REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

Czy „rozwód kościelny” bez adwokata jest błędem? [WYWIAD]

Dawid Niemczycki
Prawnik, adwokat kościelny, ekspert w dziedzinie procesów o stwierdzenie nieważności małżeństwa
Wioleta Matela-Marszałek
Autorka licznych publikacji o tematyce prawnej
Adwokat kościelny stymuluje i dynamizuje proces o orzeczenie nieważności małżeństwa, przedstawiając uwagi i zastrzeżenia osoby biorącej udział w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa./Fot. Shutterstock
Adwokat kościelny stymuluje i dynamizuje proces o orzeczenie nieważności małżeństwa, przedstawiając uwagi i zastrzeżenia osoby biorącej udział w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa./Fot. Shutterstock
shutterstock

REKLAMA

REKLAMA

„Rozwód kościelny” bez adwokata jest błędem – przekonuje adwokat kościelny Dawid Niemczycki. W wywiadzie dla portalu Infor.pl prawnik kanonista podpowiada na czym polega rola adwokata kościelnego w procesie, czym kierować się przy wyborze właściwego pełnomocnika i ile to kosztuje.

Wioleta Matela-Marszałek, Infor.pl: Kim jest adwokat kościelny? Jak można opisać jego rolę w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa?

REKLAMA

REKLAMA

Dawid Niemczycki, adwokat kościelny: Adwokat kościelny to – wbrew powszechnej opinii – nie tylko osoba duchowna, lecz także i świecka, zarówno kobieta, jak i mężczyzna. Nie jest to jednak jakakolwiek osoba, lecz taka, która posiada odpowiednie kwalifikacje prawne określone przez kompetentną władzę kościelną zawarte w przepisach prawa kanonicznego.

Rolą adwokata kościelnego jest nie tylko świadczenie pomocy prawnej osobom starającym się o – błędnie określany – „rozwód kościelny”. Adwokat kanoniczny dzięki swojemu profesjonalizmowi i kompetencji pomaga każdemu zainteresowanemu procesem o – mylnie definiowane – „unieważnienie małżeństwa”. Dlatego też pomiędzy pojęciem adwokat kościelny a wsparcie należy postawić znak równości. Co więcej, prawnik kościelny stymuluje i dynamizuje proces o orzeczenie nieważności małżeństwa, przedstawiając uwagi i zastrzeżenia osoby biorącej udział w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa.

Polecamy: Darowizny, testamenty, spadki (PDF)

REKLAMA

Wspominał Pan o kwalifikacjach, które powinien spełniać adwokat kościelny. Jakie to są wymagania?

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Adwokat kanonista powinien być: pełnoletni, nienaruszonej sławy, co do zasady katolikiem, prawdziwie biegłym w prawie kanonicznym, np. posiadając stopień licencjata kościelnego zgodnie z Konstytucją Apostolską Sapientia Christiana lub doktorem prawa kanonicznego oraz zatwierdzonym przez biskupa. Tak stanowi Kodeks Prawa Kanonicznego oraz Instrukcja procesowa Dignitas connubii.

W tym miejscu pragnę zaapelować do osób szukających pomocy prawnej w obszarze – błędnie określanego – „rozwodu kościelnego”. Proszę zwrócić szczególną uwagę, czy osoba określająca się mianem adwokata kościelnego, np. świecki adwokat i radca prawny, posiada wszelkie kwalifikacje do sprawowania funkcji adwokata kościelnego. Zwłaszcza należy sprawdzić czy taki prawnik kanonista ukończył studia z zakresu prawa kanonicznego oraz czy posiada zatwierdzenie biskupa diecezjalnego do wykonywania funkcji adwokata przy danym sądzie kościelnym mieszczącym się obok kurii.

Jest to niezwykle ważne, gdyż nie posiadając odpowiednich kwalifikacji, nie może on występować przed sądem biskupim. Co więcej, taki „adwokat kościelny” udzieli błędnej porady prawnej z zakresu kanonicznego prawa małżeńskiego za którą i tak będzie trzeba zapłacić.

Obecnie wiele osób oferuje usługi reprezentowania stron w procesie małżeńskim. Komu można zaufać?

