REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Uchylanie się od płacenia alimentów - przestępstwo niealimentacji

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
Pamela Opoczka
Adwokat Krakowskiej Izby Adwokackiej
Uchylanie się od płacenia alimentów - przestępstwo niealimentacji/Fot. Shutterstock
Uchylanie się od płacenia alimentów - przestępstwo niealimentacji/Fot. Shutterstock

REKLAMA

REKLAMA

Jakie kary przewidziano za przestępstwo niealimentacji? Kiedy można stwierdzić, iż sprawca uchyla się od obowiązku alimentacyjnego?

Uchylanie się od płacenia alimentów, czyli o przestępstwie niealimentacji

Zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, każdy z małżonków powinien - według swoich sił oraz możliwości zarobkowych i majątkowych - przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, na ich osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.

REKLAMA

Celem zapewnienia ochrony prawnorodzinnego obowiązku, jakim jest wspomniane przyczynianie się do zaspokajania potrzeb rodziny, polskie prawo karne wprowadziło penalizację niewywiązywania się z obowiązku alimentacji.

REKLAMA

Zgodnie z art. 209 § 1 Kodeksu karnego, kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego, określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Aby pociągnąć sprawcę do odpowiedzialności karnej za nieuiszczanie alimentów, należy zatem przede wszystkim wykazać, że miał on w ogóle obowiązek ich świadczenia na rzecz danej osoby. Obowiązek ten może wynikać z orzeczenia sądowego lub zawartej ugody, czy też umowy alimentacyjnej.

Kiedy sprawca uchyla się od obowiązku alimentacyjnego?

Ponadto, aby stwierdzić, że sprawca uchyla się od obowiązku alimentacyjnego, musi istnieć obiektywna możliwość realizacji tegoż obowiązku. Przestępstwo niealimentacji popełnia bowiem ten, kto mógłby wykonać ciążący na nim obowiązek, ale nie czyni tego mimo realnych możliwości.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

„W pojęciu „uchyla się" mieści się negatywny stosunek psychiczny osoby zobowiązanej do wykonania nałożonego na nią obowiązku, który sprawia, że mimo obiektywnej możliwości jego wykonania, sprawca obowiązku tego nie wypełnia, gdyż wypełnić go nie chce lub też zlekceważył obowiązek nałożony wyrokiem. Ten negatywny stosunek winien być wykazany stosownymi dowodami” (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 kwietnia 1996 r., sygn. II KRN 204/96).

Jakie okoliczności usprawiedliwiają sprawcę?

Co istotne, sam fakt niewypełniania obowiązku alimentacyjnego nie jest jeszcze wystarczający do przypisania komuś odpowiedzialności karnej. Należy bowiem zważyć także na przyczyny takiego zachowania – może bowiem okazać się, że okoliczności sprawy usprawiedliwiają sprawcę. Bardzo dobrze tłumaczą ten aspekt następujące orzeczenia Sądu Najwyższego:

  1. „Jeżeli istnieje podejrzenie popełnienia przestępstwa niealimentacji, należy zbadać przede wszystkim przyczyny niewywiązywania się z obowiązku alimentacyjnego przez domniemanego sprawcę. Znamiona przestępstwa niealimentacji będą bowiem mogły być uznane za wypełnione wyłącznie wtedy, gdy sprawca nie będzie wywiązywał się z obowiązku alimentacyjnego możliwego do wykonania. Występku tego może wszak dopuścić się tylko ten, kto mógłby wykonać ciążący na nim obowiązek, a tego nie czyni mimo realnych możliwości” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 grudnia 2020 r., sygn. akt IV KK 706/19);
  2. „(…) W wypadku zaistnienia obiektywnej niemożności łożenia na utrzymanie, z oczywistego powodu wyłączone będzie przypisanie sprawcy winy, stanowiącej konieczny warunek odpowiedzialności karnej” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 lipca 2007 r., sygn. III KK 144/07).

