Odszkodowanie z tytułu pogorszenia stanu zdrowia

6 grudnia 2013 roku Sąd Apelacyjny w Katowicach wydał wyrok (I ACa 905/13), w którym stwierdził, że wysokie natężenie hałasu spowodowane ruchem ulicznym może przyczynić się do pogorszenia stanu zdrowia. W związku z powyższym poszkodowany może domagać się zadośćuczynienia finansowego.

Naruszenie dóbr osobistych

Ruch samochodowy i związany z nim hałas dobiegający z drogi publicznej bądź ulicy często wywiera negatywny wpływ na zdrowie osób zamieszkujących w okolicy. Jest to problem głównie mieszkańców dużych metropolii ale także miejscowości, przez które biegną drogi krajowe czy autostrady. Hałas narusza bowiem dobra osobiste, które podlegają ustawowej ochronie. Zgodnie z art. 24 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964, nr 16, poz. 93, z późn. zm.) ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny. Jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa, poszkodowany może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych.

Art. 23 wskazanej wyżej ustawy zawiera przykładowy katalog dóbr osobistych. Należą do nich m.in.: zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa.

Istnieje domniemanie prawne, że naruszenie nastąpiło bezprawnie, tzn. w sposób sprzeczny z przepisami prawa lub zasadami współżycia społecznego.

Dopuszczalne normy hałasu

Dopuszczalne normy stężenia hałasu określone zostały na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75 z 2002 r., poz. 690 ze zm.) w normie PN-87/B-02151/02. Zgodnie z nią maksymalny poziom hałasu w dzień w pomieszczeniach mieszkalnych to 40 dB. Warto podkreślić, że dźwięki poniżej 35 dB (szum wody w łazience, brzęczenie lamp jarzeniowych, brzęk przekładanych naczyń w kuchni) są co prawda nieszkodliwe dla zdrowia, ale mogą powodować irytację, zdenerwowanie. Hałas w zakresie 35-70 dB wywołuje zmęczenie i stres.

Zobacz również: Wolnoć Tomku w swoim domku, czyli co zrobić z uciążliwym sąsiadem?