Niestety zdarzają się sytuacje – co przyprawia mnie o dreszcze – że osoba reklamująca się jako kompetentna do napisania „wniosku o rozwód kościelny” jest teologiem i psychologiem, nie mającym nic wspólnego z prawem kanonicznym. Tak samo z reklamami o „pomocy w unieważnieniu małżeństwa”, które tworzy adwokat i radca prawny. Otóż wszyscy oni nie mogą tytułować się jako adwokat kościelny. Należy o tym pamiętać, aby uniknąć nieprzyjemności.

W pierwszej kolejności należy sprawdzić opinie – np. w Mapach Google – o osobie określającej się jako adwokat kościelny. Ponadto zachęcam do sprawdzenia strony internetowej takiej osoby, gdyż tam – np. w zakładce uprawnienia – powinny znajdować się skany dyplomów potwierdzających ukończenie studiów z zakresu prawa kanonicznego oraz dekrety biskupów zatwierdzających do pełnienia funkcji adwokata przy danym sądzie kościelnym.

Jeżeli strona internetowa takich dokumentów nie posiada, to należy poprosić osobę mieniącą się prawnikiem kanonistą o ich przesłanie na adres e-mail zainteresowanego. Jeżeli tego nie uczyni albo będzie to jedynie dyplom poświadczający możliwość wykonywania zawodu adwokata, radcy prawnego, teologa czy psychologa, to należy zaniechać korzystania z usług takiej osoby. Warto o tym także poinformować szersze grono osób, np. umieszczając odpowiednią opinię na stronach typu: Facebook czy Mapy Google. Dzięki temu każdy z nas może pomóc uniknąć narażenia się na nieuczciwych „prawników kościelnych”.

Czy pełnomocnikiem strony może być tylko adwokat kościelny?

Pełnomocnik procesowy i adwokat kościelny to na gruncie prawa kanonicznego dwie odrębne funkcje, przez co stawiane są im odmienne inne wymagania.

Pełnomocnikiem może być każda pełnoletnia osoba, która jest jednocześnie nienaruszonej sławy, np. członek rodziny lub znajomy strony powodowej albo pozwanej.

Prawnik kanoniczny – podobnie jak pełnomocnik – także musi być pełnoletni oraz posiadać dobrą opinię w społeczeństwie. Jednak to nie wystarczy, gdyż stawiane są przed nim dodatkowe wymogi. Musi być on również katolikiem – chyba że biskup diecezjalny postanowi inaczej – oraz prawdziwie biegłym w zakresie kanonicznego prawa małżeńskiego, np. uzyskując stopień doktora lub przynajmniej licencjata naukowego, nazywanego kościelnym lub rzymskim.

Co więcej, prawnik kanonista musi posiadać zatwierdzenie przez biskupa diecezjalnego stojącego na czele danej diecezji, w której toczy się proces o – niepoprawnie określane – „unieważnienie ślubu kościelnego”. To wszystko powoduje, iż rozmawia z nami dobry adwokat kościelny.

Zaskakującym może być fakt, iż równocześnie można ustanowić tylko jednego pełnomocnika, ale kilku adwokatów kościelnych. Jednakże najczęściej jest tak, iż funkcję pełnomocnika procesowego pełni ta sama osoba, która jest jednocześnie adwokatem sądu kościelnego. Dzięki temu może np. reprezentować osobę przed sądem kościelnym ad causam (ad casum), czyli w konkretnej sprawie.

Gdzie zatem powinniśmy udać się w poszukiwaniu adwokata kościelnego? Czy we własnej parafii można uzyskać kontakt do profesjonalisty?

Parafia nie jest dobrym źródłem informacji, gdyż nie każdy duchowny jest znawcą prawa kanonicznego, ale oczywiście są wyjątki. Wszystkie informacje można znaleźć w Internecie. Najlepiej jest wyszukiwać poprzez frazy „kancelaria kanoniczna”, „adwokat kanoniczny” czy „prawnik kanoniczny”, gdyż wówczas mamy pewność, że trafimy do osób specjalizujących się w procesach o stwierdzenie nieważności małżeństwa. Oczywiście aktualne pozostaje to, co zostało powiedziane powyżej, czyli konieczność zwrócenia uwagi na nieuczciwych radców prawnych czy adwokatów mieniących się kościelnymi.

