Jakie ustawy powinien znać konsument? (cz. 3)

Kredyt konsumencki

Listę ustaw, z którymi powinni zaznajomić się konsumenci uzupełnia również ustawa o kredycie konsumencki. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255 550 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi.

Ustawę o kredycie konsumencki stosuje się do wszelkich sytuacji, które spełniają warunki określone w ustawie, tj. sytuacje w których kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela kredytu konsumentowi. Bynajmniej nie chodzi jedynie tutaj o działalność bankową.

Regulacjom ustawy podlegać będzie także sprzedaż ratalna, jeżeli konsument jest zobowiązany do poniesienia jakichkolwiek kosztów związanych z odroczeniem terminu spłaty. Poza tym, zgodnie z ust. 2 art. 3 za umowę kredyt konsumencki uważa się m.in. umowę pożyczki; umowę kredytu bankowego; umowę o kredyt, w której kredytodawca zaciąga zobowiązanie wobec osoby trzeciej, a konsument zobowiązuje się do zwrotu kredytodawcy spełnionego świadczenia; umowę o kredyt odnawialny.

Zobacz serwis: Gwarancja

Kryteria oceny danej sytuacji pod kątem regulacji ustawy o kredycie konsumenckim uzupełnia art. 4, który wskazuje listę sytuacji wykluczonych spod reżimu ustawy. Chodzi m.in. o: umowy w których konsument nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania oraz innych kosztów związanych z udzieleniem lub spłatą kredytu konsumenckiego (np. tzw. sprzedaż ratalna 0%); leasing; kredyty udzielane wyłącznie pracownikom.

Dalsza treść ustawy określa szczegółowo prawa i obowiązki kredytodawcy i kredytobiorcy. W art. 53 ustawy uregulowane jest odstąpienie od umowy. Konsument może odstąpić od umowy o kredyt konsumencki w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy.

Zobacz serwis: Reklamacje

Usługi turystyczne

Zwłaszcza w okresie wakacyjnym przydać się może także znajomość ustawy o usługach turystycznych. Treść ustawy (art. 11 – 19a) określają reguły ochrony konsumenta, w tym m.in. prawo do reklamacji, zasady odpowiedzialności organizatora turystyki, a także standard i treść umów o świadczenie usług turystycznych.

Na podstawie przepisów ustawy o usługach turystycznych turyści mogą dochodzić odszkodowania za nieprawidłowe wykonanie umowy przez organizatora turystyki. Ponadto możliwe jest żądanie zadośćuczynienia za zmarnowany urlop.