REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.
Zarówno radca prawny, jak i adwokat to tytuły zawodowe przyznawane co do zasady osobom, które ukończyły 5-letnie studia prawnicze, 3-letnią aplikację radcowską lub adwokacką prowadzoną przez samorządy zawodowe, a następnie zdały egzamin zawodowy przeprowadzany przez Ministerstwo Sprawiedliwości i uzyskały wpis na listę radców prawnych lub adwokatów./Fot. Shutterstock
Zarówno radca prawny, jak i adwokat to tytuły zawodowe przyznawane co do zasady osobom, które ukończyły 5-letnie studia prawnicze, 3-letnią aplikację radcowską lub adwokacką prowadzoną przez samorządy zawodowe, a następnie zdały egzamin zawodowy przeprowadzany przez Ministerstwo Sprawiedliwości i uzyskały wpis na listę radców prawnych lub adwokatów./Fot. Shutterstock
fot. Shutterstock

REKLAMA

REKLAMA

Adwokat jest do spraw karnych, a radca prawny jest do cywilnych i gospodarczych. To powszechne przekonanie większości ludzi jest aktualnie całkowicie nieuzasadnione. Aktualnie, różnic pomiędzy dwoma zawodami czy też specjalizacjami brak, a przynajmniej w ustawowych uprawnieniach.

Adwokat a radca prawny - jakie różnice?

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze – “Zawód adwokata polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami.”

REKLAMA

REKLAMA

Tożsamy z powyższym przepisem jest art. 6 ust. 1 ustawy o radcach prawnych – “Świadczenie pomocy prawnej przez radcę prawnego polega w szczególności na udzielaniu porad i konsultacji prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed urzędami i sądami w charakterze pełnomocnika lub obrońcy.”

Polecamy: Serwis Inforlex Przeciwdziałanie praniu pieniędzy – procedury

Jak widać powyżej, nawet podstawowe uregulowania prawne odnośnie obu zawodów są w zasadzie identyczne. Aktualnie, jedyną realną różnicą pomiędzy adwokatami i radcami prawnymi jest możliwość zatrudnienia radców na umowę o pracę. Takiej możliwości nie mają adwokaci. Jednakże, radca prawny nie może wtedy brać udziału w sprawach karnych i karnoskarbowych w charakterze obrońcy. Należy jednak pamiętać, że powyższe ograniczenie nie dotyczy pracowników naukowych i naukowo-dydaktycznych.

REKLAMA

Radcowie prawni, byli pozbawieni możliwości obrony do 2015 r. (występowania w sprawach karnych), siłą rzeczy musieli skupić się na innych gałęziach prawa – cywilnego, gospodarczego i rodzinnego (od 2007 r.). Faktem też jest, że w momencie utworzenia zawodu radcy prawnego (w dniu 13 grudnia 1961 r. – Rada Ministrów wydała uchwałę w sprawie obsługi prawnej przedsiębiorstw państwowych, zjednoczeń oraz banków państwowych), ich uprawnienia były o wiele mniejsze niż adwokatów, bowiem sprowadzały się do obsługi głównie przedsiębiorstw i banków państwowych. Radcowie prawni pracowali zatem wyłącznie na etacie w podmiotach gospodarczych. Niemniej, na skutek działań samorządu radców prawnych z biegiem lat, aktualnie uprawnienia radców prawnych zostały ustawowo praktycznie zrównane z uprawnieniami adwokatów. Od lipca 2015r. mają także uprawnienia do występowania w charakterze obrońcy.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

W ramach ciekawostki dodać należy, że żabot togi adwokatów jest koloru zielonego, natomiast radców prawnych koloru niebieskiego. Ta różnica pozwala łatwo odróżnić na sali czy korytarzu sądowym zawód danego pełnomocnika profesjonalnego.

Prawnik a radca prawny lub adwokat

Zarówno radca prawny, jak i adwokat to tytuły zawodowe przyznawane co do zasady osobom, które ukończyły 5-letnie studia prawnicze, 3-letnią aplikację radcowską lub adwokacką prowadzoną przez samorządy zawodowe, a następnie zdały egzamin zawodowy przeprowadzany przez Ministerstwo Sprawiedliwości i uzyskały wpis na listę radców prawnych lub adwokatów.

