Mobbing i molestowanie seksualne w Irlandii

Zarówno prześladowanie, jak i nękanie są ujęte i zabronione w powiązaniu z dziewięcioma przesłankami potencjalnej dyskryminacji, takimi jak: płeć, wiek, stan cywilny, stan rodzinny, orientacji seksualnej, niepełnosprawność, rasa, religia, czy przynależność do społeczności ‘Traveller Community’.

Molestowanie seksualne

Ustawy jasno definiują molestowanie seksualne, jako zachowania o charakterze seksualnym, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności pracownika oraz stworzenie zastraszającej, wrogiej, uwłaczającej i poniżającej atmosfery dla tej osoby. Na zachowanie to mogą się składać fizyczne, werbalne lub pozawerbalne elementy.

Z definicji molestowania wynika, że zachowanie, aby mogło być uznane za molestowanie musi spełniać następujące kryteria:
- musi być nieakceptowane przez pracownika (pracownik nie aprobuje danego zachowania, nie zgadza się na nie);
- musi mieć charakter seksualny.

Ponadto składnikami zachowania mogą być zarówno elementy fizyczne (np. próby fizycznego kontaktu, poklepywanie, obejmowanie, nieaprobowane gesty), werbalne (np. żarty erotyczne, zaczepki słowne, składanie propozycji seksualnych) oraz pozawerbalne (np. przesyłanie treści erotycznych w korespondencji mailowej, wywieszanie w miejscu pracy plakatów erotycznych).

Cel lub skutek zachowania wyraża się w naruszeniu godności, poniżeniu, upokorzeniu pracownika.

Zgodnie z ustawą o równości z 2004 roku przepisy o molestowaniu seksualnym mają zastosowanie również w stosunku do osób tej samej płci.

Prześladowanie na podstawie pozostałych ośmiu przesłanek jest zdefiniowane, jako czyny, słowa, żądania i gesty, jak również wytwarzanie, wywieszanie lub rozprowadzanie materiałów, które są nieakceptowane przez odbiorcę, mają związek z jedną lub wieloma przesłankami dyskryminacji oraz stanowią zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności pracownika oraz stworzenie zastraszającej, wrogiej, uwłaczającej i poniżającej atmosfery dla tej osoby.

Istotnym jest, iż prześladowanie nie może być w żadnym stopniu tolerowane, nawet w przypadku, jeśli jest wynikiem działania pracodawcy, innego pracownika, klienta, zleceniodawcy, jak również partnera biznesowego.  Przepis ten ma istotne konsekwencje dla osób, które w pracy mają kontakt z klientami, gdyż oznacza on, iż na pracodawcy spoczywa obowiązek ochrony pracownika przed prześladowaniem, nie tylko ze strony współpracowników, ale również klientów.