Niektórzy adwokaci kościelni umożliwiają zbadanie szans w procesie o – błędnie określany – „rozwód kościelny” nieodpłatnie w ramach wstępnej konsultacji. Warto z tego skorzystać, gdyż pozwala to na ocenę własnej sytuacji, bez konieczności ponoszenia jakichkolwiek kosztów. Dzięki temu można dowiedzieć się o wiele więcej niż z wiedzy zamieszczonej w Internecie.

Czy możliwe jest samodzielne prowadzenie sprawy o tzw. „unieważnienie małżeństwa” przed trybunałem kościelnym?

Samodzielne działanie w procesie jest jak leczenie na własną rękę. Można, ale po co narażać się na powikłania albo inne nieprzyjemności? Skoro idziemy do lekarza z chorobą ciała, to dlaczego nie pójść do adwokata kościelnego z chorobą duszy? Dlatego też tzw. „rozwód kościelny” bez adwokata jest błędem.

Mój brak rekomendacji dla samodzielnego prowadzenia sprawy o stwierdzenie nieważności małżeństwa wynika z kilku przyczyn. Przede wszystkim dlatego, że proces o orzeczenie nieważności małżeństwa toczy się przed sądem – w tym przypadku – biskupim. Jak w każdym sądzie mamy do czynienia z szeregiem norm i przepisów prawnych regulujących dane postępowanie. Osoba nie mająca na co dzień styczności z procesami o – niepoprawnie określany – „rozwód kościelny”, nie wie o nich nic, poza wiedzą wyniesioną z Internetu. Najczęściej skończy się to zatem odrzuceniem skargi powodowej, nazywanej jako wniosek lub pozew albo – w razie jej przyjęcia – brakiem wyroku orzekającego tzw. „unieważnienie ślubu kościelnego”, czyli stwierdzenie nieważności małżeństwa. Wówczas i tak osoba zainteresowana poszukuje prawnika kanonisty, aby została zredagowana przez niego apelacja i jej uzasadnienie (poparcie) do sądu drugiej instancji.

Proces o tzw. „unieważnienie małżeństwa” jest odrębny od procesu o rozwód świecki (cywilny). Strony jednak są przekonane, że skoro przeszły proces w sądzie świeckim, to zrobią to i w kościelnym. Prawda jest jednak inna. Proces kościelny trwa średnio około 2 lat, a czasami i dłużej. Strona – powodowa lub pozwana – nieznająca prawa kanonicznego może go wydłużyć o dodatkowe kilka lat wskutek niedotrzymywania terminów, wskazania nieodpowiednich świadków czy ignorowania zaleceń sądu duchownego. Nie mówiąc już o zmierzeniu się z osobą, jaką jest Obrońca Węzła Małżeńskiego, która za wszelką cenę broni ważności zawartego sakramentalnego związku małżeńskiego.

Adwokat od (do) „rozwodu kościelnego” poprzez swoją wiedzę i doświadczenie jest w stanie zahamować potencjalną obstrukcję procesową, a w szczególnych przypadkach skierować sprawę do szybszego rozpatrzenia. Ma to miejsce wówczas, gdy zostanie zastosowany proces skrócony przed Biskupem (processus brevior coram Episcopo), który umożliwia zmniejszenie czasu postępowania z kilku lat do kilku miesięcy.

I na koniec ważna kwestia: czy usługi adwokata kościelnego są drogie?

Pytania o koszty procesu o – niepoprawnie określany – „rozwód kościelny” są jednymi z najczęściej zadawanych. Podobnie dzieje się z zagadnieniami „ile kosztuje adwokat kościelny” oraz jaki ma cennik. Tak, jak duże zainteresowanie wzbudza cena, tak istnieje bardzo dużo nieprawdziwych informacji z tym związanych oraz mitów powielanych przez media.

Jakiś czas temu natrafiłem na artykuł, który wskazywał, iż tzw. „rozwód kościelny” kosztuje więcej, niż dziesięciokrotność płacy minimalnej. Takie kwoty jednak nie występują wśród adwokatów kanonicznych. Jeżeli miały one miejsce, to – jak przypuszczam – wśród adwokatów czy radców prawnych nie posiadających uprawnień do występowania przed sądami biskupimi. Ten przykład pokazuje, jak trzeba być czujnym na wszelkie ogłoszenia od osób nie będących adwokatami sądu kościelnego.

