Szkoły polskie z dostępem do internetu

Projekt Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej zakłada stworzenie sieci dostępu do internetu łączącej wszystkie szkoły w Polsce (ok. 30,5 tys.). OSE będzie siecią wirtualną opartą na istniejącej infrastrukturze szerokopasmowej (wybudowanej w całości ze środków komercyjnych jak i przy udziale dofinansowania ze środków publicznych, w szczególności Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa). Sieć ta będzie operowana przez wyznaczony podmiot, który będzie odpowiedzialny za jej utrzymanie (jeżeli okaże się to konieczne – również wybudowanie brakującej infrastruktury fizycznej) oraz:

1. dostarczanie szkołom usług dostępu do internetu o przepustowości co najmniej 100 Mb/s wraz z usługami bezpieczeństwa oraz
2. dostarczanie szkołom treści edukacyjnych i wsparcie szkół w procesie kształcenia umiejętności cyfrowych.

Całość kosztów ponoszonych na funkcjonowanie OSE (wraz z dostarczaniem usług do szkół) zostanie pokryta z budżetu państwa w pierwszych latach jej działania.

Równolegle do prac nad siecią OSE prowadzone będą prace nad zapewnieniem szkołom niezbędnego dostępu do nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej. Spośród 19,5 tys. lokalizacji szkół w Polsce, Ministerstwo zidentyfikowało 3,3 tys. lokalizacji znajdujących się w zasięgu lub posiadających dostęp do internetu o przepustowości co najmniej 100 Mb/s; kolejne 5,7 tys. lokalizacji planują podłączyć ze środków prywatnych operatorzy telekomunikacyjni. Pozostałe 10,5 tys. lokalizacji zostanie podłączonych przez beneficjentów II konkursu na dofinansowanie projektów budowy sieci szerokopasmowych w ramach działania 1.1 PO PC. Szkoły będą traktowane priorytetowo, stąd szacuje się że proces ich podłączania zakończy się w 2018 r.

Wdrożenie OSE pozwoli na:

1. cywilizacyjną zmianę w sposobie kształcenia uczniów poprzez przejście z edukacji analogowej (książki) na edukację cyfrową (korzystanie z treści udostępnionych w internecie),
2. wprowadzenie nowych form kształcenia oraz nowych programów nauczania kompetencji i umiejętności cyfrowych (np. powszechna nauka programowania),
3. wyrównanie szans edukacyjnych wszystkich uczniów w Polsce, w szczególności uczniów zamieszkujących tereny o niskiej gęstości zaludnienia i uczących się w szkołach o małej liczbie uczniów, dla których dostęp do nowoczesnych źródeł i strumieni wiedzy jest krytycznym elementem podnoszenia ich potencjału,
4. transfer wiedzy i doświadczeń pomiędzy jednostkami edukacyjnymi z wykorzystaniem nowoczesnych technologii.

Źródło: Ministerstwo Cyfryzacji