Tematy - Prawo - Kodeks karny, Odpowiedzialność karna - INFOR.PL

Nie podlega karze za przygotowanie, kto dobrowolnie od niego odstąpił, w szczególności zniszczył przygotowane środki lub zapobiegł skorzystaniu z nich w przyszłości; w razie wejścia w porozumienie z inną osobą w celu popełnienia czynu zabronionego, nie podlega karze ten, kto nadto podjął istotne starania zmierzające do zapobieżenia dokonaniu.

Nie podlega karze za usiłowanie, kto dobrowolnie odstąpił od dokonania lub zapobiegł skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do sprawcy, który dobrowolnie starał się zapobiec skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego.

Sąd wymierza kare za usiłowanie w granicach zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa. W wypadku określonym w art. 13 § 2 sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

Odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. Usiłowanie zachodzi także wtedy, gdy sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie jest niemożliwe ze względu na brak przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego lub ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego.

Jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy.

Kary oraz inne środki przewidziane w tym kodeksie stosuje się z uwzględnieniem zasad humanitaryzmu, w szczególności z poszanowaniem godności człowieka.

Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie podlega ten tylko, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi.

Obowiązek niesienia pomocy każdemu człowiekowi znajdującemu się w bezpośrednim niebezpieczeństwie utraty życia albo doznania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu ma rangę obowiązku prawnego, obwarowanego sankcją karną. Przestępstwo nieudzielenia pomocy zostało uregulowane w art. 162 Kodeksu karnego.

Moja znajoma ostatnio znalazła się w dość nieprzyjemnej sytuacji. Została oskarżona o nielegalny pobór ciepła. Sprawa co prawda wyjaśniła się pozytywnie dla mojej znajomej. Ja jednak mam pytanie czym dokładnie jest nielegalny pobór?

Kodeks Makarewicza został wprowadzony rozporządzeniem Prezydenta RP z 11 lipca 1932 r. (Dz. U. Nr 60, poz. 571), a obowiązywał od 1 września 1932 r.

Kodeks karny- k.k.- jest jednym z 8 polskich kodeksów materialnych. Jest to ustawa z dnia z 6 czerwca 1997 r., która weszła w życie 1 września 1998 r.. Została opublikowana w Dzienniku Ustaw z roku 1997 r. w numerze 88 na pozycji 553 (Dz. U. 97 Nr 88 poz. 553).

Udział w wypadku komunikacyjnym osoby nietrzeźwej – zarówno kierowcy, jak i pieszego - może spowodować komplikacje w sprawie wypłaty odszkodowania.

Kodeks karny, Odpowiedzialność karna

Dobrowolne odstąpienie od przygotowania (art. 17)

Dobrowolne odstąpienie (art. 15)

Kara za usiłowanie (art. 14)

Odpowiedzialność za usiłowanie udolne i nieudolne (art. 13)

Prawo karne intertemporalne (art. 4)

Dyrektywa stosowania kar (art. 3)

Odpowiedzialność za przestępstwo skutkowe (art. 2)

Przestępstwo nieudzielenia pomocy

Co to jest nielegalny pobór energii

Czy wiesz dlaczego kodeks karny z 1932 r. nazywa się kodeksem Makarewicza

Kodeks karny

Jakie są konsekwencje ubezpieczeniowe nietrzeźwości?