Mianem prawnika można określić każdą osobę, która ukończyła studia prawnicze. Prawnikiem będzie więc radca prawny, adwokat, ale także sędzia, prokurator, notariusz, niezależnie od tego, że uzyskali oni prawo wykonywania konkretnego zawodu prawniczego. Prawnikiem będzie także osoba bez dodatkowego tytułu zawodowego, np. radcy prawnego czy adwokata. Osoba taka może m.in. udzielać porad prawnych, sporządzać umowy lub opinie czy to w stosunku pracy czy w formie własnej działalności gospodarczej. Nie jest ona jednak uprawniona do posługiwania się tytułem radcy prawnego czy adwokata, a tym samym do prowadzenia kancelarii radcy prawnego czy kancelarii adwokackiej. Z tego względu nazwa „kancelaria prawna”, „kancelaria doradztwa prawnego”, „kancelaria odszkodowawcza” itp. wskazuje na to, że usługi w niej świadczą osoby niebędące radcami prawnymi ani adwokatami. Wynikają z tego bardzo istotne dla potencjalnych klientów konsekwencje.

Po pierwsze, prawnik oferujący usługi w ramach takiej kancelarii nie będzie mógł reprezentować klienta przed sądem. Po drugie, klient takiej kancelarii nie jest chroniony szeregiem zasad obowiązujących radców prawnych i adwokatów. Należy pamiętać o restrykcyjnych Kodeksach Etyki zawodowej, które obowiązują radców i adwokatów, i z których wynikają bardzo konkretne obowiązki względem klientów. Najważniejszym z ich jest nieograniczony w czasie obowiązek ścisłego przestrzegania tajemnicy zawodowej, z którego wynikają określone powinności i uprawnienia. Radca prawny musi np. zapewnić w swojej kancelarii odpowiednie środki chroniące przed wyciekiem informacji, takie jak zabezpieczenia komputerów, telefonów, zobowiązanie do poufności personelu, odpowiednie przechowywanie dokumentów. Tajemnica zawodowa jest na tyle poważnie chroniona, że co do zasady radca prawny ma obowiązek odmowy udostępniania informacji o kliencie nawet organom państwa. Z uprawnienia takiego nie korzysta prawnik w „kancelarii prawnej” czy „odszkodowawczej”.

Po drugie - radca prawny czy adwokat nie mogą też świadczyć usług pomocy prawnej innej osobie, jeśli mogłoby to wywrzeć negatywne skutki dla klienta (tzw. konflikt interesów).

Po trzecie, radcowie prawni i adwokaci podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy świadczeniu pomocy prawnej, zatem poszkodowany klient radcy prawnego może liczyć na uzyskanie odszkodowania od zakładu ubezpieczeń.

Po czwarte, przedstawiciele tych zawodów podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej w ramach samorządów zawodowych, m.in. za nienależyte wykonywanie zawodu.

Jak widać z powyższego osoba, która zdecyduje się skorzystać z usług radcy prawnego lub adwokata (kancelarii radcy prawnego lub kancelarii adwokackiej) zyskuje wymierne korzyści. Nie tylko otrzymuje pomoc prawną od osoby z pełnym przygotowaniem zawodowym i kompletem uprawnień, ale także zabezpiecza ją cały wachlarz rozwiązań ustawowych, z których klienci „kancelarii prawnych” i tym podobnych nie będą mogli skorzystać.

Ostatnie zmiany przepisów dotyczące Ustawy o adwokaturze są z dnia 19 lipca 2019 roku i dotyczą poniższych przepisów znajdujących się w Ustawie Prawo o adwokaturze (tj. z dnia 19 lipca 2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 1513) ). Zmiany dotyczą m. in.: zadań samorządu zawodowego adwokatury (art. 3 ustawy), wykonywania zawodu adwokata (art. 4a ustawy), dochowania tajemnicy zawodowej w oparciu o najnowsze przepisy prawa podatkowego (art. 6 ustawy), zwolnienia z wymogu odbycia aplikacji adwokackiej osób spełniających określone wymagania i pozostałych przepisów dotyczących odbywania aplikacji i zasad przeprowadzania egzaminu zawodowego (art., 66, 68, 75b, 75d).

