Decyzja o udziale w komunii córki powinna należeć do więźnia i jego rodziny - RPO

Decyzja o udziale osadzonego w komunii córki w obecności funkcjonariuszy SW powinna należeć do niego i rodziny

• Skazany nie dostał przepustki losowej na komunię córki, bo wcześniej nie wrócił z przerwy w odbywaniu kary  
• Dyrekcja aresztu rozważała udział skazanego w uroczystości pod konwojem funkcjonariuszy - od czego odstąpiono, by nie godzić w powagę ważnej dla dzieci chwili
• RPO uznał skargę w tej sprawie za zasadną, bo decyzja o ewentualnym uczestnictwie w komunii córki w obecności funkcjonariuszy powinna należeć do osadzonego i jego rodziny
• Gdyby wyraził taką chęć, administracja więzienna powinna zorganizować to w sposób, który mimo wszystko nie godziłby w powagę uroczystości

Żona skazanego odbywającego karę pozbawienia wolności w Areszcie Śledczym w O. zwróciła się do Rzecznika w sprawie udzielenia jej mężowi przepustki losowej na komunię św. ich córki. Zastępca dyrektora aresztu uznał, że uroczystość „jest niezaprzeczalnie zdarzeniem niezwykle ważnym zarówno dla osadzonego, jak i jego rodziny, lecz nie wyczerpuje ono przesłanek do udzielenia zezwolenia”, o którym mowa w art. 141a § 1 Kodeksu karnego wykonawczego. 

Zgodnie z nim dyrektor zakładu karnego może udzielić skazanemu zezwolenia na opuszczenie zakładu pod konwojem funkcjonariusza Służby Więziennej, osoby godnej zaufania lub samodzielnie, na czas nieprzekraczający 5 dni, w celu odwiedzenia poważnie chorego członka rodziny, uczestnictwa w pogrzebie członka rodziny oraz w "innych wypadkach szczególnie ważnych dla skazanego".

Analiza wyjaśnień dyrektora Aresztu Śledczego w O. nie budzi wątpliwości w zakresie odmowy udzielenia skazanemu „bezkonwojowego” zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego. Wcześniej nie powrócił on bowiem z przerwy w karze, wobec czego należy uznać, że nie dawał gwarancji prawidłowego wykorzystania przepustki losowej.

W ocenie RPO negatywna prognoza kryminologiczno-społeczna danego osadzonego nie może jednak zupełnie wykluczać możliwości udzielenia takiego zezwolenia. Prawo przewiduje przecież, że zezwolenie może być „w miarę potrzeby" udzielane pod konwojem funkcjonariusza Służby Więziennej.

Z pisma dyrekcji aresztu wynika również, że „rozważano też możliwość wzięcia udziału przez osadzonego w uroczystości pod konwojem funkcjonariuszy Służby Więziennej, lecz odstąpiono od tego rozwiązania z uwagi na podniosłość uroczystości kościelnej, fakt, iż będzie ona odbywała się w małej miejscowości, a przede wszystkim chciano oszczędzić niecodziennego widoku dzieciom przyjmującym Sakrament.”