REKLAMA

Za przyczyny usprawiedliwiające zaniechanie wypełniania obowiązku alimentacyjnego może być uznany np. pobyt zobowiązanego w szpitalu, jego choroba, czy też pozbawienie wolności (o ile w tym okresie czasu nie ma on możliwości zarobkowania lub innych źródeł majątkowych, z których możliwa była realizacji należności alimentacyjnych). Z pewnością zaś nie będą tłumaczyć sprawcy okoliczności takie jak jego uzależnienie od alkoholu, czy brak starań o znalezienie pracy.

Trzeba zwrócić uwagę, że ustawowy wymiar zagrożenia karą pozbawienia wolności w przypadku przestępstwa niealimentacji wzrasta w sytuacji, gdy sprawca, nie wypełniając obowiązku alimentacyjnego, naraża tym osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych (wówczas zagrożenie karą pozbawienia wolności wzrasta do lat dwóch).

Ściganie przestępstwa niealimentacji na wniosek

Ściganie omawianego przestępstwa następuje na wniosek pokrzywdzonego, organu pomocy społecznej lub organu podejmującego działania wobec dłużnika alimentacyjnego. Jeśli zaś pokrzywdzonemu przyznano odpowiednie świadczenia rodzinne albo świadczenia pieniężne, wypłacane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, ściganie przestępstwa odbywa się z urzędu.

Trzeba jeszcze pamiętać o uchwale Sądu Najwyższego, zgodnie z którą, „za pokrzywdzonego w postępowaniu karnym o przestępstwo z art. 209 § 1 Kodeksu karnego nie uważa się Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, wypłacającego świadczenia z funduszu alimentacyjnego na rzecz osoby, do której alimentacji zobowiązany był oskarżony” (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2002 r., sygn. I KZP 6/02).

Kiedy sprawca przestępstwa niealimentacji nie podlega karze?

Należy zaznaczyć, że nie podlega karze sprawca przestępstwa niealimentacji, który nie później niż przed upływem 30 dni od dnia pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego, uiścił w całości zaległe alimenty. W sytuacji zaś, gdy sprawca, nie wypełniając obowiązku alimentacyjnego, naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, Sąd także odstępuje od wymierzenia kary, jeśli przed upływem 30 dni od dnia pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego, sprawca uiścił w całości zaległe alimenty, chyba że wina i społeczna szkodliwość czynu przemawiają przeciwko odstąpieniu od wymierzenia kary.

Uchylanie się od wykonania obowiązku alimentacyjnego staje się karalne, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia, innego niż okresowe, wynosi co najmniej 3 miesiące.

Mierniki czasowe uchylania się sprawcy

„Ustawodawca wprowadza zatem dwa odrębne mierniki czasowe uchylania się sprawcy.

W pierwszym przypadku chodzi o sytuację całkowitego zaprzestania lub tylko częściowego realizowania świadczenia okresowego, tj. w przypadku, gdy na sprawcę został nałożony obowiązek alimentacyjny ustalony w wysokości 1000 zł miesięcznie, to przy całkowitym zaprzestaniu jego realizacji znamiona art. 209 Kodeksu karnego zostaną wyczerpane po 3 miesiącach, natomiast przy częściowej realizacji tj. w sytuacji, gdy wpłacałby on jedynie po 500 zł miesięcznie, po 6 miesiącach, albowiem równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych wynosi 3000 zł (500 zł x 6 miesięcy).

W drugim przypadku chodzi o świadczenia inne niż okresowe i dotyczy to sytuacji ich całkowitej spłaty. Nie ma bowiem znaczenia, czy sprawca w ogóle nie regulował świadczenia, czy robił to częściowo. Jeżeli realizacja świadczenia alimentacyjnego nie nastąpi wcześniej niż przed upływem 3 miesięcy po wyznaczonym terminie, sprawca musi się liczyć z odpowiedzialnością karną z art. 209 Kodeksu karnego” (Kodeks karny. Komentarz, red. prof. dr hab. Alicja Grześkowiak, prof. dr hab. Krzysztof Wiak, 2021, wyd. 7).