Ostatnie zmiany w Ustawie o radcach prawnych dotyczą przepisów odnoszących się do art. 15 ust. 1 i 3, art. 18 i art. 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.) stosuje się w zakresie, w jakim nie naruszają obowiązku zachowania przez radcę prawnego tajemnicy, o której mowa w art. 3. Przepisu art. 21 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) w przypadku danych osobowych pozyskanych przez radcę prawnego w związku z udzielaniem pomocy prawnej nie stosuje się. Także odnoszące się do obowiązku zachowania tajemnicy przez radcę prawnego (Art. 5b. Obowiązek zachowania tajemnicy, o której mowa w art. 3 ust. 4-6, nie ustaje, w przypadku gdy z żądaniem ujawnienia informacji uzyskanych przez radcę prawnego w związku z udzielaniem pomocy prawnej występuje Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych.), oraz okresu przechowywania danych osobowych.

Podsumowanie

Reasumując, zawód adwokata i radcy prawnego jest obecnie bardzo zrównany mając na uwadze zakres uprawnień. Tak naprawdę, dziedzina prawa, w której radca lub adwokat działa, jest uzależniony od wyboru samego adwokata lub radcy prawnego. To mecenas samodzielnie wybiera i decyduje, jaki rodzaj spraw chce prowadzić, a jaki nie.

Źródła:

  1. Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (j. t. Dz.U. z 2018 r. poz. 2115 z późn. zm.);
  2. Ustawa z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (j. t. Dz. U. z 2019 r., poz. 1513  z późn. zm.);
  3. Uchwała Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 22 listopada 2014 roku w sprawie Kodeksu Etyki Radcy Prawnego;
  4. Obwieszczenie Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 27 lutego 2018 roku w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu Zbioru Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu (Kodeks Etyki Adwokackiej).

Polecamy serwis: Pomoc prawna

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

REKLAMA

Prawo
Robicie pranie w ten sposób? Możecie słono za to zapłacić. To nawet 5 tysięcy złotych kary!

Puszczenie w ruch automatycznej pralki w nocy, kiedy można skorzystać z niżej taryfy za prąd, może się skończyć finansową katastrofą dla tych, którzy robią to w mieszkaniu w bloku? Okazuje się, że za ten sposób szukania oszczędności grozi… kara sięgająca nawet 5 tysięcy złotych. Jak to możliwe!

Likwidacja abonamentu RTV najwcześniej w 2027 r. - jest już pierwszy konkret. A co zamiast tego? Kto będzie płacił na publiczną telewizję i radio?

O likwidacji abonamentu RTV mówiło się wiele od dłuższego czasu. Mamy wreszcie pierwszy prawny konkret w tej sprawie, a jest nim projekt nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji oraz niektórych innych ustaw, którego obszerne założenia zostały opublikowane 5 grudnia 2025 r. w Wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów. W tych założeniach wprost planowane jest uchylenie ustawy o opłatach abonamentowych, a co za tym idzie likwidację obowiązku płacenia tzw. abonamentu RTV. Za opracowanie gotowego projektu jest odpowiedzialna Marta Cienkowska Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Projekt – zgodnie z założeniami MKiDN- ma być przyjęty przez Radę Ministrów i skierowany do Sejmu w II albo III kwartale 2026 r. A zatem – jeżeli wszystko pójdzie po myśli projektodawców – likwidacja abonamentu RTV będzie możliwa najwcześniej od 2027 roku.

