REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Kary w prawie kościelnym

Subskrybuj nas na Youtube
Dołącz do ekspertów Dołącz do grona ekspertów
Małgorzata Bryła
Adwokat kościelny
Kodeks Prawa Kanonicznego./ Fot. Fotolia
Kodeks Prawa Kanonicznego./ Fot. Fotolia

REKLAMA

REKLAMA

Przyczyną kary jest zewnętrzne naruszenie normy karnej, świadomie i dobrowolne, dokonana tylko i wyłącznie przez siebie (przestępstwo własne), ciężko zawinione. Karanie czynów, Kościół uznał za ostateczny środek, po wcześniejszym wyczerpaniu wszystkich możliwości wpływu, oddziaływania mającego na celu skłonienie sprawcy do poprawy i zadośćuczynienia.

Zobacz również serwis: Rozwód kościelny

REKLAMA

Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 roku, prócz regulacji prawa małżeńskiego zawiera w sobie formalne i materialne przepisy kościelnego prawa karnego. Kodeks tej części przepisów poświęcił księgę VI „De sanctionibus In Ecclesia” (sankcje w kościele) i księga VII, która w części IV tyczy się procesu karnego.

Uprawnienie Kościoła do wymierzania kar gwarantuje kan. Kan. 1311 - Kościół posiada wrodzone i własne prawo wymierzania sankcji karnych wiernym popełniającym przestępstwo. Prawo to ma charakter wrodzony i służy do zachowania tożsamości i jedności Kościoła. Władza ta przysługuje niezależnie od władzy świeckiej i wchodzi w zakres rządzenia. Przy czyn należy podkreślić, że Kościół władzy karania nie uznaje za pierwszorzędny środek do zbawienia.

W ujęciu prawo-kanonicznym przez przestępstwo należy rozumieć zewnętrzne naruszenie ustawy lub nakazu poważnie poczytalne na skutek winy umyślnej i nieumyślnej.

Aby zaistniało przestępstwo muszą być spełnione następujące przesłanki:

Dalszy ciąg materiału pod wideo
  • szkoda publiczna, na skutek zewnętrznego naruszenia porządku prawnego
  • naruszenie to winno być z winy umyślnej
  • naruszona norma prawna, obwarowana jest sankcją karną.

W przypadku łączne wystąpienia ww. elementów prawodawca przewiduje, nałożenie na osobę lub osoby sankcji w postaci kar kanonicznej.

W obecnie obowiązującym prawodawstwie, wymienia się, następujące rodzaje sankcji karnych (kan. 1312 § 1);
1. Kary poprawcze, czyli cenzury,
2. Kary ekspiacyjne.

Ponadto stosowane są środki zaradcze i pokuty, pierwsze głównie dla zapobieżenia przestępstwom, drugie zaś raczej dla zastąpienia kary lub jej zwiększenia.

Ustawa może ustanowić inne kary ekspiacyjne, które pozbawiają wiernego jakiegoś dobra duchowego lub doczesnego i odpowiadają nadprzyrodzonemu celowi Kościoła.

Przyczyną kary jest zewnętrzne naruszenie normy karnej, świadomie i dobrowolne, dokonana tylko i wyłącznie przez siebie (przestępstwo własne), ciężko zawinione.

Pod pojęciem kary kanonicznej według ks. Myrchy należy rozumieć „dolegliwość, którą wymierza prawowita władza kościelna, pozbawiając przestępcę dobra materialnego lub duchowego".

Cel: poprawa przestępcy, przestrzeżenie innych, zadośćuczynienie naruszonemu porządkowi.

Cel wymierzenia kary kanonicznej był zmienny i w zależności od okresu, w jakim znajdował się Kościół zwracano uwagę na różne elementy. W początkach prawa kanonicznego, w Dekrecie Gracjana określano, że celem kary jest poprawa przestępcy. Kara ma służyć nie tylko celowi odwetowemu. Podobnie Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 akcentował wymienione elementy, przy czym w komentarzach kładziono nacisk na cel odwetowy. Obecny kodeks wskazuje, że cele kary jest: naprawienie zgorszenia, doprowadzenie do poprawy. Kara ma służyć dobru jednostki i wspólnoty, której zło zostało wyrządzone.

