Zasiłek chorobowy dla pracownika po 50. roku życia

• Zasiłek chorobowy dla pracowników 50+ 
• Dni niezdolności do pracy 
• Zasiłek chorobowy dla pracownika w roku ukończenia 50 lat
• Wartość zasiłku chorobowego dla pracownika 50+ 
• Wniosek o zasiłek. Jakie dokumenty?

Zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy. Dla ubezpieczonego pracownika podstawą wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie, które wypłaca się za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc powstałej niezdolności do pracy. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego za jeden dzień choroby stanowi 1/30 część wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku. 

Zasiłek chorobowy dla pracowników 50+ 

Zgodnie z art. 92 Kodeksu pracy – za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną trwającej, w przypadku pracownika, który ukończył 50. rok życia, łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego – pracownik zachowuje prawo do 80 proc. wynagrodzenia, chyba, że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu. Za czas niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 14 dni w ciągu roku kalendarzowego pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy. 

Dni niezdolności do pracy 

Do tej puli zaliczane są dni kalendarzowe przebywania pracownika na zwolnieniu lekarskim, bez względu na to, czy były to dni wolne od pracy, czy też dni robocze. Jeżeli chodzi o zasiłek chorobowy tu także uwzględnia się każdy dzień niezdolności do pracy, nawet, gdy był on dniem wolnym.

Do limitu 33 i 14 dni nie jest wliczany natomiast okres przebywania na zwolnieniu lekarskim otrzymanym na dziecko bądź innego członka rodziny. Za czas sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny od razu wypłacany jest zasiłek opiekuńczy.

Zasiłek chorobowy dla pracownika w roku ukończenia 50 lat

Prawo do zasiłku chorobowego od 15. dnia przebywania na zwolnieniu lekarskim uzyskuje się po ukończeniu określonego przepisami wieku. Kodeks pracy jednakże precyzuje taką sytuację. Jak wskazuje art. 92 § 5 pracownik, który ukończył 50 lat, otrzymuje wynagrodzenie chorobowe przez okres 14 dni dopiero w roku następującym po ukończeniu 50. roku życia. Zatem osoba chorująca w roku, w którym przekroczyła ustalony wiek, w dalszym ciągu zachowuje prawo do wynagrodzenia chorobowego przez pierwsze 33 dni, zaś od 34 dnia przysługuje jej zasiłek. 

Wartość zasiłku chorobowego dla pracownika 50+ 

Wartość wynagrodzenia za okres choroby pracownika po 50. roku życia nie może być niższa niż 80 proc. podstawy wymiaru zasiłku. 

Zasiłek chorobowy przysługuje w wysokości 80 proc. podstawy wymiaru zasiłku za okres pobytu w szpitalu przypadający od 15. do 33. dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, jeśli pracownik ukończył 50. rok życia, począwszy od następnego roku kalendarzowego po roku ukończenia 50 lat. 

W 2023 roku zmieniła się minimalna podstawa wymiaru zasiłku. Kolejny raz zmieni się po 1 lipca 

Kwota zasiłku chorobowego zależna jest od zarobków osoby ubezpieczonej. Podstawą wymiaru zasiłku jest średnie wynagrodzenie pracownika z ostatnich 12 miesięcy. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego pracownika z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od kwoty ustawowego minimalnego wynagrodzenia za pracę po jego pomniejszeniu o 13,71 proc.

Od tego roku obowiązuje nowa minimalna podstawa wymiaru zasiłku chorobowego: od 1 stycznia do 30 czerwca (3 011,52 zł); od 1 lipca do 31 grudnia (3 106,44 zł.).

Miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 80 proc. podstawy wymiaru zasiłku. Jego wysokość jest taka sama w przypadku pobytu w szpitalu. Do 100 proc. podstawy zasiłku chorobowego są uprawnione: 

• kobiety w ciąży; 
• osoby, które uległy wypadkowi w drodze do lub z pracy; 
• osoby, których niezdolność do pracy powstała na skutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów. 

Wniosek o zasiłek. Jakie dokumenty?

Zasiłek chorobowy pracownik otrzymuje na podstawie zwolnienia lekarskiego:

• w postaci dokumentu elektronicznego (e–ZLA), będącego wydrukiem zaświadczenia wystawionego elektronicznie (wydruk e–ZLA);

• na formularzu wydrukowanym z systemu teleinformatycznego, w przypadku, gdy nie można wystawić zwolnienia lekarskiego e-ZLA (zwolnienie lekarskie wystawione w trybie alternatywnym).

W standardowych przypadkach nie jest konieczne składanie żadnych dokumentów. Zaświadczenie lekarskie pracownika (e-ZLA) zostanie bowiem wyświetlone u pracodawcy na profilu PUE ZUS.

W przypadku jednak, gdy pracownik otrzymał zaświadczenie lekarskie w trybie alternatywnym, musi złożyć je u pracodawcy. 

Jeżeli zasiłek wypłacany jest przez ZUS, ubezpieczonemu będzie potrzebne zaświadczenie płatnika składek na druku: 

• Z-3 (jeśli jest pracownikiem); 

• Z-3a (jeśli jest objęty ubezpieczeniem chorobowym z innego tytułu (np. wykonuje pracę na podstawie umowy zlecenia).

 Jeżeli pracownik występuje o zasiłek chorobowy za okres po ustaniu ubezpieczenia, składa dodatkowo oświadczenie na druku Z-10. Dokumenty w formie papierowej może złożyć w dowolnej placówce ZUS bądź wysłać pocztą. Można to zrobić również w formie dokumentu elektronicznego przez PUE ZUS.

Więcej ważnych informacji znajdziesz na stronie głównej Inforu