REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Urlop na żądanie w rozumieniu Kodeksu pracy

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
Sylwia Uścimiak
Prawnik, specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu prawa i postępowania karnego
Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym./Fot. Shutterstock
Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym./Fot. Shutterstock

REKLAMA

REKLAMA

Często zdarza się, że w życiu pracowników zdarzają się sytuacje losowe i w związku z tym, pracownik widzi konieczność wzięcia urlopu. Z drugiej strony, w wielu zakładach pracy, pracodawcy tworzą plany urlopowe celem zapewnienia prawidłowego funkcjonowania zakładu pracy i wówczas pojawia się pytanie, czy pracownik może żądać udzielenia urlopu poza takim planem, a jeśli tak, to kiedy, w jakim wymiarze i czy jest możliwa odmowa jego udzielenia.

Podstawa prawna i wymiar urlopu na żądanie

Zgodnie z art. 1672 Kodeksu pracy (dalej: k.p.) pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na bardzo ważny fakt, a mianowicie, trzeba pamiętać, że urlopu na żądanie nie uwzględnia się w planie urlopowym, mimo że jest on częścią urlopu wypoczynkowego, który przysługuje pracownikowi. Gdyby urlop na żądanie był uwzględniany w planie urlopowym, to całkowicie straciłby on sens, ponieważ ciężko przewidzieć sytuacje losowe, które mogą nas spotkać w ciągu roku kalendarzowego. Nadto ustawodawca celowo uregulował zagadnienie urlopu na żądanie w osobnym artykule, co dodatkowo podkreśla "rangę" tej części urlopu wypoczynkowego. W tym miejscu warto jeszcze zwrócić uwagę, na fakt, że ustawodawca nie wskazał w jakich sytuacjach można żądać udzielenia urlopu na żądanie jak również nie wymaga podawania powodu przez pracownika, dla którego pracodawca miałby udzielić omawiany urlop.

REKLAMA

Dodatkowo trzeba pamiętać, że urlop na żądanie, który nie zostanie wykorzystany w danym roku kalendarzowym, staje się zwykłym urlopem zaległym w następnym roku i nie zwiększa wymiaru urlopu na żądanie o niewykorzystane dni w przyszłym roku kalendarzowym.

Polecamy: Twój urlop. To Ci się należy! - Kolekcja Poznaj swoje prawa! Nr 1

Termin i forma złożenia wniosku o urlop na żądanie

W art. 1672 k.p. wskazano, że pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu. Z kolei w art. 1673 k.p. doprecyzowano, że łączny wymiar urlopu wykorzystanego przez pracownika na zasadach i w trybie określonych w 1672 k.p. nie może przekroczyć w roku kalendarzowym 4 dni, niezależnie od liczby pracodawców, z którymi pracownik pozostaje w danym roku w kolejnych stosunkach pracy.

Brak wskazania formy, w jakiej należy złożyć wniosek o udzielenie urlopu na żądanie, sugeruje, że celem uniknięcia nieporozumień na linii pracownik - pracodawca, pracodawca powinien uregulować w regulaminie pracy bądź zbiorowym układzie pracy formę, w jakiej dopuszczalne jest złożenie wniosku o udzielenie urlopu na żądanie, przede wszystkim należy wskazać, czy wniosek składa się tylko i wyłącznie w formie pisemnej i na wzorze wniosku jaki obowiązuje w zakładzie pracy, czy może dopuszczalna jest forma komunikacji elektronicznej taka jak np. e-mail, SMS, telefon.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

We własnym zakresie, wniosek należy złożyć jak najszybciej od momentu powzięcia informacji o konieczności skorzystania z urlopu na żądanie. Należy również pamiętać, że samo złożenie wniosku o udzielenie urlopu nie jest równoznaczne z możliwością jego rozpoczęcia. Pracownik jest obowiązany oczekiwać na potwierdzenie pracodawcy lub upoważnionej osoby, która może podjąć taką decyzję w imieniu pracodawcy, albowiem w przeciwnym razie może narazić się na odpowiedzialność z art. 52 k.p. tj. rozwiązanie umowy z winy pracownika.

