REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Kara za brak dowodu tożsamości lub paszportu a prawo UE

Subskrybuj nas na Youtube
Kara za brak dowodu tożsamości lub paszportu a prawo UE; Unia Europejska
Kara za brak dowodu tożsamości lub paszportu a prawo UE; Unia Europejska

REKLAMA

REKLAMA

Kara za brak dowodu tożsamości lub paszportu. Państwo członkowskie UE może zobowiązać swoich obywateli, pod groźbą kary, do posiadania przy sobie ważnego dowodu tożsamości lub paszportu, gdy podróżują do innego państwa członkowskiego, niezależnie od używanego środka transportu i trasy. O ile prawo Unii nie stoi na przeszkodzie temu, by nałożona sankcja miała charakter karny, o tyle stoi ono na przeszkodzie sankcjom nieproporcjonalnym, takim jak grzywna wynosząca 20% średniego miesięcznego dochodu netto sprawcy. Tak orzekł Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 6 października 2021 r.

Kara za nieposiadanie ważnego paszportu podczas podróży

REKLAMA

W 2015 r. A, obywatel fiński, odbył podróż z Finlandii do Estonii i z powrotem na pokładzie pływającej jednostki rekreacyjnej. Podczas tej podróży A przepłynął przez wody międzynarodowe znajdujące się między Finlandią a Estonią. Chociaż miał ważny paszport fiński, A nie posiadał go przy sobie podczas podróży. W konsekwencji podczas kontroli granicznej przeprowadzonej w Helsinkach w chwili powrotu A nie był w stanie okazać tego paszportu ani żadnego innego dokumentu podróży, przy czym jego tożsamość mogła jednak zostać ustalona na podstawie posiadanego przez niego prawa jazdy.

REKLAMA

Syyttäjä (prokurator, Finlandia) wszczął postępowanie karne przeciwko A w związku z popełnieniem przestępstwa granicznego mniejszej wagi. Na mocy ustawodawstwa fińskiego obywatele fińscy powinni bowiem, pod rygorem sankcji karnych, posiadać przy sobie ważny dowód tożsamości lub paszport, gdy odbywają podróż, niezależnie od środka transportu i trasy, do innego państwa członkowskiego lub gdy wjeżdżają na terytorium Finlandii, przybywając z innego państwa członkowskiego.

REKLAMA

W pierwszej instancji stwierdzono, że A popełnił przestępstwo, przekraczając granicę fińską bez dokumentu podróży. Odstąpiono jednak od orzeczenia wobec niego kary, jako że było to przestępstwo mniejszej wagi, a kwota grzywny, jaka mogła mu zostać wymierzona zgodnie z systemem karnym przewidzianym w prawie fińskim na podstawie jego średniego miesięcznego dochodu, była nadmierna, ponieważ łączna kwota wspomnianej grzywny wyniosłaby 95 250 EUR.

Ponieważ apelacja wniesiona przez prokuratora od tego orzeczenia nie została uwzględniona, wniósł on środek odwoławczy do Korkein oikeus (sądu najwyższego, Finlandia). Sąd ten następnie zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem dotyczącym zgodności z prawem obywateli Unii do swobodnego przemieszczania się, o którym mowa w art. 21 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) /Przy uwzględnieniu przepisów dotyczących przekraczania granic określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (CE) 562/2006 z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającym wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice - kodeks graniczny Schengen/, rozpatrywanego w niniejszej sprawie ustawodawstwa fińskiego, a w szczególności systemu sankcji karnych, w ramach którego przekroczenie granicy państwowej bez ważnego dowodu tożsamości lub paszportu podlega karze grzywny, która może wynosić 20% miesięcznego dochodu netto sprawcy.

Czy można karać za brak dokumentu tożsamości? Teza i argumenty TSUE

W swoim wyroku Trybunał uściślił przede wszystkim warunki, na jakich można nałożyć obowiązek posiadania przy sobie dowodu tożsamości lub paszportu – pod rygorem sankcji, w stosownym przypadku o charakterze karnym – podczas podróży do państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie, którego obywatelem jest dana osoba.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Podróżując po UE trzeba mieć przy sobie ważny dowód osobisty lub paszport

W tym względzie TSUE stwierdził w pierwszej kolejności, że sformułowanie „posiadający ważny dowód tożsamości lub paszport” użyte w dyrektywie 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, uściślającej art. 21 TFUE, oznacza, że korzystanie przez obywateli państwa członkowskiego z przysługującego im prawa do udania się do innego państwa członkowskiego jest uzależnione od warunku posiadania przy sobie jednego z tych dwóch ważnych dokumentów.
Ta formalność związana ze swobodnym przemieszczaniem się (Motyw 7 dyrektywy 2004/38/WE) ma na celu ułatwienie wykonywania prawa do swobodnego przemieszczania się poprzez zagwarantowanie zidentyfikowania bez trudu każdej osoby korzystającej z tego prawa jako takiej w ramach ewentualnej kontroli. W konsekwencji państwo członkowskie, które zobowiązuje swoich obywateli do posiadania przy sobie jednego ze wskazanych dokumentów przy przekraczaniu granicy państwowej w celu przemieszczenia się do innego państwa członkowskiego, przyczynia się do poszanowania tej formalności.

