REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Ochotnicze Hufce Pracy (OHP)

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
Młodzież objęta opieką Ochotniczych Hufców Pracy, która ukończyła 15 lat najpóźniej w dniu rozpoczęcia zajęć dydaktyczno-wychowawczych może warunkowo uczęszczać do szkół dla dorosłych.
Młodzież objęta opieką Ochotniczych Hufców Pracy, która ukończyła 15 lat najpóźniej w dniu rozpoczęcia zajęć dydaktyczno-wychowawczych może warunkowo uczęszczać do szkół dla dorosłych.

REKLAMA

REKLAMA

Ochotnicze Hufce Pracy na mocy ustawy są instytucjami rynku pracy. Są to państwowe jednostki budżetowe, nad którymi nadzór sprawuje minister właściwy do spraw pracy

OHP wykonują zadania państwa na rzecz młodzieży powyżej 15 roku życia i bezrobotnych do 25 roku życia w zakresie zatrudnienia oraz przeciwdziałania marginalizacji i wykluczeniu społecznemu młodzieży, a także zadania w zakresie jej kształcenia i wychowania.

REKLAMA

Podstawowym celem działalności OHP jest stwarzanie młodzieży warunków prawidłowego rozwoju społecznego i zawodowego poprzez aktywne budowanie systemu pomocy dla grup najsłabszych, organizowanie i wspieranie form wychodzenia z ubóstwa, bezrobocia i patologii społecznych.

Zadania OHP

Ochotnicze Hufce Pracy wykonują zadania państwa w zakresie zatrudnienia oraz przeciwdziałania marginalizacji i wykluczeniu społecznemu młodzieży, a także zadania w zakresie jej kształcenia oraz wychowania.

W zakresie kształcenia i wychowania młodzieży Ochotnicze Hufce Pracy w szczególności prowadzą działania mające na celu:

  1.  umożliwienie młodzieży, która nie ukończyła szkoły podstawowej lub gimnazjum albo nie kontynuuje nauki po ukończeniu tych szkół, zdobycie kwalifikacji zawodowych oraz uzupełnienie wykształcenia podstawowego lub gimnazjalnego;
  2.  umożliwienie młodzieży uzupełniania ponadgimnazjalnego wykształcenia ogólnego i zawodowego.

Ochotnicze Hufce Pracy organizują rekrutacje młodzieży do OHP, prowadzą działalność edukacyjno-szkoleniową oraz w porozumieniu z kuratorami oświaty i organami prowadzącymi szkoły kierują uczestników OHP do szkół i placówek, o których mowa w przepisach o systemie oświaty.

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Nauka

Młodzież objęta opieką Ochotniczych Hufców Pracy, która ukończyła 15 lat najpóźniej w dniu rozpoczęcia zajęć dydaktyczno-wychowawczych może uczęszczać do szkół dla dorosłych, jeżeli:

  1. ma opóźnienie w cyklu kształcenia i nie rokuje ukończenia szkoły podstawowej lub gimnazjum dla dzieci i młodzieży albo
  2. ma uwarunkowania psychofizyczne lub trudną sytuację życiową ograniczającą możliwość nauki w szkole.

Opinia OHP

REKLAMA

W szczególności Ochotnicze Hufce Pracy diagnozują potrzeby w zakresie objęcia działaniami opiekuńczo-wychowawczymi młodzieży zaniedbanej wychowawczo i wymagającej specjalnej troski, niedostosowanej społecznie, opóźnionej w cyklu kształcenia lub nierealizującej obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, a także zapewniają uczestnikom OHP warunki do kontynuowania kształcenia ogólnego i zawodowego oraz zapewniają młodzieży warunki do podwyższania kwalifikacji ogólnych i zawodowych, przekwalifikowania oraz zachęcanie do kształcenia ustawicznego.

OHP opracowują i realizują programy profilaktyczne, wychowawcze i resocjalizacyjne na rzecz młodzieży zagrożonej demoralizacją i wchodzącej w konflikty z prawem. Ponadto zajmują się realizacją kompleksowych działań opiekuńczo-wychowawczych wobec uczestników OHP oraz współdziałaniem w tym zakresie z ich rodzicami lub opiekunami. Podejmują również działalność opiekuńczo-wychowawczą w środowiskach zagrożonych marginalizacją społeczną.