Odmowa udzielenia urlopu na żądanie

Odmowa udzielenia urlopu na żądanie przez pracodawcę jest najbardziej kontrowersyjną częścią omawianego zagadnienia. Aby zrozumieć problematykę odmowy udzielenia urlopu na żądanie, należy zwrócić uwagę na orzecznictwo SN. W wyroku SN z dnia 22 listopada 2018 roku o sygn. akt II PK 199/17, wskazano, że "w ramach art. 1672 k.p. pracodawcy pozostawiono niewielką przestrzeń decyzyjną, może on odmówić udzielenia urlopu wypoczynkowego tylko w wyjątkowych przypadkach" oraz, że "rygory wynikające z art. 1672 k.p. mogą zostać złagodzone przez odpowiednie postanowienie regulaminu pracy albo przyjętą u pracodawcy praktykę zakładową (zwyczaj)." Kolejnym wyrokiem SN na który warto zwrócić uwagę, jest wyrok z dnia 7 listopada 2013 roku o sygn. akt SNO 29/13 w którym przyjęto, że "każdy urlop, także tzw. urlop na żądanie, może być rozpoczęty wówczas, gdy istnieje w tym zakresie pozytywna decyzja pracodawcy, zakomunikowana pracownikowi. Do wykorzystania urlopu z art. 1672 k.p. nie uprawnia zatem pracownika samo złożenie przez niego wniosku (żądania), a samo zawiadomienie pracodawcy o rozpoczęciu urlopu nie stanowi podstawy do zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy. Obowiązek udzielenia pracownikowi „urlopu na żądanie” na podstawie art. 1672 k.p. nie oznacza bezwzględnego charakteru tego obowiązku. Pracodawca może bowiem odmówić udzielenia takiego urlopu ze względu na szczególne okoliczności, które powodują, że zasługujący na ochronę wyjątkowy interes pracodawcy wymagałby obecności danego pracownika w pracy w okresie określonym w żądaniu udzielenia urlopu. Jeżeli pracodawca odmawiający udzielenia urlopu nie podał żadnych szczególnych okoliczności uzasadniających odmowę udzielenia „urlopu na żądanie” (art. 1672 k.p.) to przyjąć należy, iż mimo nieudzielenia obwinionemu urlopu, jego nieobecność na stanowisku pracy należy jednak ocenić jako usprawiedliwioną."

Z powyższym przykładami orzecznictwa SN dotyczącymi odmowy udzielenia urlopu na żądanie przez pracodawcę ciężko się zgodzić, gdyż wydaje się, że wydawane orzeczenia stanowią powielenie wątpliwej koncepcji, że urlop na żądanie może być nieudzielony z uwagi, że jest częścią urlopu wypoczynkowego, którego z kolei można odmówić w terminie wskazanym przez pracownika. W tym miejscu trzeba zwrócić uwagę na jedno istotne określenie, które chyba nie zostało dostrzeżone przez SN i w związku z tym ciągle jest przyjmowane kontrowersyjne stanowisko, iż urlopu na żądanie można odmówić. Ustawodawca w treści art. 1672 k.p. przyjął następującą wersję zapisu "pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie", aby powyższe orzecznictwo miało sens, to ustawodawca musiałby przyjąć wersję zapisu "pracodawca może udzielić na żądanie". Wówczas pracodawca będzie miał możliwość podjęcia decyzji odnośnie udzielenia nieplanowanego urlopu na żądanie, zaś w obecnym przypadku zwrot "obowiązany" należy rozumieć jako nakaz, konieczność czy przymus. Gdyby ustawodawca chciał dać pracodawcy możliwość podjęcia decyzji odnośnie nieudzielenia urlopu na żądanie, to jest wielce prawdopodobne, że przepis art. 1672 k.p. nie istniałby w obecnym k.p. i wówczas obowiązywałyby zasady ogólne dotyczące udzielenia lub nieudzielenia urlopu wypoczynkowego. Nadto należy jeszcze zwrócić uwagę, że z urlopu na żądanie może w pewnym momencie chcieć skorzystać więcej pracowników chociażby ze względu na tzw. grypę jelitową i wówczas pracownicy będą mogli dojść do wniosku, że skoro nie można uzyskać należnego urlopu na żądanie, to będą woleli skorzystać ze zwolnień lekarskich i wówczas pracodawca straci pracowników na 3, 5 czy więcej dni, a nie na jeden dzień. W takim przypadku koncepcja o prawie odmowy udzielenia urlopu na żądanie przez pracodawcę jest mocno wątpliwa i może mieć dla pracodawcy gorsze skutki, niż w sytuacji gdyby jednak udzielił urlopu na żądanie zgodnie z wnioskiem pracownika.

