Tematy - Odszkodowanie, Przestępstwo - INFOR.PL

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał w październiku 2009 r. indywidualną interpretację podatkową dotyczącą opodatkowania otrzymanego odszkodowania. Istotą interpretacji było rozstrzygnięcie zagadnienia, czy podatnik jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu otrzymanego odszkodowania, uzyskanego w wyniku porozumienia między stronami.

Orzekając karę pozbawienia wolności sąd może określić rodzaj i typ zakładu karnego, w którym skazany ma odbywać karę, a także orzec system terapeutyczny jej wykonywania.

Instytucja odstąpienia od wymierzenia kary ma w kodeksie szczególny charakter i występuje tylko wyraźnie określonych przepisami sytuacjach. Powyższy przepis ustanawia właśnie jedną z nich, i precyzyjnie określa w jakich sytuacjach i na jakich warunkach na jego podstawie sąd może odstąpić od wymierzenia kary. Podkreślenia wymaga to, że jeżeli przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 3 lat albo karą łagodniejszego rodzaju i społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna, sąd może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli orzeka równocześnie środek karny, a cele kary zostaną przez ten środek spełnione. Przepisu art. 59 § 1 nie stosuje się do sprawcy występku o charakterze chuligańskim.

Skazując za występek o charakterze chuligańskim, sąd wymierza karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości nie niższej od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Przepisy dotyczące zasad wymiaru kary stosuje się również do orzekania innych środków przewidzianych przez kodeks karny.

Okoliczności wpływające na wymiar kary uwzględnia się tylko co do osoby, której dotyczą.

Wymierzając karę nieletniemu albo młodocianemu, sąd kieruje się przede wszystkim tym, aby sprawcę wychować. Wobec sprawcy, który w czasie popełnienia przestępstwa nie ukończył 18 lat, nie orzeka się kary dożywotniego pozbawienia wolności.

Pomimo, iż polskie ustawodawstwo zawiera wiele środków przeciwdziałających demoralizacji nieletnich, większość z nich nie jest skuteczna. Najbardziej dotkliwym z nich jest właśnie umieszczenie nieletniego w zakładzie poprawczym.

Zdarzają się sytuacje, kiedy mniej dotkliwe kary, takiej jak na przykład upomnienie, są dla nieletniego niewystarczające. W takim wypadku sąd może zastosować nadzór kuratora.

Wobec nieletniego mogą być stosowane środki wychowawcze oraz środek poprawczyw postaci umieszczenia w zakładzie poprawczym. Kara może być orzeczona tylko wtedy, kiedy inne środki resocjalizacji okażą się nieskuteczne.

Kodeks karny obok pojęcia nieletniego wprowadza jeszcze jedną szczególną kategorię sprawców, mianowicie sprawców młodocianych. Co kryje się pod tym pojęciem?

Kodeks karny ustanawia pewną minimalną granicę wiekową, poniżej której niemożliwe jest pociągnięcie sprawcy do odpowiedzialności karnej za popełniony czyn na podstawie kodeksu karnego.

Bigamia to nic innego jak wielokrotne małżeństwo, bez unieważniania poprzedniego czy uzyskania rozwodu. Niewiele osób wie, że jest to także przestępstwo.

Jeżeli doznaliście uszczerbku na zdrowiu np: w wyniku wypadku samochodowego? Albo ktoś z Twoich bliskich zmarł w pracy, na drodze lub z powodu jakichkolwiek zdarzeń losowych? Sytuacja materialna po stracie bliskiego pogarsza się (utrata źródła utrzymania, koszty pogrzebu, a w przypadku utraty zdrowia często bardzo wysokie koszty leczenia i rehabilitacji ). Właśnie dlatego powinieneś poświęcić trochę czasu na zastanowienie się nad drogą uzyskania odszkodowania i innych wszystkich możliwych świadczeń. Większość z nas udaje się do ubezpieczyciela zgłasza szkodę z odpowiedniej polisy i oczekuje decyzji o wypłacie odszkodowania. A następnie zaczyna się: „ płacz i zgrzytanie zębami „ że Towarzystwo nas oszukało” bo wypłaciło za mało, zaniżyło odszkodowanie, odmówiło wypłaty odszkodowania. A może w tym wszystkim był jednak nasz błąd?

Prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu przez kierowców jest negatywnym, lecz bardzo częstym zjawiskiem. Należy zwrócić uwagę na to, że w zależności od poziomu alkoholu u kierującej pojazdem osoby czyn ten może stanowić wykroczenie lub przestępstwo. Natomiast zawsze jego popełnienie jest związane z zastosowaniem środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów.

Recydywa to konstrukcja prawna polegająca na surowszym ukaraniu sprawcy, który dopuścił się popełnienia wykroczenia podobnego (lub takiego samego) za jakie był już skazany. Względy polityki karnej każą szczególnie wyróżnić sytuację powrotu sprawcy do popełniania wykroczeń, aby poprzez surową karę nie tylko napiętnować jego czyny, ale również i wychować sprawcę, tak by sytuacja ta się nie powtórzyła.

Sąd, uznając za celowe orzeczenie pozbawienia lub ograniczenia praw rodzicielskich lub opiekuńczych w razie popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego lub we współdziałaniu z nim, zawiadamia o tym właściwy sąd rodzinny.

Sąd może orzec podanie wyroku do publicznej wiadomości w określony sposób, jeżeli uzna to za celowe, w szczególności ze względu na społeczne oddziaływanie skazania, o ile nie narusza to interesu pokrzywdzonego.

Życie polityczne kilku ostatnich lat obfituje w rożnego rodzaju wydarzenia, w których szczególną rolę odegrał podsłuch. Zdarzenia te wywołują w społeczeństwie powszechne wrażenie o możliwości wszechstronnego, nieograniczonego stosowania kontroli i utrwalania rozmów telefonicznych. Tymczasem stosowanie tej instytucji jest ścisłe uregulowane i to nie tylko w zakresie samego zastosowania posłuchu, ale także w kwestii możliwości jego późniejszego wykorzystania w charakterze dowodu w sprawie.

Organizacje społeczne, fundacje i stowarzyszenia, o których mowa w art. 47, 49 i 57a § 2, muszą obejmować swoją działalnością terytorium całego kraju.

Jeżeli sprawca osiągnął z popełnienia przestępstwa, chociażby pośrednio, korzyść majątkową niepodlegającą przepadkowi przedmiotów wymienionych w art. 44 § 1 lub 6, sąd orzeka przepadek takiej korzyści albo jej równowartości. Przepadku nie orzeka się w całości lub w części, jeżeli korzyść lub jej równowartość podlega zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi.

Sąd orzeka przepadek przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa. Sąd może orzec, a w wypadkach wskazanych w ustawie orzeka, przepadek przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa.

We wskazanym przepisie ustawodawca sformułował ramy czasowe dla stosowania poszczególnych środków karnych. Orzekając zakaz określony w art. 42, sąd nakłada obowiązek zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu; do chwili wykonania obowiązku okres, na który orzeczono zakaz, nie biegnie.

Sąd może orzec obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu w razie skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego oraz w razie skazania za umyślne przestępstwo z użyciem przemocy, w tym przemocy przeciwko osobie najbliższej; obowiązek lub zakaz może być połączony z obowiązkiem zgłaszania się do Policji lub innego wyznaczonego organu w określonych odstępach czasu.

Sąd może orzec zakaz zajmowania określonego stanowiska albo wykonywania określonego zawodu, jeżeli sprawca nadużył przy popełnieniu przestępstwa stanowiska lub wykonywanego zawodu albo okazał, że dalsze zajmowanie stanowiska lub wykonywanie zawodu zagraża istotnym dobrom chronionym prawem.

