Co oznacza objęcie nieruchomości strefą ochrony konserwatorskiej?

Z obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że obszar, na którym znajduje się nieruchomość jest objęty archeologiczną strefą prawnej ochrony konserwatorskiej, w obrębie której wszelkie prace ziemno-budowlane należy uzgodnić z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków. Co to oznacza?

Powyższy zapis w palnie miejscowym obejmującym przedmiotową nieruchomość na której planowana jest inwestycja, oznacza iż została ona objęta ochroną Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na podstawie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego („mpzp”), tj. na podstawie art. 7 ust. 4 zw. z art. 18 ust. 1 i ust. 2 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U.03.162.1568 ze zm. „UstOchZab”).

Niniejszy zapis w mpzp nakłada na inwestora, zgodnie z normą zawartą w art. 31 ust. 1a UstOchZab obowiązek zwrócenia się do Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, z wnioskiem o wydanie decyzji administracyjnej zezwalającej na realizację przedsięwzięcia inwestycyjnego, jeżeli przeprowadzenie tych badań jest niezbędne w celu ochrony tych zabytków.

Decyzja jest podejmowana po przeprowadzeniu przez archeologa bądź odpowiednią instytucję, badań wykopaliskowych na obszarze planowanej inwestycji. Zakres i rodzaj niezbędnych badań archeologicznych, ustala Wojewódzki Konserwator Zabytków w drodze decyzji, w takim zakresie, w jakim roboty budowlane albo roboty ziemne lub zmiana charakteru dotychczasowej działalności na terenie, na którym znajdują się zabytki archeologiczne, mogą potencjalnie zniszczyć lub uszkodzić zabytek archeologiczny.

Wydaje się jednak zasadnym, w przypadku planowania w przyszłości także innych inwestycji na danym terenie, objęcie wnioskiem o badanie archeologiczne całej działki, przez wzgląd na konstrukcję przepisów dotyczących dofinansowywania kosztów tych prac.

Zobacz również: Czym jest ewidencja gruntów i budynków?

Koszty ekspertyzy archeologicznej przeprowadzonej przez uprawniony podmiot ciążą na inwestorze, choć może on starać się o dofinansowanie, na podstawie art. 82a ust. 1 UstOchZab.

Dotacja udzielana jest wtedy, gdy koszt planowanych badań archeologicznych i ich dokumentacji będzie wyższy niż 2% kosztów planowanej inwestycji. Dotacja przyzwana jest także w odniesieniu do sytuacji, gdy w trakcie realizacji wyżej wymienionych działań nastąpi niespodziewane odkrycie nieznanego wcześniej zabytku archeologicznego. W takim wypadku zabytek musi zostać wpisany do rejestru lub ujęty w ewidencji wojewódzkiego konserwatora zabytków, który określa zakres i rodzaj badań archeologicznych.