Do ich zadań należy także badanie efektywności działań opiekuńczo-wychowawczych wobec uczestników OHP, w szczególności poprzez zbieranie informacji o losach wychowanków OHP.

W ramach OHP młodzież kształci się w 62 zawodach, a efektywność kształcenia zawodowego jest bardzo wysoka. Przygotowanie zawodowe młodocianych pracowników ma dwie formy i odbywa się jako nauka zawodu lub przyuczenie do wykonywania określonej pracy.

REKLAMA

OHP realizują przedsięwzięcia ujęte w Krajowym Programie Zapobiegania Niedostosowaniu Społecznemu i Przestępczości wśród Dzieci i Młodzieży, m.in. pakiet „Bezpieczny szlak”, który obejmuje swoim zasięgiem ok. 22 tys. młodych ludzi. W jego ramach funkcjonują świetlice środowiskowe, ośrodki profilaktyki i interwencji społecznej, punkty interwencji kryzysowej. Z tych placówek korzysta młodzież ze środowisk lokalnych.

Co roku organizowany jest ogólnopolski Festiwal Twórczości Artystycznej Młodzieży OHP oraz wiele innych imprez promujących aktywność kulturalną, sportową, krajoznawczą i turystyczną wychowanków OHP.

Działalność OHP

W zakresie zatrudnienia oraz przeciwdziałania marginalizacji i wykluczeniu społecznemu młodzieży Ochotnicze Hufce Pracy, w szczególności:

1) organizują zatrudnianie:

 a) młodzieży w wieku powyżej 15 lat, która nie ukończyła szkoły podstawowej lub gimnazjum albo nie kontynuuje nauki po ukończeniu tych szkół,

 b) bezrobotnych do 25 roku życia,

 c) uczniów i studentów;

 2) prowadzą poradnictwo zawodowe dla młodzieży oraz mobilne centra informacji zawodowej;

 3) inicjują międzynarodową współpracę i wymianę młodzieży;

 4) prowadzą agencje zatrudnienia bez konieczności uzyskania wpisu do rejestru zatrudnienia;

 5) refundują koszty poniesione przez pracodawcę na wynagrodzenia i składki na ubezpieczenia społeczne młodocianych pracowników, zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego w ramach szkoleń ogólnych.

Ochotnicze Hufce Pracy mogą dokonywać zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na wynagrodzenia i składki na ubezpieczenia społeczne młodocianych pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego, do wysokości najniższych stawek, określonych w odrębnych przepisach obowiązujących w okresie, za który jest dokonywana refundacja na podstawie umowy zawartej z pracodawcą lub organizacją zrzeszającą pracodawców.

Ochotnicze Hufce Pracy współpracują w szczególności z jednostkami administracji rządowej, z publicznymi służbami zatrudnienia i innymi instytucjami rynku pracy oraz jednostkami samorządu terytorialnego. Współdziałanie to odbywa się na warunkach określonych w zawieranych umowach lub porozumieniach, określających cele, zadania do realizacji na rzecz młodzieży oraz wzajemne zobowiązania organizacyjne i finansowe w tym zakresie.

W szczególności OHP zajmują się:

 1) nawiązywaniem współpracy z pracodawcami i organizacjami zrzeszającymi pracodawców w celu pozyskiwania ofert pracy dla młodzieży bezrobotnej oraz uczniów i studentów;

 2) prowadzeniem pośrednictwa pracy dla młodzieży;

 3) przygotowaniem młodzieży do aktywnego zachowania na rynku pracy;

 4) podejmowaniem i wspieraniem inicjatyw służących przeciwdziałaniu bezrobociu i wychowaniu w procesie pracy;

 5) rozwijaniem współpracy z organizacjami i instytucjami zagranicznymi oraz organizowanie międzynarodowej wymiany młodzieży.

Zobacz również: Czym jest umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego?

