W dniu 11 grudnia 2018 r. Trybunał Konstytucyjny uznał, że art. 50 § 3 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (dalej k.p.) w zakresie, w jakim nie przyznaje pracownikowi objętemu ochroną przedemerytalną wynikającą z art. 39 k.p., któremu umowę o pracę zawartą na czas określony wypowiedziano z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu takiej umowy, prawa żądania orzeczenia przez sąd bezskuteczności wypowiedzenia tej umowy, a w razie jej rozwiązania - przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Zdaniem niektórych organów podatkowych pracodawca, który wydaje kupony żywnościowe dla pracowników, nie kontrolując, na jakie posiłki lub artykuły spożywcze są przez pracowników przeznaczane, nie może skorzystać z przewidzianego ze zwolnienia w podatku PIT. Na szczęście, zdaniem sądu jest inaczej, tj. niedopuszczalna jest wykładnia rozszerzająca zakresu stosowania przepisu prawa podatkowego, który jest podstawą ustanowienia zwolnienia.
Ponad połowa ankietowanych w najnowszym badaniu Deloitte „2018 Deloitte Millennial Survey” na pytanie o ważne aspekty pracy wskazała, zaraz po wynagrodzeniu, przyjazną kulturę pracy. To oznacza, że wszystko, co kryje się pod hasłem “Employee experience”, a więc czego doświadczamy jako pracownicy na co dzień w miejscu zatrudnienia, ma coraz większy wpływ na wybory rekrutacyjne młodych ludzi, decydujących się na pracę w konkretnej firmie.
Dokonanie wyboru optymalnej formy otrzymywania wynagrodzenia przez wspólnika spółki z o.o. powinno być poprzedzony gruntowną analizą. W szczególności należy brać pod uwagę relacje pomiędzy wspólnikiem a spółką, m.in. to, czy wspólnik zamierza na rzecz spółki świadczyć usługi lub dostarczać rzeczy, czy chce być objęty systemem ubezpieczeń społecznych, a także czy wspólnikowi bardziej zależy na stałości własnych dochodów, czy na rozwoju spółki.
Podczas minimalnego okresu urlopu wypoczynkowego, gwarantowanego na mocy prawa Unii, pracownik ma prawo do zwykłego wynagrodzenia, pomimo wcześniejszych okresów pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy. Jednakże czas trwania tego minimalnego urlopu wypoczynkowego zależy od faktycznie wykonanej pracy podczas okresu rozliczeniowego, a tym samym okresy pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy mogą skutkować tym, że ten minimalny urlop jest krótszy niż cztery tygodnie. Tak orzekł Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 13 grudnia 2018 r. w sprawie C-385/17.