Przerwa w wykonaniu kary pozbawienia wolności - podstawowe informacje

Podstawa prawna

Problematyka przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności została uregulowana w Kodeksie karnym wykonawczym (dalej: k.k.w.). Analiza art. 153 k.k.w. wskazuje, iż przerwa może być obligatoryjna jak również fakultatywna.

Obligatoryjna przerwa w wykonaniu kary pozbawienia wolności jest orzeka w przypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby uniemożliwiającej wykonywanie tej kary. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że przerwa trwa do czasu ustania przeszkody (art. 153 § 1 k.k.w.).

Jeżeli chodzi o fakultatywną przerwę w odbywaniu kary, to może być ona orzeczona przez sąd penitencjarny jeżeli przemawiają za tym ważne względy rodzinne lub osobiste (art. 153 § 2 k.k.w.).

Wniosek o przerwę w karze może złożyć także dyrektor zakładu karnego.

Polecamy: Pracodawca w kryzysie

Opłata od wniosku

Składając wniosek o udzielenie przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności należy pamiętać o uiszczeniu opłaty w wysokości 60 złotych, która wynika z treści art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych.

Właściwy sąd i posiedzenie

Właściwym sądem penitencjarnym do rozpoznania wniosku o przerwę w wykonaniu kary jest sąd, w którego obszarze znajduje się jednostka penitencjarna. Mówiąc najprościej chodzi o wydział penitencjarny sądu okręgowego.

W przypadku, gdy zachodzi potrzeba kolejnego stosowania przerwy w karze, właściwym sądem, jest ten, który udzielił pierwszej przerwy (art. 153 § 5 k.k.w.).

Decyzja w przedmiocie przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności jest orzekana na posiedzeniu, w którym może wziąć udział skazany wraz z obrońcą, prokurator, a nadto kurator sądowy lub dyrektor jednostki, w przypadku gdy składali wniosek o przerwę w karze (art. 153a § 1 k.k.w.). Sąd po rozpoznaniu wniosku wydaje postanowienie o udzieleniu lub nieudzieleniu przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności, na które przysługuje zażalenie (art. 153a § 2 k.k.w.), przy czym, w sytuacji, gdy prokurator sprzeciwia się udzieleniu przerwy, to postanowienie staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia (art. 154 § 1 k.k.w.), zaś w sytuacji, gdy prokurator wniesie zażalenie, to podlega ono rozpoznaniu w terminie 14 dni (art. 154 § 2 k.k.w.).

Wymiar przerwy i obowiązki skazanego

Przerwa w karze może być udzielona kilkakrotnie na okres jednego roku. W przypadku kobiety ciężarnej oraz osoby skazanej samotnie sprawującej opiekę nad dzieckiem sąd może zarządzić przerwę w karze na okres do 3 lat po urodzeniu dziecka (art. 151 § 1 k.k.w.).

Przerwa biegnie od dnia wydania postanowienia w tym przedmiocie.