarzowego pracownik uzyska zwiększony z 20 na 26 dni wymiar urlopu, pracodawca nie może udzielić mu a conto przyszłego wymiaru urlopu dodatkowych 6 dni wypoczynku.