Księgi wieczyste. Czy sąd jest związany żądaniem pozwu?

Cel uchwały

Uchwała SN miała na celu usunięcie istniejącej od lat w orzecznictwie rozbieżności dotyczącej wykładni art. 10 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r., Nr 124, poz. 1361 z późn. zm., dalej: „u.k.w.h."), zgodnie z którym, w razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym osoba, której prawo nie jest wpisane lub jest wpisane błędnie, albo jest dotknięte wpisem nieistniejącego obciążenia lub ograniczenia, może żądać usunięcia niezgodności.

Zobacz serwis: W sądzie

Rozbieżności w orzecznictwie

Rozbieżności w orzecznictwie dotyczyły celu postępowania w sprawach o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Jeden z poglądów, potwierdzony w licznych wyrokach SN, dawał pierwszeństwo wyrażonej w art. 321 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, dalej „k.p.c.”) zasadzie dyspozycyjności, zgodnie z którą zakres wyrokowania sądu określony jest żądaniem powoda. Drugie, przeciwne stanowisko, przyznało prymat zasadzie dążenia do zapewnienia wiarygodności ksiąg wieczystych i opowiadało się za wyłączeniem powództwa o uzgodnienie treści księgi wieczystej spod rygorów zasady dyspozycyjności.

Zobacz: Jak sformułować żądanie w pozwie?

Stanowisko SN

SN opowiedział się za pierwszym poglądem, zgodnie z którym zakres wyrokowania sądu określony jest żądaniem powoda. SN podkreślił, że powództwo o uzgodnienie treści księgi wieczystej realizuje koncepcję ochrony indywidualnego interesu uprawnionego podmiotu i traktowane jest jako szczególnego rodzaju powództwo o ustalenie istnienia lub nieistnienia prawa, a jego rozpoznawanie przez sąd podlega ograniczeniom przewidzianym w k.p.c. Tym samym, sąd związany jest zgłoszonym żądaniem i nie może orzec o tym, czego powód się nie domaga, tym bardziej zasądzać ponad żądanie.

SN podkreślił, że już wcześniej wyjaśnił, kto należy do grona osób legitymowanych do wniesienia powództwa z art. 10 ust. 1 u.k.w.h., stwierdzając, że może je wytoczyć tylko osoba uprawniona do złożenia wniosku o dokonanie wpisu w księdze wieczystej. SN przyjął, że jest to szczególna postać powództwa o ustalenie i musi być odczytywana w powiązaniu z przepisami normującymi uprawnienie do składania wniosków o wpis w księgach wieczystych. W związku z powyższym, legitymacja do wniesienia powództwa nie przysługuje każdemu zainteresowanemu.