Sankcje za brak dokumentu tożsamości

Co do sankcji, jakie mogą zostać nałożone na obywatela państwa członkowskiego UE nieprzestrzegającego wspomnianej formalności, Trybunał, odnosząc się do autonomii państw członkowskich w tym względzie, uściślił, że państwa członkowskie mogą przewidzieć sankcje, w stosowanym przypadku o charakterze karnym, pod warunkiem poszanowania w szczególności zasad proporcjonalności i niedyskryminacji.

Ważne!
W konsekwencji Trybunał stwierdził, że prawo obywateli Unii do swobodnego przemieszczania się nie stoi na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, na mocy którego państwo członkowskie zobowiązuje swoich obywateli, pod rygorem sankcji karnych, do posiadania przy sobie ważnego dowodu tożsamości lub paszportu, gdy odbywają oni podróż do innego państwa członkowskiego, niezależnie od środka transportu i trasy. Jednakże reguły wymierzenia tych sankcji muszą być zgodne z ogólnymi zasadami prawa Unii, w tym z zasadami proporcjonalności i niedyskryminacji.

Trybunał doszedł ponadto do tego samego wniosku w odniesieniu do wymogu posiadania przy sobie dowodu tożsamości lub paszportu przy wjeździe obywatela państwa członkowskiego na terytorium tego państwa z innego państwa członkowskiego. Uściślił on jednak, że o ile można zwrócić się o okazanie dowodu tożsamości lub paszportu przy powrocie obywatela państwa członkowskiego na terytorium tego państwa, o tyle obowiązek posiadania przy sobie takiego dokumentu nie może warunkować prawa wjazdu.

Jaka wysokość kary? Proporcjonalna do naruszenia prawa

Trybunał Sprawiedliwości UE rozpatrzył też kwestię, czy art. 21 ust. 1 TFUE i dyrektywa 2004/38 w świetle przewidzianej w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (Artykuł 49 ust. 3 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej) zasady proporcjonalności kary stoją na przeszkodzie systemowi sankcji karnych takiemu jak przewidziany w prawie fińskim w kontekście przekraczania granicy państwowej bez ważnego dowodu tożsamości lub paszportu.

W tym względzie zauważył on, że o ile państwa członkowskie mogą wymierzać grzywnę w celu ukarania niedochowania formalnego wymogu dotyczącego korzystania z uprawnienia przyznanego przez prawo Unii, o tyle sankcja ta musi być proporcjonalna do wagi naruszenia. Tymczasem w sytuacji gdy, jak w niniejszym przypadku, obowiązek posiadania przy sobie ważnego dowodu tożsamości lub paszportu zostaje naruszony przez korzystającego z prawa do swobodnego przemieszczania się, który jest posiadaczem takiego dokumentu, a jedynie nie wziął go ze sobą w podróż, popełnione przestępstwo ma niewielką wagę. Tym samym, zdaniem TSUE, tak dotkliwa kara pieniężna, jak grzywna wynosząca 20% średniego miesięcznego dochodu netto sprawcy, nie jest proporcjonalna do wagi tego przestępstwa.

Źródło: Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej  z 6 października 2021 r. (sprawa C-35/20).

oprac. Paweł Huczko

Strefa Schengen
Zapisz się na newsletter
Najlepsze artykuły, najpoczytniejsze tematy, zmiany w prawie i porady. Skoncentrowana dawka wiadomości z różnych kategorii: prawo, księgowość, kadry, biznes, nieruchomości, pieniądze, edukacja. Zapisz się na nasz newsletter i bądź zawsze na czasie.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: Trybunał Sprawiedliwości UE

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

REKLAMA

Prawo
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Duża podwyżka świadczenia dla mężczyzny z rocznika 1957. Kolejne prawomocne orzeczenie sądu powszechnego po wyroku TK z 4 czerwca 2024 r. SK 140/20

Przybywa prawomocnych orzeczeń w sprawach po wyroku TK z 4 czerwca 2024 r. SK 140/20. Przedstawię wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku.

Niski wiek emerytalny kobiet to bomba z opóźnionym zapłonem. Polki stracą tysiące na emeryturze

Polska starzeje się w szybkim tempie, co już dziś budzi poważne obawy o przyszłość systemu emerytalnego. Międzynarodowy Fundusz Walutowy alarmuje: jeśli nie zostaną wprowadzone pilne reformy, do 2050 roku świadczenia mogą spaść nawet o jedną trzecią. Najbardziej ucierpią kobiety, osoby o niskich dochodach i pracownicy niestandardowi. Czy jest jeszcze czas, by uniknąć kryzysu?

Nadchodzą rewolucyjne zmiany w świadectwie pracy? Chodzi o jedną rubrykę. Prezes UODO pisze do MRPiPS

Współczesny rynek pracy wymaga elastyczności, kompetencji i transparentności, a prawo musi podążać za zmianami społecznymi, technologicznymi ale co ciekawe czasami także za prywatnymi decyzjami pracowników. W tym wszystkim istotne znaczenie ma świadectwo pracy, którego wzór jest uregulowany jako załącznik do rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (Dz.U. 2016 poz. 2292). Co zatem się zmieni?