W rzeczywistości koszty prawnika kanonisty świadczącego pomoc w procesie o tzw. „unieważnienie ślubu kościelnego” są zdecydowanie niższe i nie przekroczą one kilkuset złotych miesięcznie. Nie sposób jednak odpowiedzieć na to pytanie precyzyjnie bez znajomości historii małżeństwa. Zwłaszcza, gdy nie wiemy jaki jest stopień skomplikowania sprawy, gdzie będzie toczyć się sprawa oraz w jakim charakterze będzie występował prawnik kanoniczny, tzn. czy będzie w tym procesie jako doradca prawny, zajmujący się doradzaniem i sporządzaniem pism procesowych czy może jako pełnomocnik i adwokat kościelny, który działa w imieniu i na rzecz strony procesowej, występując za nią przed sądem kościelnym, a tym samym dokonując wszelkich czynności procesowych.

Przestrzegam przed poleganiem na niesprawdzonych informacjach o cenie – błędnie określanego – „rozwodu kościelnego” zaczerpniętych z Internetu. Takie działanie może jedynie odstraszyć osobę zainteresowaną rozpoczęciem procesu o stwierdzenie nieważności małżeństwa, a tym samym zamknąć jej drogę do niektórych sakramentów na bardzo długi czas. O tym, ile kosztuje adwokat kościelny można dowiedzieć się kontaktując się z nim bezpośrednio. I to on jest najlepszym źródłem wiedzy.

Bardzo dziękuję za rozmowę.

Polecamy serwis: Rozwód kościelny

Źródło: INFOR

Oceń jakość naszego artykułu

Dziękujemy za Twoją ocenę!

Twoja opinia jest dla nas bardzo ważna

Powiedz nam, jak możemy poprawić artykuł.
Zaznacz określenie, które dotyczy przeczytanej treści:
Autopromocja

REKLAMA

QR Code

© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.

REKLAMA

Prawo
Ci, którzy robią pranie w ten sposób, będą za to słono płacić. Nie ma litości, są kary. To nawet 5 tysięcy złotych!

Puszczenie w ruch automatycznej pralki w nocy, kiedy można skorzystać z niżej taryfy za prąd, może się skończyć finansową katastrofą dla tych, którzy robią to w mieszkaniu w bloku? Okazuje się, że za ten sposób szukania oszczędności grozi… kara sięgająca nawet 5 tysięcy złotych. Jak to możliwe!

Likwidacja abonamentu RTV nie wcześniej niż w 2027 r. - jest pierwszy prawny konkret. A co w zamian? Kto będzie płacił na publiczną telewizję i radiofonię?

O likwidacji abonamentu RTV mówiło się wiele od dłuższego czasu. Mamy wreszcie pierwszy prawny konkret w tej sprawie, a jest nim projekt nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji oraz niektórych innych ustaw, którego obszerne założenia zostały opublikowane 5 grudnia 2025 r. w Wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów. W tych założeniach wprost planowane jest uchylenie ustawy o opłatach abonamentowych, a co za tym idzie likwidację obowiązku płacenia tzw. abonamentu RTV. Za opracowanie gotowego projektu jest odpowiedzialna Marta Cienkowska Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Projekt – zgodnie z założeniami MKiDN- ma być przyjęty przez Radę Ministrów i skierowany do Sejmu w II albo III kwartale 2026 r. A zatem – jeżeli wszystko pójdzie po myśli projektodawców – likwidacja abonamentu RTV będzie możliwa najwcześniej od 2027 roku.

Koniec z nadużywaniem przez pracodawców B2B, umów zlecenia i umów o dzieło – 1 stycznia 2026 r. zostaną one przekształcone w umowy o pracę. PIP zyskuje uprawnienia, jakich nie miał dotąd żaden inny urząd

W dniu 4 grudnia br. Stały Komitet Rady Ministrów przyjął projekt reformy Państwowej Inspekcji Pracy. Zakłada on m.in. uprawnienie Państwowej Inspekcji Pracy (PIP) do wydawania decyzji administracyjnych o przekształceniu nieprawidłowo zawartych umów cywilnoprawnych (czyli umów zlecenia i umów o dzieło) oraz B2B w umowy o pracę. Ma to istotnie ograniczyć nadużycia pracodawców względem pracowników, polegające na zawieraniu przez nich umów cywilnoprawnych lub nawiązywaniu stosunku B2B z pracownikami, w warunkach, w których powinna zostać zawarta z nimi umowa o pracę.