Struktura organizacyjna

Ochotnicze Hufce Pracy tworzą:

 1) Komendant Główny OHP realizujący zadania przy pomocy Komendy Głównej OHP z siedzibą w Warszawie;

 2) wojewódzcy komendanci OHP realizujący zadania przy pomocy wojewódzkich komend OHP:

 a) Dolnośląskiej Wojewódzkiej Komendy OHP z siedzibą we Wrocławiu,

 b) Kujawsko-Pomorskiej Wojewódzkiej Komendy OHP z siedzibą w Toruniu,

 c) Lubelskiej Wojewódzkiej Komendy OHP z siedzibą w Lublinie,

 d) Lubuskiej Wojewódzkiej Komendy OHP z siedzibą w Zielonej Górze,

 e) Łódzkiej Wojewódzkiej Komendy OHP z siedzibą w Łodzi,

 f) Małopolskiej Wojewódzkiej Komendy OHP z siedzibą w Krakowie,

 g) Mazowieckiej Wojewódzkiej Komendy OHP z siedzibą w Warszawie,

 h) Opolskiej Wojewódzkiej Komendy OHP z siedzibą w Opolu,

 i) Podkarpackiej Wojewódzkiej Komendy OHP z siedzibą w Rzeszowie,

 j) Podlaskiej Wojewódzkiej Komendy OHP z siedzibą w Białymstoku,

 k) Pomorskiej Wojewódzkiej Komendy OHP z siedzibą w Gdańsku,

 l) Śląskiej Wojewódzkiej Komendy OHP z siedzibą w Katowicach,

 m) Świętokrzyskiej Wojewódzkiej Komendy OHP z siedzibą w Kielcach,

 n) Warmińsko-Mazurskiej Wojewódzkiej Komendy OHP z siedzibą w Olsztynie,

 o) Wielkopolskiej Wojewódzkiej Komendy OHP z siedzibą w Poznaniu,

 p) Zachodniopomorskiej Wojewódzkiej Komendy OHP z siedzibą w Szczecinie;

 3) dyrektorzy centrów kształcenia i wychowania realizujący zadania przy pomocy centrów kształcenia i wychowania;

 4) dyrektorzy centrów edukacji i pracy młodzieży realizujący zadania przy pomocy centrów edukacji i pracy młodzieży;

 5) kierownicy ośrodków szkolenia i wychowania realizujący zadania przy pomocy ośrodków szkolenia i wychowania;

 6) komendanci hufców pracy realizujący zadania przy pomocy hufców pracy.

Komendant Główny OHP

Komendantowi Głównemu OHP podlegają wojewódzcy komendanci OHP oraz dyrektorzy centrów kształcenia i wychowania. Do zadań Komendanta Głównego OHP należy w szczególności:

 1) ustala kierunki działalności OHP;

 2) koordynuje i nadzoruje realizację zadań OHP;

 3) inicjuje, opracowuje, koordynuje i nadzoruje realizację programów i projektów na rzecz młodzieży, w tym współfinansowanych z funduszy Unii Europejskiej;

 4) koordynuje realizację zadań związanych z refundowaniem pracodawcom kosztów wynagrodzeń wypłacanych młodocianym pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego oraz składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanych wynagrodzeń;

 5) sporządza roczne plany pracy OHP i sprawozdania z ich wykonania oraz przedkłada je do akceptacji ministrowi właściwemu do spraw pracy, a także udostępnia mu informacje niezbędne do sporządzenia okresowych ocen w ramach nadzoru i kontroli nad całością gospodarki finansowej OHP, zgodnie z przepisami o finansach publicznych;

 6) zatwierdza roczne plany pracy i plany finansowe podległych jednostek;

 7) realizuje politykę kadrową oraz płacową i tworzy strategię rozwoju kadr w OHP;

 8) nadzoruje dysponowanie środkami finansowymi oraz mieniem będącym w zarządzie OHP, z uwzględnieniem legalności, gospodarności i celowości podejmowanych działań, zgodnie z przepisami o finansach publicznych;

 9) może zawierać porozumienia z jednostkami administracji rządowej i samorządowej, stowarzyszeniami, fundacjami, organizacjami oraz innymi instytucjami i partnerami społecznymi działającymi na rynku pracy;

 10) może zawierać porozumienia i umowy z instytucjami i organizacjami zagranicznymi w sprawach dotyczących współpracy z OHP.

Ponadto Komendant Główny OHP:

 1) powołuje i odwołuje:

 a) zastępców Komendanta Głównego OHP,

 b) wojewódzkich komendantów OHP i ich zastępców,

 c) dyrektorów centrów kształcenia i wychowania;

 2) określa w regulaminie organizacyjnym szczegółową organizację i zakres działania komórek organizacyjnych Komendy Głównej OHP;

 3) tworzy i znosi centra kształcenia i wychowania;

 4) określa wzorcowe struktury organizacyjne jednostek OHP;

 5) może powoływać zespoły zadaniowe, doradcze i opiniodawcze, określając ich nazwę, skład, zakres i tryb działania.

