Od czego zależy wysokość świadczenia emerytalnego

Podstawa wymiaru emerytury to najogólniej mówiąc wyznacznik tego, ile występujący z wnioskiem o emeryturę w danym okresie zarobił, choć z pewnymi wyjątkami.

Generalna zasada jest następująca - do podstawy wymiaru emerytury ZUS przyjmuje się przede wszystkim te składniki przychodu, wynagrodzenia lub dochodu, od których były opłacane składki na ubezpieczenie społeczne albo ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Jednak ZUS wliczy do podstawy niektóre kwoty, mimo że nie było obowiązku opłacania od nich składek.

Zostaną więc uwzględnione:

• wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy, wypłacone na podstawie przepisów kodeksu pracy,
• zasiłki chorobowe,
• zasiłki macierzyńskie,
• zasiłki opiekuńcze,
• świadczenia rehabilitacyjne,
• zasiłki wyrównawcze,
• świadczenia wyrównawcze,
• dodatki wyrównawcze oraz wartość rekompensaty pieniężnej wypłaconej na podstawie ustawy z 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent.

Do podstawy wymiaru emerytury wlicza się również kwoty zasiłków dla bezrobotnych, zasiłków szkoleniowych lub stypendiów wypłaconych z Funduszu Pracy za okres udokumentowanej niezdolności do pracy.

Kwoty wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy oraz zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego i opiekuńczego, przysługujące po 2004 roku, są uwzględniane w podstawie wymiaru emerytury, gdy nie została przekroczona roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe dla danego roku