Pozbawienie praw publicznych

Środek ten polega na pozbawieniu sprawcy określonych uprawnień o charakterze publicznym (art. 40 kodeksu karnego).

Na czym polega?

Pozbawienie praw publicznych obejmuje utratę czynnego (do wybierania) i biernego prawa wyborczego (do bycia wybieranym) do organów władzy publicznej (np. do Sejmu, Senatu, wybieralnych organów samorządu terytorialnego wszystkich szczebli, a także na stanowisko Prezydenta, Rzecznika Praw Obywatelskich, członka Krajowej Rady Sądownictwa, prezesa NIK).

Utrata prawa wyborczego dotyczy także organów samorządu zawodowego i gospodarczego. Należy zauważyć, że utrata praw wyborczych do tych organów nie obejmuje samego członkostwa w samorządzie.

Wymiar sprawiedliwości

Skutkiem orzeczenia o pozbawieniu praw publicznych jest także utrata prawa do udziału w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości, zarówno w charakterze zawodowym (np. sędzia, prokurator, obrońca, komornik, notariusz), jak i społecznym (np. ławnik sądowy).

Pozbawienie praw publicznych obejmuje ponadto utratę prawa do pełnienia funkcji w organach i instytucjach państwowych oraz samorządu terytorialnego lub zawodowego.

Pozbawienie praw publicznych powoduje również utratę posiadanego stopnia wojskowego i powrót do stopnia szeregowego (degradacja).

Zobacz: Kary i środki karne

Nagrody i odznaczenia

Z pozbawieniem praw publicznych wiąże się wreszcie utrata orderów, odznaczeń i tytułów honorowych, jak również zdolności do ich uzyskania w okresie trwania tego środka. Chodzi tutaj o ordery i inne odznaczenia państwowe, których nadawanie należy do uprawnień Prezydenta RP, jak również o odznaczenia nadawane przez inne organy władzy państwowej oraz samorządu terytorialnego.

Należy wyjaśnić, że pozbawienie praw publicznych skutkuje utratą tytułów honorowych (np. tytuł doktora honoris causa), nie obejmuje natomiast tytułów naukowych i zawodowych (np. profesor, magister inżynier).

Należy dodać, że osoba pozbawiona praw publicznych nie może być ustanowiona opiekunem (art. 148 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Orzekanie

Orzeczenie pozbawienia praw publicznych ma charakter fakultatywny i jest związane z wystąpieniem dwóch przesłanek. Pierwszą z nich jest skazanie sprawcy na karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. Środek ten może zostać orzeczony zarówno wobec sprawcy zbrodni, jak i występku, za który wymierzono mu taką właśnie karę. Sformułowanie "na czas nie krótszy niż 3 lata" odnosi się bowiem do kary faktycznie orzeczonej, a nie do kary grożącej.

Zobacz: Wymierzanie kar