Komendant Główny OHP dokonuje czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w stosunku do pracowników Komendy Głównej OHP, wojewódzkich komendantów OHP i ich zastępców oraz dyrektorów centrów kształcenia i wychowania. Komendant Główny OHP upoważniony jest do wydawania aktów prawnych o charakterze wewnętrznym, usprawniające i porządkujące działalność OHP.

Wojewódzkim komendantom OHP podlegają:

 1) dyrektorzy centrów edukacji i pracy młodzieży;

 2) kierownicy ośrodków szkolenia i wychowania;

 3) komendanci hufców pracy.

Komendant Główny OHP przedkłada ministrowi właściwemu do spraw pracy:

 1) w terminie do dnia 31 grudnia każdego roku plan pracy OHP na rok następny w celu akceptacji;

 2) w terminie do dnia 31 marca każdego roku sprawozdanie z wykonania planu pracy OHP za rok poprzedni w celu akceptacji;

 3) opinie i propozycje zmian obowiązujących przepisów dotyczących OHP i aktywizacji zawodowej młodzieży.

Zobacz również serwis: Dziecko i prawo


 Wojewódzki komendant OHP

Wojewódzki komendant OHP odpowiada za całokształt działalności OHP na terenie województwa, z wyjątkiem działalności centrów kształcenia i wychowania.

W szczególności wojewódzki komendant OHP:

 1) realizuje zadania OHP na terenie województwa;

 2) realizuje politykę kadrową i płacową w podległych mu jednostkach;

 3) dysponuje przyznanymi środkami finansowymi w ramach zatwierdzonego planu finansowego, z uwzględnieniem legalności, gospodarności i celowości podejmowanych działań, zgodnie z przepisami o finansach publicznych;

 4) sprawuje nadzór nad powierzonym mieniem OHP;

 5) ustala kierunki działalności wojewódzkiej komendy OHP na terenie województwa;

 6) inicjuje, opracowuje i nadzoruje realizację programów i projektów na rzecz młodzieży, w tym współfinansowanych z funduszy Unii Europejskiej;

 7) w ramach określonych przez Komendanta Głównego OHP limitów środków Funduszu Pracy zawiera umowy z pracodawcami o refundację kosztów wynagrodzeń wypłacanych młodocianym pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego oraz składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanych wynagrodzeń, a także realizuje wnioski pracodawców w tym zakresie;

 8) sporządza plany pracy i plan finansowy wojewódzkiej komendy OHP i przesyła do zatwierdzenia przez Komendanta Głównego OHP;

 9) zatwierdza plany pracy centrów edukacji i pracy młodzieży, ośrodków szkolenia i wychowania oraz hufców pracy;

 10) sporządza i przedkłada Komendantowi Głównemu OHP sprawozdania z realizacji planów pracy i planów finansowych;

 11) określa obszar działania centrów edukacji i pracy młodzieży na terenie województwa;

 12) współpracuje z jednostkami administracji rządowej i samorządowej, stowarzyszeniami, fundacjami, pracodawcami, organizacjami i innymi instytucjami i partnerami społecznymi działającymi na rynku pracy oraz dyrektorami centrów kształcenia i wychowania.

Ponadto wojewódzki komendant OHP:

 1) tworzy - za zgodą Komendanta Głównego OHP - centra edukacji i pracy młodzieży, ośrodki szkolenia i wychowania oraz hufce pracy;

 2) wydaje akty o charakterze wewnętrznym usprawniające i porządkujące działalność OHP na terenie województwa;

 3) może powoływać zespoły zadaniowe, doradcze i opiniodawcze, określając ich nazwę, skład, zakres i tryb działania;

 4) określa w regulaminie organizacyjnym szczegółową organizację i zakres działania komórek organizacyjnych wojewódzkiej komendy OHP, centrów edukacji i pracy młodzieży, ośrodków szkolenia i wychowania oraz hufców pracy.

Wojewódzki komendant OHP dokonuje czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w stosunku do pracowników wojewódzkiej komendy OHP oraz pracowników podległych mu jednostek OHP.

