Adwokat prawa kanonicznego i jego rola w procesie

Zadaniem adwokata powołanego do reprezentacji procesowej strony jest wypełnienie swojego zlecenia poprzez obronę prawa strony procesowej. Adwokat zobowiązany jest zachować w tajemnicy oraz zabezpieczyć przed ujawnieniem lub niepożądanym wykorzystaniem wszystko to, o czym dowiedział się w związku z wykonywaniem obowiązków zawodowych. Adwokat powinien wykonywać swoje czynności według najlepszej woli i wiedzy, z należytą uczciwością, sumiennością i gorliwością.     

Strona, która posiada zdolność procesową może występować w procesie bez pomocy adwokata i bronić swoich praw samodzielnie, jednak indywidualne czynności strony, należy określić jako działanie na własne ryzyko i odpowiedzialność. W procesie prawnym obowiązuje ogólna zasada: nie domniemywa się nieznajomości prawa. Mając na względzie skomplikowaną procedurę prawno-kanoniczną, strona procesowa rozpoczynając proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa bez pomocy adwokata, może działać na swoją niekorzyść. Zgodnie z kan. 1526 strona, która twierdzi, ze małżeństwo jest nieważnie zawarte, jest zobowiązania do udowodnienia tytułu prawnego, który zaznacza jako przyczynę nieważności.

Przeprowadzanie przez stronę procedury dowodzenia nieważności bez znajomości prawa kanonicznego jest działaniem, które może powodować niewłaściwą interpretację w określaniu problematyki małżeńskiej stron, jak również przedłożeniem nieodpowiednich środków dowodowych. Adwokat wprowadzony do procesu przez stronę, jest dla niej zabezpieczeniem, wobec właściwego przedstawienia stanu faktycznego. Adwokat posiadający odpowiednią wiedzę kanoniczną jest emocjonalnie i psychologiczne zdystansowany do oceny faktów będących przedmiotem osądzenia.          

Zgodnie z kan. 1483 – adwokat ma być doktorem prawa kanonicznego lub skądinąd prawdziwie biegłym i zatwierdzonym przez tegoż biskupa.

Strony wynajmujące adwokata mogą zapytać o kwalifikacje prawnika w związku z wykonywanym zleceniem.

Zobacz również: "Rozwód" kościelny - najczęstsze pytania i problemy

Zasadnym jest stwierdzenie, że prawodawca kościelny wymaga od adwokatów wysokich kwalifikacji w postaci doktoratu z prawa kanonicznego, ze względu na wieloaspektowość poszczególnych czynności adwokackich  przewidzianych przez prawodawcę kościelnego.

Adwokat powołany do sprawy zobowiązany jest do tego, aby wykazać się aktywnością i kompetencją przy realizacji zlecenia, poprzez prezentację odpowiedniego materiału dowodowego, jak również poprawnością działań wynikających z określonych etapów postępowania, przewidzianych przez prawo kanoniczne. Profesjonalnie przeprowadzona faza dowodzenia ma przedstawić analizę faktów, które pomogą sędziemu uzyskać pewność moralną.