Upadłość przedsiębiorcy

Kryzys gospodarczy niejednokrotnie wpłynął i jeszcze wpłynie w przyszłości na utratę płynności finansowej przez przedsiębiorców. Ustawa z 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze (dalej zwana Prawo upadłościowe) wskazuje, że niewypłacalnym dłużnikiem jest ten, który nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych (art. 11 ust. 1 Prawa upadłościowego). Dłużnika będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, uważa się za niewypłacalnego także wtedy, gdy jego zobowiązania przekroczą wartość jego majątku, nawet wówczas, gdy na bieżąco te zobowiązania wykonuje (art. 11 ust. 2 Prawa upadłościowego).

Przepisy Prawa upadłościowego stosuje się do:

•  przedsiębiorców w rozumieniu Kodeksu cywilnego (tj. osoby fizycznej, osoby prawnej, jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, prowadzącej we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową), jeżeli ustawa nie stanowi inaczej,

•  spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i spółek akcyjnych nieprowadzących działalności gospodarczej,

•  wspólników osobowych spółek handlowych, ponoszących odpowiedzialność za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem,

•  wspólników spółki partnerskiej.

Ogłoszenie upadłości jest możliwe również w razie śmierci przedsiębiorcy, jeżeli wniosek o ogłoszenie upadłości został złożony w terminie roku od dnia jego śmierci. Wniosek o ogłoszenie upadłości może złożyć wierzyciel, a także spadkobierca oraz małżonek i każde z dzieci lub rodziców zmarłego, chociażby nie dziedziczyli po nim spadku.

Więcej: Upadłość przedsiębiorcy