Kara pozbawienia wolności wymieniona w art. 32 pkt 3 trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 15 lat; wymierza się ją w miesiącach i latach.

Nieodpłatna, kontrolowana praca na cele społeczne jest wykonywana w wymiarze od 20 do 40 godzin w stosunku miesięcznym.

Grzywnę wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10, zaś najwyższa 540. Sąd może wymierzyć grzywnę także obok kary pozbawienia wolności wymienionej w art. 32 pkt 3, jeżeli sprawca dopuścił się czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub gdy korzyść majątkową osiągnął.

Każdy ze współdziałających w popełnieniu czynu zabronionego odpowiada w granicach swojej umyślności lub nieumyślności niezależnie od odpowiedzialności pozostałych współdziałających.

Nie podlega karze za przygotowanie, kto dobrowolnie od niego odstąpił, w szczególności zniszczył przygotowane środki lub zapobiegł skorzystaniu z nich w przyszłości; w razie wejścia w porozumienie z inną osobą w celu popełnienia czynu zabronionego, nie podlega karze ten, kto nadto podjął istotne starania zmierzające do zapobieżenia dokonaniu.

Nie podlega karze za usiłowanie, kto dobrowolnie odstąpił od dokonania lub zapobiegł skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do sprawcy, który dobrowolnie starał się zapobiec skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego.

Odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. Usiłowanie zachodzi także wtedy, gdy sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie jest niemożliwe ze względu na brak przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego lub ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego.

Czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w miejscu, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić.

Ustawę karną polską stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba że umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej.

Jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy.

Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie podlega ten tylko, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi.

Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia.

Poszkodowani jednym zdarzeniem będą mogli walczyć o odszkodowania w jednym procesie. Ważne by do postępowania zgłosiło się co najmniej 10 osób. Takie postępowanie grupowe ułatwi dochodzenie drobnych roszczeń, o które nie opłaca się walczyć w postępowaniu indywidualnym

Kodeks cywilny w art. 822 stanowi, iż przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia.

Zadośćuczynienie jest roszczeniem o charakterze ściśle niemajątkowym mającym za zadanie kompensację doznanej krzywdy. Roszczenie to nie ma na celu wyrównywać strat poniesionych przez członków najbliższej rodziny zmarłego, lecz ma pomóc dostosować się do nowej rzeczywistości. Ma także na celu złagodzić cierpienia wywołane utratą osoby bliskiej.

Do Marszałka Sejmu wpłynął rządowy projekt zmian w kodeksie karnym. Prace nad nimi trwają już w Sejmie.

Jedną z dotychczas niewyjaśnionych zagadek PRL-u jest napad na bank pod orłami. Mimo, że te przestępstwo dokonane zostało ponad 40 lat temu to nadal nie udało się ustalić prawdopodobnych sprawców.

Schronisko dla nieletnichJest to specjalna placówka opieki całkowitej podlegająca Ministerstwu Sprawiedliwości, która realizuje funkcję diagnostyczną, resocjalizacyjną i zapobiegawczą (zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania sądowego).

Zakład poprawczy potocznie nazywany poprawczakiem to specjalna placówka resocjalizacyjna dla nieletnich od 13 do 21 roku życia.

Prowokacja to jeden ze środków jakimi dysponują organy ścigania w walce z przestępcami.

Sprawa Wampira z Zagłębia jest jedną z najbardziej ponurych zbrodni w powojennej historii Polski. Co najważniejsze sprawa osądzona prawomocnie nadal budzi wątpliwości.

Zgodnie z ustawą z dnia dnia 7 lipca 2005 r. o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych przestępstw umyślnych (Dz. U. Nr 169, poz. 1415) osobie pokrzywdzonej należy się odszkodowanie od Skarbu Państwa.

