Mobbing i molestowanie seksualne w Irlandii

Zarówno prześladowanie, jak i nękanie są ujęte i zabronione w powiązaniu z dziewięcioma przesłankami potencjalnej dyskryminacji, takimi jak: płeć, wiek, stan cywilny, stan rodzinny, orientacji seksualnej, niepełnosprawność, rasa, religia, czy przynależność do społeczności ‘Traveller Community’.

Molestowanie seksualne

Ustawy jasno definiują molestowanie seksualne, jako zachowania o charakterze seksualnym, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności pracownika oraz stworzenie zastraszającej, wrogiej, uwłaczającej i poniżającej atmosfery dla tej osoby. Na zachowanie to mogą się składać fizyczne, werbalne lub pozawerbalne elementy.

Z definicji molestowania wynika, że zachowanie, aby mogło być uznane za molestowanie musi spełniać następujące kryteria:
- musi być nieakceptowane przez pracownika (pracownik nie aprobuje danego zachowania, nie zgadza się na nie);
- musi mieć charakter seksualny.

Ponadto składnikami zachowania mogą być zarówno elementy fizyczne (np. próby fizycznego kontaktu, poklepywanie, obejmowanie, nieaprobowane gesty), werbalne (np. żarty erotyczne, zaczepki słowne, składanie propozycji seksualnych) oraz pozawerbalne (np. przesyłanie treści erotycznych w korespondencji mailowej, wywieszanie w miejscu pracy plakatów erotycznych).

Cel lub skutek zachowania wyraża się w naruszeniu godności, poniżeniu, upokorzeniu pracownika.

Zgodnie z ustawą o równości z 2004 roku przepisy o molestowaniu seksualnym mają zastosowanie również w stosunku do osób tej samej płci.

Prześladowanie na podstawie pozostałych ośmiu przesłanek jest zdefiniowane, jako czyny, słowa, żądania i gesty, jak również wytwarzanie, wywieszanie lub rozprowadzanie materiałów, które są nieakceptowane przez odbiorcę, mają związek z jedną lub wieloma przesłankami dyskryminacji oraz stanowią zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności pracownika oraz stworzenie zastraszającej, wrogiej, uwłaczającej i poniżającej atmosfery dla tej osoby.

Istotnym jest, iż prześladowanie nie może być w żadnym stopniu tolerowane, nawet w przypadku, jeśli jest wynikiem działania pracodawcy, innego pracownika, klienta, zleceniodawcy, jak również partnera biznesowego.  Przepis ten ma istotne konsekwencje dla osób, które w pracy mają kontakt z klientami, gdyż oznacza on, iż na pracodawcy spoczywa obowiązek ochrony pracownika przed prześladowaniem, nie tylko ze strony współpracowników, ale również klientów.

Firmy powinny być również świadome faktu, iż zgodnie z ustawami o równym statusie z 2000 oraz 2004 roku, na pracodawcy ciąży obowiązek ochrony klientów przed prześladowaniem ze strony pracowników.

Do prześladowania może dojść w miejscu pracy, jak również w trakcie wykonywania obowiązków służbowych.

Pracodawcy, agencje zatrudnienia i profesjonaliści do spraw szkolenia zawodowego, powinni podjąć odpowiednie kroki, aby stworzyć warunki pracy wolne od prześladowania w jakiejkolwiek formie. Organizacje powinny mieć jasne procedury, co do tego, jak radzić sobie z prześladowaniem i molestowaniem seksualnym. Oznacza to konieczność przygotowania procedury składania i rozpoznawania skarg (tzw. grievance procedure), w której zawarte są również kary, które zostaną nałożone w przypadku, jeśli dojdzie do prześladowania.  Legislacja ta kładzie nacisk na ogromne znaczenie tego, aby pracownicy byli świadomi linii postępowania firmy i wiedzieli, że zostaną podjęte stanowcze działania w przypadku złożenia tego typu skargi.

Zobacz również: Jak znaleźć prawnika w Irlandii?

Mobbing

Mobbing (występujący w Irlandii pod nazwą bullying) zdefiniowany jest, jako powtarzające się nieodpowiednie działanie, bezpośrednie lub pośrednie, werbalne, fizyczne lub inne, podejmowane przez jedną lub więcej osób, skierowane przeciwko innej osobie lub innym osobom, w miejscu pracy lub/i w trakcie wykonywania obowiązków służbowych, które może być uznane za naruszające prawa osobnika do godności w miejscu pracy. Odosobniony przypadek powyżej opisanego zachowania, może stanowić uchybienie godności w pracy, ale jednorazowe zachowanie nie jest uważane za mobbing.

W tym kontekście mobbing może być sklasyfikowany w pięciu głównych kategoriach:
- naruszanie reputacji ofiary poprzez rozpowszechnianie plotek, pogłosek, jak również ośmieszanie;
- powstrzymywanie ofiary od głosu krytyką lub nieprzyzwoitymi uwagami;
- izolowanie ofiary lub eliminowanie z zespołu;
- działania uderzające w pozycję zawodową ofiary, takie jak przydzielanie zbyt wielu zadań, zadań bezsensownych lub zbędnych lub nieujawnienie informacji;
- użycie lub grożenie użyciem siły fizycznej.

I tak przykładowo do działań mieszczących się w definicji mobbingu można zaliczyć: agresywne zachowania w stosunku do ofiary, zazwyczaj w błahych sprawach; obrażanie słowne w postaci wulgarnych przezwisk lub innych upokarzających wyrażeń; wyśmiewanie i atakowanie ofiary ze względu na jej narodowość; obmawianie, rozsiewanie plotek, ośmieszanie; parodiowanie sposobu chodzenia, mówienia, gestów ofiar.

Wpływ prześladowania na pracownika

Mobbing i prześladowanie w pracy może mieć ogromny wpływ na zarówno stan psychiczny, jak i fizyczny ofiary. Ofiara mobbingu w wyniku stresu, którzy towarzyszy nękaniu, może na przykład cierpieć na bóle głowy, wysokie ciśnienie, utratę apetytu, kłopoty ze snem.

U pracownika, który doświadczył mobbingu mogą również pojawić się symptomy psychologiczne takie jak: depresja, wahania nastrojów, napady paniki, płaczliwość, zaniżone poczucie wartości, utrata motywacji i inne.

Mobbing może zmienić pewnego siebie, pozytywnego pracownika w wycofaną, niezmotywowaną osobę.

Należy pamiętać, iż pracownik, u którego mobbing wywołał rozstrój zdrowia może dochodzić od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Osoba, która doznała uszczerbku na zdrowiu w wyniku mobbingu w miejscu pracy, powinna niezwłocznie skontaktować się z nami w celu uzyskania rzetelnej porady prawnej, co do dostępnych opcji.

Polecamy serwis: Odszkodowania