Rozwiązanie umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy

Z rozwiązaniem takiej umowy mogą wiązać się dla pracodawcy pewne problemy. Wynikają one najczęściej z faktu, iż umowa o zakazie konkurencji albo w ogóle nie zawiera postanowienia umożliwiającego jej rozwiązanie, albo strony zdecydowały się wskazać w umowie konkretną przyczynę, po zaistnieniu której będzie możliwe zakończenie tego stosunku prawnego, a w praktyce przyczyna ta w ogóle nie zaistniała. Aby zakończenie umowy o zakazie konkurencji było w ogóle możliwe, do treści umowy powinno być wprowadzone postanowienie o możliwości odstąpienia od umowy w określonym terminie, klauzula dopuszczająca wypowiedzenie lub warunek rozwiązujący w postaci ustania przyczyny uzasadniającej zakaz konkurencji.

Brak odpowiedniego postanowienia

Stosownie do poglądów wyrażanych w doktrynie oraz w orzecznictwie, w przypadku braku w umowie o zakazie konkurencji jakiejkolwiek klauzuli przewidującej możliwość odstąpienia przez strony od wzajemnych zobowiązań lub też postanowienia o zakończeniu umowy w inny sposób, pracodawca może skutecznie zwolnić pracownika od zakazu konkurencji.

Jednakże takie zwolnienie poprzez jednostronne oświadczenie woli nie uchyla obowiązku pracodawcy polegającego na wypłacie pracownikowi przewidzianego w tej umowie odszkodowania.

Jednostronne odstąpienie przez pracodawcę od zawartej umowy nie znajduje formalnego uzasadnienia ani w Kodeksie pracy ani w przepisach Kodeksu cywilnego. Również w judykaturze podkreśla się, iż pracodawca nie może zwolnić się od zapłaty odszkodowania twierdząc, że ustały przyczyny uzasadniające wypłatę odszkodowania, gdyż byłego pracownika przestał obowiązywać zakaz konkurencji. Co w sytuacji, gdy umowa o zakazie konkurencji w ogóle nie ma postanowienia dopuszczającego możliwość jej wypowiedzenia? Wówczas można porozumieć się z pracownikiem w drodze odrębnego porozumienia lub aneksu i skorygować w ten sposób treść umowy, w przeciwnym razie umowa zachowa swą ważność.

Zobacz również: Wygaśnięcie zakazu konkurencji po ustaniu stosunku pracy

Konkretne przyczyny

Może być również taka sytuacja, że strony uzgodnioną w umowie konkretne przyczyny po zaistnieniu których możliwe będzie rozwiązanie umowy. Nie jest rozwiązanie korzystne dla pracodawcy. Rozwiązanie umowy o zakazie konkurencji nie wymaga wykazania, że ustały przyczyny uzasadniające wprowadzenie zakazu konkurencji, ponieważ zarówno wprowadzenie, jak i ustanie takich przyczyn zależy od ocen, kalkulacji i przekonania pracodawcy, które nie podlegają weryfikacji sądowej, chyba że strony uzgodniły i nazwały konkretne przyczyny lub okoliczności ustania dalszego obowiązywania umowy o zakazie konkurencji (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 2011 r., II PK 322/10, LEX nr 1055023).