Zakład Ubezpieczeń ponosi odpowiedzialność z umowy OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody na osobie, w tym także pasażerowi będącemu wraz z kierowcą współposiadaczem tego pojazdu. Tak stwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z 7 lutego 2008 r. (sygn.akt III CZP 115/07). Uchwała ta ma moc powszechnie obowiązującą.

Odszkodowanie za utracone korzyści należy się poszkodowanemu, który wskutek wypadku utracił przewidywane dochody. Ma to także odniesienie do osób, dla których samochód jest narzędziem pracy, a którego wskutek uszkodzeń nie mogą użytkować.

Przekroczenie dozwolonej prędkości może mieć istotny wpływ na obniżenie wypłacanego przez Zakład Ubezpieczeń odszkodowania, dlatego że jest to najczęstsza przyczyna wypadków drogowych.Zakłady Ubezpieczeń postanowiły wprowadzić w Ogólnych Warunkach Ubezpieczeń Auto Casco zapisy, które pozwalają im pomniejszyć odszkodowanie nawet od 15% do 30% przy przekroczeniu dopuszczalnej prędkości o więcej niż 30 km/h.

Odszkodowanie, Przestępstwo

Odszkodowanie uzyskane w wyniku porozumienia lub ugody stron nie podlega zwolnieniu od podatku

Sposoby oddziaływania na skazanego (art. 62)

Odstąpienie od wymierzenia kary (art. 59)

Kara za występek o charakterze chuligańskim (art. 57a)

Wymiar środków karnych (art. 56)

Indywidualizacja wymiaru kary (art. 55)

Wychowawcze oddziaływanie na nieletniego (art. 54)

Kiedy nieletni zostanie umieszczony w zakładzie poprawczym

Kiedy nieletni będzie miał kuratora

Jakie kary może nałożyć sąd rodzinny na nieletniego

Kim jest młodociany w prawie karnym

Kiedy nieletni odpowie za przestępstwo

Przeszkoda bigamii

Jak dochodzić odszkodowań - samemu, czy szukać pomocy u fachowców?

Prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu

Kara aresztu za recydywę

Zawiadomienie sądu rodzinnego (art. 51)

Podanie wyroku do publicznej wiadomości (at. 50)

Podsłuch w przepisach polskiego prawa

Świadczenie pieniężne nietrzeźwego sprawcy (art. 49a)

Przepadek korzyści majątkowych (art. 45)

Przepadek przedmiotów pochodzących z przestępstwa (art. 44)

Okresy trwania zakazów (art. 43)

Zakazy w razie skazania za przestępstwa przeciwko wolności seksualnej (art. 41a)

Zakaz zajmowania stanowiska oraz działalności gospodarczej (art. 41)

Wymiar kary pozbawienia wolności (art. 37)

Wykonywanie obowiązku pracy (art. 35)

Zasady wymiaru grzywny (art. 33)

Niezależność odpowiedzialności współdziałających (art. 20)

Dobrowolne odstąpienie od przygotowania (art. 17)

Dobrowolne odstąpienie (art. 15)

Odpowiedzialność za usiłowanie udolne i nieudolne (art. 13)

Czas i miejsce popełnienia czynu zabronionego (art. 6)

Zasada terytorialności (art. 5)

Prawo karne intertemporalne (art. 4)

Odpowiedzialność za przestępstwo skutkowe (art. 2)

Elementy struktury przestępstwa (art. 1)

Pozwy zbiorowe - o odszkodowanie nie musisz walczyć w pojedynkę

Czy osoba trzecia może dostać odszkodowanie?

Kto z rodziny zmarłego może dostać zadośćuczynienie?

Zmiany w kodeksie karnym

Napad na bank "Pod Orłami"

Schronisko dla nieletnich

Nieletni w zakładzie poprawczym

Czym jest prowokacja?

Wampir z Zagłębia

Kompensata dla poszkodowanych w przestępstwach umyślnych

Odszkodowanie dla małżonka

Utracone korzyści a odszkodowanie

Przekroczenie dozwolonej prędkości, a wypłata odszkodowania