Czego odmówi, w czym doradzi pani magister

Osoba, która chce zrealizować receptę, musi przestrzegać terminów wykupu przepisanych leków. W innym przypadku może mieć problemy z ich nabyciem lub utracić prawo do refundacji. Termin realizacji recepty nie może przekroczyć 30 dni od daty jej wystawienia, ale od tej zasady istnieją wyjątki. Odnoszą się o­ne do recept, na których zapisano antybiotyki oraz wystawionych w ramach pomocy doraźnej (przez lekarza pogotowia ratunkowego). W tych przypadkach ważność wystawionej recepty upływa już po 7 dniach. Inne terminy dotyczą lekarstw sprowadzanych z zagranicy indywidualnie dla pacjenta. Wtedy termin realizacji takiej recepty wynosi 60 dni.

Pacjent powinien wiedzieć, że farmaceuta może odmówić realizacji recepty. Jest to możliwe, jeżeli:

• zachodzi uzasadnione podejrzenie co do autentyczności recepty lub zapotrzebowania,

• pacjent nie odebrał leku sporządzonego w aptece w ciągu 6 dni – w przypadku leku recepturowego lub leku sporządzonego na podstawie etykiety aptecznej,

• osoba, która przedstawiła receptę do realizacji, nie ukończyła 13 roku życia,

• zachodzi uzasadnione podejrzenie co do wieku osoby, dla której została wystawiona recepta.

Farmaceuta i technik farmaceutyczny mogą odmówić wydania produktu leczniczego także wtedy, gdy jego wydanie może zagrażać życiu lub zdrowiu pacjenta.

Odmowa może nastąpić również w przypadku złego wypisania recepty przez lekarza. Należy pamiętać, że recepta jest dokumentem – nie może być uszkodzona, opisana nieczytelnie, wykluczone są też jakiekolwiek poprawki w jej treści. Ponadto lekarza obowiązują ścisłe wymagania co do danych, jakie powinny znaleźć się na recepcie. Jakiekolwiek braki lub odstępstwa mogą być uznane przez farmaceutę za podstawę odmowy realizacji recepty

Do obowiązków farmaceuty należy przede wszystkim poinformowanie chorego o istnieniu leku zastępczego, który jest tańszym odpowiednikiem przepisanego farmaceutyku. Niestety, w praktyce ten obowiązek nie jest realizowany. Ale pacjent powinien wiedzieć, że zgłaszając się do aptecznego okienka, zawsze taką informację powinien otrzymać i jej się domagać. Jest to jego prawo.

Farmaceuta nie może wydać leku recepturowego bez recepty. Taka jest żelazna zasada. Istnieje jednak pewien wyjątek. Przykładowo, osoba przewlekle chora musiała wyjechać na dłużej i podczas pobytu poza domem skończyły się tabletki, które musi zażywać regularnie. W takiej sytuacji może zwrócić się do farmaceuty o wydanie leku, ale swoją sytuację musi potwierdzić szczególnymi okolicznościami. Przepisy prawa farmaceutycznego mówią, że w przypadku nagłego zagrożenia zdrowia lub życia farmaceuta może wydać bez recepty lekarskiej produkt leczniczy zastrzeżony do wydawania na receptę w najmniejszym terapeutycznym opakowaniu, z wyłączeniem środków odurzających, substancji psychotropowych i prekursorów grupy I-R.

Fakt wydania lekarstwa farmaceuta odnotowuje na sporządzanej recepcie farmaceutycznej. Powinna o­na zawierać nazwę wydanego produktu leczniczego, dawkę, przyczynę wydania leku, tożsamość i adres osoby, która go kupiła, datę wydania, podpis i pieczątkę farmaceuty. Recepta farmaceutyczna zastępuje receptę za 100-proc. odpłatnością i podlega ewidencjonowaniu.

WAŻNE

Leki wydaje się w pełnych opakowaniach albo w ilości maksymalnie zbliżonej, jednak nie mniejszej niż ilość określona przez osobę wystawiającą receptę. Jeśli nie przyczyni się to do zmiany gwarantowanej przez producenta jakości leku, a pacjent otrzyma lek w odpowiednio oznakowanym opakowaniu własnym apteki, osoba wydająca antybiotyk lub lek przepisany w postaciach parenteralnych dzieli zawartość opakowania tak, aby maksymalnie zbliżyć ją do przepisanej na recepcie.

Jeśli chory potrzebuje leku, który nie jest dostępny w Polsce, może zwrócić się o jego sprowadzenie z państwa, gdzie jest o­n zarejestrowany i dostępny. Zasady sprowadzania leków reguluje rozporządzenie ministra zdrowia z 18 kwietnia 2005 r. w sprawie sprowadzania z zagranicy produktów leczniczych nie posiadających pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, niezbędnych dla ratowania życia lub zdrowia pacjenta (Dz.U. nr 70, poz. 636). Zapotrzebowanie na dany lek wystawia szpital lub lekarz prowadzący leczenie poza szpitalem. Zapotrzebowanie wystawione przez lekarza leczącego pacjenta w szpitalu podpisuje również dyrektor szpitala lub osoba upoważniona przez dyrektora. Następnie zapotrzebowanie musi zostać potwierdzone pisemnie przez konsultanta z danej dziedziny medycyny i skierowane do ministra zdrowia, celem potwierdzenia okoliczności. Przy sprowadzaniu leku z zagranicy można też zwrócić się do Narodowego Funduszu Zdrowia o objęcie danego medykamentu refundacją. Wystawiający zapotrzebowanie na dany lek kieruje następnie ten dokument do hurtowni farmaceutycznej za pośrednictwem apteki ogólnodostępnej. W sytuacjach nie cierpiących zwłoki zapotrzebowanie może być przekazane faksem lub przy użyciu nośników elektronicznych. Hurtownia farmaceutyczna sprowadzająca produkt leczniczy, szpital oraz apteka wydająca lek prowadzą ewidencję sprowadzanych z zagranicy produktów leczniczych. Na tej podstawie lek zostaje ściągnięty do kraju i odebrany przez pacjenta.

GDZIE SZUKAĆ DANYCH O LEKACH

CZEGO NALEŻY OCZEKIWAĆ W APTECE

REALIZACJA RECEPTY W KRAJACH UNII EUROPEJSKIEJ

Tomasz Pietryga

tomasz.pietryga@infor.pl