Czym różni się zbrodnia od występku?

Zbrodnie, co zapewne każdy rozumie instynktownie, to przestępstwa cięższe. Występki natomiast są przestępstwami łagodniejszymi. Kodeks karny jednak używa bardziej precyzyjnego podziału. Czynnikiem odróżniającym obydwa typy przestępstw jest wysokość kary.

Zbrodnią, zgodnie z definicją zawartą w art. 9 par. 2 kodeksu karnego, jest czyn zabroniony zagrożony karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 3 lat lub karą surowszą. Karą surowszą niż kara pozbawienia wolności jest kara 25 lat pozbawienia wolności oraz kara dożywotniego pozbawienia wolności. Polskie prawo nie penalizuje zbyt wielu zbrodni. Przykładem może być zabójstwo lub fałszowanie pieniędzy.

Występkiem jest czyn zabroniony zagrożony grzywną powyżej 30 stawek dziennych, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności przekraczającą miesiąc. Przepis podaje zatem jaka najniższa kara może grozić za występek. Większość przestępstw w polskim kodeksie karnym to właśnie występki.

Zobacz: Przestępstwo czy wykroczenie

Podstawowa różnica sprowadza się do tego, że zbrodnię można popełnić tylko umyślnie. Występek natomiast można popełnić również nieumyślnie, jeżeli tak stanowi szczególny przepis prawa.

Inne różnice to kwestie przedawnienia. Zbrodnie przedawniają się po okresie dłuższym (30 lub 20 lat) niż występki.

Inaczej wygląda również nadzwyczajne złagodzenie kary wypadku zbrodni a nieco inaczej w wypadku występków. Oczywiście w obu wypadkach wymierzana jest kara łagodniejsza poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia.

W wypadku popełnienia zbrodni nie podwyższa się kary wobec recydywisty lub multirecydywisty.

Osoba, która miała mniej niż 18 lat w momencie popełnienia czynu zabronionego może liczyć na łagodniejsze potraktowanie w wypadku gdy dopuściła się występku. Gdy natomiast popełniła zbrodnię będzie odpowiadać jak normalny, dorosły oskarżony.

Zobacz również serwis: Sprawy karne

Warto pamiętać, że odpowiedzialność za zbrodnie jest zawsze ostrzejsza. Nie chodzi tu jedynie o wymiar kary ale również o stosowanie innych instytucji znanych prawu karnemu, takich jak przedawnienie czy nadzwyczajne złagodzenie kary.