Jak obliczyć ekwiwalent za urlop wypoczynkowy na przełomie roku?

Współczynnik ekwiwalentowy należy zastosować z dnia nabycia prawa do ekwiwalentu (dnia rozwiąza­nia umowy o pracę), bez względu na to, czy jest to urlop zaległy (za poprzedni rok), czy bieżący.

Pracownik nabywa prawo do ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy w dniu rozwiązania stosunku pracy. Nie ma przy tym znaczenia, że ma prawo do ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy za poprzedni 2014 r. Ważny jest rok nabycia prawa do ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy i właśnie z tego roku należy za­stosować współczynnik ekwiwalentowy. Zatem ustalając ekwiwalent za urlop wypoczynkowy w 2015 r., należy przyjąć współczynnik obowiązujący w 2015 r., tj. 21.

Pracownik zakończył pracę 31 grudnia 2014 r. Pracodawca wypłaca wynagrodzenia 10. dnia każ­dego następnego miesiąca. Ustalając podstawę wymiaru ekwiwalentu za urlop należy przyjąć stałe składniki wynagrodzenia przysługujące w grudniu 2014 r. Współczynnik do obliczania ekwiwalentu należy zaś przyjąć z tego roku, w którym pracownik nabył prawo do ekwiwalentu za urlop. W tym przypadku pracownik nabędzie prawo do ekwiwalentu za urlop 31 grudnia 2014 r., czyli w dniu rozwią­zania umowy o pracę. A zatem do naliczania ekwiwalentu trzeba przyjąć współczynnik obowiązujący w 2014 r., tj. 20,83, choćby ekwiwalent był wypłacany także za niewykorzystany urlop z lat poprzednich, np. za 2012 r.

Zobacz serwis: Urlopy pracownicze

Obliczanie ekwiwalentu za urlop

Ekwiwalent za urlop wypoczynkowy obliczamy w następujący sposób:

Krok 1. Ustalenie podstawy wymiaru ekwiwalentu

Do ustalenia wysokości ekwiwalentu za urlop niezbędne jest ustalenie podstawy wymiaru ekwiwalentu. W podstawie tej należy uwzględnić przeciętne wynagrodzenie pracownika:

• określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości (np. wynagrodzenie zasadnicze),
• przysługujące za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc (wyłączając stałe wynagrodzenie),
• przysługujące za okresy dłuższe niż 1 miesiąc.

Wynagrodzenie stałe (np. wynagrodzenie zasadnicze) należy uwzględnić z miesiąca nabycia prawa do ekwiwalentu. Natomiast zmienne składniki wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc (np. premia regulaminowa, prowizja), wypłacone w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu, trzeba uwzględnić w średniej wysokości.

W sytuacji gdyby pracownik pracował krócej niż 3 miesiące, to wynagrodzenie, jakie pracownik otrzy­mał w krótszym okresie, należy podzielić przez liczbę dni pracy, za które przysługiwało, a następnie po­mnożyć przez liczbę dni, jakie powinien pracownik przepracować (zgodnie z obowiązującym go rozkła­dem czasu pracy).