Zobacz również: Gdzie szukać adwokata kościelnego?

Jak wcześniej było wspomniane, kary dzielą się na cenzury, ekspiacyjne, środki karne i pokutne. Cenzury to kary poprawcze, nalezą do nich ekskomunika, suspensa i interdykt. Cenzura wg. Kodeksu z 1917r. to kara pozbawiające chrześcijanina popełniającego przestępstwo, trwającego z uporem, pewnych dóbr duchowych i doczesnych, dopóki po porzuceniu uporu nie zostanie zwolniony. Wymieniana ekskomunika to najcięższa kara kościelna polegające na wyłączeniu chrześcijanina z wspólnoty kościelnej, zakaz korzystania z dóbr kościelnych, sprowadzające określone prawem skutki. Kodeks Prawa Kanonicznego wymienia skutki prawne ekskomuniki: Kan. 1331 - § 1. Ekskomunikowanemu zabrania się:

  • jakiegokolwiek udziału posługiwania w sprawowaniu Ofiary eucharystycznej lub w jakichkolwiek innych obrzędach kultu;
  • sprawować sakramenty i sakramentalia oraz przyjmować sakramenty;
  • sprawować kościelne urzędy lub posługi albo jakiekolwiek inne zadania, bądź wykonywać akty rządzenia.

REKLAMA

Określenie częściowa ekskomunika nadane jest karze interdyktu. Nazwa ta wynika z tego, że osoba jej podlega pozostaje we wspólnocie, przy czym pozbawiona jest pewnych dóbr określonych w kodeksie. Co do skutków interdyktu kodeks poświęca Kan. 1332 - Ukarany interdyktem jest związany zakazami, o których w kan. 1331, § 1, n. 1 i 2; jeśli zaś interdykt został wymierzony lub deklarowany, należy zachować przepis kan. 1331, § 2, n. 1.

Omówione kary dotyczą wszystkich zarówno osób duchownych, jak i świeckich. Specyficznym rodzajem kary poprawczej jest suspensa, która „zarezerwowana” jest tylko osobą duchownym. Jest to kara zabraniająca wykonywana jurysdykcji, nauczania, podejmowania aktów władza, pozbawiająca dochodów. Suspensa może mieć charakter ogólny i częściowy, jak to określa Kan. 1333 - § 1. Suspensa, która może być stosowana jedynie do duchownych, zabrania:

  • wszystkich lub tylko niektórych aktów władzy święceń;
  • wszystkich lub tylko niektórych aktów władzy rządzenia;
  • wykonywania wszystkich lub niektórych uprawnień lub zadań związanych z urzędem.

Kolejną grupą kar są kary ekspiacyjne. Cechą charakterystyczną tej kary jest zadośćuczynienie wspólnocie za wyrządzona krzywdą. Kodeks podaje następujące regulację. Kary te mogą być wymierzona na stałe bądź na ściśle określony czas lub nieokreślony. Kara ta ustaje z chwilą zadośćuczynienia za wyrządzona szkodę.
Kodeks podaje, że Kan. 1336 - § 1. Kary ekspiacyjne, które mogą obowiązywać przestępcę albo na stałe, albo na czas określony lub nieokreślony, oprócz innych, ustanowionych ewentualnie ustawą, są następujące:

1. zakaz lub nakaz przebywania na określonym miejscu lub terytorium;

2. pozbawienie władzy, urzędu, zadania, prawa, przywileju, uprawnienia, łaski, tytułu, odznaczenia, nawet czysto honorowego;

3. zakaz korzystania z tego, co wyliczono w n. 2, lub zakaz korzystania z tego w określonym miejscu lub poza określonym miejscem; tego rodzaju zakazy nigdy nie powodują nieważności;

4. karne przeniesienie na inny urząd;

5. wydalenie ze stanu duchownego.