Jedyną logiczną podstawą do odmowy udzielenia urlopu na żądanie przez pracodawcę jest zgłoszenie takiego żądania przez pracownika, który nie ma aktualnych badań lekarskich, albowiem wówczas nie jest on dopuszczony do pracy i ma ograniczoną część uprawnień pracowniczych. Identyczny pogląd wyraził SN w wyroku z dnia 29 października 2007 roku o sygn, akt II PK 54/07, z którego wynika, że "zgłoszenie urlopu na żądanie w okresie następującym bezpośrednio po zakończeniu choroby na podstawie art. 1672 k.p. w warunkach art. 229 §2 k.p. bez legitymowania się pozytywnym orzeczeniem lekarza medycyny pracy zgodnie z art. 229 §4 k.p. jest nieskuteczne. W takiej sytuacji udzielenie urlopu nie spowodowałoby skutku oczekiwanego przez pracownika, a polegającego na możliwości uznania, iż tym samym powinien być traktowany jak pracownik, który stawił się do pracy w związku z odzyskaniem zdolności do pracy."

Polecamy serwis: Urlopy pracownicze

Zapisz się na newsletter
Najlepsze artykuły, najpoczytniejsze tematy, zmiany w prawie i porady. Skoncentrowana dawka wiadomości z różnych kategorii: prawo, księgowość, kadry, biznes, nieruchomości, pieniądze, edukacja. Zapisz się na nasz newsletter i bądź zawsze na czasie.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

REKLAMA

Prawo
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Świadczenie pielęgnacyjne z podwyżką o 99 zł. Bo nowa pensja minimalna 4666 zł brutto i 3605,85 zł netto

Bo zasiłek pielęgnacyjny nie będzie miał podwyżki (aż do początku 2028 r.). Jak rząd tłumaczy dlatego, że 1 mln osób z zasiłkiem pielęgnacyjnym może się starać o świadczenie wspierające, które otrzymywało na koniec marca 2025 r. około 120 000 osób niepełnosprawnych (stopień znaczny). Zupełnie inna sytuacja w 2026 r. (i kolejnych latach jest w świadczeniu pielęgnacyjnym (zarówno "starym" jak i "nowym"). W 2026 r. świadczenie to będzie podwyższone o 99 zł. To 3% podwyżka na 2026 r. Nie tak duża jak w latach minionych, kiedy mieliśmy galopująca inflację. Ale porównując z 0% podwyżki dla zasiłku pielęgnacyjnego, nie wygląda to źle. Opiekunowie osób niepełnosprawnych otrzymają w 2026 r.

WIBOR w umowach kredytu. Czy opinia Rzeczniczki Generalnej TSUE, to sukces konsumentów, czy banków?

W dniu 11 września 2025 r. Rzeczniczka Generalna Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydała opinię w sprawie C-471/24 z wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożonego przez Sąd Okręgowy w Częstochowie. Opinia ta jest całkowicie korzystna dla kredytobiorców i niekorzystna dla banków – twierdzi Radca Prawny Michał Kanabaja z Kancelarii Rachelski i Wspólnicy.

Najniższa krajowa 2026: 4806 zł brutto. Ile netto do wypłaty na rękę minimalnego wynagrodzenia? W jakich umowach trzeba stosować minimalną stawkę godzinową?

W rozporządzeniu Rady Ministrów z 11 września 2025 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2026 r., określono, że od 1 stycznia 2026 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wynosi 4806 zł brutto, a minimalna stawka godzinowa dla określonych umów cywilnoprawnych – 31,40 zł. Czy trzeba zmieniać (aneksować) umowy o pracę od nowego roku? Co może zrobić pracownik, gdy pracodawca nie wypłaca minimalnego wynagrodzenia? W jakich umowach trzeba stosować minimalną stawkę godzinową? Wyjaśniamy.

System kaucyjny 2025: od października mała rewolucja, a sklepy nie są gotowe? Dodatkowe koszty i brak miejsca na składowanie butelek i puszek

Zaledwie kilkanaście dni pozostało do wprowadzenia systemu kaucyjnego w Polsce. Zgodnie z przepisami, które zaczną obowiązywać od 1 października, wszystkie sklepy o powierzchni powyżej 200 m kw. będą musiały zbierać opakowania objęte systemem, z kolei mniejsze punkty sprzedaży mogą przystąpić do programu dobrowolnie. Zmiany są nowością nie tylko dla przedsiębiorców – badania pokazują, że z systemu kaucyjnego korzystało dotychczas zaledwie 28 proc. Polaków . Pozytywnie oceniły go trzy na cztery osoby z tej grupy, co potwierdza coraz większe przywiązanie konsumentów do kwestii ekologicznych w handlu detalicznym. Choć są one ważne również dla właścicieli sklepów, przepisy w obecnym kształcie rodzą w ich opinii zbyt wiele wyzwań finansowych i organizacyjnych.

