Karalność przestępstwa rozpijania małoletniego przewiduje kodeks karny, który stanowi, iż kto rozpija małoletniego, dostarczając mu napoju alkoholowego, ułatwiając jego spożycie lub nakłaniając go do spożycia takiego napoju podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
Kto, w razie grożącej mu niewypłacalności lub upadłości, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
Na pracodawcy spoczywa obowiązek nie dopuszczenia do pracy osoby, wobec której zachodzi podejrzenie, iż znajduje się w stanie nietrzeźwości, a z drugiej strony musi uszanować godność pracownika, przez co nie może zmusić go do badania alkomatem. Pracownik także ma obowiązek powstrzymywania się od pracy, jeśli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że stawił się w zakładzie pracy nietrzeźwy albo spożywał alkohol w czasie pracy.
Zgodnie z treścią przepisu art. 304 § 1 Kodeksu postępowania karnego, każdy dowiedziawszy się o
popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu ma społeczny obowiązek zawiadomić o
tym prokuratora lub policję. Użyte określenie oznacza, iż jest to moralny
obowiązek każdego praworządnego człowieka. Z uwagi na to, iż jest to moralny
obowiązek, to za jego naruszenie (tj. nie zgłoszenie zawiadomienia o
podejrzeniu popełnienia przestępstwa) nie grozi żadna kara, za wyjątkiem
wyraźnie prawem przewidzianych szczególnych sytuacji.