Trzecią grupę kar, stanowią karne środki zaradcze i pokutne. Kodeks Prawa Kanonicznego wymienia dwa środki zaradcze: upomnienie oraz naganne.

REKLAMA

Upomnienie to pouczenie, zwrócenie uwagi na to, co należy czynić, a czego należy unikać. Tego typu środek prawny stosuje się wobec tych, którzy są w bliskiej okazji do popełnienia przestępstwa lub też w wyniku prowadzonego dochodzenia pada poważne podejrzenie popełnienia przestępstwa.

Naganna - to akt władcy jurysdykcyjnej, karci tego, kto narusza porządek. Udzielana jest temu, którego postępowanie powoduje zgorszenie oraz poważnie zakłóca porządek społeczny.
Innym wymienianym w kodeksie środkiem wobec osób mogących popełnić przestępstwo jest pokuta. W ujęciu prawnym pokuta, to obowiązek wykonania jakiegoś aktu religijnego, aktu miłosierdzia, nałożona w zakresie zewnętrznym np. pielgrzymka, jałmużna, modlitwa. Przy jej wymierzaniu przełożony bierze pod uwagę okoliczności czynu, jak i osobiste właściwości przestępcy.

Karanie czynów, Kościół uznał za ostateczny środek, po wcześniejszym wyczerpaniu wszystkich możliwości wpływu, oddziaływania mającego na celu skłonienie sprawcy do poprawy i zadośćuczynienia. Zgodnie z Kan. 1341 - Ordynariusz dopiero wtedy powinien wszcząć postępowanie sądowe lub administracyjne celem wymierzenia lub deklaracji kary, gdy uznał, że ani braterskim upomnieniem, ani naganą, ani też innymi środkami pasterskiej troski nie można w sposób wystarczający naprawić zgorszenia, wyrównać naruszonej sprawiedliwości i doprowadzić do poprawy winnego.

Zobacz również serwis: Sprawy karne

Zapisz się na newsletter
Najlepsze artykuły, najpoczytniejsze tematy, zmiany w prawie i porady. Skoncentrowana dawka wiadomości z różnych kategorii: prawo, księgowość, kadry, biznes, nieruchomości, pieniądze, edukacja. Zapisz się na nasz newsletter i bądź zawsze na czasie.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

REKLAMA

Prawo
Zapisz się na newsletter
Zobacz przykładowy newsletter
Zapisz się
Wpisz poprawny e-mail
Tablica alimentacyjna wycofana. Rozwiązanie będzie jeszcze konsultowane

Ministerstwo Sprawiedliwości wycofało się z zaproponowanych we środę tablic alimentacyjnych. Rozwiązanie zostanie jeszcze raz skonsultowane - poinformował rzecznik rządu Adam Szłapka po piątkowym posiedzeniu Rady Ministrów.

Sprzedała dom z babcią w środku. Prawo na to pozwala – ale senior zostaje sam

Pani Jadwiga przekazała wnuczce dom w zamian za opiekę. Ta go sprzedała – razem z zamieszkującą seniorką. Niewielu wie, że to możliwe. Co wtedy z obowiązkami? Czy nowy właściciel musi zapewnić opiekę? Prawniczka wyjaśnia, jak działa prawo dożywocia i czego się wystrzegać.

Sejm podejmie decyzje we wrześniu: Emerytury stażowe i asystencja osobista na agendzie posiedzenia

We wrześniu 2025 roku Sejm rozpatrzy kluczowe projekty dotyczące emerytur stażowych oraz asystencji osobistej dla osób z niepełnosprawnościami - zapowiedziała przewodnicząca sejmowej Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, Katarzyna Ueberhan z Lewicy.