Zagrożenie odpowiedzialnością karną, przewidziane w art. 209 Kodeksu karnego jest bardzo skutecznym, a często zapominanym przez uprawnionych, sposobem na „zmotywowanie” zobowiązanego do płacenia alimentów. Jak bowiem można zauważyć, nieuiszczanie alimentów to nie tylko ryzyko narastania długów do spłacenia, ale także ryzyko odbywania kary pozbawienia wolności.

Zapisz się na newsletter
Najlepsze artykuły, najpoczytniejsze tematy, zmiany w prawie i porady. Skoncentrowana dawka wiadomości z różnych kategorii: prawo, księgowość, kadry, biznes, nieruchomości, pieniądze, edukacja. Zapisz się na nasz newsletter i bądź zawsze na czasie.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

REKLAMA

Prawo
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Koniec z obciążaniem dzieci kosztami pobytu krewnych w DPS. Rząd zapowiada zmianę przepisów

Tylko osoby pełnoletnie powinny być zobowiązane do ponoszenia opłat za pobyt bliskich w domach pomocy społecznej – zapowiedziała wiceministra rodziny Katarzyna Nowakowska. To odpowiedź na apel Rzeczniczki Praw Dziecka, która alarmowała, że dziś ciężar finansowy może spaść również na małoletnich.

Nauczycielskie świadczenie kompensacyjne w 2025 roku. Ile wynosi, kto może uzyskać i jakich formalności trzeba dopełnić. 3 konieczne warunki

Nauczyciele, wychowawcy oraz inni pracownicy pedagogiczni, którzy urodzili się po 1948 roku, nie muszą czekać do 60. roku życia w przypadku kobiet ani do 65. roku życia w przypadku mężczyzn, aby otrzymać świadczenie z ZUS-u. Jeśli mają odpowiedni wiek, staż pracy i rozwiązali stosunek pracy, mogą na przykład skorzystać z nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego.

Sąd: Z Konstytucji RP wynika, że babcia ma prawo do świadczenia 300 zł [Dobry Start]

Spór z ZUS wygrała babcia dziecka - opiekuje się nim od śmierci jego matki. Opieka nie była potwierdzona sądownie, tj. nie ustalono pieczy bieżącej czy zastępczej oraz nie ustalono babci prawnym opiekunem dziecka. Wiadomo również, że skarżąca wystąpiła z wnioskiem do Sądu celem umieszczenia dziecka w jej rodzinie zastępczej, lecz sąd do chwili obecnej nie wydał żadnych orzeczeń regulujących.

„Ozłocony” projekt ustawy o rynku kryptoaktywów. Po co Polsce surowsze przepisy niż wymaga UE?

Projekt ustawy o rynku kryptoaktywów trafił parę dni temu do Sejmu. Celem tego projektu powinno być uszczegółowienie i doprecyzowanie, w zakresie w jakim jest to konieczne, rozwiązań wprowadzanych unijnym rozporządzeniem MICA. To jednak zbyt mało ambitne zadanie dla Ministra Finansów, twórcy projektu, który postanowił pokryć przepisy unijne warstwą krajowego, "normatywnego złota". Zobaczmy, na ile przepisy projektu stały się przedmiotem tzw. gold-platingu i co z tego wynika w praktyce.

REKLAMA

Może czas, aby sąd mógł zmusić ZUS do odpuszczenia ścigania za niezapłacone składki? Jak jest rak, hospicjum, śmierć bliskich, utrata majątku?

Problemem udzielania przez ZUS ulg w postaci umorzenia zaległości w składkach jest to, że jest to decyzja całkowicie uznaniowa (po stronie ZUS). Osoba wnioskująca o taką ulgę może spełniać na 1000% zasady współżycia społecznego, które uzasadniają ulgę, a ZUS można tylko o nią prosić. I ZUS nie musi jej przyznać. Można stracić cały majątek w pożarze, być w stanie przedagonalnym w hospicjum, stracić rodzinę w wypadku samochodowym. A i tak ZUS może odmówić umorzenia zaległych składek w tym znaczeniu, że nie można ZUS zmusić do przyznania ulgi. Żaden sąd nie może wydać wyroku “Zmuszam ZUS do przyznania ulgi w kwocie 5000 zł w postaci umorzenia zaległych składek ZUS bo wnioskodawca choruje na raka w fazie przerzutów i zostało mu nie więcej niż 12 miesięcy życia “. Sąd może tylko wskazywać, że ZUS naruszył przepisy o umarzaniu zaległości bo nie zrobił tego, gdy sytuacja wnioskującego o ulgę, uzasadnia jej przyznanie.