Centra kształcenia i wychowania

Centra kształcenia i wychowania, które są ponadwojewódzkimi jednostkami OHP, realizują w szczególności zadania w zakresie:

 1) prowadzenia rekrutacji do centrów kształcenia i wychowania młodzieży z terenu całego kraju we współdziałaniu z wojewódzkimi komendami OHP i jednostkami samorządu terytorialnego;

 2) umożliwienia uczestnikom OHP uzupełnienia wykształcenia ogólnego oraz zdobycia kwalifikacji zawodowych;

 3) prowadzenia warsztatów szkoleniowo-produkcyjnych dla uczestników OHP;

 4) pracy wychowawczo-terapeutycznej z młodzieżą zagrożoną demoralizacją i wchodzącą w konflikt z prawem;

 5) przygotowania młodzieży do aktywnego zachowania na rynku pracy;

 6) prowadzenia świetlic środowiskowych dla młodzieży ze środowiska lokalnego;

 7) organizacji kształcenia i podnoszenia kwalifikacji zawodowych kadry OHP;

 8) współpracy z pracodawcami i organizacjami reprezentującymi pracodawców.

Dyrektor centrum kształcenia i wychowania odpowiada za całokształt działalności centrum. W szczególności:

 1) realizuje zadania OHP oraz politykę kadrową i płacową w centrum kształcenia i wychowania, dysponuje przyznanymi środkami finansowymi, sprawuje nadzór nad powierzonym mieniem OHP, z uwzględnieniem legalności, gospodarności i celowości podejmowanych działań, zgodnie z przepisami o finansach publicznych;

 2) ustala kierunki działania centrum kształcenia i wychowania;

 3) sporządza plan pracy i plan finansowy centrum kształcenia i wychowania i przesyła do zatwierdzenia Komendantowi Głównemu OHP;

 4) inicjuje, opracowuje i realizuje programy i projekty na rzecz młodzieży, w tym współfinansowane ze środków Unii Europejskiej;

 5) sporządza i przedkłada Komendantowi Głównemu OHP sprawozdania z realizacji planów pracy i planów fiansowych;

 6) współpracuje z wojewódzkim komendantem OHP oraz jednostkami samorządu terytorialnego.

Dyrektor centrum kształcenia i wychowania:

 1) wydaje akty o charakterze wewnętrznym usprawniające i porządkujące działalność centrum kształcenia i wychowania;

 2) może powoływać zespoły zadaniowe, doradcze i opiniodawcze, określając ich nazwę, skład, zakres i tryb działania;

 3) określa w regulaminie organizacyjnym szczegółową organizację i zakres działania komórek organizacyjnych centrum kształcenia i wychowania.

Dyrektor centrum kształcenia i wychowania dokonuje czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w stosunku do pracowników centrum kształcenia i wychowania.

Zobacz również: Praca wakacyjna: gdzie może pracować dziecko?

Centra edukacji i pracy młodzieży

Centra edukacji i pracy młodzieży, będące ponadpowiatowymi jednostkami OHP na terenie województwa, realizują w szczególności zadania w zakresie:

 1) badania i diagnozowania lokalnego rynku usług edukacyjnych i rynku pracy;

 2) merytorycznego wsparcia jednostek OHP zlokalizowanych na terenie swojego działania w zakresie organizowania przez te jednostki kształcenia i zatrudnienia uczestników OHP;

 3) organizowania szkoleń zawodowych zgodnie z zapotrzebowaniem rynku pracy, w szczególności z wykorzystaniem modułowych programów szkolenia zawodowego;

 4) kierowania młodzieży do jednostek OHP realizujących zadania w zakresie kształcenia i wychowania w celu uzupełnienia wykształcenia i zdobycia kwalifikacji zawodowych;

 5) prowadzenia pośrednictwa pracy dla bezrobotnej młodzieży i osób poszukujących pracy;

 6) prowadzenia dla młodzieży usług w zakresie poradnictwa zawodowego i informacji zawodowej, z uwzględnieniem:

 a) poradnictwa indywidualnego,

 b) poradnictwa grupowego, w szczególności prowadzenia zajęć grupowych z zakresu informacji zawodowej, przygotowania do wejścia na rynek pracy, umiejętności poszukiwania pracy, samozatrudnienia,

 c) udzielania porad dotyczących wyboru zawodu, kierunku kształcenia i planowania kariery zawodowej,

 d) tworzenia nowych narzędzi i metod w poradnictwie zawodowym oraz ich upowszechniania i promocji,

 e) gromadzenia, aktualizowania i udostępniania nowoczesnej, multimedialnej informacji o zawodach, rynku pracy i możliwościach kształcenia;

