Kiedy można orzec grzywnę?

Grzywna jest karą skierowana w majątkowe interesy sprawcy przestępstwa. Sąd może ją orzec w kilku sytuacja. Może ona być orzeczona samoistnie, obok innej kary a nawet zamiast niej.

Sąd może nałożyć na sprawcę czynu zabronionego grzywnę, gdy możliwość taka przewiduje przepis części szczególnej kodeksu karnego. Przykładem może być przestępstwo polegające na spowodowaniu lekkiego uszczerbku na zdrowiu. Przepis art. 157 par. 2 kodeksu karnego stanowi mianowicie: Kto powoduje naruszenie czynności narządu lub ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności.
Taka redakcja przepisu pozwala sądowi wobec osoby skazanej z art. 157 par. 2 kodeksu karnego na wymierzenie kary grzywny.

Sąd może również wymierzyć grzywnę obok innej kary. Podstawą tego będzie art. 33 par. 2 kodeksu karnego. Zgodnie z jego brzmieniem: Sąd może wymierzyć grzywnę także obok kary pozbawienia wolności, jeżeli sprawca dopuścił się czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub gdy korzyść majątkową osiągnął.

Jak zatem widać wobec skazanego można czasami wymierzyć aż dwie kary jednocześnie. Pozbawienie wolności i grzywnę.

Zobacz: Zasady wymiaru grzywny

Sąd może również wymierzyć grzywnę zamiast kary pozbawienia wolności. Może to jednak uczynić tylko wobec przestępstw zagrożonych karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 5 lat. Najczęściej w takiej sytuacji sąd orzeka grzywnę oraz jeden ze środków karnych.

Zawieszając karę pozbawienia wolności, sąd może orzec grzywnę w wysokości do 270 stawek dziennych, jeżeli jej wymierzenie na innej podstawie nie jest możliwe.
Zawieszając wymierzenie kary ograniczenia wolności sąd może wymierzyć grzywnę w wysokości do 135 stawek dziennych .

Zobacz również serwis: Sprawy karne

Jak zatem widać oskarżony może liczyć na otrzymanie kary grzywny w bardzo wielu sytuacjach.