Koniec z nadużywaniem przez pracodawców B2B, umów zlecenia i umów o dzieło – 1 stycznia 2026 r. zostaną one przekształcone w umowy o pracę. PIP zyskuje uprawnienia, jakich nie miał dotąd żaden inny urząd

W dniu 4 grudnia br. Stały Komitet Rady Ministrów przyjął projekt reformy Państwowej Inspekcji Pracy. Zakłada on m.in. uprawnienie Państwowej Inspekcji Pracy (PIP) do wydawania decyzji administracyjnych o przekształceniu nieprawidłowo zawartych umów cywilnoprawnych (czyli umów zlecenia i umów o dzieło) oraz B2B w umowy o pracę. Ma to istotnie ograniczyć nadużycia pracodawców względem pracowników, polegające na zawieraniu przez nich umów cywilnoprawnych lub nawiązywaniu stosunku B2B z pracownikami, w warunkach, w których powinna zostać zawarta z nimi umowa o pracę.

Masz słup na działce? Ten wyrok TK otwiera Ci drogę do wynagrodzenia za bezumowne korzystanie przez firmę przesyłową. Nie można zasiedzieć służebności gruntowej o treści służebności przesyłu

W dniu 2 grudnia 2025 r. Trybunał Konstytucyjny wyrokiem w sprawie P 10/16 orzekł, że art. 292 w związku z art. 285 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2025 r. poz. 1071, ze zm.), rozumiane w ten sposób, że umożliwiają nabycie przez przedsiębiorcę przesyłowego lub Skarb Państwa, przed wejściem w życie art. 305(1)-305(4) ustawy – Kodeks cywilny, w drodze zasiedzenia służebności gruntowej odpowiadającej treścią służebności przesyłu, są niezgodne z art. 21 ust. 1, art. 64 ust. 2 i 3 w związku z art. 31 ust. 3 oraz art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Trybunał uznał, że dotychczasowe orzecznictwo dopuszczające możliwość nabycia służebności odpowiadającej treścią służebności przesyłu naruszyło zasadę numerus clausus praw rzeczowych kreując niespójny systemowo rodzaj służebności, przez co doszło do ograniczenia prawa własności. Właściciele nieruchomości nie byli bowiem w stanie przewidzieć skutków braku swojej aktywności czyli utraty swoich praw względem nieruchomości skoro przed rokiem 2008 r. nie istniała służebność przesyłu. Wyrok ten jest bardzo ważny dla przedsiębiorstw przesyłowych, które nie posiadają tytułu prawnego do posadowionych na nieruchomościach innych osób urządzeń, jak również dla tysięcy właścicieli działek, przez które te urządzenia przebiegają. O ile dla tej drugiej grupy osób to bardzo dobra wiadomość bo otwiera przed nimi nowe możliwości, o tyle dla przedsiębiorstw przesyłowych wyrok Trybunału oznacza duże kłopoty i jeszcze większe koszty.

REKLAMA

Bon senioralny 2026 (vademecum): ile, dla kogo, kryteria dochodowe. Rzadko kto dostanie 2150 zł co miesiąc: tylko niektórzy seniorzy 85+ najbardziej potrzebujący pomocy

W 2026 roku ma wejść w życie ustawa o bonie senioralnym. Głównym celem tej ustawy ma być wsparcie finansowe osób aktywnych zawodowo w zapewnieniu opieki nad członkami ich rodzin - seniorami w wieku 75 lat lub więcej. Projekt tej ustawy – przygotowany przez Ministra ds. Polityki Senioralnej - jest obecnie na finiszu rządowych prac legislacyjnych (obecnie na etapie Stałego Komitetu Rady Ministrów) i nie został jeszcze wniesiony do Sejmu. Zatem ustawa ta ma bardzo niewielkie szanse wejść w życie 1 stycznia 2026 r. – jak przewiduje obecny projekt.

Komisja. WZON albo PZON. Trzy pytania. I z orzeczenia o niepełnosprawności znika niepełnosprawność
W 2026 r. opiekun + osoba niepełnosprawna nie będą mieli 7421 zł. Opiekun nie pójdzie też do pracy