Masz słup na działce? Ten wyrok TK otwiera Ci drogę do wynagrodzenia za bezumowne korzystanie przez firmę przesyłową. Nie można zasiedzieć służebności gruntowej o treści służebności przesyłu

W dniu 2 grudnia 2025 r. Trybunał Konstytucyjny wyrokiem w sprawie P 10/16 orzekł, że art. 292 w związku z art. 285 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2025 r. poz. 1071, ze zm.), rozumiane w ten sposób, że umożliwiają nabycie przez przedsiębiorcę przesyłowego lub Skarb Państwa, przed wejściem w życie art. 305(1)-305(4) ustawy – Kodeks cywilny, w drodze zasiedzenia służebności gruntowej odpowiadającej treścią służebności przesyłu, są niezgodne z art. 21 ust. 1, art. 64 ust. 2 i 3 w związku z art. 31 ust. 3 oraz art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Trybunał uznał, że dotychczasowe orzecznictwo dopuszczające możliwość nabycia służebności odpowiadającej treścią służebności przesyłu naruszyło zasadę numerus clausus praw rzeczowych kreując niespójny systemowo rodzaj służebności, przez co doszło do ograniczenia prawa własności. Właściciele nieruchomości nie byli bowiem w stanie przewidzieć skutków braku swojej aktywności czyli utraty swoich praw względem nieruchomości skoro przed rokiem 2008 r. nie istniała służebność przesyłu. Wyrok ten jest bardzo ważny dla przedsiębiorstw przesyłowych, które nie posiadają tytułu prawnego do posadowionych na nieruchomościach innych osób urządzeń, jak również dla tysięcy właścicieli działek, przez które te urządzenia przebiegają. O ile dla tej drugiej grupy osób to bardzo dobra wiadomość bo otwiera przed nimi nowe możliwości, o tyle dla przedsiębiorstw przesyłowych wyrok Trybunału oznacza duże kłopoty i jeszcze większe koszty.

REKLAMA

Bon senioralny 2026 - ile, dla kogo, kryteria dochodowe. Rzadko kto dostanie 2150 zł co miesiąc: tylko niektórzy seniorzy 85+ najbardziej potrzebujący pomocy

W 2026 roku ma wejść w życie ustawa o bonie senioralnym. Głównym celem tej ustawy ma być wsparcie finansowe osób aktywnych zawodowo w zapewnieniu opieki nad członkami ich rodzin - seniorami w wieku 75 lat lub więcej. Projekt tej ustawy – przygotowany przez Ministra ds. Polityki Senioralnej - jest obecnie na finiszu rządowych prac legislacyjnych (obecnie na etapie Stałego Komitetu Rady Ministrów) i nie został jeszcze wniesiony do Sejmu. Zatem ustawa ta ma bardzo niewielkie szanse wejść w życie 1 stycznia 2026 r. – jak przewiduje obecny projekt.

Komisja. WZON albo PZON. Trzy pytania. I z orzeczenia o niepełnosprawności znika niepełnosprawność
W 2026 r. opiekun + osoba niepełnosprawna nie będą mieli 7421 zł. Opiekun nie pójdzie też do pracy

Pierwsza oczekiwana przez osoby niepełnosprawne zmiana, to łączenie: 1) świadczenia wspierającego (otrzymuje osoba niepełnosprawna - przeszło 4000 zł w wariancie 100 punktów - dokładnie jest to 4134 zł) i 2) pielęgnacyjnego (otrzymuje opiekun - w 2026 r. przeszło 3000 zł - dokładnie 3287 zł). Dałoby to poważną kwotę do 7421 zł miesięcznie według wysokości świadczeń do końca lutego 2026 r. O ile świadczenie wspierające WZON i ZUS przyznaliby w maksymalnym wymiarze (za 100 punktów). Od marca 2026 r. (po podwyżkach świadczenia wspierającego) byłoby jeszcze więcej. No, ale nie będzie możliwości łączenia tych popularnych świadczeń. To już pewne, że tak nie będzie. Dlaczego? To oczywiste - nie ma środków w budżecie. Druga oczekiwana przez osoby niepełnosprawne zmiana to zgoda przepisów na możliwość pójścia do pracy przez opiekuna osoby niepełnosprawnej (mającego stare świadczenie pielęgnacyjne). Dziś opiekun musi wybrać - 1) praca albo 2) opieka nad np. schorowaną matką. W 2026 r. obie zmiany (łączenie świadczeń i łączenie pracy z opieką) są nierealne (na dziś) do wprowadzenia. Dużo się dyskutowało o tym w środowisku osób niepełnosprawnych, były nadzieje, ale rząd nie wprowadzi tych zmian.