 7) przyjmowania wniosków pracodawców o zawarcie umowy o refundację kosztów wynagrodzeń wypłacanych młodocianym pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego oraz składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanych wynagrodzeń, a także dokonywania wstępnej oceny i weryfikacji wniosków;

 8) organizowania krótkoterminowego zatrudnienia uczniów i studentów;

 9) organizowania wakacyjnych hufców pracy oraz innych form aktywnego wypoczynku i pracy młodzieży;

 10) prowadzenia działalności promocyjnej i informacyjnej dotyczącej realizowanych zadań;

 11) współpracy z urzędami pracy, placówkami oświatowymi i instytucjami szkoleniowymi, jednostkami administracji samorządowej, partnerami społecznymi i innymi instytucjami i organizacjami działającymi na rynku pracy.

Zadania te są realizowane w szczególności przez mobilne centra informacji zawodowej, młodzieżowe biura pracy oraz kluby pracy, będące wewnętrznymi formami organizacyjnymi centrów edukacji i pracy młodzieży.

Ośrodki szkolenia i wychowania oraz hufce pracy

Ośrodki szkolenia i wychowania realizują w szczególności zadania w zakresie:

 1) prowadzenia rekrutacji młodzieży do ośrodków szkolenia i wychowania z terenu województwa i powiatu;

 2) umożliwienia uczestnikom OHP uzupełnienia wykształcenia ogólnego oraz zdobycia kwalifikacji zawodowych;

 3) zapewnienia uczestnikom OHP całodobowej opieki wychowawczej;

 4) realizacji programów wychowawczych, profilaktycznych i resocjalizacyjnych;

 5) organizowania imprez kulturalnych i sportowych oraz innych form spędzania wolnego czasu przez uczestników OHP;

 6) współdziałania z instytucjami i organizacjami lokalnymi oraz rodzicami albo opiekunami prawnymi lub faktycznymi uczestników OHP w procesie ich wychowania i kształcenia.

Hufce pracy, będące podstawowymi jednostkami OHP, realizują w szczególności zadania w zakresie:

 1) prowadzenia rekrutacji młodzieży ze środowisk lokalnych do hufców pracy;

 2) wychowania, profilaktyki i resocjalizacji młodzieży zagrożonej marginalizacją i niedostosowanej społecznie;

 3) umożliwienia uczestnikom OHP uzupełnienia wykształcenia ogólnego oraz zdobycia kwalifikacji zawodowych;

 4) organizowania imprez kulturalno-oświatowych, kół zainteresowań, zajęć klubowych oraz innych form spędzania wolnego czasu;

 5) współpracy z młodzieżowymi biurami pracy i urzędami pracy w znalezieniu zatrudnienia dla uczestników OHP;

 6) współpracy z rodzinami, szkołami, placówkami wychowawczymi, ośrodkami pomocy społecznej, sądami, pracodawcami, poradniami psychologiczno-pedagogicznymi w celu ułatwienia integracji młodzieży ze środowiskiem.

Ośrodki szkolenia i wychowania oraz hufce pracy mogą prowadzić:

 1) usługi w zakresie poradnictwa i informacji zawodowej dla uczestników OHP;

 2) świetlice środowiskowe i poradnictwo oraz informację zawodową dla młodzieży ze środowisk lokalnych;

 3) warsztaty szkoleniowo-produkcyjne dla uczestników OHP.

Uczestnicy OHP na każdym etapie kształcenia mogą korzystać z informacji zawodowej i usług poradnictwa zawodowego, świadczonych przez wyspecjalizowane jednostki OHP.

 Europejski Fundusz Społeczny i wymiana międzynarodowa

Od dnia przystąpienia Polski do Unii Europejskiej Ochotnicze Hufce Pracy rozpoczęły realizację projektów współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego – w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich.

W latach 2007-2013, zgodnie z zapisami Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, OHP są nadal głównym projektodawcą w zakresie realizacji usług na rzecz młodzieży zagrożonej marginalizacją bądź wykluczeniem społecznym.

