Czas pracy kierowcy - przerwy i odpoczynek

Po jakim czasie prowadzenia pojazdu trzeba zrobić przerwę?

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia WE 561/2006 z dnia 15 marca 2006 r., kierowca powinien wykonać przerwę w jeździe trwająca co najmniej 45 minut po 4,5 godziny prowadzenia pojazdu. Chyba że rozpoczyna on w tym momencie okres odpoczynku (dziennego lub tygodniowego).

Zobacz także: Kontrola Inspekcji Transportu Drogowego - zawiadomienie i kara

Przerwę 45 minutową może zastąpić przerwa co najmniej 15-minutowa, po której nastąpi przerwa co najmniej 30-minutowa (istotna jest kolejność), rozłożone w czasie w taki sposób, aby zachować zgodność z przepisami akapitu pierwszego (czyli druga część musi rozpocząć się najpóźniej po 4,5 h jazdy bez przerwy).

Polecamy: Podróże służbowe. Zasady delegowania i rozliczania

W przytoczonym przepisie nie zostało zawarte żadne minimum lub maksimum czasu jazdy, po którym należy zrobić pierwszą część z dzielonej przerwy. W praktyce może dojść do sytuacji, w której po pierwszej minucie jazdy kierowca zatrzyma się na 15 minut, a następnie przez 4 godziny 29 minut będzie prowadził pojazd, do czasu odebrania przerwy 30-minutowej, po której może rozpocząć kolejny okres prowadzenia pojazdu.

Czy kierowca, który wykonał 45 minut przerwy w związku z jazdą ciągłą musi robić dodatkowy odpoczynek po 6 godzinach pracy?

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców po sześciu kolejnych godzinach pracy kierowcy przysługuje przerwa przeznaczona na odpoczynek w wymiarze 30 lub 45 minut - w zależności od liczby godzin pracy w danej dobie (6 lub 9 godzin pracy).

Z uwagi na to, że przerwa dotyczy czasu pracy, a nie prowadzenia pojazdu, mogłoby się wydawać, że należy ją wykonać niezależenie od przerwy w jeździe. Art. 27 ust. 4 ww. ustawy precyzuje jednak, iż kierowca, który wykorzystał przerwę w prowadzeniu pojazdu przeznaczoną na odpoczynek zgodnie z art. 7 rozporządzenia nr 561/2006, (czyli przerwę 45-minutową po 4,5 godzinach jazdy) w pierwszych 6 godzinach pracy wykonuje przerwy, o której mowa powyżej.

Czy odpoczynek dzienny może być częścią odpoczynku tygodniowego?

Zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia nr 561/2006, dzienny okres odpoczynku może zostać przedłużony do rozmiarów regularnego lub skróconego tygodniowego okresu odpoczynku. W praktyce oznacza to, że kierowca, chcąc odebrać skrócony odpoczynek tygodniowy trwający np. 24 godziny, odbiera regularny odpoczynek dzienny, trwający 11 godzin, a następnie przedłuża ten odpoczynek o kolejne 13 godzin, w sumie odbierając 24 godziny odpoczynku. Mogą być one zaliczone jako skrócony odpoczynek tygodniowy.