Mniej niebezpiecznych czynników w miejscu pracy

Zgodnie z obowiązującymi przepisami pracodawca prowadzący działalność powodującą występowanie czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy, obowiązany jest do podejmowania działań w kierunku maksymalnej ochrony zdrowia pracowników i poprawy warunków ich pracy (m. in. dokonywania okresowych pomiarów czynników środowiska pracy).

Czynniki niebezpieczne to takie czynniki, których działanie może spowodować zaistnienie wypadku przy pracy (urazu). Czynniki szkodliwe to takie których oddziaływanie na pracownika może doprowadzić do choroby. Czynniki uciążliwe to te czynniki których działanie na pracownika może prowadzić do jego zmęczenia, nie powodują one jednak bezpośrednio ujemnych skutków zdrowotnych.

Czynnikami niebezpiecznymi, szkodliwymi i uciążliwymi mogą być: ruchome części maszyn, wysoka temperatura, pożar, wybuch, elementy ostre i wystające, hałas, ultra dźwięki jonizacja powietrza promieniowanie radioaktywne, pyły, kwasy i inne substancje chemiczne, długotrwały wysiłek umysłowy, długotrwały stres.

Zobacz również: Czynniki i procesy pracy stwarzające szczególne zagrożenie dla zdrowia i życia

Szczegółowy wykaz dopuszczalnych stężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w miejscu pracy zawiera rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.

Ustawodawca określił w tym dokumencie:
1. wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń chemicznych i pyłowych czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy,
2. wartości najwyższych dopuszczalnych natężeń fizycznych czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.

NDS (najwyższe dopuszczalne stężenie) - wartość średnia ważona stężenia, którego oddziaływanie na pracownika w ciągu 8-godzinnego dobowego i przeciętnego tygodniowego wymiaru czasu pracy, określonego w Kodeksie pracy, przez okres jego aktywności zawodowej nie powinno spowodować ujemnych zmian w jego stanie zdrowia oraz w stanie zdrowia jego przyszłych pokoleń.

Zobacz również: Bezpieczeństwo pracy

W wyniku wprowadzonych zmian, obecnie najwyższe dopuszczalne stężenie disiarczku węgla w miejscu pracy wynosi 12,5 mg/m3, a nie jat to było dotychczas 18 mg/m3.
Zmieniło się również stężenie m.in. 2-etoksyetanolu – 8 mg/m3 oraz nitroetanu - 75 mg/m3.

Nowe przepisy określają także sposób obliczania wartości maksymalnych dobowych ekspozycji (MDE – poziom dopuszczalnego promieniowania, na które mogą być narażeni pracownicy) na promieniowanie optyczne (laserowe i nielaserowe).