Koniec z oszukiwaniem w CV. Pracodawcy sprawdzą dyplom a uczelnie będą miały nowy obowiązek

Fałszywy dyplom w CV? Już wkrótce ten problem może odejść do lamusa. Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego przygotowało projekt ustawy, który da pracodawcom narzędzie do weryfikacji wykształcenia kandydatów do pracy. To rewolucja w rekrutacji, która kończy z dotychczasową bezradnością pracodawców wobec przepisów o ochronie danych.

REKLAMA

Nowe podatki w budżecie UE po 2028 roku: firmy i konsumenci zapłacą więcej

Unia Europejska planuje głęboką reformę budżetu na lata 2028–2034, której centrum stanowią nowe źródła dochodów – de facto nowe unijne podatki. ETS, CBAM, opłata od e-odpadów, wyższy podatek od plastiku, a także kontrowersyjna składka CORE dla dużych firm mają przynieść blisko 60 mld euro rocznie. Choć środki mają wspierać transformację energetyczną, bezpieczeństwo i konkurencyjność, przedsiębiorcy ostrzegają przed ryzykiem nadmiernego obciążenia, zwłaszcza dla małych i średnich firm.

Staż pracy a urlop. Czy w 2025 r. będą zmiany?

Staż pracy a urlop. Czy w 2025 r. będą zmiany? Być może, szczególnie w obliczu gruntownych zmian prawa w zakresie zaliczania do stażu pracy okresu zatrudnienia w ramach JDG i umów zleceń! Co więcej, w polskiej debacie publicznej coraz głośniej wybrzmiewa postulat, który może zrewolucjonizować podejście do praw pracowniczych – wprowadzenie powszechnego tzw. urlopu stażowego. Wówczas nie-pracownicy również skorzystaliby na zmianach. Pomysł, choć nie nowy, nabiera impetu w kontekście rosnącej świadomości na temat potrzeby zachowania równowagi między życiem zawodowym a prywatnym. Czy dodatkowe dni wolne, uzależnione od lat spędzonych na rynku pracy, wejdą w życie? W wielu zawodach już tak jest! Być może stanie się to więc powszechnym prawem.

4-dniowy tydzień pracy: hit czy mit? Nabór wniosków od 14 sierpnia do 15 września 2025 r.

Skrócenie tygodnia pracy do czterech dni nie jest już tylko trendem na zachodzie. Jeszcze kilka lat temu koncepcja czterodniowego tygodnia pracy wydawała się futurystycznym eksperymentem. Dziś coraz więcej firm testuje ten model, motywowane realnymi korzyściami: większym zaangażowaniem zespołów, niższą rotacją, a nawet oszczędnościami kosztowymi, np. dzięki programowi pilotażowemu z MRPiPS. Etap II programu to właśnie testowanie zaproponowanego modelu skróconego czasu pracy w środowisku pracy – zaczyna się 1 stycznia 2026 r. i trwa do 31 grudnia 2026 r.

Wzrost wynagrodzeń w budżetówce. Coś się zmienia po 10 latach, ale to nie jest dobra wiadomość

Po raz pierwszy od dekady doszło do bezprecedensowego porozumienia w Radzie Dialogu Społecznego - zarówno związki zawodowe, jak i organizacje pracodawców jednomyślnie sprzeciwiły się rządowej propozycji zaledwie 3-procentowej podwyżki płac w budżetówce. Uchwała nr 139 RDS, przyjęta 14 lipca 2025 roku, to nie tylko wyraz wspólnego stanowiska wobec zbyt niskiego wzrostu wynagrodzeń, lecz także sygnał narastającego kryzysu w dialogu społecznym i zapowiedź otwartego sporu z rządem.

REKLAMA

Okulary za kierownicą: kiedy grozi mandat nawet w wysokości 500 zł? O tym musisz pamiętać

Kierowcy z wadami wzroku powinni zachować szczególną ostrożność. Mimo że jazda w okularach korekcyjnych wydaje się standardowa, w niektórych przypadkach może skutkować mandatem w wysokości nawet 500 zł. Wysokość kary zależy od kodów, które są wpisane w twoim prawie jazdy. Upewnij się, że znasz obowiązujące przepisy, aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji.

Unia chce słuchać dzieci, zanim uchwali prawo. Nadchodzi rewolucja w legislacji?

Parlament Europejski chce wprowadzenia obowiązkowego testu praw dziecka dla wszystkich nowych przepisów wychodzących z Komisji Europejskiej. – Dzieci wiedzą, czego chcą, i potrafią to jasno powiedzieć – przekonuje Ewa Kopacz, wiceprzewodnicząca PE. Bezpieczeństwo w sieci, walka z mową nienawiści, edukacja o prawach i realna pomoc dla ofiar przemocy to tylko część postulatów najmłodszych obywateli UE. Unia słucha ich coraz uważniej – i właśnie to może całkowicie zmienić sposób, w jaki tworzone jest prawo w Europie. Czy nadchodzi era legislacji pisanej oczami dziecka?

REKLAMA