Ochotnicze Hufce Pracy pozyskują środki finansowe na realizację swoich programów nie tylko z Unii Europejskiej, ale także z Ministerstwa Edukacji Narodowej, Programu „Młodzież”, Polsko-Niemieckiej Współpracy Młodzieży (PNWM).

Realizowane programy są przedsięwzięciami o charakterze społeczno-kulturalnym i oświatowym oraz praktyk zawodowych. Umożliwiają one młodym ludziom z różnych państw bezpośredni kontakt, sprzyjają znoszeniu barier kulturowych i językowych, przezwyciężaniu stereotypów i tworzeniu świadomych, obywatelskich postaw. Są dla nich doskonałą okazją do poznania innych krajów i kultur, a także do propagowania wiedzy o własnym kraju.

Komenda Główna OHP koordynuje i nadzoruje współpracę z zagranicą, inicjuje kontakty z organizacjami spoza granic kraju, podejmuje negocjacje, pomaga w opracowywaniu programów i wniosków. Świadczy pomoc w zakresie pozyskiwania funduszy na realizację projektów.

Zobacz serwis: Praca małoletnich

Zapisz się na newsletter
Najlepsze artykuły, najpoczytniejsze tematy, zmiany w prawie i porady. Skoncentrowana dawka wiadomości z różnych kategorii: prawo, księgowość, kadry, biznes, nieruchomości, pieniądze, edukacja. Zapisz się na nasz newsletter i bądź zawsze na czasie.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

REKLAMA

Prawo
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Koniec z obciążaniem dzieci kosztami pobytu krewnych w DPS. Rząd zapowiada zmianę przepisów

Tylko osoby pełnoletnie powinny być zobowiązane do ponoszenia opłat za pobyt bliskich w domach pomocy społecznej – zapowiedziała wiceministra rodziny Katarzyna Nowakowska. To odpowiedź na apel Rzeczniczki Praw Dziecka, która alarmowała, że dziś ciężar finansowy może spaść również na małoletnich.

Nauczycielskie świadczenie kompensacyjne w 2025 roku. Ile wynosi, kto może uzyskać i jakich formalności trzeba dopełnić. 3 konieczne warunki

Nauczyciele, wychowawcy oraz inni pracownicy pedagogiczni, którzy urodzili się po 1948 roku, nie muszą czekać do 60. roku życia w przypadku kobiet ani do 65. roku życia w przypadku mężczyzn, aby otrzymać świadczenie z ZUS-u. Jeśli mają odpowiedni wiek, staż pracy i rozwiązali stosunek pracy, mogą na przykład skorzystać z nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego.

Sąd: Z Konstytucji RP wynika, że babcia ma prawo do świadczenia 300 zł [Dobry Start]

Spór z ZUS wygrała babcia dziecka - opiekuje się nim od śmierci jego matki. Opieka nie była potwierdzona sądownie, tj. nie ustalono pieczy bieżącej czy zastępczej oraz nie ustalono babci prawnym opiekunem dziecka. Wiadomo również, że skarżąca wystąpiła z wnioskiem do Sądu celem umieszczenia dziecka w jej rodzinie zastępczej, lecz sąd do chwili obecnej nie wydał żadnych orzeczeń regulujących.

„Ozłocony” projekt ustawy o rynku kryptoaktywów. Po co Polsce surowsze przepisy niż wymaga UE?

Projekt ustawy o rynku kryptoaktywów trafił parę dni temu do Sejmu. Celem tego projektu powinno być uszczegółowienie i doprecyzowanie, w zakresie w jakim jest to konieczne, rozwiązań wprowadzanych unijnym rozporządzeniem MICA. To jednak zbyt mało ambitne zadanie dla Ministra Finansów, twórcy projektu, który postanowił pokryć przepisy unijne warstwą krajowego, "normatywnego złota". Zobaczmy, na ile przepisy projektu stały się przedmiotem tzw. gold-platingu i co z tego wynika w praktyce.

REKLAMA

Może czas, aby sąd mógł zmusić ZUS do odpuszczenia ścigania za niezapłacone składki? Jak jest rak, hospicjum, śmierć bliskich, utrata majątku?

