Zakaz reklamy adwokatów

- umieszczanie reklam w prasie i innych środkach masowego przekazu
- reklamowanie swojej osoby i działalności podczas wystąpień w mass-mediach
- redagowanie relacji prasowej, radiowej, telewizyjnej ze sprawy, w której adwokat udzielał pomocy prawnej
- inspirowanie przez adwokata relacji dziennikarskiej w środkach masowego przekazu oraz komentowanie w nich prowadzonej przez siebie sprawy

Ponadto zasady etyki zawodowej zabraniają pozyskiwania klientów w sposób sprzeczny z godnością zawodu, korzystanie z usług pośredników, narzucanie swoich usług, jak i przyciąganie klientów w sposób niezgodny z zasadami lojalności względem kolegów. 

Zgodnie z § 23 ust.1 zbioru zasad ustanowiono bezwzględny zakaz reklamy.

Zobacz: Czym jest ubezpieczenie ochrony prawnej?

W okresie międzywojennym generalnie obowiązywał prowadzenia jakiejkolwiek reklamy przez adwokatów. W uchwale Wydziału Wykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 6 lipca 1935r zapisano, że: „Adwokatowi nie wolno przyczyniać się do umieszczania nazwiska w spisie wymieniającym tylko niektórych adwokatów. Dotyczy to również inseratów w wydawnictwach uzależniających zamieszczenie od opłacenia prenumeraty jak i inseratów bezpłatnych”. Zabronione było również aby adwokaci zaznaczali poprzednie stanowisko zajmowane w sadzie, prokuraturze lub administracji.

W okresie powojennym (od 1945r. do 1989r.) kategoryczne stanowisko samorządu adwokackiego wobec zakazu reklamy było utrzymane. Tendencje do rozluźnienia zakazu reklamy zaobserwowano po wprowadzeniu w Polsce gospodarki wolnorynkowej. Odnotowano wtedy m.in. rozpowszechnianie przez adwokatów folderów reklamowych z ich nazwiskami wraz z dodatkowymi informacjami.

Pojawiła się także niebezpieczna tendencja do korzystania z płatnych usług naganiaczy. Tym nowym zjawiskom środowisko adwokatów przeciwstawiło się uznając, że adwokat wykonując swój zawód, zobowiązany jest nie tylko przestrzegać norm prawa, ale także obowiązujących norm etycznych i godności zawodu, bez których wykonywanie zawodu nie jest możliwe.

Potwierdzeniem tego stanowiska była uchwała Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 10 listopada 1995r., która potwierdziła zakaz reklamowania się, w tym w pismach zagranicznych. Z. Krzemiński twierdzi, że „długoletnie doświadczenie uczy, że najlepszą i najuczciwszą reklamą dla adwokatów jest fachowe i staranne wykonywanie zawodu. Tylko taka „reklama” zasługuje na akceptację. Każda inna prowadzi nieuchronnie do nadmiernej komercjalizacji, do obniżenia poziomu wykonywanych usług i w konsekwencji do obniżenia prestiżu zawodu adwokackiego”. 

Zobacz również serwis: Wykroczenia