Strona główna » Prawo » Konsument i umowy » Prawa konsumenta » Konsument w UE » Łotwa

Łotwa

15 grudnia 2008, 10:25

Sprawdź czy prawa konsumentów w innych krajach Unii Europejskiej różnią się od polskich przepisów. Na przykład czy możesz zwrócić towar do sklepu w określonym terminie? Zobacz na co warto zwracać uwagę dokonując zakupów poza granicami Polski.

Łotwa wdrożyła Dyrektywę 1999/44/WE dotyczącą sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z nią gwarancji. W wyniku przyjęcia powyższych przepisów minimalny okres gwarancji wynosi w przypadku towarów 2 lata. W ciągu pierwszych 6 miesięcy, konsument może domagać się unieważnienia umowy oraz zwrotu zapłaconej za towar kwoty lub domagać się wolnej od opłat naprawy lub zastąpienia, jeżeli uwidoczni się brak zgodności towaru.

Przyjmuje się, że każdy brak zgodności, który uwidocznił się w ciągu 6 miesięcy od daty dostawy, istniał w chwili dostawy, o ile nie dowiedziono inaczej. W tym okresie konsument ma prawo do przywrócenia zgodności towaru. Istotne dla konsumentów jest również to, że po upływie okresu 6 miesięcy nadal objęci są ochroną przed wadliwymi produktami. Sprzedawca ponosi odpowiedzialność za brak zgodności w ciągu 2 lat od dostawy towaru. Jednakże, wówczas to konsument musi udowodnić, że brak zgodności istniał w momencie dostawy.

Konsument powinien pamiętać o odpowiedniej kolejności realizowania roszczenia: po pierwsze, ma prawo domagać się wolnej od opłat wymiany lub zastąpienia. Jeżeli sprzedawca nie jest w stanie dokonać żadnej z powyższych możliwości, konsument ma prawo domagać się unieważnienia umowy oraz zwrotu kwoty zapłaconej za towar.

Dobrowolne gwarancje udzielane przez producentów nie mogą ograniczać ustawowych praw konsumentów.

Wymiana towaru

Konsument ma prawo do wymiany towaru, jeżeli jest on wadliwy. Wymiana towarów, które nie są wadliwe zależy od dobrej woli sprzedawcy.

Ceny

Obowiązującą na Łotwie walutą jest łat litewski (skrót LVL)._ Zgodnie z Rozporządzeniem nr 178 „Metody umieszczania cen towarów i usług” przyjętym 8 maja 1999 r. przez Gabinet Ministrów cena powinna być umieszczona w taki sposób, aby była widoczna, wyraźna i czytelna oraz, aby konsument dokładnie rozumiał, do jakiego produktu lub usługi się odnosi. Cena powinna zostać umieszczona na piśmie, chyba, że konsument może ją zobaczyć w innej wyraźnej formie.

W przypadku produktów przeznaczonych dla konsumentów, sprzedawca ma obowiązek umieścić cenę za sztukę oraz cenę za określoną jednostkę. Cena za sztukę oraz cena za określoną jednostkę powinny uwzględniać podatek od wartości dodanej oraz inne podatki. Konsument może domagać się otrzymania produktu za cenę widniejącą na metce.

Sprzedawca ma obowiązek wydać konsumentowi paragon.