Za granicę tylko z EKUZ

 

 

Prawo do wystąpienia o wydanie karty ma osoba lub członek rodziny takiej osoby w razie wyjazdu do innego państwa członkowskiego (UE/EOG) i Szwajcarii, m.in. w celu odwiedzenia rodziny lub znajomych, w związku z krótką podróżą służbową, w celu podjęcia studiów, w przypadku oddelegowania pracownika przez polskiego pracodawcę do pracy za granicą.

Prawo do otrzymania EKUZ mają wyłącznie osoby ubezpieczone w NFZ.

EKUZ nie przysługuje osobom nieubezpieczonym, gdy ubezpieczenie w NFZ wygasło, albo w przypadku podjęcia pracy w innym państwie członkowskim i Szwajcarii.

Należy zdawać sobie sprawę, że karta:

l nie upoważnia do wyjazdu do innego kraju w celu odbycia planowanego leczenia,

l nie zwalnia z konieczności pokrycia kosztów leczenia prywatnego w innych państwach członkowskich.

W sytuacji wyjazdu za granicę bez karty ubezpieczony może po powrocie do kraju dochodzić zwrotu kosztów leczenia na podstawie przedstawionych rachunków i dowodów zapłaty.

Aby otrzymać EKUZ...

Aby otrzymać EKUZ, należy złożyć wniosek w oddziale NFZ. Do wniosku należy załączyć aktualny dokument potwierdzający objęcie ubezpieczeniem zdrowotnym w Narodowym Funduszu Zdrowia.

Dowodem ubezpieczenia zdrowotnego jest:

l dla osoby zatrudnionej na umowie o pracę - legitymacja ubezpieczeniowa ważna do końca miesiąca, w którym ją aktualizowano, i przez następne 30 dni, dolny odcinek druku RMUA, druk ZUS ZUA potwierdzony przez pracodawcę,

l dla osób prowadzących własną działalność gospodarczą - ostatni odcinek wpłaty na ubezpieczenie zdrowotne na konto ZUS, druk ZUS ZUA,

l dla emerytów i rencistów - ważna legitymacja emeryta lub rencisty lub odcinek wypłaty świadczenia,

l dla osoby ubezpieczonej w KRUS - legitymacja wydawana przez KRUS wraz z odcinkiem wpłaty składki za ostatni kwartał,

l dla osób bezrobotnych - zaświadczenie wydawane przez urząd pracy i aktualna karta wizyt,

l dla członków rodziny:

- jeśli dziecko zostało zgłoszone do ubezpieczenia przez pracownika - legitymacja rodzinna, która musi być aktualizowana (zawierać pieczątkę pracodawcy) co 30 dni,

- jeśli dziecko zostało zgłoszone do ubezpieczenia przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą - dowód opłacenia składki zdrowotnej za ostatni miesiąc oraz potwierdzenie zgłoszenia dziecka do ubezpieczenia.

Dokument potwierdzający regularne opłacanie składki zdrowotnej zachowuje ważność przez okres do 2 miesięcy, począwszy od miesiąca, w którym opłacono składkę.

Z reguły karta jest wydawana w dniu złożenia wniosku. Jednak w sytuacji braku potwierdzenia regularnego opłacania składek zdrowotnych NFZ ma 7 dni na rozpatrzenie wniosku.

Karta wydawana jest bezpłatnie.

Okres ważności karty, licząc od daty wydania, wynosi:

l 2 miesiące - dla osób udających się w celach turystycznych do krajów Wspólnoty i Szwajcarii,

l 1 semestr - dla studentów podejmujących naukę w państwie członkowskim i w Szwajcarii,

l 1 rok szkolny - dla uczniów udających się do szkoły do kraju UE/EOG lub Szwajcarii,

l 5 lat - dla emerytów i rencistów udających się do innego państwa UE lub Szwajcarii.

Za granicą...

EKUZ należy okazywać bezpośrednio w placówce służby zdrowia lekarzowi lub personelowi szpitala wraz z dowodem tożsamości.

EKUZ nie zapewnia pokrycia przez NFZ kosztów transportu medycznego do Polski oraz opłat za świadczenia zdrowotne, obowiązujących w większości państw.

Stąd też wyjeżdżając za granicę, wskazane jest wykupienie dodatkowego prywatnego ubezpieczenia.

Niestety w większości państw placówki działające w ramach powszechnego systemu pobierają ustalone opłaty od ubezpieczonych, które nie podlegają zwrotowi.

I tak w poszczególnych krajach wynoszą one, np.:

l w Niemczech - 10 euro przy pierwszej wizycie u lekarza rodzinnego w danym kwartale, nie podlega zwrotowi,

l we Włoszech - do 36 euro za poradę lub badanie u lekarza i leczenie stomatologiczne (leczenie szpitalne jest bezpłatne, chyba że pacjent wybierze salę o podwyższonym standardzie),

l w Austrii - 10-15 euro za każdy dzień pobytu w szpitalu (opłaty obowiązują za maksymalnie 28 dni w ciągu każdego roku kalendarzowego). Leki znajdujące się w austriackim spisie lekarstw można zakupić w każdej aptece na koszt regionalnej kasy chorych na podstawie recepty wystawionej przez lekarza posiadającego umowę z kasą. Jednak za każdy lek naliczana jest bezzwrotna opłata - 4,45 euro,

l we Francji - trzeba ponieść pełne koszty leczenia, a następnie ubiegać się o ich całkowity lub częściowy zwrot; koszty świadczeń medycznych są zwracane przez kasę w wysokości ok. 70 % ceny ustalonej w cenniku. Według cennika kasy porada lekarza ogólnego to koszt 20 euro, natomiast porada lekarza specjalisty - 27 euro,

l na Węgrzech - porady lekarskie są udzielane z reguły nieodpłatnie,

l w Hiszpanii - obowiązuje pełna odpłatność za leczenie stomatologiczne. Niektóre leki są refundowane do 40% ich ceny; pozostałe leki dostępne są za pełną odpłatnością; z opłat za leki zwolnieni są emeryci i renciści,

l w Bułgarii - za każdą wizytę u lekarza pierwszego kontaktu, lekarza specjalisty lub stomatologa należy uiścić podatek konsumpcyjny w wysokości 1% najniższego wynagrodzenia w Bułgarii; za leczenie stomatologiczne obowiązuje częściowa odpłatność,

l w Grecji - bezpłatnie można korzystać ze świadczeń lekarza, stomatologa lub ośrodka zdrowia, który należy do IKA (Zakładu Ubezpieczenia Społecznego) lub podpisał z nim umowę; jednak w wielu miejscowościach, zwłaszcza na wyspach, nie ma placówek służby zdrowia IKA. Jeżeli w miejscu pobytu nie ma takiej placówki i osoba skorzystała ze świadczeń lekarza, stomatologa lub w szpitalu, który nie ma umowy z IKA, należy opłacić wszystkie koszty takiego leczenia; IKA może zwrócić część kosztów (wg stosowanych przez siebie stawek) po przedstawieniu szczegółowych rachunków.

Bez względu na to, w jakim kraju spędza się wakacje, w przypadku korzystania z pomocy medycznej zawsze należy pamiętać o wzięciu rachunków lub dowodów zapłaty potwierdzających płatność za daną usługę czy lek, aby móc po powrocie do kraju dochodzić zwrotu kosztów leczenia.

Bartłomiej Sikora