Problemem udzielania przez ZUS ulg w postaci umorzenia zaległości w składkach jest to, że jest to decyzja całkowicie uznaniowa (po stronie ZUS). Osoba wnioskująca o taką ulgę może spełniać na 1000% zasady współżycia społecznego, które uzasadniają ulgę, a ZUS można tylko o nią prosić. I ZUS nie musi jej przyznać. Można stracić cały majątek w pożarze, być w stanie przedagonalnym w hospicjum, stracić rodzinę w wypadku samochodowym. A i tak ZUS może odmówić umorzenia zaległych składek w tym znaczeniu, że nie można ZUS zmusić do przyznania ulgi. Żaden sąd nie może wydać wyroku “Zmuszam ZUS do przyznania ulgi w kwocie 5000 zł w postaci umorzenia zaległych składek ZUS bo wnioskodawca choruje na raka w fazie przerzutów i zostało mu nie więcej niż 12 miesięcy życia “. Sąd może tylko wskazywać, że ZUS naruszył przepisy o umarzaniu zaległości bo nie zrobił tego, gdy sytuacja wnioskującego o ulgę, uzasadnia jej przyznanie.

Adwokat: TSUE potwierdzi uczciwość postanowień umów kredytowych odwołujących się do WIBOR

Postanowienia umów kredytowych odwołujące się do wskaźnika referencyjnego WIBOR w ogóle nie powinny stanowić przedmiotu badania pod kątem ewentualnej abuzywności – uważa adwokat Wojciech Wandzel. Jego zdaniem Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawie C-471/24 potwierdzi uczciwość postanowień umownych odwołujących się do WIBOR.

Jest ustawa o osobach starszych (czyli 60 plus). Co to daje?

Mało osób ma świadomość, a szczególnie osób starszych, że polityka senioralna w naszym kraju jest do tego stopnia rozwinięta, że jest specjalna ustawa o osobach starszych. Ustawa choć krótka to dość istotna dla praw seniorów, którzy mają ukończony 60 rok życia, czyli są tzw. seniorami 60 plus. Ustawa jest też istotna z perspektywy obowiązków państwa względem seniorów. Co zatem daje to prawo?

ZUS: Po nowelizacji mundurowi będą dalej informować o swoich finansach. Zwykły emeryt albo rencista już nie

Warunkiem łączenia wcześniejszej emerytury albo renty z dochodami z pracy jest nieosiąganie zbyt wysokich limitów dochodów z pracy. Do tej pory co roku trzeba było o kwotach przychodów informować ZUS. W ramach deregulacji zniknie obowiązek zawiadamiania przez emeryta lub rencistę ZUS (jako organu rentowego) o wysokości osiąganego przychodu. Nie jest to już potrzebne bo ZUS sam sobie te informacje sprawdzi. Obowiązek informowania ZUS o przychodach dotyczy tylko dwóch przypadków - 1) mundurowi, którzy pobierają uposażenie oraz 2) osoby, które osiągają przychody za granicą.

REKLAMA

Energia wiatrowa w Polsce: jak daleko wiatraki od zabudowań? Co zrobi Prezydent Nawrocki?

Karol Nawrocki deklarował w kampanii wyborczej poparcie dla „rozsądnej transformacji energetycznej”. W praktyce jednak jego wypowiedzi sugerują sceptycyzm wobec polityki Zielonego Ładu oraz brak entuzjazmu dla dynamicznego rozwoju odnawialnych źródeł energii – w tym energetyki wiatrowej. Prezydent Elekt podkreśla wagę źródeł konwencjonalnych – mimo ich wysokich kosztów i negatywnego wpływu na klimat.

Bon leczniczy zamiast 13. i 14. emerytury: czy to koniec z dodatkowymi pieniędzmi? Nowy pomysł na wsparcie seniorów

Nie da się ukryć, że seniorzy przyzwyczaili się już do otrzymywania dodatkowego wsparcia finansowego w postaci 13. i 14. emerytury. Świadczenia te okazały się wręcz stałym elementem polityki senioralnej, w ramach szeroko rozbudowanej polityki społecznej w Polsce. Dla wielu seniorów rzeczywiście jest to realne wsparcie finansowe, które pomaga niekiedy związać koniec z końcem. Odebranie tych kilku tysięcy to byłby cios dla tych osób. Jednak coraz częściej pojawiają się głosy, że jednorazowe dodatki nie rozwiązują systemowych problemów osób starszych – zwłaszcza w obszarze zdrowia. Czy zamiast gotówki lepszym rozwiązaniem byłby zatem bon leczniczy? Przyjrzyjmy się tej propozycji i ocenimy jej skutki.

REKLAMA