Opłaty komornicze 2019

Koszty komornicze 2019. Ile kosztują działania wobec dłużnika?

Od 1 stycznia 2019 roku kwestie dotyczące opłat, zaliczek, należności i ponoszenia wydatków związanych z prowadzeniem przez komornika postępowania, wykonywaniem czynności i innych działań reguluje nowa ustawa o kosztach komorniczych.

Polecamy: Kodeks pracy 2018. Praktyczny komentarz z przykładami PREMIUM

W trakcie postępowania egzekucyjnego, innego postępowania albo dokonywania innych czynności powstają wydatki komornicze. Zgodnie z ustawą w postanowieniu w przedmiocie kosztów komorniczych komornik oznacza ich wysokość z rozbiciem na poszczególne rodzaje opłat i wydatków oraz wskazuje, do jakiej wysokości i przez kogo zostały uiszczone, a w razie konieczności wskazuje osobę, którą musi je pokryć.

Szczegółowe wyliczenie powstałych kosztów komorniczych wraz z dokładnym określeniem sposobu ich obliczenia, określenie czynności lub zdarzeń stanowiących podstawę ich ustalenia oraz wskazanie podstawy prawnej zawiera uzasadnienie postanowienia w przedmiocie kosztów komorniczych.

Do wydatków komorniczych należą m.in.: należności biegłych i tłumaczy, koszty ogłoszeń, koszty transportu specjalistycznego, koszty uzyskania dokumentów lub informacji oraz koszty doręczenia korespondencji.

Opłaty komornicze

Opłaty komornicze obejmują:

1. opłaty egzekucyjne za przeprowadzenie postępowania egzekucyjnego, wykonanie zabezpieczenia roszczenia lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym;
2. opłaty za przeprowadzenie innego postępowania albo dokonanie innych czynności.

Komornik pobiera lub ściąga opłaty komornicze tylko w przypadkach określonych w ustawie.

Opłaty komornicze są stosunkowe albo stałe. Opłata egzekucyjna ustalona zgodnie z przepisami ustawy nie podlega podwyższeniu o jakiekolwiek dodatkowe należności. Opłatę egzekucyjną za egzekucję świadczeń pieniężnych komornik ściąga wraz z egzekwowanym świadczeniem, proporcjonalnie do wartości wyegzekwowanego świadczenia. Ściągnięcie opłaty nie wymaga wydania postanowienia.

Wysokość opłat ściągniętych i należnych komornik ustala odrębnym postanowieniem wydawanym nie rzadziej niż co roku, chyba że postępowanie trwa krócej. W każdym postępowaniu komornik ustala wysokość opłat ściągniętych i należnych w postanowieniu o umorzeniu postępowania albo postanowieniu o zakończeniu postępowania w inny sposób.

Opłatę od wniosku o wykonanie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym, opłatę za egzekucję świadczeń niepieniężnych oraz opłaty, o których mowa w art. 40–42, art. 43 ust. 1 oraz art. 44, wnioskodawca uiszcza wraz z wnioskiem o wszczęcie egzekucji, wykonanie zabezpieczenia roszczenia, wszczęcie innego postępowania albo dokonanie innej czynności. Jeżeli od wniosku nie uiszczono należnej opłaty, komornik wzywa wnioskodawcę do jej uiszczenia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Jeżeli wniosek złożyła osoba zamieszkała lub mająca siedzibę za granicą, która nie ma w kraju przedstawiciela, komornik wyznacza termin na uiszczenie opłaty nie krótszy niż miesiąc. W wezwaniu komornik określa wysokość należnej opłaty, termin jej uiszczenia oraz poucza wnioskodawcę o skutkach niewykonania wezwania. Co istotne komornik nie podejmuje czynności na skutek wniosku, od którego nie została uiszczona należna opłata. A po bezskutecznym upływie terminu na uiszczenie opłaty komornik zwraca wniosek. Wniosek zwrócony nie wywołuje skutków, jakie ustawa wiąże z jego wniesieniem.