Ponad 6 milionów Polaków z prawem do dłuższego urlopu, wyższych dodatków do wynagrodzenia i nagród od 1 stycznia 2026 r. Sejm zdecydował

Podczas posiedzenia Sejmu w dniu 22 lipca 2025 r., odbyło się pierwsze czytanie przygotowanej przez MRPiPS nowelizacji kodeksu pracy i kilku innych ustaw, która zakłada, że do stażu pracy, od którego zależy szereg uprawnień pracowniczych (m.in. prawo do dłuższego urlopu wypoczynkowego, wyższej odprawy, stażowych dodatków do wynagrodzenia i nagród jubileuszowych), mają zostać zaliczone m.in. okresy zatrudnienia na podstawie umów cywilnoprawnych oraz wykonywania własnej działalności gospodarczej. Zmiany będą miały wpływ na uprawnienia pracownicze ponad 6 mln Polaków.

REKLAMA

Tablica alimentacyjna. Pytania i odpowiedzi MS

Ministerstwo Sprawiedliwości przygotowało odpowiedzi na najważniejsze pytania dotyczące tablicy alimentacyjnej. Mają one pomóc w lepszym zrozumieniu zasad działania tablicy i jej praktycznego zastosowania. Jednocześnie resort podkreśla, iż tablica alimentacyjna nie ma mocy wiążącej.

Czego nie wolno robić na plaży? Lista 9 przykładów!

Upalny czas letni sprzyja odpoczynkowi nad wodą. Niektóre zachowania na plaży mogą wydawać się z pozoru niewinne, ale w praktyce mogą skutkować odpowiedzialnością karną.

Drastyczne pogorszenie sytuacji prawnej i życiowej obywateli Ukrainy - co dalej z ustawą?

Nowelizacja ustawy pomocowej dla obywateli Ukrainy może drastycznie pogorszyć ich sytuację prawną i życiową - wskazuje RPO w swoich uwagach do projektu zmian przepisów. O co dokładnie chodzi? Przedstawiamy kluczowe problemy i ich potencjalne skutki.

Jest decyzja w sprawie parkomatów i opłat za postój. Szykują się zmiany: ma być lepiej dla seniorów i osób z niepełnosprawnościami

Jest decyzja w sprawie parkomatów i opłat za postój. Sprawą zajął się sam Rzecznik Praw Obywatelskich co sprawiło, że Ministerstwo Infrastruktury zajęło oficjalne stanowisko w sprawie. Wydaje się, że szykują się zmiany, bo ma być lepiej dla seniorów i osób z niepełnosprawnościami - które dotychczas mogą mieć utrudniony dostęp do płatnego postoju.

REKLAMA

Gotówka w strefie płatnego parkowania: RPO interweniuje, rząd przyznaje rację kierowcom

Rzecznik Praw Obywatelskich Marcin Wiącek zwrócił się do ministra infrastruktury w sprawie skarg kierowców, którzy zostali obciążeni opłatami dodatkowymi, ponieważ nie mieli możliwości zapłaty za parkowanie gotówką. Problem dotyczy stref, w których zlikwidowano tradycyjne parkomaty, pozostawiając jedynie urządzenia obsługujące płatności bezgotówkowe. Ministerstwo Infrastruktury przyznaje, że każdemu kierowcy należy zapewnić realną możliwość uiszczenia opłaty w formie gotówkowej – co może oznaczać konieczność zmiany przepisów ustawy o drogach publicznych.

Koniec ze swobodnym obrotem gotówką: zgłoszenie obowiązkowe, odbiór tylko osobiście. Jakiej kwoty już nie wypłacisz bez formalności?

Coraz bardziej restrykcyjne stają się ograniczenia w obrocie gotówką – zarówno dla firm, jak i osób fizycznych. W Polsce przedsiębiorstwa już nie mogą realizować transakcji między sobą za więcej niż 15 000 zł gotówką, a od 2027 r. w całej Unii będą obowiązywały limity na maks. 10 000 € (z możliwością obniżenia do 3 000 €) . Co więcej, poza już obowiązującymi lub dopiero nadchodzącymi limitami, wprowadzane są nowe – niespotykane wcześniej rozwiązania. Wszystko „w trosce o walkę z finansowaniem terroryzmu".

REKLAMA