Tymczasowe aresztowanie w postępowaniu karnym skarbowym

W postępowaniu karnym skarbowym, zgodnie z przepisem art. 113 § 1 kks, stosuje się odpowiednio regulacje zawarte w kodeksie postępowania karnego chyba, że wyjątkowo przepisy kks zawierają reguły odmienne.

Taką odmienną regułą jest przepis art. 113 § 3 kks, określający, że do postępowania o wykroczenia skarbowe nie stosuje się przepisów kpk dotyczących środków zapobiegawczych (a więc także tymczasowego aresztowania).

Podstawowymi przesłankami tymczasowe aresztowania które muszą wystąpić łącznie są:

• duże prawdopodobieństwo, że podejrzany popełnił zarzucany mu czyn oparte na zebranym materiale dowodowym
• konieczność zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania

Środki zapobiegawcze można więc stosować w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, (wyjątkowo także w celu zapobiegnięcia popełnieniu przez oskarżonego nowego, ciężkiego przestępstwa); można je stosować tylko wtedy, gdy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo. W postępowaniu przygotowawczym można stosować środki zapobiegawcze tylko względem osoby, wobec której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów.

Przed zastosowaniem środka zapobiegawczego sąd albo prokurator stosujący środek przesłuchuje oskarżonego, chyba że jest to niemożliwe z powodu jego ukrywania się lub jego nieobecności w kraju. Należy dopuścić do udziału w przesłuchaniu ustanowionego obrońcę, jeżeli się stawi; zawiadomienie obrońcy o terminie przesłuchania nie jest obowiązkowe, chyba że oskarżony o to wnosi, a nie utrudni to przeprowadzenia czynności. O terminie przesłuchania sąd zawiadamia prokuratora.

Zobacz również: Zatrzymanie w postępowaniu karnym skarbowym