Pierwsza oczekiwana przez osoby niepełnosprawne zmiana, to łączenie: 1) świadczenia wspierającego (otrzymuje osoba niepełnosprawna - przeszło 4000 zł w wariancie 100 punktów - dokładnie jest to 4134 zł) i 2) pielęgnacyjnego (otrzymuje opiekun - w 2026 r. przeszło 3000 zł - dokładnie 3287 zł). Dałoby to poważną kwotę do 7421 zł miesięcznie według wysokości świadczeń do końca lutego 2026 r. O ile świadczenie wspierające WZON i ZUS przyznaliby w maksymalnym wymiarze (za 100 punktów). Od marca 2026 r. (po podwyżkach świadczenia wspierającego) byłoby jeszcze więcej. No, ale nie będzie możliwości łączenia tych popularnych świadczeń. To już pewne, że tak nie będzie. Dlaczego? To oczywiste - nie ma środków w budżecie. Druga oczekiwana przez osoby niepełnosprawne zmiana to zgoda przepisów na możliwość pójścia do pracy przez opiekuna osoby niepełnosprawnej (mającego stare świadczenie pielęgnacyjne). Dziś opiekun musi wybrać - 1) praca albo 2) opieka nad np. schorowaną matką. W 2026 r. obie zmiany (łączenie świadczeń i łączenie pracy z opieką) są nierealne (na dziś) do wprowadzenia. Dużo się dyskutowało o tym w środowisku osób niepełnosprawnych, były nadzieje, ale rząd nie wprowadzi tych zmian.

NSA walczy o lepsze rozumienie prawa w MOPS. Urzędnicy seryjnie uznają niepełnosprawnych za osoby samodzielne i bez świadczeń

Twoja mama ma orzeczenie o niepełnosprawności (stopień znaczny). Choroba jest bardzo poważna i mama waży 30 kg. Przychodzi pracowik MOPS. Daje mamie albo Tobie do wypełnienia ankietę. Przeprowadza wywiad środowiskowy. I MOPS uznaje, że z mamą nie jest tak źle. Twoja mama jest według MOP całkiem sprawna. Bo np. da radę przejść sama z pokoju do łazienki. Albo sama (choć z trudem i niezgrabnie) zrobi herbatę. W konsekwencji Tobie nie przysługuje stare świadczenie pielęgnacyjne (w 2026 r. 3287 zł miesięcznie). Zastanawiasz się. Pracownik MOPS nie jest lekarzem. I właśnie podważa zapisy orzeczenia o niepełnosprawności, które trzymasz w dłoni. Ankietą (mama odpowiadała na pytania, co może sama zrobić) oraz wywiadem środowiskowym. Ten opis to dzień codzienny rodzin z osobami niepełnosprawnymi. Jest to patologia występująca w całej Polsce. Pracownicy MOPS nie są winni tej sytuacji - od lat są szkoleni do tej procedury. I są przekonani, że realizują nakazy prawa i na tym właśnie polega ich praca. Tymczasem sędziowie NSA mówią "Tak nie wolno. Nie macie prawa w ten sposób podważać ustaleń lekarzy zawartych w orzeczeniach o niepełnosprawności".

REKLAMA

Zleceniobiorca może korzystać z samochodu, ale musi zapłacić podatek. Tylko jak to prawidłowo policzyć?

Nie tylko pracownik uzyskuje przychód, gdy korzysta ze służbowego samochodu na potrzeby prywatne. Ale tylko w jego przypadku ten przychód określa się ryczałtowo. Co to oznacza i jak to prawidłowo policzyć?

Nowe świadczenie dla seniorów: bon senioralny 2150 zł miesięcznie. Decyduje średni miesięczny dochód

Rząd kończy prace nad trzema rozwiązaniami, które mają odmienić życie osób starszych w Polsce. Bon senioralny, najem senioralny oraz nowy program dziennych miejsc pobytu to kompleksowy pakiet wsparcia, który ma zapewnić seniorom bezpieczeństwo, lepsze warunki mieszkaniowe i codzienną opiekę. Minister Marzena Okła-Drewnowicz zapowiada, że to początek nowej jakości w polityce senioralnej – opartej na godności, aktywności i realnym wsparciu dla osób starszych oraz ich rodzin.

Zapisz się na newsletter
Najlepsze artykuły, najpoczytniejsze tematy, zmiany w prawie i porady. Skoncentrowana dawka wiadomości z różnych kategorii: prawo, księgowość, kadry, biznes, nieruchomości, pieniądze, edukacja. Zapisz się na nasz newsletter i bądź zawsze na czasie.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

REKLAMA