REKLAMA

Rewolucja mieszkaniowa dla seniorów. Nowe przepisy pozwolą osobom starszym uciec z „więzienia czwartego piętra” i zamieszkać wygodnie już od 2026 roku

Nowa ustawa wprowadzająca umowy najmu senioralnego lokalu to prawdziwa rewolucja dla starszych mieszkańców Polski. Już od 1 stycznia 2026 roku seniorzy mieszkający powyżej trzeciego piętra bez windy będą mogli zamienić swoje mieszkania na lokale dostosowane do ich potrzeb – bez konieczności spełniania kryteriów dochodowych. Projekt wprost rozwiązuje problem tzw. „więźniów czwartego piętra” i daje gminom narzędzia do elastycznego zarządzania mieszkaniowym zasobem, poprawiając jakość życia milionów osób starszych w całym kraju.

System kaucyjny od 1 października 2025 r. Nie zgniataj, nie niszcz butelek i puszek, bo nie dostaniesz zwrotu kaucji. Czy trzeba mieć paragon?

W dniu 1 października 2025 roku zacznie obowiązywać w Polsce system kaucyjny. Przedsiębiorcy wprowadzający napoje w opakowaniach objętych systemem zobowiązani są do umieszczania na tych opakowaniach oznakowania wskazującego na objęcie opakowania systemem kaucyjnym i określającego wysokość kaucji. Przy zwrocie do sklepu butelki plastikowej o pojemności do 3 litrów, czy puszki metalowej do 1 litra (jeżeli są oznaczone znakiem systemu kaucyjnego) - otrzymasz 50 groszy za każdą taką butelkę, czy puszkę. Za zwrot każdej butelki szklanej (ze znakiem systemu kaucyjnego) o objętości do 1,5 litra, otrzymasz 1 zł. Nie trzeba mieć paragonu, by dostać zwrot kaucji.

Ustawowy zakaz zamieszczania w internecie zdjęć dzieci przez rodziców – rząd podjął decyzję po interwencji RPO

W związku z pogłębiającym się problemem tzw. sharentingu, który polega na upowszechnianiu w środowisku cyfrowym, w szczególności w mediach społecznościowych, wizerunku dzieci przez rodziców i inne osoby – na skutek podjętej w tej sprawie interwencji przez Rzecznika Praw Obywatelskich (RPO) – Ministerstwo Cyfryzacji zajęło stanowisko w sprawie wprowadzenia w Polsce generalnego, ustawowego zakazu (lub ograniczenia) zamieszczania w internecie zdjęć dzieci.

Sąd: Jak liczyć zachowek od mieszkania [Wyrok w sprawie wydziedziczonego synka i trójki wnuków]

W artykule przedstawiam przykład (za wyrokiem sądu) obliczania zachowku dla rodziny, w której spadkodawca miał trójkę dzieci i trójkę wnuków. Córka przejęła mieszkanie po ojcu na podstawie testamentu, pozostałe dzieci (i wnuki) nie otrzymali nic. Wnuki (3 osoby) dziedziczą dlatego, że ich ojciec (syn zmarłego spadkobiercy) także zmarł. Jak sąd obliczył zachowek? Przedstawiam to krok po kroku.

REKLAMA

Abp Przybylski: Lekcje religii i etyki powinny być dla uczniów obowiązkowe [wywiad]

"Lekcje religii i etyki powinny być dla uczniów obowiązkowe" – powiedział nowy metropolita katowicki abp Andrzej Przybylski w wywiadzie dla PAP. Dodał, że człowiek z natury jest religijny i etyczny, dlatego potrzebuje wiedzy o religii i wyborach moralnych, żeby harmonijnie się rozwijać.

Ustawa o ochronie ojczyzny. W czasie wojny wojsko może wyjąć pracownika z firmy na 7 dni

Przepisy przewidują możliwość nałożenia na firmę świadczeń rzeczowych na rzecz wojska po wybuchu wojny. Pracodawcy muszą uwzględnić ryzyko prowadzenia działalności w sytuacji rekrutacji części pracowników do służby wojskowej. Pracownicy w czasie zatrudnienia mogą wykonywać świadczenia osobiste na rzecz wojska przerywając na ten okres (jednorazowo do 7 dni) świadczenie pracy dla pracodawcy.

REKLAMA