Adwokat: TSUE potwierdzi uczciwość postanowień umów kredytowych odwołujących się do WIBOR

Postanowienia umów kredytowych odwołujące się do wskaźnika referencyjnego WIBOR w ogóle nie powinny stanowić przedmiotu badania pod kątem ewentualnej abuzywności – uważa adwokat Wojciech Wandzel. Jego zdaniem Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawie C-471/24 potwierdzi uczciwość postanowień umownych odwołujących się do WIBOR.

Jest ustawa o osobach starszych (czyli 60 plus). Co to daje?

Mało osób ma świadomość, a szczególnie osób starszych, że polityka senioralna w naszym kraju jest do tego stopnia rozwinięta, że jest specjalna ustawa o osobach starszych. Ustawa choć krótka to dość istotna dla praw seniorów, którzy mają ukończony 60 rok życia, czyli są tzw. seniorami 60 plus. Ustawa jest też istotna z perspektywy obowiązków państwa względem seniorów. Co zatem daje to prawo?

ZUS: Po nowelizacji mundurowi będą dalej informować o swoich finansach. Zwykły emeryt albo rencista już nie

Warunkiem łączenia wcześniejszej emerytury albo renty z dochodami z pracy jest nieosiąganie zbyt wysokich limitów dochodów z pracy. Do tej pory co roku trzeba było o kwotach przychodów informować ZUS. W ramach deregulacji zniknie obowiązek zawiadamiania przez emeryta lub rencistę ZUS (jako organu rentowego) o wysokości osiąganego przychodu. Nie jest to już potrzebne bo ZUS sam sobie te informacje sprawdzi. Obowiązek informowania ZUS o przychodach dotyczy tylko dwóch przypadków - 1) mundurowi, którzy pobierają uposażenie oraz 2) osoby, które osiągają przychody za granicą.

REKLAMA

Energia wiatrowa w Polsce: jak daleko wiatraki od zabudowań? Co zrobi Prezydent Nawrocki?

Karol Nawrocki deklarował w kampanii wyborczej poparcie dla „rozsądnej transformacji energetycznej”. W praktyce jednak jego wypowiedzi sugerują sceptycyzm wobec polityki Zielonego Ładu oraz brak entuzjazmu dla dynamicznego rozwoju odnawialnych źródeł energii – w tym energetyki wiatrowej. Prezydent Elekt podkreśla wagę źródeł konwencjonalnych – mimo ich wysokich kosztów i negatywnego wpływu na klimat.

Bon leczniczy zamiast 13. i 14. emerytury: czy to koniec z dodatkowymi pieniędzmi? Nowy pomysł na wsparcie seniorów

Nie da się ukryć, że seniorzy przyzwyczaili się już do otrzymywania dodatkowego wsparcia finansowego w postaci 13. i 14. emerytury. Świadczenia te okazały się wręcz stałym elementem polityki senioralnej, w ramach szeroko rozbudowanej polityki społecznej w Polsce. Dla wielu seniorów rzeczywiście jest to realne wsparcie finansowe, które pomaga niekiedy związać koniec z końcem. Odebranie tych kilku tysięcy to byłby cios dla tych osób. Jednak coraz częściej pojawiają się głosy, że jednorazowe dodatki nie rozwiązują systemowych problemów osób starszych – zwłaszcza w obszarze zdrowia. Czy zamiast gotówki lepszym rozwiązaniem byłby zatem bon leczniczy? Przyjrzyjmy się tej propozycji i ocenimy jej skutki.

REKLAMA