NSA walczy z patologią w MOPS. Urzędnicy seryjnie uznają niepełnosprawnych za osoby samodzielne i bez świadczeń

Twoja mama ma orzeczenie o niepełnosprawności (stopień znaczny). Choroba jest bardzo poważna i mama waży 30 kg. Przychodzi Pani z MOPS. Daje mamie do wypełnienia ankietę. Przeprowadza wywiad środowiskowy. I Pani z MOPS uznaje, że z mamą nie jest tak źle. Twoja mama jest według niej całkiem sprawna. Bo np. da radę przetuptać sama do łazienki. Albo sama (choć z trudem i niezgrabnie) zrobi herbatę. W konsekwencji Tobie nie przysługuje stare świadczenie pielęgnacyjne (w 2026 r. 3287 zł miesięcznie). Zastanawiasz się. Pani z MOPS nie jest lekarzem. I właśnie podważyła zapisy orzeczenia o niepełnosprawności wystawionego przez lekarza. Ankietą (mama odpowiadała na pytania, co może sama zrobić) oraz wywiadem środowiskowym. Ten opis to dzień codzienny rodzin z osobami niepełnosprawnymi. Jest to patologia występująca w całej Polsce. MOPS nie tylko nie widzą łamania prawa przez siebie, ale przyjęły, że mają wręcz obowiązek dopełniać swoimi ustaleniami z wywiadu środowiskowego (i ankiet) decyzje lekarzy zawarte w orzeczeniach o niepełnosprawności. Tymczasem sędziowie NSA mówią "Tak nie wolno. Nie macie prawa".

REKLAMA

Zleceniobiorca może korzystać z samochodu, ale musi zapłacić podatek. Tylko jak to prawidłowo policzyć?

Nie tylko pracownik uzyskuje przychód, gdy korzysta ze służbowego samochodu na potrzeby prywatne. Ale tylko w jego przypadku ten przychód określa się ryczałtowo. Co to oznacza i jak to prawidłowo policzyć?

Nowe świadczenie dla seniorów: bon senioralny 2150 zł miesięcznie. Decyduje średni miesięczny dochód

Rząd kończy prace nad trzema rozwiązaniami, które mają odmienić życie osób starszych w Polsce. Bon senioralny, najem senioralny oraz nowy program dziennych miejsc pobytu to kompleksowy pakiet wsparcia, który ma zapewnić seniorom bezpieczeństwo, lepsze warunki mieszkaniowe i codzienną opiekę. Minister Marzena Okła-Drewnowicz zapowiada, że to początek nowej jakości w polityce senioralnej – opartej na godności, aktywności i realnym wsparciu dla osób starszych oraz ich rodzin.

Zapisz się na newsletter
Najlepsze artykuły, najpoczytniejsze tematy, zmiany w prawie i porady. Skoncentrowana dawka wiadomości z różnych kategorii: prawo, księgowość, kadry, biznes, nieruchomości, pieniądze, edukacja. Zapisz się na nasz newsletter i bądź zawsze na czasie.
Zaznacz wymagane zgody
loading
Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na otrzymywanie treści reklam również podmiotów trzecich
Administratorem danych osobowych jest INFOR PL S.A. Dane są przetwarzane w celu wysyłki newslettera. Po więcej informacji kliknij tutaj.
success

Potwierdź zapis

Sprawdź maila, żeby potwierdzić swój zapis na newsletter. Jeśli nie widzisz wiadomości, sprawdź folder SPAM w swojej skrzynce.

failure

Coś poszło nie tak

REKLAMA