Jak złożyć skargę do Rzecznika Praw Pacjenta?

Rzecznik wszczyna postępowanie wyjaśniające, jeżeli otrzyma informację, że prawa pacjenta zostały naruszone. Wniosek lub skargę do Rzecznika Praw Pacjenta najlepiej złożyć w formie pisemnej. Zgodnie z art. 50 Ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta wniosek powinien zawierać:

• oznaczenie wnioskodawcy;
• oznaczenie pacjenta, którego praw sprawa dotyczy;
• zwięzły opis stanu faktycznego.

Wniosek kierowany do Rzecznika Praw Pacjenta jest bezpłatny.

W niektórych sytuacjach Rzecznik może wszcząć postępowanie wyjaśniające także z własnej inicjatywy.

Skarga złożona – co dalej

Rzecznik Praw Pacjenta wszczyna postępowanie, jeżeli dojdzie do wniosku, że jest prawdopodobieństwo naruszenia praw pacjenta. Jeżeli nie – Rzecznik może nie podjąć sprawy. W niektórych sytuacjach może wskazać wnioskodawcy, jakie środki prawne mu przysługują. Zdarzają się sprawy, które Rzecznik musi przekazać według właściwości. W każdej z podanych sytuacji wnioskodawca lub pacjent, którego sprawa dotyczy zostanie poinformowany, o krokach podjętych przez Rzecznika.

Zobacz też: Jak uzyskać odszkodowanie za błędy medyczne

Rzecznik podjął sprawę

W przypadku podjęcia sprawy Rzecznik Praw Pacjenta może samodzielnie prowadzić postępowanie wyjaśniające lub zwrócić się o jej zbadanie do innych organów. I tak na przykład w prowadzeniu postępowania wyjaśniającego Rzecznikowi może pomóc prokuratura, kontrola państwowa, zawodowa lub społeczna. Zgodnie z art. 52 ust. 2 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta Rzecznik ma prawo:

• zbadać, nawet bez uprzedzenia, każdą sprawę na miejscu;
• żądać złożenia wyjaśnień, przedstawienia akt każdej sprawy prowadzonej przez naczelne i centralne organy administracji państwowej, organy administracji rządowej, organy organizacji pozarządowych, społecznych i zawodowych, oraz organy jednostek organizacyjnych posiadających osobowość prawną, a także organy jednostek samorządu terytorialnego i samorządowych jednostek organizacyjnych oraz samorządów zawodów medycznych;
• żądać przedłożenia informacji o stanie sprawy prowadzonej przez sądy, a także prokuraturę i inne organy ścigania oraz żądać do wglądu w biurze akt sądowych i prokuratorskich oraz akt innych organów ścigania, po zakończeniu postępowania i zapadnięciu rozstrzygnięcia;
• zlecać sporządzanie ekspertyz i opinii.

Surowe kary

Rzecznik Praw Pacjenta wydając decyzję o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe prawa pacjentów może nakazać zaniechania takiej praktyki lub wskazać działania zmierzające do usunięcia jej skutków. Jeżeli Rzecznik wskaże działania, które należy podjąć w celu usunięcia naruszeń zbiorowych praw pacjentów, wyznaczy także konkretny termin ich wykonania. Na podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych za niepodjęcie działań w określonym terminie może udzielić karę. Może ona wynieść nawet do 500 000 zł. Podmiot, który nie udzieli Rzecznikowi żądanych informacji lub nie wyda dokumentów może otrzymać karę pieniężną do 50 000 zł.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta ( Dz.U. 2009 Nr 52 poz. 417)