Kaucja
Inną formą zabezpieczającą należyte wykonanie zobowiązania jest kaucja. Nie została ona uregulowana przepisami prawnymi, można ją jednak wprowadzić do umowy dzięki zasadzie swobody umów. Kaucja polega na wpłacie przez jedną ze stron umowy określonej sumy pieniężnej, która nie stanowi zaliczki na poczet zobowiązania. Ze względu na brak regulacji ustawowych, w umowie należy określić dokładnie zasady dotyczące wpłaty kaucji, jej przechowywania oraz zwrotu, a także sposobu, w jaki zabezpiecza ona roszczenie. Kaucja bardzo często pojawia się w umowach najmu i wówczas może ona zabezpieczać roszczenia właściciela wynajmowanego lokalu m. in. z tytułu zapłaty czynszu lub szkód wyrządzonych przez najemcę w lokalu.
Na koniec warto zaznaczyć, że nawet w braku wymienionych wyżej klauzul umownych w razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przysługuje wierzycielowi odszkodowanie za wynikłą z tego szkodę na zasadach ogólnych, wynikających z Kodeksu cywilnego.
reklama
reklama
Zobacz: Czy wynajmujący musi zwrócić kaucję zabezpieczającą?
Podsumowanie
Podsumowując, zawierając umowę warto pamiętać o powyżej wskazanych klauzulach, które będą mobilizować kontrahenta do jej należytego wykonania. Służyć może temu zadatek lub kaucja, a w przypadku zobowiązań niepieniężnych – kara umowna. Jeżeli oczekiwane świadczenie ma charakter pieniężny, można zastrzec odsetki wyższe, niż przewidziane w ustawie, jednak nieprzewyższające odsetek maksymalnych. Widząc powyższe klauzule w umowie, nasz kontrahent będzie miał większą świadomość konsekwencji niewykonania bądź nienależytego wykonania przez niego zobowiązania, co powinno oczywiście wpłynąć pozytywnie na łączący strony stosunek umowny.