Prawa w Kościele dla cywilnych małżeństw

Prawo do ochrzczenia potomstwa

Jednym z przysługujących im praw jest prawo do ochrzczenia swojego potomstwa. Prawo jak najbardziej oczywiste, a mimo tego często podnoszone chociażby w formie zapytania. I tak, tylko z racji na cywilny związek rodziców, nie można odmówić ochrzczenia ich dziecka. Abstrahując od tego, że przecież dziecko nie jest winne zaistniałej sytuacji, to czasami pozostanie tylko w cywilnym związku też może być niejako „niezawinione”. Przykładem może być sytuacja, gdy strona niewinna rozpadu swojego wcześniejszego, kościelnego małżeństwa zawiera związek cywilny, gdyż jej sprawa nie zakończyła się pozytywnie w trakcie kościelnego procesu małżeńskiego. Oczywiście, nie powinno przy tym w żaden sposób bulwersować pytanie od duszpasterza o to, czy nie warto pomyśleć o takim procesie, gdy nie miał on miejsca.

Polecamy: Alimenty. Jak szybko dostać pieniądze na dziecko

Reasumując: brak ślubu kościelnego nie stanowi zakazu udzielenia sakramentu chrztu św. dziecku. Jest to o tyle istotne, gdyż nie można mówić o sytuacji uwarunkowania ochrzczenia dziecka od zawiązania przez jego rodziców kościelnego węzła małżeńskiego.

Prawo do bycia rodzicem chrzestnym

Pojawia się natomiast jeszcze inne pytanie, pozostające w związku z chrztem św., a mianowicie: czy osoby będące w cywilnym związku mają prawo do bycia rodzicem chrzestnym. I tutaj jest faktem, iż taki ich cywilny status może być przeszkodą w podjęciu przez nich roli chrzestnego. Na pewno nie będzie jednak barierą w byciu przez nich świadkami tegoż sakramentu. Zakazu tego nie można interpretować tylko negatywnie, gdyż wynika on nie tyle z bycia w opozycji do cywilnych małżeństw, co z zadań, jakie stoją przed rodzicami chrzestnymi, a te mocno zakorzenione są w praktyce religijnego życia (kwestia przyjmowania sakramentów św.).

Prawo do komunii św.

Drugim sakramentem św., w ramach którego cywilni małżonkowie mogą czuć się wykluczeni ze wspólnoty Kościoła jest Eucharystia. Ten Sakrament warto rozważyć równolegle z jeszcze innym, tj. ze spowiedzią św. I kolejnym faktem, któremu nie można zaprzeczyć, jest brak prawa do przyjmowania komunii św. przez w/w osoby. Wynika on z niespełnienia jednego z warunków spowiedzi św. (poprawa - kan. 959 KPK). Przy tym pojawiają się jeszcze dwa kolejne prawa. Pierwsze - to możność mimo wszystko udziału (chociaż niepełnego) we mszy św. Drugim zaś prawem jest prawo do przyjęcia komunii św. mimo cywilnego kontraktu jednakże po spełnieniu pewnych warunków. Pisałam o tym w artykule pt. Rozwód cywilny a przyjmowanie komunii świętej.